30-09-06
16:56
Tωρα princess μου καταλαβα μια χαρουλα και σε ευχαριστω! (Βλεπει μισο μυαλο εχω...κι αυτο με bugs!)
Το ερωτημα σου ειναι οντως δυσκολο τουλαχιστον απο εμενα να απαντηθει...
Ζωντας στο εξωτερικο αρκετα χρονια (σε διαφορες πολεις) και μαλιστα θα μεινω και για μερικα ακομα εδω, ουσιαστικα εχω "μπει" στην ιδεα του να αποχωριζομαι φιλους,γνωριμιες γενικα τον κοινωνικο μου κυκλο και το μερος οπου εζησα.
Σιγουρα οταν ξεμπερδεψω θα γυρισω πισω, αλλα το θεμα ειναι οτι δεν ξερω που θα γυρισω...Στην πολη μου;Καπου αλλου;
Εαν ενα απο τα δυο μελη σε μια σχεση χρειαστει να παει σε αλλη πολη και ζητησει απο τον αλλο να ακολουθησει, οντως ειναι μια σοβαροτατη αποφαση που θα πρεπει να παρθει.
Και ειδικα οταν μιλαμε για μεγαλε αποστασεις.Γιατι τωρα να φυγω απο Αργος και να παω Κορινθο...σιγα το πραγμα.
Προσωπικα εαν η γυναικα μου μου ζητουσε να κανουμε κατι τετοιο, θα το εκανα αλλα κοιτωντας πρωτα η πολη στην οποια θα παω να μπορει να μου δωσει την ιδιια αν οχι καλλιτερη θεση εργασιας με εκεινη που εμενα πριν.
Γιατι πολλες φορες τετοιες αποφασεις μπορει να χρειαστει να παρθουν και μετα απο τον γαμο.
Προσωπικα σε εα τετοιο ζητημα το μονο που ξερω ειναι οτι θα προσπαθουσα να το αναλυσω διεξοδικα με το ταιρι μου.Υπαρχουν γυναικες που δεν δινουν δεκαρα για το που μενουν και δεν εχουν προβλημα να ξεκινησουν απο το μηδεν σε μια αλλη πολη.
Υπαρουν αλλες που δεν μπορουν να το κανουν αυτο...οχι τοσο ευκολα τουλαχιστον.
Δεν ξερω ειναι απο τα θεματα που η θεωρια με την πραξη απεχουν...Ειναι και ποιον εχεις απεναντι σου, ειναι κα ισε τι θεση βρισκεσαι...
Aλλα οταν μιλαμε για το αλλο μου μισο,για την γυναικα που πραγματικα αγαπω και με αγαπα που ειναι η ευτυχια μου κτλ κτλ...τοτε ολα αυτα ειναι στοιχεια που θα με εκαναν να τα αφηνα ολα πισω για αυτην και κυριως για "εμας".
PS-Σε περιπτωση που φυγει και ο αντρας για τριτη πολη (οχι εκει που ζουσε μεχρι τωρα) και πει και στην γυναικα του να ακολουθισει, ξεκιναει και αυτος ουσιατικα απο το "0"!
Απλως αυτος θα παει σε μια εργασια κατευθειαν οπου θελοντας και μη θα αρχισει να ανοιγει νεο κυκλο, ενω ο αλλος, θα πρεπει να κοιταξει κα αυτο το θεμα.
Το ερωτημα σου ειναι οντως δυσκολο τουλαχιστον απο εμενα να απαντηθει...
Ζωντας στο εξωτερικο αρκετα χρονια (σε διαφορες πολεις) και μαλιστα θα μεινω και για μερικα ακομα εδω, ουσιαστικα εχω "μπει" στην ιδεα του να αποχωριζομαι φιλους,γνωριμιες γενικα τον κοινωνικο μου κυκλο και το μερος οπου εζησα.
Σιγουρα οταν ξεμπερδεψω θα γυρισω πισω, αλλα το θεμα ειναι οτι δεν ξερω που θα γυρισω...Στην πολη μου;Καπου αλλου;
Εαν ενα απο τα δυο μελη σε μια σχεση χρειαστει να παει σε αλλη πολη και ζητησει απο τον αλλο να ακολουθησει, οντως ειναι μια σοβαροτατη αποφαση που θα πρεπει να παρθει.
