Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
11-06-08
21:05
Δεν καταλαβαινω την απορια σου..ειλικρινα....
Ο ανδρας ο ανασφαλης και ο κομπλεξικος που δεν "αντεχει" διπλα του μια δυναμικη γυναικα παρολο που τον ελκει αυτος ο τυπος, ειναι αυτος που θελει να υπερεχει σε ολα, γι αυτο και απομακρυνεται οτανπαρατηρει οτι δεν γινεται αυτο...Γιατι δυστυχως μεγαλωνουμε με συγκεκριμενα στερεοτυπα και παρολη την εξελιξη μας, αυτα συνεχιζουν να υπαρχουν....(ο αντρας κυριαρχος κ.ο.κ.)
Μα κι εμένα με εκπλήσσει η δήλωσή σου ότι ένας άντρας και μάλιστα ανασφαλής, θέλει οπωσδήποτε μια δυναμική γυναίκα χωρίς ειδικά να έχεις προσδιορίσει σε κάποιο σου ποστ το προφίλ αυτής της γυναίκας.
Δε ρωτάω εάν υπάρχουν είδη, αλλά τι είναι τελικά ο πηγαίος δυναμισμός; Πως εκδηλώνεται στην πράξη;Εννοω πηγαιο, οπως αλλωστε ειναι ο δυναμισμος εξ ορισμου μαλλον. Δεν υπονοω οτι υπαρχουν και άλλα ειδη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
11-06-08
20:25
Και να απαντησω και στην απορια σου για το ποιος ανδρας οχι δε θελει(...θελει...), αλλα δεν "αντεχει", δεν "κουμανταρει" μια δυναμικη γυναικα....Ειναι αυτος που εχει ανασφαλειες, κομπλεξ κατωτεροτητας και δεν αντεχει στην ιδεα η γυναικα να "φαινεται" περισσοτερο ισως απο αυτον...Αυτος ειναι που "λακαει"...(οπως λενε και στο χωριο)
Τότε γιατί ορίσαμε τον άνδρα που δε μπορεί να "κουμαντάρει" μια δυναμική γυναίκα ως ανασφαλή και κομπλεξικό; Μπορεί και ο δικός του δυναμισμός να προσανατολίζεται σε άλλους τομείς που τον ενδιαφέρουν περισσότερο από το να προσπαθεί συνεχώς να "ανταγωνίζεται" τη σύντροφό του.Ο δυναμισμος καποιου εκφραζεται σε καποιους τομεις και οχι παντου και με διαφορετικο τροπο...
Ειλικρινής απορία: Πως ορίζεται ο έμφυτος δυναμισμός;εμφυτο δυναμισμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
11-06-08
17:05
Διαβάστε αν θέλετε αυτό το άρθρο από το περιοδικό Focus. Έχει πιστεύω πολλά ενδιαφέροντα σημεία, σχετικά με τη συζήτησή μας:
Στο όνομα της ισότητας εξαλείφθηκαν οι διακρίσεις ανάμεσα σε όσα επιτρέπεται να κάνει ένας άντρας και μια γυναίκα. Ασφαλώς και γεννήθηκαν νέα προβλήματα, αλλά και νέες δυνατότητες.
Οι άντρες διεκδικούν νέο ρόλο στην οικογένεια και οι γυναίκες μια θέση στο χώρο εργασίας. Και οι δύο περνούν κρίση, κυρίως εκείνος. Αιτία; Μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, που δημιούργησε βαθιές διαφορές. Είναι άραγε αξεπέραστες;
Ψιθυρίζονται στους διαδρόμους και προκαλούν κρυφά γελάκια. Λέγονται ανοιχτά μόνο στις στενές παρέες. Αρκετά φτάνουν μέχρι τον Τύπο, γεμίζοντας τις "πίσω" σελίδες κάποιων εντύπων.
Πρόκειται για τα σεξιστικά αστεία, με την έννοια του "ρατσισμού" προς το άλλο φύλο. Στόχος τους είναι οι γυναίκες. Αλίμονο αν είναι ξανθές... Δε λείπουν όμως και κάποια που στρέφονται και κατά των αντρών.
Υπάρχουν ίχνη αλήθειας σ' αυτά τα ανέκδοτα; Σίγουρα ναι. Στα χρόνια του 1970, χρυσή εποχή του φεμινισμού, ήταν αμάρτημα να υποστηρίζει κάποιος ότι οι άντρες και οι γυναίκες δεν ήταν ίσοι και όμοιοι σε όλα, ακόμα και στη βαθύτερη φύση τους.
Σήμερα το κυρίαρχο θέμα δεν είναι τόσο τα δικαιώματα όσο η διαπίστωση ότι τα δύο φύλα δεν έχουν τις ίδιες προτεραιότητες, ανάγκες και προσδοκίες, πράγμα που γίνεται φανερό από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται.
