bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ 65ΩΡΟ
Υπερψήφισαν τις ανατροπές στο χρόνο εργασίας
Τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου ενέκριναν χτες στην αρμόδια Επιτροπή την «Εκθεση Σέρκας», στην οποία περιλαμβάνεται αναλλοίωτος ο πυρήνας των αντιδραστικών αποφάσεων των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ τον περασμένο Ιούνη
Η απόφαση των κομμάτων του ευρωμονόδρομου για το χρόνο εργασίας στόχο έχει να εξασφαλίσει στο κεφάλαιο εργαζόμενους - λάστιχο, καταργώντας το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας
Motion Team
Το «κουτί της Πανδώρας» για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, μέσα από το χτύπημα του σταθερού, ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την αντικατάστασή τους από ατομικές, επιφέροντας συνολικά αντιδραστικές αλλαγές στο Εργατικό Δίκαιο, άνοιξαν χτες διάπλατα οι δυνάμεις του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου.
Ο γνωστός συνασπισμός Συντηρητικών και Σοσιαλδημοκρατών, με τη συμμετοχή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τους συνοδοιπόρους τους στον «ευρωμονόδρομο», τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕA), ενέκριναν την πρόταση για την «Οργάνωση του χρόνου εργασίας» της ΕΕ στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, υπερψηφίζοντας την «έκθεση Cercas» («έκθεση Σέρκας»).
Η έκθεση περιλαμβάνει ανώδυνες για το κεφάλαιο «τροπολογίες» που στόχο έχουν να εξωραϊσουν στα μάτια των εργαζόμενων τα όσα αντιδραστικά αποφάσισαν σχετικά με το χρόνο εργασίας τον περασμένο Ιούνη οι υπουργοί απασχόλησης της ΕΕ. Το σύνολο των «τροπολογιών» αφήνει αναλοίωτο το περιεχόμενο της βαθιά αντεργατικής προτασης οδηγίας των υπουργών Απασχόλησης. Η Ευρωκονοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με τον ευρωβουλευτή Γιώργο Τούσσα καταψήφισε την έκθεση του Α. Σέρκας.
Στρατηγική ταύτιση με τις αποφάσεις των υπουργών Απασχόλησης
Οπως είναι γνωστό, η πρόταση οδηγίας, στην οποία συμφώνησαν οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ στις 9 και 10 Ιούνη 2008, τροποποιεί σε ακόμη πιο αντιδραστική κατεύθυνση την υπάρχουσα κοινοτική οδηγία (2003/88/ΕΚ) και σαρώνει θεμελιακά δικαιώματα της εργατικής τάξης και γενικότερα των εργαζομένων. Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση οδηγίας:
Τεμαχίζει τον εργάσιμο χρόνο σε «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας. Εισάγει την έννοια του απλήρωτου «ανενεργού» χρόνου εργασίας.
Αυξάνει το χρονικό διάστημα διευθέτησης της εργασίας σε δωδεκάμηνη βάση.
Διατηρεί και επαυξάνει το δικαίωμα των κρατών - μελών να μην εφαρμόζουν ακόμη και αυτά τα εξοντωτικά χρονικά όρια εργασίας της οδηγίας 2003/88 και να επιτρέπουν την απασχόληση των εργαζομένων έως και 65 ώρες τη βδομάδα.
Οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του «σοσιαλιστή» Α. Σέρκας για την «Οργάνωση του χρόνου εργασίας», που ψηφίστηκε χτες από τις πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, δεν είναι τίποτε άλλο από κοινοβουλευτικά τερτίπια, μια βρώμικη προσπάθεια να ρίξουν «στάχτη στα μάτια», να εξαπατήσουν, να συγκρατήσουν τις αντιδράσεις και την αγανάκτηση των εργαζομένων.
Οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, μαζί τους και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τη χτεσινή θετική ψήφο τους στην «Εκθεση Σέρκας»:
Αναγνωρίζουν τη διάσπαση του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» και ανοίγουν διάπλατα το δρόμο να μη θεωρείται χρόνος δουλειάς και άρα να μην πληρώνεται.
Συμφωνούν με την αύξηση του χρονικού διαστήματος της διευθέτησης της εργασίας σε 12 μήνες.
Αποδέχονται τη «ρήτρα εξαίρεσης» για χρονικό διάστημα τριών ετών, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για την παράτασή του όσο χρονικό διάστημα είναι αναγκαίο για το κεφάλαιο.
H εσπευσμένη προώθηση του αντεργατικού τερατουργήματος - που αναμένεται να συζητηθεί στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στις 16/12/2008, ώστε να αποτελέσει επίσημη κοινοτική νομοθεσία - φανερώνει ξεκάθαρα ότι επιδίωξη του κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού του είναι να αξιοποιήσει τη σχετική οδηγία ως εργαλείο, για να επιβάλει σαρωτικές αλλαγές στο Εργατικό Δίκαιο, προκειμένου να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος στις πλάτες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ανατρέποντας θεμελιώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων.
Ο ρόλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τον ευρωβουλευτή του Δ. Παπαδημούλη, πρωτοστάτησε στην υπερψήφιση της έκθεσης του Α. Σέρκας. Ως σκιώδης εισηγητής της ομάδας GUE/NGL, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο υπερψήφισε ο ίδιος τη σχετική έκθεση, αλλά και πρότεινε την υπερψήφισή της από όλη την ομάδα.
Δεν προκαλεί εντύπωση η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει το αντεργατικό αυτό έκτρωμα. Είναι στρατηγική του επιλογή να στηρίζει με όλες τις δυνάμεις του την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αποτελεί τη φυσική συνέπεια της ευρωυποταγής. Επιβεβαιώνεται, για μια ακόμη φορά, ότι η οπορτουνιστική πολιτική του είναι επικίνδυνη για την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, γιατί επιχειρεί να εξωραΐσει την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ. Να «πλασάρει» με «αριστερό» δήθεν προσωπείο τις αντιλαϊκές επιλογές του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Δημαγωγεί και ταυτόχρονα υπονομεύει και ξεπουλάει τις εργατικές διεκδικήσεις, στέκεται εμπόδιο στην οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Προσωπολαγνεία και εσωστρέφεια στα ελληνικά δελτία ειδήσεων
Σε αυτά και άλλα ειδικότερα συμπεράσματα καταλήγει ποσοτική και ποιοτική έρευνα του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ) σε συνεργασία με το Εργαστήριο Κοινωνικής και Πολιτικής Ανάλυσης ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών που παρουσιάσθηκε σήμερα. Επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας με τίτλο «Παρακολούθηση του βαθμού και του τρόπου προβολής των πολιτικών κομμάτων και προσώπων από τα δελτία ειδήσεων της ελληνικής τηλεόρασης» είναι ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Πλειός, ο οποίος την παρουσίασε το πρωί μαζί με τον πρόεδρο του ΙΟΜ, Ροδόλφο Μορώνη. Ακολούθησε σχολιασμός του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννη Μεταξά.