Και ειδικα οταν μιλαμε για μεγαλε αποστασεις.Γιατι τωρα να φυγω απο Αργος και να παω Κορινθο...σιγα το πραγμα.
Προσωπικα εαν η γυναικα μου μου ζητουσε να κανουμε κατι τετοιο, θα το εκανα αλλα κοιτωντας πρωτα η πολη στην οποια θα παω να μπορει να μου δωσει την ιδιια αν οχι καλλιτερη θεση εργασιας με εκεινη που εμενα πριν.
Γιατι πολλες φορες τετοιες αποφασεις μπορει να χρειαστει να παρθουν και μετα απο τον γαμο.
Προσωπικα σε εα τετοιο ζητημα το μονο που ξερω ειναι οτι θα προσπαθουσα να το αναλυσω διεξοδικα με το ταιρι μου.Υπαρχουν γυναικες που δεν δινουν δεκαρα για το που μενουν και δεν εχουν προβλημα να ξεκινησουν απο το μηδεν σε μια αλλη πολη.
Υπαρουν αλλες που δεν μπορουν να το κανουν αυτο...οχι τοσο ευκολα τουλαχιστον.
Δεν ξερω ειναι απο τα θεματα που η θεωρια με την πραξη απεχουν...Ειναι και ποιον εχεις απεναντι σου, ειναι κα ισε τι θεση βρισκεσαι...
Aλλα οταν μιλαμε για το αλλο μου μισο,για την γυναικα που πραγματικα αγαπω και με αγαπα που ειναι η ευτυχια μου κτλ κτλ...τοτε ολα αυτα ειναι στοιχεια που θα με εκαναν να τα αφηνα ολα πισω για αυτην και κυριως για "εμας".
PS-Σε περιπτωση που φυγει και ο αντρας για τριτη πολη (οχι εκει που ζουσε μεχρι τωρα) και πει και στην γυναικα του να ακολουθισει, ξεκιναει και αυτος ουσιατικα απο το "0"!
Απλως αυτος θα παει σε μια εργασια κατευθειαν οπου θελοντας και μη θα αρχισει να ανοιγει νεο κυκλο, ενω ο αλλος, θα πρεπει να κοιταξει κα αυτο το θεμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-09-06
15:26
Eπειδη εχω πολλα στο μυαλο μου και δεν μπορω να καταλαβω ακριβως τι παιζει (διαβαζοντας τα post) μπορεις να μου το κανεις πιο λιανα;
Που εισαι εσυ;Που ειναι αυτος;
Θα παει καποιος απο τους δυο σας σε αλλη πολη ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;
Ρωταω γιατι εχω κολλησει τωρα και δεν καταλαβαινω.
Γιατι στα 19 πιο ειναι το διαφοερικο απο την σχεση;Ο γαμος;
Σορρυ κιολας ε!Απλως ειλικρινα δεν εχω καταλαβει...
Songless bird...εχεις δικιο!Ουτε που κοιταξα τι γραφεις στην περιοχη!
Που εισαι εσυ;Που ειναι αυτος;
Θα παει καποιος απο τους δυο σας σε αλλη πολη ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;
Ρωταω γιατι εχω κολλησει τωρα και δεν καταλαβαινω.
Γιατι στα 19 πιο ειναι το διαφοερικο απο την σχεση;Ο γαμος;
Σορρυ κιολας ε!Απλως ειλικρινα δεν εχω καταλαβει...
Songless bird...εχεις δικιο!Ουτε που κοιταξα τι γραφεις στην περιοχη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-09-06
14:24
Σε καταλαβαινω Δυο πραγματα θα σου πω. Χαλκιδικη-Αργος και εγω απο Νοεμβριο φανταρος...
Και απο την δικη της πλευρα η αποσταση ειναι ανασταλτικος παραγοντας για σχεση...
