Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
28-09-21
13:44
Χμ, δε θα το έλεγα. Τα πραγματικά σημεία καμπής ήταν η διακήρυξη της αρχής της δεδηλωμένης, το 1875, χάρη στον Τρικούπη και η κάταργηση την υπερεξουσιών του ΠτΔ από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1986. Έτσι καθιερώθηκε γνήσιο κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Αλλά και μέσα από την κοινή νομοθεσία, με τη θεσμοθέτηση του Γραφείου του Πρωθυπουργού και της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης, που αποτελούν τον οφθαλμό του Πρωθυπουργού για όλα τα επιτελικής σημασίας πολιτικά ζητήματα.Μάλιστα, οι απαρχές του συγκεκριμένου status quo βρίσκονται στις διακυβερνήσεις του Βενιζέλου και του Κωλέττη, δεν πρόκειται, δηλαδή, για κάποιο καινούργιο φαινόμενο.
Κάπως έτσι κατέληξε ο Πρωθυπουργός πανίσχυρος και κέντρο του πολιτεύματος.
Ο Κωλέττης έδρασε σε πολύ πρώιμη εποχή, όταν δεν υπήρχε καν Σύνταγμα και ο Βασιλιάς έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε. Ο Βενιζέλος όταν υπήρχε ένα οιονεί κοινοβουλευτικό πολίτευμα, με τις εξουσίες όμως του Βασιλιά ακόμα τεράστιες(θα θυμάσαι ότι είχε τη δύναμη να διαλύει τη Βουλή κατα βούληση).
Τα δύο γεγονότα που οδήγησαν στο σήμερα είναι αυτά που αναφέρω στην αρχή.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
28-09-21
13:09
Το ίδιο, είναι ανυπόστατη πράξη. Δεν υπάρχει νομικά.αν σου είναι εύκολο να απαντήσης και για αυτό που γράφω απο πανω για τις υπογραφές
στο AVAAZ θα το εκτιμούσα.
Οι υπουργοί έχουν μόνο κοινοβουλυετική ευθύνη, δηλαδή απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους μόνο μετά από ευδοκίμηση πρότασης δυσπιστίας από τη Βουλή(ή αν παραιτηθούν φυσικά).
Συνεπώς αυτές οι υπογραφές μόνο πολιτική επιρροή ενδεχομένως έχουν, δλδ μπορεί να παρακινήσουν κάποιους βουλευτές(πρέπει να είναι τουλάχιστον 50 νομίζω) να υποβάλουν πρόταση μομφής εναντίον κάποιου υπουργού. Υπερ της πρότασης πρέπει να ψηφίσουν τουλάχιστον 151 βουλευτές.
Η διαδικασία όμως κινείται πάντα με πρωτοβουλία των βουλευτών, όχι των πολιτών. Δεν έχουμε άμεση δημοκρατία.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
28-09-21
12:47
Ναι, έτσι είναι. Γι’ αυτό πολλοί κατηγορούν ότι το πολίτευμά μας είναι κοινοβουλευτική «δικτατορία», και μάλιστα πρωθυπουργοκεντρική. Άπαξ και ένας πρωθυπουργός έχει την πλειοψηφία στη Βουλή, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Νομικά, μπορεί να τον ρίξει μόνο η ίδια η Βουλή, που σπάνια γίνεται, λόγω της τεράστιας εξάρτησης βουλευτών και κυβερνητικού κόμματος.Το εχω ακουστά αυτό με την δεδηλωμένη.. δηλαδή χάνοντας έδρες το κυβερνών κόμμα χάνει και την
πλειοψηφία άρα εκλογές μετα σωστά? το ΣτΕ δεν εχει κανένα λογό πάνω σε αυτό που ρώτησα?
Όχι, το ΣτΕ δεν έχει καμία σχέση. Μόνο το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο(συγκροτείται από τους προέδρους των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, 4 Συμβούλους της Επικρατείας, 4 Αρεοπαγίτες και 2 καθηγητές νομικής) αποφαίνεται επί του κύρους των βουλευτικών εκλογών, αν υπάρξει κάποια ένσταση. Πχ παραβίαση της αρχής της μυστικότητας της ψήφου. Το ΑΕΔ εξετάζει το ζήτημα και είτε απορρίπτει την ένσταση είτε κρίνει ότι υπάρχει παράβαση, ακυρώνει τις εκλογές και επαναλαμβάνονται. Μόνο σ αυτό περιορίζεται η δύναμή του, δεν μπορεί να ρίξει με άλλο τρόπο κυβερνήσεις ή να ακυρώσει εκλογές.
