dum dum boy
Διάσημο μέλος
Ο Θανάσης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Εργάτης/τρια και μας γράφει απο Αλβανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,121 μηνύματα.
29-08-21
02:49
Να πω κατι εδω μια γνωμη, παντα πιστευω οτι το αισθημα της ευθυνης στο δινει η αυτογνωσια της στιγμης/της εποχης/της ηλικιας στην οποια τη νιωθει κανείς και μπορει να προκυψει πχ απο καποιες καταστασεις απροβλεπτες μεν της ιδιας της ζωης οπου θελοντας και μη μπαινεις σε μια καποια θεση αμυνας και ευθυνης.
Αυτο πιστευω. Χωρις αυτα τα δυο δυσκολο να τη βρεις την ευθυνη γιαυτο συνανταμε καποιους ανθρωπους και ειναι πραγματικα εκτος τοπου και χρονου, λειπει το αισθημα ευθυνης.
Δεν το εχουν ολοι. Δεν το βρισκουν ολοι.
Οσοι το εχουν λοιπον για μενα ειναι καλως το εχουν σε σωζει απο πολλα.
Γνωμη μου. Εισαι σε μια επιφυλακη αν θες.
Και αυτο σε σωζει και ας εισαι και στα μετοπισθεν. Αλιμονο.
Νομιζω οτι εκφραζει τον καθε ανθρωπο ειναι.
(Ξεφυγαμε απο το θεμα αλλα δεν πειραζει )
το αίσθημα της ευθύνης, ως σύνδρομο της ευθύνης, ως όχι απαραίτητα ευθύνη είναι αυτό που μου έχει μείνει μετά από όλα αυτά. ήμουν ο μεγάλος αδερφός, ο καλός ο μαθητής, ο καλός φίλος. κρατούσα χαρακτήρα, κρατούσα ισορροπίες, κρατούσα μυστικά, άλλων και δικά μου - κυρίως δικά μου. βάρος. ευθύνη λοιπόν. υπεύθυνος για μένα και για όλα. δεν ζήτησα βοήθεια, ως που έσκασα φίλη μου. ναι, ναι. έσκασα. πλέον δεν θέλω την παραμικρή ευθύνη, μα η ζωή με πάει κόντρα. μου τις αναθέτει την μια μετά την άλλη. θα πρέπει να σταθώ όρθιος, να ακουμπήσουν και οι άλλοι. όσοι. όσοι. μα πρώτα εγώ. να ακουμπήσουμε, να γύρουμε ο ένας πάνω στον άλλον, κόντρα, κόντρα στο πέσιμο να σχηματίσουμε αψίδα, για να σταθούμε... να αντέξουμε...