Ποιος ειναι απο Αργος;Εσυ η ή κοπελα;;
Να που συναντησαμε πατριωτακια!!!!
Προσωπικα καμποσα χροναι ειχα σχεση Ναυπλιον....Παρμα!!!
Δεν μας κολλωσε η αποσταση.Το χειροτερο ηταν ολοι αυτοι που με το εφευγα αρχιζαν εμμεσα-εμμεσα να με θαυουν σε εκεινη.(Ειχα καλους τους φιλους)
Εκεινη παντως κατι παραπανω απο κυρια!
Οπως και να εχει σχεση διατηρειται, αλλα θελει θυσιες,υπομονη,υποχωρησεις κτλ κτλ.
Τωρα το για ποσο θα κρατησει,ειναι αλλου παπα τροπαριο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-11-05
20:39
Κατι τετοιο εγινε και μενα πιθανοτατα...Αρχική Δημοσίευση από nikita13:Εμένα προσωπικά μου έχει συμβει..Ίσως επειδή ήταν τόσο άσχημες στιγμές να μην ήθελα να της θυμάμαι..
Σε θαυμάζω προσωπικά για τον τρόπο που το χειρίστηκες και για την αξιοπρέπεια που έδειξες..Ίσως καλό θα ήταν να μιλήσεις όμως έστω και λίγο για να της δώσεις πράγματα να σκεφτεί..Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα την σχέση σας..Πάντως είσαι άνθρωπος που εκτίμησε τα όσα έκανε και σεβαστηκες την επίλογή της..Μπράβο σου..
Λιγο πολυ, μιλησα μαζι της, αλλα ξερεις τι;
Δεν της ειπα ποτε π.χ. "Γιατι ρε συ..." και οτιδηποτε μετα.Οπως π.χ."Γιαιτ να χωρισουμε, επιδη ειναι δυσκολες οι συνθηκες;Εγω που εφταιξα;"
Η οτιδηποτε τετοιο.
Προτιμησα να μην πω τιποτα και απλως να της δωσω θαρρος για τις δυσκολες προσωπικες τις στιγμες και να παραμερισω τοσο το ποσο εξακολουθουσα να την αγαπω, οσο και το οτι δεν αξιζει για μια δυσκολια να διαλυσουμε την σχεση.
Ολα αυτα και αλλα τοσα, θα μπορουσα να τα πω, ομως δεν ηθελα να την πιεσω...
Ηθελα περισσοτερο να την ηρεμησω για οτι περνουσε (και μαλιστα σε μια απιστευτα ασχημη περιοδο για εμενα και την οικογενεια μου), παρα να της θεσω κι αλλα ερωτηματα.
Κι ας ηξερα οτι με αυτη την επιλογη μου, αργοτερα ολα αυτα τα αναπαντητα ερωτηματα θα με ετρωγαν μεσα μου.
Αλλα λιγη σημασια εχει...
Γιατι οταν αγαπας καποιον περισσοτερο και απο την ιδια σου την ζωη, σε ενδιαφερει ακομα κι εκεινη την στιγμη, να τον δεις να ανακουφιζεται λιγο, και παραμεριζεις "εσενα" και οτι ενδεχομενως μπορει να σε πληγωσει.
Εγω τουλαχιστον ετσι κανω.
Θα μπορουσα να της ειχα πει πολλα και ισως να αλλαξω την αποφαση της (μιας και δεν ηταν σιγουρη), ομως ετσι θα ηταν σαν να της εβαζα εμποδιο μπροστα σε ενα μονοπατι που ειχε διαλεξει και ειχε κρινει οτι επρεπε να παρει.
P.S.-Συμφωνω απολυτα με το τελευταιο σου ποστ nikita.
Kαι για την ιστορια,ποτε μα ποτε οσες ευκαιριες κι αν ειχα, δεν ειχα κανει με αλλη οσο ημουν εξωτερικο.
Και μαλιστα πολλοι φιλοι με δουλευαν και μου ελεγαν "ρε συ μια χαρα κοπελες σε θελουν κανε κατι!Και ποιος θα το μαθει;"
Και τους απανταγα παντα :"ΕΓΩ!"
Απλως,δεν υπηρχε λογος να κανω κατι με καποια αλλη.
Ειναι ανουσιο οταν αγαπας καποιον και απαραδεκτο για εμενα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-11-05
20:09
Αρχική Δημοσίευση από emufear:Με άγγιξε πολύ το post σου man... Μήπως μπορείς να μας πεις τι έγινε τελικά και λύγισε η κοπέλα;
Ηταν λιγο πολυ αδιευκρινηστες οι συνθηκες και οι λογοι...
Μιλησαμε,ξερεις μου εξηγησε περιπου, αλλα εγω εκει ημουν λιγο πολυ..."αλλου"...
σου εχει τυχει να σου μιλανε,να γνεφεις καταφατικα,να κανεις διαλογο αλλα μολις τελειωσει το ολο σκηνικο, το μυαλο να τραβαει ενα "format" και να μην θυμασαι καθαρα τι εγινε;
Κατι τετοιο εγινε με εμενα...
Οι βασικοι λογοι ηταν διαφορα οικογενειακα προβληματα που ειχε,προβληματα με την δουλεια της πυο εφυγε απο εκει που δουλευε και δεν μπορουσε να βρει αλλου ευκολα,και κατι τετοια...
Κατι τετοια μου ειπε, αλλα επιπλεον λογος ειναι (αν και δεν μου το ειπε στα ισια) ειναι οτι δεν αντεχε αλλο λογικα στην αποσταση και στο χρονο που ημασταν μακρια.
Υπηρχε και γενικοτερη πιεση απο το σπιτι της (οχι για εμενα),αλλα για την δουλεια,οικονομικα θεματα κτλ κτλ, και ισως ολα αυτα συν του οτι εγω δεν ημουν κοντα της...καταλαβαινεις.*
'Η αλλιως μπορει να επαψε να με αγαπα...
Οπως και να εχει,εκεινο που με ενδιαφερει προσωπικα (ασχετα αν στεναχωρηθηκα με τον χωρισμο), ειναι οτι τοσο καιρο που ημασταν μαζι (και μιλαμε για χρονια), αυτη ηταν κυρια απεναντι μου.
Μου φερθηκε παραπανω απο "ενταξει", με αγαπησε οσο κανεις οπως εκανα κι εγω και ηταν παντα κοντα μου.
Ειναι αληθεια ολα αυτα που εκανε,και γι' αυτο οσο και αν τσαντιστηκα,θυμωσα,στεναχωρηθηκα για οτι εγινε, ποτε δεν γυρισα να την "κακολογησω" (ξερεις να πω "Αντε να χαθει που δεν εκτιμα τιποτα"π.χ.) εστω και πανω στον θυμο μου.
*Σ'ολα τα παραπανω καποιος μπορει να πει οτι, ενταξει πολλοι εχουν προβληματα πασης φυσης, δεν ειναι "ορθο" να χωριζεις καποιον γι'αυτα.
Ειδικα εαν αυτος σε στηριζει,οπως εκανα.(εστω και απο μακρια πολλες φορες)
Συμφωνω,αλλα εγω αν και το σκεφτηκα δεν της το εθεσα ποτε σαν ερωτημα,γιατι την ειδα οταν μου μιλαγε οτι ηταν πολυ μπερδεμενη για το τι πρεπει να κανει, γιατι φαινοταν οτι με αγαπουσε ακομα,και αποφασισα να μην της θεσω τετοια ερωτηματα και ας τρωνε αργοτερα εμενα μεσα μου,για να μην την "πιεσω"...
Με λιγα λογια, προτημσα να μην μιλησω(και αυτο ειναι σπανιο για εμενα), απο το να την "πιεσω" περισσοτερο.
Ετσι κι αλλιως η ζωη ειναι μια ροδα που γυριζει...Την αφησα στην επιλογη της.
Απλως μακαρι να ειναι γενικα και παντα καλα, γιατι ειναι ενα ατομο που δεν της αξιζει να πληγωνεται.
