19-04-22
18:04
Και το να σταυρώνουμε δεν θα καταφέρει ενσυναίσθηση αλλά πολιτική κορεκτίλα,
Τα συναισθήματα δεν μεταφέρονται με τετριμμένο τρόπο απο τον έναν άνθρωπο στον άλλο ακαριαία,
Μήπως η διαφορά τους είναι η κορεκτίλα και η μη κορεκτίλα σαν πολιτική αντίληψη παρά το συναίσθημα ; γιατί οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας πχ μπορεί να γελάνε επειδή δεν είναι εξοικειωμένοι με όλα αυτά αλλά μπορεί να έχουν και παραπάνω ενσυναίσθηση από κάποιον που σταυρώνει άλλους.Για ποιον λόγο αυτός ο άνθρωπος αποτυγχάνει σε μια εποχή με τόσα περιστατικά και τόσο ανθρώπινο πόνο, να αντιληφθεί την σοβαρότητα του θέματος ;
19-04-22
16:02
Το αστείο για την εποχή είναι αισχρό με την έννοια ότι κάνουμε το συνειρμό με αυτά που ζούμε , ότι το αστείο υπαινίσσεται ότι αυτή που βιάζεται θέλει και τα παθαίνει, οπότε είναι σαν να συμβάλλει στο να πάμε πάλι πίσω ως κοινωνία και ότι θα βγει η Μπικα και η κάθε Μπίκα και θα λέμε πάλι γιατί το λέει τώρα, γιατί πήγε στο πάρτι και όλα αυτά . Αν και το αστείο δεν υπαινίσσεται αυτό μάλλον αλλά τέλος πάντων μπορεί να κάνουμε αυτό το συνειρμό λόγω εποχής . Από την άλλη πολλά αστεία είναι χοντροκομμένα , ανέκδοτα τύπου δεν πεθαίνει η πεθερά μου με τίποτα ή ο γιατρός μου είπε ότι έχω δυο μέρες ζωής αν τα τεμαχίσουμε σε ρεαλιστικό επίπεδο προφανώς κρύβουν μια τραγωδία από πίσω και είναι απρεπή αλλά αυτή η απρέπεια ίσως δημιουργεί το αστείο του θέματος .Όπως είπα ήταν απρεπές και αισχρό το αστείο του.