EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
28-01-22
14:23
ΣΟΝΕΤΟ – ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Επιστήμη! Γνήσια κόρη του Αρχαίου Χρόνου είσαι!
Με τα ερευνητικά σου μάτια όλα τ’ αλλοιώνεις – τέτοια είσαι!
Γιατί ορμάς έτσι πάνω στην καρδιά του ποιητή,
αρπακτικό, που τα φτερά σου είναι πραγματικότητα πεζή;
Πώς αυτός να σ’ αγαπήσει; Ή πώς σοφή να σε θεωρήσει;
Όταν εσύ δε θέλεις στις περιπλανήσεις του
να τον αφήσεις
να ψάξει για θησαυρούς στους διαμαντοστόλιστους ουρανούς,
μολονότι πέταξε ψηλά μ’ ατρόμητα φτερά;
Συ δεν είσαι που την Άρτεμη από το άρμα της βίαια έριξες
και την Αμαδρυάδα από τα δάση έδιωξες
για να βρει καταφύγιο και γαλήνη
σε μιαν άλλη πιο χαρούμενη σελήνη;
Συ άσπλαχνα δε χώρισες τη Ναϊάδα από τη νερομάνα της,
τη Συλφίδα από το χλωρό χορτάρι της
κι εμένα από το όνειρο το θερινό
κάτω από τον κόκκινο ταμάρινθο;
Έντγκαρ Άλαν Πόε
Επιστήμη! Γνήσια κόρη του Αρχαίου Χρόνου είσαι!
Με τα ερευνητικά σου μάτια όλα τ’ αλλοιώνεις – τέτοια είσαι!
Γιατί ορμάς έτσι πάνω στην καρδιά του ποιητή,
αρπακτικό, που τα φτερά σου είναι πραγματικότητα πεζή;
Πώς αυτός να σ’ αγαπήσει; Ή πώς σοφή να σε θεωρήσει;
Όταν εσύ δε θέλεις στις περιπλανήσεις του
να τον αφήσεις
να ψάξει για θησαυρούς στους διαμαντοστόλιστους ουρανούς,
μολονότι πέταξε ψηλά μ’ ατρόμητα φτερά;
Συ δεν είσαι που την Άρτεμη από το άρμα της βίαια έριξες
και την Αμαδρυάδα από τα δάση έδιωξες
για να βρει καταφύγιο και γαλήνη
σε μιαν άλλη πιο χαρούμενη σελήνη;
Συ άσπλαχνα δε χώρισες τη Ναϊάδα από τη νερομάνα της,
τη Συλφίδα από το χλωρό χορτάρι της
κι εμένα από το όνειρο το θερινό
κάτω από τον κόκκινο ταμάρινθο;
Έντγκαρ Άλαν Πόε
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
21-01-22
14:21
Μόνος
“Από τα πρώτα μου χρόνια δεν ήμουνα
όπως ήταν οι άλλοι
δεν έβλεπα με το βλέμμα
που βλέπουν οι άλλοι.
Τα πάθη μου ν’ αντλήσω από νάμα κοινό δεν μπορούσα,
από την ίδια πηγή δεν έλαβα
τον πόνο μου
και στην καρδιά μου δεν κατάφερνα
τη χαρά να ξυπνήσω από τους ίδιους ήχους.
Κι ό,τι αγάπησα, το αγάπησα μονάχος μου.
Έτσι, στα παιδικά μου τα χρόνια, στην αυγή
μιας ζωής πολυκύμαντης,
ξεπήδησε, απ’ όλα του καλού και του κακού τα βάθη,
μυστήριο που ακόμη με κρατά δεμένο:
Από τον χείμαρρο ή την πηγή
Από τον κόκκινο βουνογκρεμό
Από τον ήλιο που γύρω μου γλιστρά στο φθινοπωρινό χρυσό του χρώμα
Από την αστραπή στον ουρανό που με προσπέρασε πετώντας δίπλα μου
Από την καταιγίδα, τη βροντή κι από το σύννεφο που πήρε τη μορφή -ενώ ο υπόλοιπος ο ουρανός ήταν γαλάζιος-
ενός δαίμονα στην όψη μου.”
‘Εντγκαρ Άλαν Πόε
(Το ποίημα γράφτηκε στα 1830, αλλά εκδόθηκε το 1875 κι ενώ ο Πόε ήταν ήδη πεθαμένος.)
“Από τα πρώτα μου χρόνια δεν ήμουνα
όπως ήταν οι άλλοι
δεν έβλεπα με το βλέμμα
που βλέπουν οι άλλοι.
Τα πάθη μου ν’ αντλήσω από νάμα κοινό δεν μπορούσα,
από την ίδια πηγή δεν έλαβα
τον πόνο μου
και στην καρδιά μου δεν κατάφερνα
τη χαρά να ξυπνήσω από τους ίδιους ήχους.
Κι ό,τι αγάπησα, το αγάπησα μονάχος μου.
Έτσι, στα παιδικά μου τα χρόνια, στην αυγή
μιας ζωής πολυκύμαντης,
ξεπήδησε, απ’ όλα του καλού και του κακού τα βάθη,
μυστήριο που ακόμη με κρατά δεμένο:
Από τον χείμαρρο ή την πηγή
Από τον κόκκινο βουνογκρεμό
Από τον ήλιο που γύρω μου γλιστρά στο φθινοπωρινό χρυσό του χρώμα
Από την αστραπή στον ουρανό που με προσπέρασε πετώντας δίπλα μου
Από την καταιγίδα, τη βροντή κι από το σύννεφο που πήρε τη μορφή -ενώ ο υπόλοιπος ο ουρανός ήταν γαλάζιος-
ενός δαίμονα στην όψη μου.”
‘Εντγκαρ Άλαν Πόε
(Το ποίημα γράφτηκε στα 1830, αλλά εκδόθηκε το 1875 κι ενώ ο Πόε ήταν ήδη πεθαμένος.)
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
03-01-22
22:18
Ένας άνθρωπος δεν είναι αληθινά γενναίος, αν φοβάται να φαίνεται ή να είναι -όταν υπάρχει λόγος- δειλός
Edgar Allan Poe, Δειλία · Τόλμη & Θάρρος · Αφορισμοί
Edgar Allan Poe, Δειλία · Τόλμη & Θάρρος · Αφορισμοί
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
28-12-21
15:18
Η συμβουλή του γιατρού Άμπερνεθι
Μια φορά κι έναν καιρό, κάποιος πλούσιος φιλάργυρος θέλησε να ξεγελάσει τον Άμπερνεθι και να του αποσπάσει δωρεάν μια ιατρική συμβουλή. Του έπιασε λοιπόν την κουβέντα σε μια συντροφιά και του ανέφερε την περίπτωσή του, σαν περίπτωση κάποιου φανταστικού προσώπου.«Ας υποθέσουμε» είπε ο φιλάργυρος, «ότι τα συμπτώματά του είναι αυτά κι αυτά. Και τώρα, γιατρέ, τι θα του συμβούλευες εσύ να πάρει;»
«Τι να πάρει;» είπε ο Άμπερνεθι. «Μα απλούστατα, μια συμβουλή απ’ το γιατρό του. Τι άλλο;»
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ «ΤΟ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ»
από το βιβλίο του ΠΟΕ «Ο ΧΡΥΣΟΣ ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ»