Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
15-02-22
10:07
Ο Μπένθαμ εκτός από φιλόσοφος ήταν και νομικός. Άσχετο λίγο με το θέμα, υπήρξε και σπουδαίος φιλέλληνας.
Ασχολήθηκε σχολαστικά με την ανάπτυξη σχεδίων που αφορούσαν πρακτικές προτάσεις για την αναδιάρθρωση κοινωνικών θεσμών. Είναι λάθος λοιπόν να τον συλλογιζόμαστε μόνο ως πατέρα της Ηθικής του Ωφελιμισμού. Ως προσωπικότητα υπήρξε απείρως πιο διεισδυτική και μαχητική απ' τον Καντ.
Εκτιμώ τον Μπένθαμ για τη συνέπεια στη σκέψη του, τον ορθολογισμό, την απλότητα και την πρακτικότητα των ιδεών του. Επίσης για τον τρόπο με τον οποίο έφτανε από το γενικό και αφηρημένο στο συγκεκριμένο(έκανε πολλές βελτιωτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των άστεγων, για το συστημα της δημοκρατίας κλπ).
Κατά τα άλλα, η πολιτική του φιλοσοφία συνέχεται με την ηθική του(δεν αναγνωρίζει τα ατομικά δικαιώματα, κάπου τα ονομάζει μπαρούφες) και είναι ουσιαστικά αντανάκλαση του ηθικού του συστήματος. Το λάθος του, κατ εμέ, είναι ο αναγωγισμός σε μια μονοαξιακή πεοσέγγιση της ηδονής(τη νοεί μόνο ποσοτικά, όχι ποιοτικά), η συγκυριακότητα και το μη προβλεπτό του αποτελέσματος, και η κατασκευή ενός παγκόσμιου υποκειμένου δράσεως, το οποίο είτε θα μας οδηγήσει σ ενα πέλαγος ασυναρτησίας, αν προσπαθήσουμε να συνυπολογίσουμε όλες τις αντιτιθέμενες απόψεις, είτε σ έναν επικίνδυνο πατερναλισμό, αν προσπαθήσουμε(ποιοι; ) να εξιδανικεύσουμε τις πεποιθήσεις του καθενός και να ορίσουμέ εμείς τι είναι το καλό για τον καθένα.
Έχει δηλαδή πολλές εξόφθαλμες αδυναμίες το σύστημά του. Σίγουρα θα ήταν πιο ενδιαφέρων άνθρωπος από τον μονόχνωτο Καντ, αλλά ο τελευταίος έχει επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό τη συγχρονη σκέψη, αν δεν την έχει διαμορφώσει κιόλας(βλ. έννοια αυτονομίας, φαντασιακό συμβόλαιο, το ορθό προηγείται του αγαθού, η ελευθερία προηγείται της αρετής, πατέρας του φιλελευθερισμού κλπ.).
Επίσης, fun fact, ο Μπένθαμ μετά το θάνατό του, βαλσαμώθηκε - δική του επιθυμία - ώστε να τον βάλουν στην είσοδο του πανεπιστημιού του για να εμπνέει τους μελλοντικούς φιλοσόφους. Η μετριοφροσύνη δεν ήταν και το μεγαλύτερο προτέρημά του, αλλά αυτή του η ενέργεια είναι συνεπής προς τον πραξιακό ωφελιμισμό του, αφού, όπως είπε, ως νεκρός δε θα χρησίμευε σε τίποτα άλλο. Πράγματι, εκτιθόταν σε βιτρίνα του πανεπιστημίου, μέχρι που κάποιοι φοιτητές έκλεψαν το κεφάλι και ζήτησαν μεγάλο ποσό σε λύτρα, για να το επιστρέψουν, τα οποία τα διέθεσαν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Έτσι, ακόμα και στο θάνατο, ο Μπένθαμ βοήθησε για το μεγαλύτερο καλό του μεγαλύτερου συνόλου