Σύμφωνα με την έρευνα, η σειρά ποσοτικών αναφορών στα κανάλια αφορά καταρχήν τη ΝΔ/κυβέρνηση και ακολουθούν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ. Τα σκήπτρα της πολιτικής αντιπαράθεσης κρατά ο δικομματισμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο μεγάλα κόμματα συγκεντρώνουν το 84,5% της συνολικής προβολής κομμάτων στα δελτία ειδήσεων (που ορίζεται από τον αριθμό εμφανίσεων εκπροσώπων τους και το χρόνο παρουσίασης), ενώ τα τρία μικρότερα συγκεντρώνουν συνολικό χρόνο προβολής 14,4%.
Σε ό,τι αφορά στη θεματολογία, υπερτερούν τα θέματα καθημερινότητας και κοινωνικής πολιτικής, ακολουθούν οι εσωκομματικές διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ (κομμάτι της έρευνας συνέπεσε χρονικά με την περίοδο προετοιμασίας για την ανάδειξη αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ), ενώ την τρίτη θέση με μεγάλη διαφορά με λιγοστές αναφορές καταλαμβάνει η οικονομία.
Σε ό,τι αφορά στην προβολή πολιτικών προσώπων, τα πρωτεία κρατά ο κ. Γ. Παπανδρέου και υπερτερεί έναντι του κ. Καραμανλή. Ο κ. Αλαβάνος προβάλλεται περισσότερο από την κ. Παπαρήγα και εξίσου ο κ. Καρατζαφέρης προβάλλεται περισσότερο από την κ. Παπαρήγα. Οι περισσότερες αρνητικές θέσεις που διατυπώνονται από δημοσιογράφους αφορούν στη ΝΔ και το ΛΑΟΣ και οι περισσότερο θετικές τους κ. Παπανδρέου και Καραμανλή.
Μεταξύ των 20 πλέον προβεβλημένων προσώπων ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας, την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο κ. Παπανδρέου και ακολουθούν οι κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Αλέκος Αλαβάνος, Γιάννης Ραγκούσης, Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Αλογοσκούφης, Γεώργιος Καρατζαφέρης, Κώστας Σκανδαλίδης, Ντόρα Μπακογιάννη, Αλέκα Παπαρήγα, Ευάγγελος Αντώναρος, Προκόπης Παυλόπουλος, Γεώργιος Σουφλιάς, Θεόδωρος Πάγκαλος, Κώστας Χατζηδάκης, Αννα Διαμαντοπούλου, Γιάννης Μανώλης, Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Όπως σημείωσε σχετικά ο κ. Μορώνης, «σε ένα σημαντικό μέρος του χρόνου που εκτυλίχθηκε η έρευνα, το ΠΑΣΟΚ περνούσε μια κρίσιμη περίοδο που έκλεισε με τις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου του κόμματος. Παρόλα αυτά, μου κάνει εντύπωση ότι όσα δευτερόλεπτα εμφανίσθηκαν στην τηλεόραση οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος (ολόκληρο το διάστημα της έρευνας και όχι αποκλειστικά σχετικά με το θέμα της αρχηγίας) εμφανίσθηκαν και οι κ. Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Ρουσόπουλος, Μπακογιάννη, Μαγγίνας και Παυλόπουλος μαζί. Και η κ. Παπαρήγα με τον κ. Αλαβάνο και τον κ. Καρατζαφέρη μαζί εμφανίσθηκαν συνολικά γύρω στα 7.500 δευτερόλεπτα, κάτι παραπάνω από τα 6.600 του κ. Καραμανλή, αλλά σημαντικά λιγότερα από τα περίπου 12.000 δευτερόλεπτα του κ. Παπανδρέου ή τα 11.500 του κ. Βενιζέλου».
Από την έρευνα διαπιστώνεται ότι ο κ. Παπανδρέου υιοθετεί υποστηρικτική στάση για το ΠΑΣΟΚ και λιγότερο επικριτική για την κυβέρνηση, η κ. Παπαρήγα παρουσιάζει την πλέον έντονη αντι-δικομματική στάση, ο κ. Αλαβάνος είναι επικριτικός απέναντι την κυβέρνηση και τη ΝΔ. Ο κ. Καρατζαφέρης διατυπώνει αρνητικές θέσεις για τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ, το ΚΚΕ, αλλά συγχρόνως παρουσιάζει (μεταξύ των αντιπολιτευόμενων κομμάτων) το υψηλότερο ποσοστό θετικών σχολίων για την κυβέρνηση.
Σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική προέλευση των πολιτικών προσώπων στα ρεπορτάζ των ειδήσεων επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ο «υδροκεφαλισμός» του ελληνικού κράτους. Το 80,8% προέρχεται από την Αθήνα, το 8,5% από τη Θεσσαλονίκη και το 10,6% από την υπόλοιπη χώρα.
Τα κανάλια στην αγωνία τους για τηλεθέαση «διανέμουν» αντί για ειδήσεις, απόψεις, σημείωσε ο κ. Μορώνης, αναφερόμενος στην ποιοτική διάσταση των ειδήσεων. Και συμπλήρωσε: «Τι εννοώ. Δεν έχει γι' αυτά και τόση σημασία ποια άποψη θα σχηματίσει ο θεατής τους παρακολουθώντας ένα debate, για παράδειγμα. Αλλά επιχειρούν με τους σχολιαστές τους (και τη βοήθεια ενίοτε προσκλεκλημένων ειδικών και μη) να πουν στο κοινό τι πρέπει να καταλάβει από την παρακολούθηση του debate. Αυτή η τακτική οδηγεί στην παραβίαση μιας ακρογωνιαίας, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, αρχής της δημοσιογραφίας: το διαχωρισμό της είδησης από το σχόλιο. Όπως προκύπτει και από την έρευνα, οι ειδήσεις είναι σε μεγάλο βαθμό χρωματισμένες. Και μάλιστα τις περισσότερες φορές επικριτικά/αρνητικά».
www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Στην αναφορά-υπόμνημα αναφέρεται ότι «επί δύο σχεδόν δεκαετίες βρίσκεται σε εξέλιξη μια υπόθεση που αφορά στην εκμετάλλευση έκτασης 26.000 στρεμμάτων.
Αναφορά - υπόμνημα για την υπόθεση της Μονής Τοπλού στην Κρήτη, κατέθεσε σήμερα Πέμπτη στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού, Αλέκος Αλαβάνος.
Την αναφορά παρέδωσε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου εξ ονόματος του κ. Αλαβάνου ο υπεύθυνος του γραφείου του, Κώστας Παπαδιγενόπουλος.
Στην αναφορά-υπόμνημα ο κ. Αλαβάνος, αναφέρει ότι «επί δύο σχεδόν δεκαετίες βρίσκεται σε εξέλιξη μια υπόθεση που αφορά στην εκμετάλλευση έκτασης 26.000 περίπου στρεμμάτων γνωστής ως Κάβο Σίδερο, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης στο νομό Λασιθίου και υπήρξε αντικείμενο διεκδίκησης από το ελληνικό Δημόσιο και τη Μονή Τοπλού. Η έκταση έχει μεταβιβαστεί από τη Μονή Τοπλού προς το κοινωφελές ίδρυμα «Παναγία Ακρωτηριανή» που συνέστησε η ίδια η Μονή και στη συνέχεια με διαδικασίες προδήλως παράνομες και αδιαφανείς, παραχωρήθηκε προς εκμετάλλευση για 80 χρόνια στην αμφίβολης αξιοπιστίας και φερεγγυότητας αγγλική εταιρεία Loyalward Limited (τώρα Minoan Group), η οποία έκτοτε τη διαχειρίζεται ως αντικείμενο χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας».
Σύμφωνα με την αναφορά του κ. Αλαβάνου η όλη υπόθεση άπτεται του δημοσίου συμφέροντος ενόψει του κοινωφελούς χαρακτήρα του ιδρύματος, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία των υπουργείων Οικονομικών, Παιδείας, Πολιτισμού και Γεωργίας.
Ο κ. Αλαβάνος υποστηρίζει ακόμα στην αναφορά του, ότι πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας νέα στοιχεία για την υπόθεση, από τα οποία προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις αδιαφάνειας και διαφθοράς, πολλαπλές παραβάσεις της ελληνικής νομοθεσίας και βαρύτατες ευθύνες φυσικών προσώπων και κρατικών οργάνων για πράξεις ή παραλείψεις βλαπτικές για το δημόσιο συμφέρον.
Η αναφορά, δεκατριών σελίδων, συνοδεύεται από δεκαεφτά συνημμένα έγγραφα, δικαστικές αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις κ.α.
Σε δήλωσή του μετά την κατάθεση της αναφοράς ο κ. Παπαδιγενόπουλος, έκανε λόγο για σκάνδαλο που αφορά στο περιβάλλον και το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη μέχρι σήμερα. Επίσης, χαρακτήρισε την αγγλική εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται την έκταση ανύπαρκτη και υποστήριξε ότι με την υπόθεση αυτή έχει ασχοληθεί στο παρελθόν η Δικαιοσύνη, εκδίδοντας απόφαση που είχε δώσει την κυριότητα στη Μονή Τοπλού.
https://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/10/2008_254059
«... η μέγιστη προσφορά του ιδρύματος (σ.σ. της Μονής Τοπλού) είναι να βοηθήσει ώστε αυτό το έργο να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής».
"... Ειδικά στην περιοχή Τοπλού ιδεατό θα ήταν να γίνει ένα φυσιολατρικό - πολιτισμικό πάρκο, μια πολυδιάστατη επένδυση οικονομική, πολιτισμική, περιβαλλοντική, επιστημονική για ντόπιους και ξένους, τώρα και στο μέλλον, ένα διεθνές υπόδειγμα αειφορίας».
«... χρόνια τώρα θέτουμε συστηματικά δημόσια αλλά και κατ' ιδίαν στις συζητήσεις μας με τον ηγούμενο και τους επενδυτές τις εξής 8 προϋποθέσεις για μια πράγματι αειφορική επένδυση».
Yποψήφιος νομάρχης Λασιθίου του ΣΥΝ Αντώνης Ανηψητάκης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Οργιο νοθείας με οργανωτή τον ΣΥΝ
Με τη συνέργεια της ΠΑΣΚΕ παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν το σωματείο στη ρότα της συναίνεσης
- Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας, με πρώτο βιολί τους συνδικαλιστές του ΣΥΝ, επικαλούμενοι δήθεν καταστροφή του μητρώου μελών (για πολλοστή φορά πριν από αρχαιρεσίες) έστησαν νέο μητρώο, το οποίο δεν παραδίδουν σε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και σε εκπροσώπους του ταξικού συνδυασμού. Επιχειρούν να επαναλάβουν την πρακτική των προηγούμενων αρχαιρεσιών του σωματείου όπου ψήφισαν εκατοντάδες μέλη τοπικών οργανώσεων του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν καμιά σχέση με τον κλάδο κλωστοϋφαντουργίας - ιματισμού.
- Διέγραψαν εκατοντάδες μέλη χωρίς καν να ενημερώσουν για τα ονόματά τους και το λόγο διαγραφής τους στη συνεδρίαση του ΔΣ. Κι αυτό την ώρα που είναι στους πάντες γνωστό ότι το στέλεχος του ΣΥΝ στο συνδικάτο και στο ΕΚΘ, Δ. Χαραλαμπίδου, δεν εργάζεται στον κλάδο για πάνω από δέκα χρόνια, όπως καταγγέλλει το ΠΑΜΕ, σημειώνοντας ότι «τα ένσημα που παρουσιάζει δεν πείθουν κανένα ότι εργάζεται στον κλάδο».
Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ακόμα ότι η παράταξη του ΣΥΝ και η ΠΑΣΚΕ:
- Διαγράφουν εκατοντάδες εργαζόμενους από το σωματείο και εγγράφουν δεκάδες μέλη των οργανώσεων του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν καμιά σχέση με τον κλάδο και τους βάζουν να ψηφίσουν.
- Κρύβουν τα μητρώα του συνδικάτου για να μην αποκαλυφθεί η παρανομία τους.
- Κάνουν κρυφές «εκλογές» ξημερώματα σε άγνωστους τόπους και ώρες.
- Επιλέγουν (παράνομα) δικαστικό αντιπρόσωπο της αρεσκείας τους, που επανειλημμένα έχει καταγγελθεί για τη στάση του στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
- Καλούν την αστυνομία να εισβάλλει στο κτίριο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης για να φρονηματίσει τους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές που διαμαρτύρονται για την κατάσταση αυτή. Κι αυτό με την αυτοπρόσωπη παρουσία του Γραμματέα Θεσσαλονίκης του ΣΥΝ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Λοιπόν κάνω μια ερώτηση με όλη την καλή προαίρεση... Τα πιστεύει κανείς στην Κέρκυρα -εκτός από τον λεγάμενο που τα είπε με το ββψ και την γυναίκα του και τον κουμπάρο του και τον περιπτερά του- ότι θα ...αποσχιστούν?
Γιατί αυτή η μανία καταδίωξης
πλησιάζει τα όρια δριμέος ψυχωσικού επεισοδίου
Αν είναι δυναμόν δηλαδή, ειδήσεις που θα τις ακούγαμε από το ΣΤΑΡ για να γελάμε, να ακούγονται βροντερές σαν καμπάνες της νοτρ νταμ
...Μα έτσι είναι,
οι κούφιοι τενεκέδες,
κάνουν περισσότερο θόρυβο.
Aπ'οσο γνωριζω, το BBC δεν ειναι Star.
https://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7636176.stm
Pressure for Corfu autonomy grows
By Malcolm Brabant
BBC News, Corfu
Sweating in the late afternoon heat, Corfu rebel Harry Tsoukalas pushed his way through brambles consuming the graffiti-covered, roofless church on the Mon Repos Estate, where the Duke of Edinburgh was born.
Mr Tsoukalas, whose surname translates as potter, pointed in disgust at the 17th Century frescoes exposed to the elements and disintegrating in the dilapidated chapel.
"This is a disgrace," he says.
"The central government doesn't care about our heritage. We have so much history on this island and Athens simply doesn't care. These frescoes are a national treasure."
The estate's Buckingham Palace connection makes it a magnet for British tourists but Mr Tsoukalas, a Greek-Australian property developer, regards the church as a prime example of Athenian neglect.
'Golden goose'
It is one of the reasons why he has started a movement to give Corfu autonomy from Athens.
But there are other serious issues that have engendered widespread dissatisfaction.
Residents are demanding a by-pass around Corfu's Venetian old town, a Unesco World Heritage site that they say is damaged by vibrations from traffic congestion.
Other common complaints are the lack of a modern hospital and a recycling plant.
"We don't want independence," Mr Tsoukalas says.
"We still want to be part of Greece. But what we want is control over our finances, so that the money we raise on the island stays on the island."
Lush, rugged vistas, exquisite beaches, a glorious climate and Venetian architecture have helped Corfu become Greece's premier tourist destination.
Mr Tsoukalas estimates that, at one time, Corfu was generating as much as 25% percent of the income flowing into Greece's national treasury - although his aides believe the figure has dropped to around 10%
"The Athenian government has been taking a lot from Corfu," Mr Tsoukalas says.
"It is just like the golden goose. They've been taking the golden eggs but they are forgetting to feed the goose. Now they are just about to kill the goose as well."
Timely initiative
The autonomy movement claims that most of the taxes raised in Corfu are spent on the mainland and are not reinvested in the island.
A lack of finance is making it hard for the Corfiot tourist industry to upgrade to compete against rivals like Turkey and Croatia.
In the early part of this year, tourist revenues were down by 40% on last year.
Record shop owner Daniel Synadinos supports the autonomy movement and will vote for them when they field candidates in the next local elections.
"Tourism isn't going well," Mr Synadinos says.
"There has to be a change in policy for the Greek islands. There has to be a new way of apportioning Corfu's taxes."
Harry Tsoukalas's initiative is extremely timely.
Polls suggest Greeks are losing patience with the ruling conservatives and that neither they nor the socialists would be able to muster enough votes to form the next government.
"The idea of autonomy is ridiculous," says Angela Gerekou, a former film star, Corfu MP and tourism spokeswoman for the socialists.
"Certain people believe in autonomy but they are out of touch with the majority."
But Hilary Paipeite, the editor of the monthly English-language Corfiot magazine believes that conventional politicians like Ms Gerekou have misjudged the mood and that the autonomy movement is gaining traction.
"What I have been picking up recently is a growing tide of anger directed against the central government," Ms Paipeite says.
"People here think they are getting a very raw deal."
Treaty of London
Corfu has a long tradition of independence. The islanders managed to resist an invasion by Turkey's Ottoman Empire in the 18th Century.
And when the Ottomans retreated from Greece during the mid-19th Century, the independence of Corfu and neighbouring Paxos were guaranteed by the Treaty of London and the great powers of Britain, Russia, France, Prussia and the Austro-Hungarian Empire.
The treaty also stipulated that Corfu should only pay a nominal annual stipend to Athens.
According to lawyers consulted by Mr Tsoukalas, the agreement has not been superseded by another treaty and is therefore still valid.
Mr Tsoukalas is appealing to the British government and other signatories to the treaty to honour their obligations and to pressurise Athens to permit autonomy.
He is also hoping to arrange a referendum on the island to determine whether he is supported by the majority of Corfiots.
Greece has a highly centralised form of government and influence is handed down to the provinces through the tentacles of the two main parties.
Both the conservatives and socialists are likely to try to crush Mr Tsoukalas's home rule initiative because - if he succeeds - other dissatisfied provincial politicians in places such as Crete and Thrace in north-eastern Greece, which has a significant Muslim minority, may decide to follow suit.
