Άλλα μηνύματα του μέλους kodikas σε αυτό το thread

Ωχ,.. Χαοτικε,
Μ αυτα που γραφεις θα αγχωσεις την ομορφη, ψηλη, γεροδεμενη, εξυπνη και με τελειο χαρακτηρα προσωπικοτητα μου κι οτι ειχα αποφασισει αυτη την βδομαδα, με απλανες αγγελοκρουσμενο βλεμμα να ειμαι προσηλωμενος στην ποιητικη διασταση της ασυναγωνιστης οπισθογραμμης της σκλεναρικοβα..

Παντως με βοηθας να διαπιστωσω αυτο που υποψιαζομουν απο καιρο.
Ότι ειμαι ψυχοπαθολογικη περιπτωση, κατευθειαν για τα σιδερα και δεν εχω και σωσμο.
Κανω βεβαια εκεινη τη θεραπεια με τις παστες..
Ξερεις..
Αυτες τις φοβερες, τις σοκολατινες, τις στρογγυλες που εχουν μους και πανω πανω μια φραουλιτσα, και σιροπι γυρω γυρω κι αμα τις βλεπεις στη βιτρινα σου σφυριζουν και σου κανουν χειρονομιες.
Αλλα δεν ξερω ομως ακομα αν εχω αποτελεσματα..

kai
ευχαριστω για το καλωσορισμα.
ειμαι δεκτικος σε καθε αποψη, κριση, κριτικη, αποστολη,
εκτος απο οτι τσατιζει το αντιβαιρους κι οτι δεν μπαινει σε πακετο.

Κανοντας περα δωθε σε δυαδικτιακες κοινοτητες εσκασα πανω σε προτροπη.

“Οι αντρες ζητανε λιγα πραγματα. Πρεπει να τους κρατατε ηρεμους”

Δηλαδη, οι γυναικες πρεπει να φτιαχνουν το κεφι στους αντρες, να μην τους ζοριζουν κι αμα λαχει να τους κανουν και τα γουστα.
Αδιαμαρτυρητα.

Το διαβασα απο μεσα μου, το διαβασα φωναχτα, το διαβασα ψυθιριστα εβαλα κι ενα φιλαρακι μου να μου το διαβασει, αλλα οσες φορες κι αν προσπαθησα το ιδιο νοημα μου εσκαγε κατακουτελα.

Τουτη η αποψη αναδυει μια νοοτροπια που αναζητα χαρακτηριστικα για τις πρωταγωνιστριες της ζωης μας που να συνοψιζονται σε:

«συμμορφωση προς τας υποδειξεις, λιτοτης στη διατροφη, υπομονη κατα την εργασια, αντοχη στην κουραση, ανθεκτικοτητα σε δυσκολες συνθηκες διαβιωσης»
( το οτι τα ιδια χαρακτηριστικα πληρει ενα κατα τα αλλα συμπαθεστατο τετραποδο,ευρυτερα γνωστο και ως γαιδαρος, ειναι απλη συμπτωση. )

Που λες λοιπον ανωνυμε φιλε μου,
Ένας σοβαρος αντρας θελει γυναικα νοικοκυρα, νοστιμη, εξυπνη, καλη μαγειρισσα, ερωμενη, καθαριστρια,
μα πανω απ ολα να τον διασκεδαζει και να μην τον τσιτωνει.

Θελει μια θεοτρελλη που να συνδιαζει δεκα ρολους στη συσκευασια ενος.
Ένας σοβαρος αντρας θελει μια εκθαμβωτικα αποτυχημενη προσωπικοτητα.
Μια γυναικα που να ζει την περιληψη της ζωης της.
Μια γυναικα που να κανει γουτσου γουτσου και να ξεφυλλιζει τσελεμεντεδες.
Ενα θυμα με τη σφουγγαριστρα αγκαζε και τη γοβα στιλετο να του πυρπολει τις φαντασιωσεις

Τη θελει να ζει μακαρια και ανυποψιαστη.
Να διαγει βιο ανοητο και ανεμελο, ηθικο και εναρετο.
Απαστραπτουσας ηθικης που το κρεβατι να το εχει για υπνο και μονο.
Και να του κανει αυτουνου ντιρινταχτα..

Ένα τετοιο αριστουργημα ειναι το ζητουμενο ενος «σοβαρου» αντρα.

Διοτι αγαπητε μου ανωνυμε,
οι «σοβαροι» αντρες ειναι πιο εξυπνοι, πιο ψηλοι, πιο γοητευτικοι, πιο ευαισθητοι, πιο χρηστοι, πιο εναρετοι, πιο καλοι ανθρωποι και εχουν και αλλες αναγκες.

Και μιας και γνωριστηκαμε τα δυο μας, να σε ρωτησω επ ευκαιριας..

Τι καιρο κανει εκει στη δεκαετια του 50;