Γι' αυτό ευθύνεται ο βιολογικός παράγοντας και τα χιλιάδες χρόνια της εξέλιξης και των κοινωνικών αλλαγών. Όλοι ξέρουν ότι οι γυναίκες δεν έχουν τόσο καλή αίσθηση του χώρου κι ότι προσανατολίζονται με διαφορετικό τρόπο - να γιατί υπάρχουν τόσο λίγες πρωταθλήτριες στο σκάκι. [αυτό με το σκάκι, ομολογώ δεν το κατάλαβα. Τι σχέση έχει το σκάκι με τον προσανατολισμό; ]
Επίσης δυσκολεύονται να διαβάσουν τους οδικούς χάρτες αλλά και να παρκάρουν. Το γερμανικό περιοδικό Stern φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι μόνο το 22% των γυναικών μπορεί να παρκάρει με μία μόνο μανούβρα, πράγμα που καταφέρνει άνετα το 82% των αντρών.
Αντίθετα, οι γυναίκες εκτελούν με ευκολία δύο δραστηριότητες ταυτόχρονα, ενώ οι άντρες δυσκολεύονται να κάνουν ακόμα και μία.
Όταν οι άντρες μιλούν δίνουν τις απολύτως απαραίτητες πληροφορίες, όπως έκαναν οι πρόγονοί τους όταν φώναζαν "μαμούθ στ' αριστερά".
Οι γυναίκες απέκτησαν μεγαλύτερη ευκολία στην επικοινωνία από την ανάγκη προστασίας των μικρών τους, διατηρώντας την καλή λειτουργία της κοινότητας.
Δεν είναι τυχαίο ότι διαπρέπουν στις δημόσιες σχέσεις, δυσανασχετούν ωστόσο στις μοναχικές εργασίες, όπως του φύλακα, του ψαρά ή ακόμα και του εικαστικού καλλιτέχνη.
Οι αντρικές συζητήσεις μοιάζουν πολύ με τους κοφτούς διαλόγους των ταινιών γουέστερν: "Τι λες, Μπιλ; Θα γίνει καβγάς;" "Μάλλον, γιατρέ". Μια γυναίκα θα διατύπωνε την ίδια ερώτηση έτσι ώστε να μη διαταρασσόταν η ηρεμία: "Νομίζεις ότι υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε μπροστά σε μια αντιπαράθεση;" "Όπως και να 'χει, είμαι της γνώμης ότι ο διάλογος θα δώσει τη λύση".
Ο πληροφοριακός-επιγραμματικός τρόπος ομιλίας των αντρών και ο τρόπος έκφρασης των γυναικών, ο οποίος επικεντρώνεται στις κοινωνικές σχέσεις, αποτελεί διαρκή αιτία παρεξηγήσεων και σύγχυσης.
Επίσης η συνήθεια που χαρακτηρίζει κυρίως τους άντρες να κόβουν τη συζήτηση και να ορθώνουν μπροστά τους έναν τοίχο σιωπής ή να φεύγουν χτυπώντας την πόρτα, εξοργίζοντας τη σύντροφό τους, έχει και βιολογικά αίτια.
Διαπιστώθηκε ότι κατά τη διάρκεια ενός καβγά η αρτηριακή πίεση των αντρών ανεβαίνει πολύ πιο γρήγορα και η ενστικτώδης φυγή είναι η καλύτερη λύση για να μην πάθει βλάβη το καρδιοαγγειακό σύστημα.
Οι παρεξηγήσεις μεταξύ αντρών και γυναικών είναι καθημερινές. Στα προβλήματα επικοινωνίας που υπήρχαν ανέκαθεν, προστίθεται η δυσκολία προσαρμογής σ' έναν κόσμο που δε διδάσκει πλέον ούτε στους μεν ούτε στις δε να φέρονται ως γνήσιοι εκπρόσωποι του φύλου τους.
"Η σύγχρονη κοινωνία", εξηγεί η κοινωνική ψυχολόγος κα. Γώγα Κυριακίδου, "μας επιτρέπει, τουλάχιστον φαινομενικά, να δείχνουμε ανοιχτά την προσωπικότητά μας. Μια δυναμική γυναίκα ή ένας ευαίσθητος άντρας δε θεωρούνται πλέον κατακριτέοι και γίνονται αποδεκτοί. Όμως η παρουσία του “ηγεμονικού” αρσενικού είναι το κυρίαρχο μοντέλο του δυτικού πολιτισμού και καθορίζει τη συμπεριφορά και την κοινωνική ταυτότητα τόσο των αντρών όσο και των γυναικών. Το ηγεμονικό αρσενικό συνδέεται με την ανταγωνιστικότητα, την επιθετικότητα, τις αποστασιοποιημένες συναισθηματικές αντιδράσεις, την κοινωνική και οικονομική επιτυχία".