τώρα για την "ανάκληση της αντιπροσώπευσης", δεν είμαι σίγουρος τι θέλουν να πετύχουν με ολο
αυτό, σου δίνει λινκ για να κατεβάσεις έγγραφα και οδηγίες πως να τα συμπληρώσεις και πως
να τα αποστείλεις μαζί με ενα χρηματικό ποσόν προκειμένου να γίνει διεκπεραίωση / επίδοση
απο δικαστικό επιμελητή προς διάφορους πολιτικούς, προθυπουργό, το πρόεδρο της δημοκρατίας,
κλπ και αν όντως γίνεται αυτή η διαδικασία σίγουρα θα εχει ενα κόστος σωστά;
ακόμα και αν το έγγραφο που επιδίδεις είναι ανούσιο.. ή άνευ αντικειμένου έτσι το λέτε
στην νομική;
Δεν ξέρω τι ακριβώς πλασάρουν στο σάιτ τους και δεν πρόκειται να τους δώσω κλικ για να ψάξω. Σίγουρα μια τέτοια πράξη είναι ανυπόστατη(ούτε καν άκυρη), δηλαδή νομικά ανύπαρκτη, δεν αναπτύσσει καμία ενέργεια. Αναπτύσσει όση το να πεις στον τοίχο σου πως αγοράζεις το σπίτι του γείτονα και μετά πας και το διαρρηγνύεις, εγκαθίστασαι και ισχυρίζεσαι πως είσαι ιδιοκτήτης. Τώρα αν κάποιος τα χει τόσο χαμένα και δώσει λεφτά σε αυτούς τους αυτόχθονες, ως δήθεν διαμεσολαβητές, ε είναι άξιος της μοίρας του.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
28-09-21
00:43
θέλω να ρωτήσω λοιπόν εφόσον οι 300 στην βουλή εχουν όντως το ρόλο του αντιπροσώπου, τότε αν μια μερίδα του λαού
δεν θεωρεί οτι αντιπροσωπεύεται οπως θα ήθελε, υπάρχει κάποιος τρόπος ανάκλησης της αντιπροσώπευσης?
Οι βουλευτές είναι αντιπρόσωποι του έθνους, όχι των ψηφοφόρων τους(αρ.51 παρ.2 Συντ.).
Περαιτέρω, στο αρ.60 παρ.1 Συντ. προβλέπεται ότι έχουν απεριόριστο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση. Με λίγα λόγια, ένας προεκλογικά νεοφιλελεύθερος υποψήφιος βουλευτής, μπορεί, αφότου εκλεγεί, να ασπαστεί πλήρως τον ορθόδοξο μαρξισμό και να ψηφίζει αναλόγως, χωρίς να έχει νομική υποχρέωση να παραιτηθεί. Συνταγματικά, λοιπόν, οι Έλληνες βουλευτές λαμβάνουν τη λεγόμενη ελεύθερη ή αντιπροσωπευτική εντολή, η οποία αποκλείει τη δέσμευσή τους από οπουδήποτε και αν προέρχεται(το αντίθετο είναι η επιτακτική εντολή, που ισχύει -αν δεν κάνω λάθος- στην Ελβετία).
Συνεπώς, αυτά που υποστηρίζει ο εικονιζόμενος είναι εντελώς αβάσιμα νομικά(και φυσικά βλακώδη, φαντάσου να μπορούσε ο καθένας να ανακαλεί τους βουλευτές λολζ).
επειδή ίσως είναι λίγο αστείο τωρά αυτό "ανάκληση της αντιπροσώπευσης", πως να το πούμε αλλιώς? οταν μια
κυβέρνηση κάνει κάτι πολύ λάθος ποιος είναι αρμόδιος να δώσει λύση? ισως το το συμβούλιο της επικρατείας (ΣτΕ)?
Αν η κυβέρνηση χάσει τη δεδηλωμένη, δηλαδή μείνει με λιγότερους από 151 βουλευτές, τότε ο ΠτΔ την απαλάσσει από τα καθήκοντά της(αρ.38 παρ.1 εδ.β´). Παλιά, πριν το 1986, ο ίδιος ο ΠτΔ είχε τη δυνατότητα να διαλύσει τη Βουλή και να ρίξει την κυβέρνηση εάν «αύτη ευρίσκεται εν προφανεί δυσαρμονία προς το λαϊκόν αίσθημα». Με λίγα λόγια, μπορούσε να τη ρίξει και αυθαίρετα. Αυτό ωστόσο θεωρήθηκε αδικαιολόγητη υπερεξουσία για ένα διακοσμητικό αξίωμα, οπότε το ΠΑΣΟΚ το εξάλειψε με την αναθεώρηση του ‘86. Συνεπώς, ο μόνος τρόπος πλέον για να απαλλαγεί μια κυβέρνηση από τα καθήκοντά της(δλδ να πέσει) είναι είτε με το να χάσει τη δεδηλωμένη, είτε με το να παραιτηθεί, είτε με το να παρέλθει η τετραετία της.