Κι αυτο το λεω οχι γιατι την αγαπω ακομα, ή γιαιτ ειμαι κολλημενος κτλ κτλ, αλλα γιατι πραγματικα ειναι -καλη- κοπελα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
01-11-05
00:03
Ερωτας και σχεση εξ αποστασεως...
Υπαρχει!
Τον εζησα και ασχετα αν τελειωσε...αδοξα ας πουμε, ακομα πιστευω πως εαν και οι δυο κανουν υπομονη,σφιξουν τα δοντια και αν υπαρχη αγαπει ολα ξεπερνιουνται...
Στην περιπτωση μου, δεν ειναι οτι δεν υπηρξε αγαπη, προς Θεου!
Η κοπελα μου το απεδειξε με τον πιο υπεροχο τροπο για πολυ καιρο και ασχετα εαν στο τελος "λυγισε" η ιδια, εγω δεν μπορω παρα μονο να την ευχαριστησω για οτι μου προσεφερε τοσα χρονια,και για τον τροπο με τον οποιο ειχε σταθει διπλα μου και με αγαπησε.
Και ασχετα εαν βλεπομασταν μερικες φορες τον χρονο,ποτε δεν εκανα κατι με καποια αλλη...
οχι γιατι δεν ειχα τις ευκαιριες αλλα γιατι δεν υπηρχε λογος...οταν αγαπας καποιον με ολο σου το ειναι,οταν ειναι η πρωτη και η τελευταια σου σκεψη καθε μερα,τοτε το να κανεις μια αρπαχτη προσωπικα δεν θα μου προσεφερε τιποτα...
Για να μην ξεφευγω παντως απο το θεμα,πιστευω πως με πολυ υπομονη,δυναμη κατανοηση και εμπιστοσυνη (μιας και οταν υπαρχει αποσταση υπαρχουν και πολλοι καλοθελητες και πολλες "ανησυχιες"),και φυσικα αγαπη τοτε ενας ερωτας ζει και βασιλευει...και να φενεται πως χανει το βασιλειο του πολλες φορες,παλι ερχεται η στιγμη που θα φτιαξει ενα ακομα μεγαλυτερο και πλεον τιποτα δεν θα μπορει να το γκρεμισει...
Υπαρχει!
Τον εζησα και ασχετα αν τελειωσε...αδοξα ας πουμε, ακομα πιστευω πως εαν και οι δυο κανουν υπομονη,σφιξουν τα δοντια και αν υπαρχη αγαπει ολα ξεπερνιουνται...
Στην περιπτωση μου, δεν ειναι οτι δεν υπηρξε αγαπη, προς Θεου!
Η κοπελα μου το απεδειξε με τον πιο υπεροχο τροπο για πολυ καιρο και ασχετα εαν στο τελος "λυγισε" η ιδια, εγω δεν μπορω παρα μονο να την ευχαριστησω για οτι μου προσεφερε τοσα χρονια,και για τον τροπο με τον οποιο ειχε σταθει διπλα μου και με αγαπησε.
Και ασχετα εαν βλεπομασταν μερικες φορες τον χρονο,ποτε δεν εκανα κατι με καποια αλλη...
οχι γιατι δεν ειχα τις ευκαιριες αλλα γιατι δεν υπηρχε λογος...οταν αγαπας καποιον με ολο σου το ειναι,οταν ειναι η πρωτη και η τελευταια σου σκεψη καθε μερα,τοτε το να κανεις μια αρπαχτη προσωπικα δεν θα μου προσεφερε τιποτα...
Για να μην ξεφευγω παντως απο το θεμα,πιστευω πως με πολυ υπομονη,δυναμη κατανοηση και εμπιστοσυνη (μιας και οταν υπαρχει αποσταση υπαρχουν και πολλοι καλοθελητες και πολλες "ανησυχιες"),και φυσικα αγαπη τοτε ενας ερωτας ζει και βασιλευει...και να φενεται πως χανει το βασιλειο του πολλες φορες,παλι ερχεται η στιγμη που θα φτιαξει ενα ακομα μεγαλυτερο και πλεον τιποτα δεν θα μπορει να το γκρεμισει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.