Τελικά και οι δύο κυνηγούν ένα μοντέλο δύναμης, ελέγχου, επιτυχίας και κοινωνικής καταξίωσης. Σε έρευνα που διενεργήθηκε από την κα. Κυριακίδου με θέμα την ταυτότητα της γυναίκας όπως εμφανίζεται στον Τύπο, γίνεται φανερό ότι το μοντέλο της "υπεργυναίκας", με στοιχεία ηγεμονικού αρσενικού, προωθείται ξεκάθαρα από τα ΜΜΕ.
Πρόκειται για φαινόμενο που αφορά σε όλο το δυτικό κόσμο. Υπολογίζεται ότι στις ΗΠΑ οι γυναίκες που εργάζονται αυξήθηκαν από 51% σε 71%, ενώ οι άντρες εργαζόμενοι μειώθηκαν από 86% σε 84% τα τελευταία τριάντα χρόνια. Όλο και πιο συχνά ακούμε ότι οι γυναίκες "κλέβουν" τις δουλειές των αντρών.
Ίσως τα πολυπληθή αστεία εναντίον τους να εκφράζουν μια σιωπηρή επανάσταση, καθώς οι άντρες νιώθουν όλο και πιο άβολα στο ρόλο του "κυρίου της κυρίας", στον οποίο μερικές φορές καταλήγουν.
Έτσι εξηγείται η δημιουργία κινημάτων όπως οι Αμερικανοί Promise keepers, "αυτοί που κρατούν τις υποσχέσεις τους". Είναι άντρες που αρνούνται το σύγχρονο θηλυκοποιημένο αρσενικό.
Οι συγκεντρώσεις που κάνουν για να προσευχηθούν, κατά τις οποίες η είσοδος στις γυναίκες είναι απαγορευμένη, κινούν το ενδιαφέρον εκατομμυρίων ατόμων. Το ίδιο και οι πορείες για την αξιοπρέπεια του "μαύρου αρσενικού", οι οποίες γίνονται συχνά στις ΗΠΑ από τους ισλαμιστές.
"Οι άντρες της εργατικής και της κατώτερης μεσαίας τάξης", παρατηρεί η κα. Κυριακίδου, "νιώθουν εξίσου ταπεινωμένοι και υποβαθμισμένοι με τις γυναίκες απέναντι στο κυρίαρχο μοντέλο".
Οι εκπρόσωποι των παραπάνω κινημάτων απορρίπτουν το τρίπτυχο άντρας-βίαιος-πολεμοχαρής. Στις ΗΠΑ τα έβαλαν ακόμα και με το κόμικ Σίμπσον, στο οποίο ο πατέρας και ο γιος είναι άξεστοι, αμόρφωτοι και λίγο βλάκες. Δυσαρέσκεια έχει αρχίσει να εξαπλώνεται και στην Ελλάδα.
"Η ανάγκη να κρατήσουν μέρος από το χαμένο κύρος", διευκρινίζει η κα. Κυριακίδου, "οδηγεί πολλούς άντρες στην απόρριψη του κυρίαρχου μοντέλου, ενώ στην ουσία το εκφράζουν καμουφλαρισμένα μέσα από την απόρριψη των γυναικών και την άρνησή τους να εμπλακούν σε μια υπεύθυνη και ενήλικη σχέση μαζί τους".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
11-06-08
03:07
Η ανάγκη συνεχούς επίδειξης δύναμης και κυριαρχίας δεν μπορεί παρά να είναι μια επίφαση δυναμισμού σε μια προσπάθεια απόκρυψης κάθε ανασφάλειας και αδυναμίας.
Ο δυναμικός άνθρωπος, νιώθω πως δεν έχει ανάγκη συνεχούς επιβεβαίωσης, αντιθέτως έχει την ικανότητα να επιβεβαιώνει δημιουργικά και παραγωγικά αυτούς που τον συναναστρέφονται.
Μια δυναμική γυναίκα, έτσι όπως τη φαντάζομαι εγώ, είναι αυτή που γνωρίζει τις ικανότητες της αλλά και αναγνωρίζει τις αδυναμίες της. Φροντίζει να εξελίσσεται και να ελίσσεται μέσα στην καθημερινότητά της με στόχο τη δική της ισορροπία, αλλά και των γύρω της.
Είναι η γυναίκα που δε φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά της και μπορεί να είναι τρυφερή και ευαίσθητη χωρίς να αγωνιά μην εξαπατηθεί, αφού μέσα της παραμένει αυτάρκης.
Είναι η γυναίκα που έχει το θάρρος της γνώμης της αλλά ταυτόχρονα δε φοβάται να παραδεχτεί το όποιο λάθος της.
