parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,902 μηνύματα.
24-08-22
16:44
δρακοι, δρακοι παντού
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,902 μηνύματα.
24-08-22
00:30
Τα μαθηματικά και η φιλοσοφία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, το ένα τροφοδοτεί το άλλο εδώ και αιώνες.Πώς από ένα μαθηματικό θεώρημα καταλήγεις στο ότι η ψυχή συνιστά ύλη αμελέτητη από τον άνθρωπο; Ή στο ότι ο κόσμος του Δημιουργού και ο Δημιουργός είναι εντελώς υλικοί; Μπορούν αυτά να προκύψουν από εκεί; Έχεις κάποιο paper; Δεν βρίσκω κάτι. Επειδή συχνά κάποιοι πάνε να εφαρμόσουν τα μαθηματικά θεωρήματα πάνω σε φιλοσοφικά ερωτήματα λανθάνοντας.
Η ψυχή κατά τον Αριστοτέλη δεν υπάρχει χωριστά από το σώμα ούτε και κανένα από τα μέρη της, αν από τη φύση της αποτελείται από μέρη, σε αντίθεση με τον Πλάτωνα που ήθελε την ψυχή να είναι όχι μόνο χωριστή από το σώμα, αλλά και αθάνατη.
Απ' τη στιγμή λοιπόν που ο κόσμος μας μπορεί να λογιστεί ως συρρίκνωση ενός πολυδιάστατου κόσμου (συχνά τον ταυτίζουμε με το κβαντικό σύμπαν) οτιδήποτε "δημιουργήθηκε" από αυτό (από Θεό ή τυχαία, δεν εξετάζεται σε αυτή την υπόθεση) αντανακλά την υπόσταση του ν-οστού κόσμου.
Όλα αυτά, μαζί, σώμα, ψυχή, χωροχρόνος, συνθέτουν την Ύλη, όπου μέρος της ουσίας της μπορεί να βρίσκεται σε στοιχεία που δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει και όχι σε μεταφυσικά άλματα.
Ένα από αυτά τα στοιχεία είναι το Νευτώνιο το οποίο ο Πουανκαρέ και η παρέα του εκείνη την εποχή πιστεύανε ότι υπάρχει.
Μεγάλη συζήτηση, εκτός θέματος.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,902 μηνύματα.
23-08-22
13:27
Θα ήμασταν χωρίς Tchaikovsky, Stravinsky, Shostakovich, Scriabin, Τολστόι, Τσέχωφ, Γκόγκολ, Πούσκιν, Ντοστογιέφσκι, Μαγιακόφσκι, Γκόρκι, Σολζενίσκιν, Ταρκόφσκι, Κοντσαλόφσκι, Σοκούροφ, Καντίνσκι και ένα σωρό άλλους.
Ε και; Θα πει κάποιος, ζούμε και χωρίς αυτούς, έχουμε άλλους να θαυμάζουμε.
Ίσως να μην είχαμε πετάξει στο φεγγάρι και η εξερεύνηση του διαστήματος να ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο, αφού:
Ο δορυφόρος Sputnik 1 ήταν ο πρώτος που είχε τεθεί σε τροχιά - και το είχε καταφέρει η Μόσχα.
Ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα και μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, ήταν Ρώσος, ο Γιούρι Γκαγκάριν.
Η συμβολή της ρώσων επιστημόνων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ήταν και είναι κάτι παραπάνω από σημαντική.
Δεν θα είχαμε τη συσκευή αντιβαρύτητας του Leonov και άλλες ski-fi τεχνολογίες που ετοιμάζουν οι ρώσοι για το μέλλον.
Δεν θα είχε λυθεί το "θεώρημα του Πουανκαρέ" σχετικά με τον πολυδιάστατο χώρο από τον αγαπημένο Γκριγκόρι Πέρελμαν, τον αρνητή βραβείων και επάθλων.
Γιατί όμως είναι σημαντικό το θεώρημα του Πουανκαρέ;
Αν πάρουμε μια μπάλα και τη συρρικνώσουμε, θα καταλήξει να είναι ένα σημείο στην επιφάνεια του τρισδιάστατου χώρου, γιατί η μπάλα είναι συνεκτική ως προς τον χώρο.
Αν πάρουμε όμως ένα ντόναντ (αυτό με την τρύπα στη μέση) και το συρρικνώσουμε, ουπς, εξαφανίζεται!
Η μπάλα - σφαίρα είναι συνεκτική και συμπαγής (δηλαδή κάθε σημείο της οριοθετείται ομοιόμορφα στο χώρο).
Το θεώρημα του Πουανκαρέ λέει:
"όλες οι συμπαγείς πολλαπλότητες διάστασης n = 3 (ή περισσότερο), χωρίς όρια και απλά συνεκτικές, είναι ομοιομορφικές σε μια σφαίρα διάστασης n."
Τι σημαίνει αυτό;
Το θεώρημα του Πουανκαρέ παρέχει την επαρκή συνθήκη ώστε ο χώρος να φτάσει να είναι μια παραμορφωμένη τρισδιάστατη σφαίρα προερχόμενη από μία οποιαδήποτε άλλη διάστασης n.
Χεστήκαμε (όπως γράφουν κάποιοι στο φόρουμ) και τι σημαίνει αυτό;
Το θεώρημα του Πουανκαρέ μας λέει ότι ο κόσμος του Δημιουργού είναι ένας εντελώς υλικός κόσμος και η ανθρώπινη ψυχή είναι ύλη που δεν έχει ακόμη μελετηθεί από τον άνθρωπο.