So, perhaps the best Mr Tsoukalas can hope for in the long term is to rattle central government and extract more finance for Corfu.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ποιοι θέλουν «ανεξάρτητη» ή «αυτόνομη» την Κέρκυρα; Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Την είδηση την διαβάσαμε στην βρετανική εφημερίδα Guardian και έκανε τον διαδικτυακό της «κύκλο». Κάποιοι στην Κέρκυρα ζητούν αυτονόμηση του νησιού. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι το σχετικό δημοσίευμα το υπογράφει η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην Αθήνα και γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό βρετανίδα δημοσιογράφος Έλενα Σμιθ. Τι λέει το δημοσίευμα της εφημερίδας; Ότι μία ομάδα μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά και πολιτών εξαιτίας της δίνης των σκανδάλων και της ακυβερνησίας στην Ελλάδα ζητούν την αυτονόμηση της Κέρκυρας από την Ελλάδα και μάλιστα σκοπεύουν να προσφύγουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Έλενα Σμίθ μιλά ο Χάρης Τσουκαλάς ένας Κερκυραίος επιχειρηματίας, ο οποίος χρησιμοποιώντας την παραπάνω επιχειρηματολογία ζητά την αυτονομία της Κέρκυρας. Ο κ. Τσουκαλάς μιλώντας στην Guardian αναφέρει ότι το «κόμμα» του πρόκειται να κατέβει στις δημοτικές εκλογές που θα γίνουν σε δύο χρόνια με σκοπό να καλλιεργήσει το έδαφος προκειμένου να γίνει δημοψήφισμα για την αυτονόμηση της Κέρκυρας; Εκτός αυτού ο κ. Τσουκαλάς αναφέρει ότι «η Κέρκυρα η Χήνα με τα Χρυσά Αυγά προσφέρει το 20% των κρατικών εσόδων, αλλά η κεντρική κυβέρνηση παίρνει τα χρυσά αυγά και δεν ταϊζει τη χήνα». Μάλιστα δεν παρέλειψε να πει τα καλύτερα «για το μεγάλο κατασκευαστικό επίτευγμα των Βρετανών», το οδικό δίκτυο του νησιού και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία.
Το «Κ-P» αποκαλύπτει σήμερα τον ρόλο των εμπλεκόμενων προσώπων σε αυτή την περίεργη, αλλά όχι και τόσο αθώα υπόθεση.
Ποιος είναι ο Χάρης Τσουκαλάς;
Ο Χάρης Τσουκαλάς που ηγείται της «προσπάθειας αυτονόμησης του νησιού» σύμφωνα με όσα πληροφορείται από καλά ενημερωμένες πηγές το "K-P" είναι ένα απαξιωμένο πρόσωπο στη νησί της Κέρκυρας. Μέχρι πρόσφατα ήταν παρουσιαστής εκπομπής σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Corfu Channel από το οποίο απολύθηκε. Μάλιστα λέγεται ότι διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τον Βρετανό Πρέσβη Σάιμον Γκάς, ο οποίος ωστόσο στους διπλωματικούς κύκλους χαρακτηρίζεται ως φιλέλληνας και μιλά μάλιστα πολύ καλά την ελληνική γλώσσα. Το ερώτημα είναι: Γνωρίζει ο Βρετανός Πρέσβης ότι κάποιοι του χρεώνουν στην Ελλάδα στενή διασύνδεση με τον Χάρη Τσουκαλά και στην ουσία τον υποδεικνύουν ως καθοδηγητή αυτής της προσπάθειας; Ποιος κάνει τέτοιου είδους σχεδόν προβοκατόρικους (αφού δεν παρουσιάζονται στοιχεία) συνειρμούς; Μα ποιος άλλος εκτός από την εθνικιστική, ακροδεξιά εφημερίδα « Στόχος» και τη διαδικτυακή της έκδοσης. O περίεργος ρόλος της Guardian
Η Guardian δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα, καθώς εκπροσωπεί εδώ και χρόνια τον λεγόμενο βρετανικό κυβερνητισμό. Έτσι είναι απορίας άξιο πως μία σοβαρή εφημερίδα αναδεικνύει ένα θέμα το οποίο ουσιαστικά δεν υφίσταται. Επίσης είναι απορίας άξιο πως μία δημοσιογράφος όπως η Έλενα Σμίθ, η οποία γνωρίζει πολύ καλά όχι μόνο την ελληνική πραγματικότητα, αλλά γενικότερα την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, αναδεικνύει ένα ζήτημα – προϊόν ανακριβειών και … άγνωστης προέλευσης. Εκτός και αν υπάρχουν εντολείς και εντολοδόχοι.
Ποιος ο ρόλος της Σμίθ;
Η Σμίθ δεν είναι μία τυχαία δημοσιογράφος, η οποία βρίσκεται στην Ελλάδα απλά για να κάνει ανταπόκριση για μια εφημερίδα του μεγέθους της Guardian. H Έλενα Σμίθ γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, καλύπτει ολόκληρη την περιοχή στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και διατηρεί καλές σχέσεις, όπως είναι φυσικό, με την Πρεσβεία της χώρας της. Κάποιοι σήμερα, όπως ο εθνικιστικός και ακροδεξιός «Στόχος» διοχετεύουν την πληροφορία ότι ο ίδιος ο Βρετανός Πρέσβης είναι εκείνος ο οποίος έφερε σε επαφή τον Χάρη Τσουκαλά με την βρετανίδα δημοσιογράφο Έλενα Σμίθ. Φυσικά η πιθανή ανακρίβεια αυτής της πληροφορίας δεν αθωώνει την Έλενα Σμίθ η οποία έχει παρελθόν σε αυτού του είδους τα "παιγνίδια", αρκεί να ανατρέξει κανείς στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και να αναζητήσει την αρθρογραφία της, για το «Μακεδονικό» ή για το γνωστότερο ως «Σκοπιανό» ζήτημα ή πιο επίσημα, για το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Και ένα περίεργο περιστατικό πολιτικής διασύνδεσης
Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες του «Κ-P» στην πρόσφατη επέτειο για την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα περίπου 200 στελέχη, η πλειοψηφία των οποίων προερχόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκαν με μαύρες σημαίες και με αναφορές στο γεγονός ότι «το ελληνικό κράτος έχει εγκαταλείψει την Κέρκυρα, θα ήταν καλύτερα να ήταν ανεξάρτητη».
Παρών, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ήταν και ο Χάρης Τσουκαλάς, ο οποίος όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές διασυνδέεται πολιτικά με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Άγνωστο είναι – προς το παρόν – αν ανήκει στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος.