Δυναμική είναι και η γυναίκα που τολμά και προσπαθεί και καταπιάνεται με οτιδήποτε την ενδιαφέρει, στοχεύει στην επιτυχία, ξέρει όμως παράλληλα πότε να ζητά βοήθεια, χωρίς να αισθάνεται ότι αυτό την μειώνει ή την καταργεί.
Με λίγα λόγια, δυναμικός για μένα είναι κάθε άνθρωπος που μπορεί με θάρρος να αντιμετωπίζει τις αδυναμίες του και να μαθαίνει από αυτές... Αυτό από μόνο του πιστεύω είναι ικανό να τον κάνει πιο ανθρώπινο και δεκτικό προς τις αδυναμίες των άλλων και τελικά αξιαγάπητο και επιθυμητό.
Δε νομίζω πως μια δυναμική γυναίκα με τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα παραπάνω είναι τρομακτική για έναν άντρα, όπως αντίστοιχα κι ένας τέτοιος άντρας είναι επιθυμητός από μια γυναίκα.
Η γυναίκα ανέκαθεν ήταν το ισχυρό και το πιο ανθεκτικό -λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού- φύλο ακόμα κι αν για λόγους κοινωνικών σκοπιμοτήτων παρουσιάστηκε και σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίστηκε ως ασθενές. Λέγεται πως "πίσω από κάθε σπουδαίο άντρα κρύβεται μια σπουδαία γυναίκα" κι αυτό από μόνο του είναι ίσως ικανό να μας διδάξει τις λεπτές ισορροπίες που έχει ανάγκη μια σχέση.
Δυστυχώς ακόμα και ο γυναικείος δυναμισμός έχει γίνει καταναλωτικό αγαθό στις μέρες μας, παρουσιάζοντας την δυναμική γυναίκα ως ένα πλάσμα υπεράνθρωπο που τελικά χάνει τη γυναικεία του ταυτότητα.
Ο δυναμικός άνθρωπος, νιώθω πως δεν έχει ανάγκη συνεχούς επιβεβαίωσης, αντιθέτως έχει την ικανότητα να επιβεβαιώνει δημιουργικά και παραγωγικά αυτούς που τον συναναστρέφονται.
Μια δυναμική γυναίκα, έτσι όπως τη φαντάζομαι εγώ, είναι αυτή που γνωρίζει τις ικανότητες της αλλά και αναγνωρίζει τις αδυναμίες της. Φροντίζει να εξελίσσεται και να ελίσσεται μέσα στην καθημερινότητά της με στόχο τη δική της ισορροπία, αλλά και των γύρω της.
Είναι η γυναίκα που δε φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά της και μπορεί να είναι τρυφερή και ευαίσθητη χωρίς να αγωνιά μην εξαπατηθεί, αφού μέσα της παραμένει αυτάρκης.
Είναι η γυναίκα που έχει το θάρρος της γνώμης της αλλά ταυτόχρονα δε φοβάται να παραδεχτεί το όποιο λάθος της.
Δυναμική είναι και η γυναίκα που τολμά και προσπαθεί και καταπιάνεται με οτιδήποτε την ενδιαφέρει, στοχεύει στην επιτυχία, ξέρει όμως παράλληλα πότε να ζητά βοήθεια, χωρίς να αισθάνεται ότι αυτό την μειώνει ή την καταργεί.
Με λίγα λόγια, δυναμικός για μένα είναι κάθε άνθρωπος που μπορεί με θάρρος να αντιμετωπίζει τις αδυναμίες του και να μαθαίνει από αυτές... Αυτό από μόνο του πιστεύω είναι ικανό να τον κάνει πιο ανθρώπινο και δεκτικό προς τις αδυναμίες των άλλων και τελικά αξιαγάπητο και επιθυμητό.
Δε νομίζω πως μια δυναμική γυναίκα με τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα παραπάνω είναι τρομακτική για έναν άντρα, όπως αντίστοιχα κι ένας τέτοιος άντρας είναι επιθυμητός από μια γυναίκα.
Η γυναίκα ανέκαθεν ήταν το ισχυρό και το πιο ανθεκτικό -λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού- φύλο ακόμα κι αν για λόγους κοινωνικών σκοπιμοτήτων παρουσιάστηκε και σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίστηκε ως ασθενές. Λέγεται πως "πίσω από κάθε σπουδαίο άντρα κρύβεται μια σπουδαία γυναίκα" κι αυτό από μόνο του είναι ίσως ικανό να μας διδάξει τις λεπτές ισορροπίες που έχει ανάγκη μια σχέση.
Δυστυχώς ακόμα και ο γυναικείος δυναμισμός έχει γίνει καταναλωτικό αγαθό στις μέρες μας, παρουσιάζοντας την δυναμική γυναίκα ως ένα πλάσμα υπεράνθρωπο που τελικά χάνει τη γυναικεία του ταυτότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.