Είναι αυτό που πίστευαν οι πρώτοι χριστιανοί, ο Θεός του Αριστοτέλη. Η Αρχαία Χριστιανική Πίστη που έχει διασωθεί μέσω των Ρώσων και αρνείται εξ ολοκλήρου την Παλαιά Διαθήκη και την Τορά των Εβραίων.
Ο ίδιος ο Θεός είναι υλικός και φυσικά είναι κάτι που δεν χρειάζεται να φοβάσαι σε αντίθεση με τον δυισμό του εβραιοισλαμοχριστιανισμού που ορίζει το καλό και το κακό, τον παράδεισο και την κόλαση.
Ο πόλεμος που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια είναι πάνω απ' όλα οντολογικός. Γι' αυτό πρώτος στόχος της Ουκρανική τρομοκρατίας ήταν ο φιλόσοφος Ντούγκιν με θύμα την αδικοχαμένη κόρη του.
Όλα αυτά τα αξιολογεί ήρεμα και με μαθηματική σαφήνεια τα αντιλαμβάνεται ο Γκριγκόρι Πέρελμαν που κάθεται στη μικροσκοπική του κουζίνα. Ως εκ τούτου, αρνείται διακριτικά και συγκρατημένα ένα εκατομμύριο δολάρια έπαθλο με λόγια απλά: "Ευχαριστώ, αλλά έχω όλα όσα χρειάζομαι …".
Ψυχή βαθιά!
Ε και; Θα πει κάποιος, ζούμε και χωρίς αυτούς, έχουμε άλλους να θαυμάζουμε.
Ίσως να μην είχαμε πετάξει στο φεγγάρι και η εξερεύνηση του διαστήματος να ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο, αφού:
Ο δορυφόρος Sputnik 1 ήταν ο πρώτος που είχε τεθεί σε τροχιά - και το είχε καταφέρει η Μόσχα.
Ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα και μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, ήταν Ρώσος, ο Γιούρι Γκαγκάριν.
Η συμβολή της ρώσων επιστημόνων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ήταν και είναι κάτι παραπάνω από σημαντική.
Δεν θα είχαμε τη συσκευή αντιβαρύτητας του Leonov και άλλες ski-fi τεχνολογίες που ετοιμάζουν οι ρώσοι για το μέλλον.
Δεν θα είχε λυθεί το "θεώρημα του Πουανκαρέ" σχετικά με τον πολυδιάστατο χώρο από τον αγαπημένο Γκριγκόρι Πέρελμαν, τον αρνητή βραβείων και επάθλων.
Γιατί όμως είναι σημαντικό το θεώρημα του Πουανκαρέ;
Αν πάρουμε μια μπάλα και τη συρρικνώσουμε, θα καταλήξει να είναι ένα σημείο στην επιφάνεια του τρισδιάστατου χώρου, γιατί η μπάλα είναι συνεκτική ως προς τον χώρο.
Αν πάρουμε όμως ένα ντόναντ (αυτό με την τρύπα στη μέση) και το συρρικνώσουμε, ουπς, εξαφανίζεται!
Η μπάλα - σφαίρα είναι συνεκτική και συμπαγής (δηλαδή κάθε σημείο της οριοθετείται ομοιόμορφα στο χώρο).
Το θεώρημα του Πουανκαρέ λέει:
"όλες οι συμπαγείς πολλαπλότητες διάστασης n = 3 (ή περισσότερο), χωρίς όρια και απλά συνεκτικές, είναι ομοιομορφικές σε μια σφαίρα διάστασης n."
Τι σημαίνει αυτό;
Το θεώρημα του Πουανκαρέ παρέχει την επαρκή συνθήκη ώστε ο χώρος να φτάσει να είναι μια παραμορφωμένη τρισδιάστατη σφαίρα προερχόμενη από μία οποιαδήποτε άλλη διάστασης n.
Χεστήκαμε (όπως γράφουν κάποιοι στο φόρουμ) και τι σημαίνει αυτό;
Το θεώρημα του Πουανκαρέ μας λέει ότι ο κόσμος του Δημιουργού είναι ένας εντελώς υλικός κόσμος και η ανθρώπινη ψυχή είναι ύλη που δεν έχει ακόμη μελετηθεί από τον άνθρωπο.
Είναι αυτό που πίστευαν οι πρώτοι χριστιανοί, ο Θεός του Αριστοτέλη. Η Αρχαία Χριστιανική Πίστη που έχει διασωθεί μέσω των Ρώσων και αρνείται εξ ολοκλήρου την Παλαιά Διαθήκη και την Τορά των Εβραίων.
Ο ίδιος ο Θεός είναι υλικός και φυσικά είναι κάτι που δεν χρειάζεται να φοβάσαι σε αντίθεση με τον δυισμό του εβραιοισλαμοχριστιανισμού που ορίζει το καλό και το κακό, τον παράδεισο και την κόλαση.
Ο πόλεμος που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια είναι πάνω απ' όλα οντολογικός. Γι' αυτό πρώτος στόχος της Ουκρανική τρομοκρατίας ήταν ο φιλόσοφος Ντούγκιν με θύμα την αδικοχαμένη κόρη του.
Όλα αυτά τα αξιολογεί ήρεμα και με μαθηματική σαφήνεια τα αντιλαμβάνεται ο Γκριγκόρι Πέρελμαν που κάθεται στη μικροσκοπική του κουζίνα. Ως εκ τούτου, αρνείται διακριτικά και συγκρατημένα ένα εκατομμύριο δολάρια έπαθλο με λόγια απλά: "Ευχαριστώ, αλλά έχω όλα όσα χρειάζομαι …".
Ψυχή βαθιά!