Η συγκυρία
Πριν υπάρξει κάποια συνωμοσιολογική προσέγγιση επί του θέματος και πριν αναζητηθούν οι δάκτυλοι της ανάδειξης της «αυτονομίας της Κέρκυρας» άγνωστο παραμένει αν κάποιοι μέσα από την εφημερίδα Guardian ή κάποιο σύνδεσμοι τους, ονειρεύονται την αναβίωση της Ιόνιας Πολιτείας και μάλιστα … υπό βρετανική διοίκηση.
Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, η κατάσταση στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή, θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγκεκριμένους συνειρμούς, ότι κάποιοι κύκλοι ονειρεύονται πως «οι Βρετανοί ξανάρχονται» ή ότι αναβιώνει το αυτοκρατορικό παρελθόν της Αγγλίας. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα ήρθε στην επιφάνεια την ημέρα της σύγκλησης της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, με επίκεντρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Τα λάθη και οι παραλείψεις μιας κακής κυβέρνησης, όπως είναι αυτή που κυβερνά τον τόπο σήμερα, είναι οπωσδήποτε αντικείμενο κριτικής. Οι έξωθεν μεθοδεύσεις, όμως, ενισχύουν τις διαδικασίες αποσταθεροποίησης στην χώρα μας, πιθανότατα επειδή η πολιτική ηγεσία έχει συνάψει κάποιες στρατηγικού χαρακτήρα συμφωνίες, όπως για παράδειγμα για την κατασκευή των αγωγών Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και South Stream ή επειδή εφαρμόζει σε κάποια σημεία, ίσως, μια πιο ανεξάρτητη πολιτική στη διεθνή σκακιέρα.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα της Guardian:
https://www.guardian.co.uk/world/2008/sep/26/greece
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Aς μου επιτραπει να κανω quote το παραπανω.Y.Γ. Να γράφεις και την αντίθετη άποψη
Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι αποτελει μνημειο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
ΜΗ ΣΑΣ ΤΥΧΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ (αν σας τύχει πατήστε τον στο λαιμό)
Η Αυγή, με την οποία συνεργάστηκα για χρόνια, μου χρωστάει ακόμα λεφτά.
Χρωστάει λεφτά σε πολύ κόσμο -και άχρηστο μεταξύ άλλων, καθότι από προσλήψεις, καλά πάμε.
Η Αυγή, αρνείται τις δεξιές πρακτικές της ορθολογικής λειτουργίας ενός εντύπου.
Προτιμάει να έχει απλήρωτους συνεργάτες, ή ανθρώπους που γράφουν δωρεάν, και δανείζονται για να ζήσουν.
Η Αυγή είναι ο χειρότερος, αισχρότερος, αθλιότερος εργοδότης, και το κόμμα που συνδέεται μαζί της, δεν κάνει τίποτε γι' αυτό.
Η Αυγή προτιμάει να βουλιάξει με όλους μέσα, παρά να αφήσει τη "σαβούρα".
Η απάντηση σε όποιον ζητάει τα λεφτά του, είναι ότι ήδη προηγούνται άλλοι με μεγαλύτερο χρέος!!!
Δεν θέλουν να "υποκύψουν στις πιέσεις της αγοράς", και γι' αυτό αφήνουν το απόστημα να σαπίζει.
Μην την αγοράζετε, αν την αγοράζατε, μην ψηφίζετε Σύριζα, αλλά ξυρείστε τους σύριζα, για να μάθουν τι εστί βερύκοκκο.
Ο κόσμος δουλεύει σα σκλάβος και είναι απλήρωτος!!!
Κι επιπλέον, επειδή είναι κορόιδα, δε μιλάνε κιόλας, για να μη δυσκολέψουν το κόμμα και δεν ξέρω ποιόν άλλο.
Ο Αλαβάνος είναι από τους πλουσιότερους της Βουλής, με σπίτια, ομόλογα και λεφτά.
Άμα δεν μπορούν να βρουν μια λύση, να το κλείσουν το ρημάδι, και το κόμμα και την εφημερίδα.
Μετά από την εμπειρία με τον αριστερό εργοδότη, ξύπνησα.
Η εκμετάλλευση βλέπετε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
πολλοί απ' αυτούς είναι παράνομοι, δεν έχουν άδεια παραμονής.
δεν έχεις ακούσει ότι γίνονται απελάσεις?
Νομιζω οτι αλλο οι μεταναστες κι αλλο οι λαθρομεταναστες.
Στο θεμα:
λόγια του Αμερικανού ιστορικού Arthur Schlesinger Jr., ειδικού συνεργάτη του Προέδρου Kennedy, που στο βιβλίο του Vital Center(1949) έγραψε, σε ελεύθερη μετάφραση, ".. ο αντι-αμερικανισμός της μη κομμουνιστικής Αριστεράς(κλίκ) μας εξυπηρετεί γιατί θολώνει τα νερά και έτσι γίνεται η δουλειά μας πιο εύκολα και καλύτερα".
Επισης, οσοι ενδιαφερονται ας δουν και το:
https://tabouri.blogspot.com/2007/03/cia.html
Εχει ενδιαφερον (αν και δεν εχει αμεση σχεση με αυτα που λεμε):
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2353
Επισης, θα προτεινα
https://www.e-steki.gr/showthread.php?t=10461
https://www.e-steki.gr/showthread.php?t=7948
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Nομιμοι δεν ειναι οι μεταναστες και τωρα?3. Νομιμοποίηση των μεταναστών
Με τα πρόσθετα χρήματα από εισφορές θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των ταμείων. Θα καταπολεμηθεί προτίστως η λειψανδρία της υπαίθρου. \
Απαγορευονται οι μεταναστες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
@ Bisbrikos
Καθάρματα υπάρχουν παντού. Ούτε οι δεξιοί ούτε οι αριστεροί είναι εκ φύσεως καθίκια...
Θα μπορούσες να παραθέσεις δεξιούς φιλάνθρωπους και σημαντικές προσωπικότητες... Δεν βγαίνει όμως νόημα από την σύγκρουση σας...
Επίσης, ο Μίχελς αν και προδότης έχει γράψει ένα καταπληκτικό βιβλίο για τις ελίτ... Μη τον απορρίπτεις για τις επιλογές του. Είχε τους λόγους να φύγει από την Γερμανία...
Υ.Γ. Μην μπερδεύετε την δεξιά με την ακροδεξιά και τον φασισμό. Ούτε τις αριστερές ιδέες με τον οπορτουνισμό μερικών αριστερών...
Πιστευεις οτι κατι τετοιο θα απαντουσε σε "ολοι οι δεξιοι ειναι καθαρματα"?
Δεν ειμαι δεξιος αλλα πιστευω οτι κατι τετοιοι χαρακτηρισμοι διωχνουν πολλους απο την αριστερα...
Επισης, θα μπορουσα να εβαζα τις προδοσιες εναντιον της Ελλαδας απο καποιους κομμουνιστες (οχι ολου του ΚΚΕ) για να δεις οτι πολυ ευκολα θα μπορουσε καποιος να χαρακτηρισει και πολλους αριστερους μεγαλα καθαρματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Πιστεύω οτι η αριστερά σήμερα θεωρειται η φιλοσοφική ροπή πρός το καλό. Είναι το αντίρροπο του κακού,της ιδιοτέλειας, της αδιαφορίας πρός όλους και όλα πλήν εαυτού, της ματαιοδοξίας, και ολων των παρελκυόμενων κακών απο αυτά.
Ειναι η πίστη στην ανθρωπότητα αντί η πίστη στον εαυτό, η οικολογία αντί το ξεπούλημα του πλανήτη (κι εμείς κάπου θα φτιάξουμε με τα άπειρα λεφτά μας τον δικο μας παράδεισο μετα που θα έχουνμε διαλύσεδι τα πάντα).
Είναι η διέξοδος σε όσα βοηθάνε το ανθρώπινο είδος αντί να ειναι η εκμετάλλευση των προβλημάτων του τα οποία όμως βοηθάνε εμάς να πλουτίσουμε.
Αυτό μου έρχονται στο νου εμένα σήμερα σκεφτόμενος την αριστερά και όποιον θέλει να λέγεται αριστερός. Και η δεξιά παραμένουν τα καθάρματα. Απλά σήμερα είναι καλύτερα ντυμένοι και έχουν πιο ψαγμένους επικοινωνιακούς μάνατζερ για την προπαγάνδα τους
Mιας και δεν αλλαξες το χαρακτηρισμο "καθαρματα" για τους δεξιους,
δες τι λελουδια εβγαλε η "αριστερα":
[FONT="]Agostino Lanzillo [/FONT][FONT="](1886-1952) was an Italian anarcho-syndicalist leader who became a member of Benito Mussolini's Fascist movement.
A follower of George Sorel, he joined Benito Mussolini at the paper Il popolo d'Italia. Lanzillo entered Italy's Parliament as a member of the National Fascist Party, and was a member of the single-party National Council of Corporations in 1931.
Michele Bianchi (July 22, 1883—February 3, 1930) was an eminent Italian revolutionary syndicalist leader. He was among the founding members of the Fascist movement.
Mario Carli (December 30, 1888 — September 9, 1935) was an Italian poet, novelist, essayist, diplomat, and journalist.
After fighting in World War I, he engaged in favor of the Arditi, and reached Gabriele D'Annunzio during the latter's political experiment in occupied Fiume in 1919. Carli then supported the militant anti-fascist Arditi del Popolo, created in 1920.
A successful journalist, Carli adhered to Benito Mussolini's Fascist movement the moment it started; he and his friend Emilio Settimelli published the intimidating newspaper LʼImpero. Nonetheless, he proved to be disobedient, and joined the field of those considered "left-wing fascists". In the 1930s, Carli was Italy's consul general in Porto Alegre, Brazil.
Carlo Carra (February 11, 1881—April 13, 1966) was an Italian painter, a leading figure of the Futurist movement that flourished in Italy during the beginning of the 20th century...He is best known for his 1911 futurist work, The Funeral of the Anarchist Galli. Carrà was indeed an anarchist as a young man but, along with many other Futurists, later held more reactionary political views, becoming ultra-nationalist and irredentist before and during the war, as well as by Fascism after 1918 (in the 1930s, Carrà signed a manifesto in which called for support of the state ideology through art). The Strapaese group he joined, founded by Giorgio Morandi, was strongly influenced by fascism and responded to the neo-classical guidelines which had been set by the regime after 1937 (but was opposed to the ideological drive towards strong centralism).
Sergio Panunzio (July 20, 1886-October 8, 1944) was an Italian theoretician of revolutionary syndicalism. In the 1920s, he became a major theoretician of Fascism. Panunzio said that syndicalism is the historical development of Marxism. He pointed to George Sorel and Francesco Severio Merlino as revising Marx to fit the times and emboldening it. He is said to have spearheaded the revisionism that led many syndicalists through interventionism to corporativism and he ostensibly "gave Mussoliniʼs dictatorship a veneer of revolutionary legitimacy
Edmondo Rossoni (1884 – June 8, 1965) was an Italian Fascist politician. Born to a working class family in Tresigallo, a small town in the Province of Ferrara, Rossoni was imprisoned in 1908 for his revolutionary activities as a syndicalist. Leaving Italy for the United States, he worked in Socialist organizations there, before editing the nationalist newspaper La Tribuna - renamed L'Italia Nostra.
A renegade of Socialism, Rossoni joined Benito Mussolini's Fascist movement in 1921. After the March on Rome, he continued his political activities before becoming undersecretary to the President of the Grand Fascist Council from 1932 to 1935.
Georges Valois (real name Alfred-Georges Gressent; 1878–1945) was a French journalist and politician. Born in a working-class and peasant family, Georges Valois went to Singapore at the age of 17, returning to Paris in 1898 . In his early years he was an Anarcho-syndicalist. He found work as a secretary at L'Humanité Nouvelle where he met Georges Sorel . Later, after a stay in Imperial Russia (1903), Gressent worked as a secretary at Armand Colin publishing house.
After having written his first book, L'Homme qui vient, he met the nationalist and monarchist writer Charles Maurras and became a member of his Action Française (AF) league, where he continued to follow the workers' movement. As his employment would have been compromised by an involvement in the far-right monarchist league, he took the pseudonym of Georges Valois .
In 1911, he created the Cercle Proudhon, a syndicalist group, and took direction of the AF's publishing house, the Nouvelle librairie nationale, in 1912 . The Cercle mixed Sorel's influence with the Integralism favored by Charles Maurras, and was overtly Antisemitical. According to historian Zeev Sternhell, this ideology was the prefiguration of Italian fascism.In 1925 he founded the weekly Le Nouveau Siècle (The New Century), seen as Maurras as a potential rival . Henceforth, he lost his job at the AF's publishing house, La Nouvelle librairie nationale. The rupture with Maurras became even more serious after his creation, the same year, of the Faisceau league
Robert Michels (9 January 1876, Cologne, Germany — 3 May 1936, Rome, Italy) was a German sociologist who wrote on the political behavior of intellectual elites and contributed to elite theory. He is best known for his book Political Parties, which contains a description of the "iron law of oligarchy." He was a student of Max Weber. Politically, he moved from the Social Democrats to revolutionary syndicalism and later to Italian Fascism
Hubert Lagardelle (1874–1958) was a French syndicalist thinker, influenced by Proudhon. He gradually moved to the right and served as Minister of Labour in the Vichy regime under Pierre Laval from 1942 to 1943.
Fascio (plural: fasci) is an Italian word that was used in the late 19th century to refer to extremist political groups of many different (and sometimes opposing) orientations. A number of nationalist fasci later evolved into the 20th century movement known as fascism.
During the 19th century, the bundle of rods, in Latin called fasces and in Italian fascio, came to symbolize strength through unity, the point being that whilst each independent rod was fragile, as a bundle they were strong. By extension, the word fascio came in modern Italian political usage to mean group, union, band or league. It was first used in this sense in the 1870s by groups of revolutionary democrats and socialists in Sicily, to describe themselves. The most famous of these groups was the Fasci Siciliani during 1895–96.[1] Thereafter, the word retained revolutionary connotations. It was these connotations which made it attractive, for example, to young nationalists of leftist background who demanded Italian intervention in World War I. The fasci they formed were scattered over Italy, and it was to one of these spontaneously created groups, devoid of party affiliations, that Benito Mussolini belonged. [2] On August 18, 1914, Alceste de Ambris speaking from the rostrum of the Milanese Syndical Union (USM) began a ferocious attack against neutrality and urged intervention against German reaction and the necessity of aiding France and the United Kingdom in WWI. He equated the war with the French Revolution.
This caused a deep split within the Unione Sindacale Italiana (USI). The majority opted for neutrality. The Parma Labor Chamber, the USM, and other radical syndicalists left the USI and on October 1, 1914, founded the Fasci d'Azione rivoluzionaria internazionalista. On October 5, Angelo Oliviero Olivetti published their manifesto in the first issue of a new series of Pagine libere. Mussolini shortly thereafter joined this group and took leadership.[3]
On December 11, 1914, Mussolini started a political group, Fasci d'azione rivoluzionaria, which was a fusion of two other movements: the above group, Fasci d'azione rivoluzionaria internazionalista and a previous group he started called the Fasci autonomi d'azione rivoluzionaria.[4]
This new group was also referred to as the Milan fascio, of which Mussolini was the leader. January 24, 1915 was the turning point in the history of the fasci as their leaders met in Milan and formed a national organization.[5]
In 1919, after the war had ended, Mussolini reconstituted the Milan fascio, using the new name Fasci italiani di combattimento ("League of Combat"). Other fasci of the same name were created, with the common goal of opposing all those — including the king and state — whose pacific leanings were deemed to be depriving Italy of the fruits of victory in the war. According to H. W. Schneider, the new Milan fascio was formed of roughly the same people who had been members of the older fascio in 1915, but with a new name and a new objective.6]
In November 7 1921, the Partito Nazionale Fascista (PNF), National Fascist Party, came into existence[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Άραγε το Κεφάλαιο δεν αγοράζει και την Αριστερά; Πόσοι και πόσοι "Προοδευτικοί" (δεν γνωρίζω για τον Τσίπρα) δεν χρηματοδοτούνται από τον Σόρος (Μπίσμπι δώσε στοιχεία, αν έχεις).
https://diaforetikimatia.blogspot.com/2008/05/blog-post_09.html
https://macedonia-greece.blogspot.com/2007/12/blog-post_30.html
Google για το κλεισιμο του Παρατηρητηριου του Ελσινκι για κατασκοπεια...
Eπισης, στο αργεντινικο παρακλαδι του Indymedia, υπηρξε μια μεγαλη διαμαχη γιατι παραληφθηκαν υπολογιστες αγορασμενοι απο τον Σορος...
https://hygropyr.blogspot.com/2008/01/indymedia-imc-indymedia.html
Buggs,
τα χαρακτηρισμους "καθαρματα" για τους δεξιους, αλλαξε τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
//
Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος ομόφωνα.
//
Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές: Vasco Graça Moura (ασκών την προεδρία), Cristina Gutiérrez Cortines (εισηγήτρια), Αλέξανδρος Αλαβάνος, Pedro Aparicio Sánchez, Juan José Bayona de Perogordo (αναπλ. Francis Decourrière), Christopher J.P. Beazley, Janelly Fourtou (αναπλ. Marielle de Sarnez), Marie-Hélène Gillig (αναπλ. José María Mendiluce Pereiro), Lissy Gröner, Ruth Hieronymi, Ulpu Iivari, Renzo Imbeni, Lucio Manisco, Maria Martens, Antonio Mussa, Gérard Onesta, Barbara O'Toole, Doris Pack, Christa Prets, Gianni Vattimo, Sabine Zissener και Μυρσίνη Ζορμπά (αναπλ. Giorgio Ruffolo).
//
Ιδιωτικά πανεπιστήμια
23. πιστεύει ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού συστήματος και συμβάλλουν στην ανάπτυξή του. Ωστόσο, πιστεύει ότι αυτά τα ιδρύματα πρέπει να χαρακτηρίζονται από διαφανή διαχείριση και να υποβάλλονται στις διαδικασίες αξιολόγησης της ποιότητας της διδακτέας ύλης και των αποτελεσμάτων·
Οι αγωνες μας για το αρθρο 16 ε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
δεν ειναι και λιγακι περιεργο που εναν αριστερο τον ζμπρωχνουν τοσο πολυ τα ΜΜΕ?
Τοσα πολλα εχει να πει?
Και δεν ειναι λιγααααακι περιεργο που αυτες τις ιδεες τις προωθουν κι οι Αμερικανοι? Αφου υποτιθεται οτι η Αριστερα ειναι εναντιον των συμφεροντων τους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.