glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
19:02
Ναι βρε το ξερω... Σου λέει κάνε υπομονή, αγωνισου, κάνε πνευματικό αγώνα κλπ μαζί με το συντροφο. Όλα αυτά σε μια ιδανική πραγματικοτητα, όπου οι σύζυγοι συμπλέουν σε ζητήματα πίστηςΔεν ισχύει αυτό και το ξέρεις. Η εκκλησία δεν σου λέει απλά "μην χωρίζεις". Έχει μια ολόκληρη διδασκαλία και φιλοσοφία για το πως να ζήσεις έτσι ώστε να είσαι ήρεμος και λειτουργικός σαν άνθρωπος. Πιστεύεις δηλαδή ότι δύο άνθρωποι που εξομολογουνται τις αμαρτίες τους, συγχωρούν ο ένας τον άλλο, είναι ταπεινοί και εργάζονται συνεχώς για να βελτιώσουν τις κακές πλευρές τους με ειλικρίνεια, θα έχουν έναν δυσλειτουργικο γάμο;
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
13:43
Έχω να πω πως τα δικά μου παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα και ήρεμα τώρα μετά το χωρισμό. Ήταν τεράστιο το κόστος συμβίωσης με δυσλειτουργικους γονείς που απεχθάνονται ο ένας τον άλλο. Είναι τεράστιο το βάρος της συνειδητοποίησης " Αυτοί οι δυο μένουν μαζί εξαιτίας μας" . Η θρησκεία και οι κανόνες της περι διαζυγίων ( αναφορά σε αυτό σε ένα από τα προηγούμενα σχόλια) δεν λαμβάνουν υπόψη την ψυχική υγεία, η οποία εξασφαλιζεται σε ήρεμα περιβάλλοντα, υποστηρικτικά .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ο έρωτας θα σου τελειώσει στάνταρ, το πάθος νομοτελειακά το ίδιο( αν και με κατάλληλες" ενέσεις" πειραματισμων μπορείς να το επαναφέρεις, αυτό που θα σου μείνει στο τέλος της μέρας είναι ένας άνθρωπος που να αφουγκράζεται τις ανάγκες σου και εσυ τις δικές του, να σου εκδηλώνει έμπρακτα την αγάπη του για σένα ως ύπαρξη, να αποβάλλει το εγωιστικό " Εγώ" και να λειτουργεί ως " Εμείς", να μη βουλιάξει σε μια μίζερη ρουτίνα παραίτησης.Ο έρωτας πάντα τελειώνει, ακόμα και με το απόλυτο 10αρι να είσαι μαζί κάποια στιγμή νομοτελειακά θα βαρεθείς.
Για τα περισότερα διαζύγια φταίει η λάθος αντίληψη του τι είναι γάμος. Και η ρομαντικοποίηση του θεσμού του γάμου απο την ποπ κουλτούρα τις ταινίες κτλ.
Η εναλλακτική ποια είναι? Μια ζωή συνεχούς αναζήτησης της ερωτικής έξαψης όπου αλλάζεις συντρόφους, (η σε αλλάζουν) μέχρι τον θάνατο?
Ο δρόμος του γάμου και της οικογένειας έχει διαφορετικό νόημα και αξία.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
12:12
Βρε παιδιά θα πει κανείς δλδ στο πχ τετράχρονο του ότι " Κοίτα να δεις είμαστε μια μοντέρνα μορφή οικογένειας.. Δεν είμαστε ζευγάρι με την τυπική έννοια του όρου, αλλά μένουμε μαζί για να νιώθετε την αγάπη και την ασφάλεια;;;;; και κατά τα αλλά ο καθείς μας κάνει ο, τι θέλει στην προσωπική του ζωή εκτός σπιτιού;.. Το red flag πάει πιο πολυ στους εφήβους που ειναι σαν να τους λες " Και ας μην περνατε καλα.. Μείνετε παρόλα αυτά.." Ή ακόμα χειρότερα να καταλάβουν ότι εξαιτίας τους μένεις.Όλα ξεκαθαρισμένα και λογικά είναι. Το "εν διαστάσει" σημαίνει "εν δυνάμει διαζευγμένοι", όποιος ζητήσει το χαρτί το έχει, κοινή συναινέσει. Μέχρι τότε κάνουμε τη ζωή μας μεγαλώνοντας το παιδί μας.
Μα το έχεις συζητήσει και με τα παιδιά, δεν είναι κάτι κρυφό, είναι πολύ ξεκάθαρο. Δεν καταλαβαίνω που το πας όμως με το red flag, λες να τους μείνει κουσούρι και να κάνουν το ίδιο στη δική τους σχέση όταν μεγαλώσουν; Ας το κάνουν, έτσι πρέπει να κάνουν οι ελεύθεροι άνθρωποι κατά τη γνώμη μου.
Πολύ στο παραδοσιακό μου το γυρνάτε κορίτσια.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
11:41
Δεν έχω αντίρρηση με το απόλυτο κενό, αρκεί να μην έρχεσαι σε επαφή με αυτό μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, κοινώς να μην ζεις με τον άλλο.. Και αυτο με τα ξεχωριστά δωμάτια είναι red flag για τα παιδια .. Τι μήνυμα περνάς; ναι οκ εμείς δεν.. Αλλά μένουμε μαζί για σας;Εντάξει δεν έρχεται η ομαλότητα απ' την αρχή. Θέλεις καιρό, ίσως και χρόνια για να υπάρξει συνειδητοποίηση και απ' τους δυο και να ηρεμήσει η ατμόσφαιρα. Αυτό όμως το περί "κενότητας" στη σχέση με αφήνει αδιάφορο, μη σου πω ότι το απολαμβάνω κιόλας. Χίλιες φορές το απόλυτο κενό παρά το απόλυτο ψέμα.
Δεν είσαι μαζί, συγκατοικείς ο καθένας στο δωμάτιό του ή μένετε σε ξεχωριστά σπίτια και συναντιέστε για τις ανάγκες του παιδιού. Αυτό είναι που λέμε "εν διαστάσει", τώρα το διαζύγιο είναι άλλη συζήτηση. Τελειώνεις ως ζευγάρι αλλά δεν ακυρώνεις τον άλλο ως άνθρωπο, παραμένει γονιός του παιδιού σου και αυτό οφείλεις να το σέβεσαι και να το στηρίζεις.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
11:22
Το εμπεδώσαμε από πρώτο χέρι με τεράστιο προσωπικό κόστος στην προσπάθεια να επιδείξουμε ανωτερότητα λόγω " Καλου" παιδιωνΚαλέ, τί λέμε τώρα ; Είναι σαν να είναι δυο θηρία στο ίδιο κλουβί. Είναι δυνατόν ;
Αυτές οι καταστάσεις μπορούν, άνετα, να οδηγήσουν σε συμφορές. Και το εννοώ. Είναι δυνατόν να έχει "τελειώσει" συναισθηματικά το ζευγάρι (ακόμα χειρότερα ο ένας απ΄ τους δυο...) και να συνεχίζουν να είναι μαζί ; Για το καλό των παιδιών τους, όπως νομίζουν ; Τέτοιες ιστορίες μόνο καλό τέλος δεν έχουν, αργά ή γρήγορα...
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
11:12
Παρουσιάζεις ένα ιδανικό επίπεδο ωριμότητας. Στις περισσότερες οικογένειες είναι απούσα η παραπάνω συνθήκη. Και ναι μπορεί να έχουν οι άνθρωποι γίνει σκληροί για να επιβιώσουν στις μέρες μας, αλλά δεν παλεύεται η κενότητα στη σχέση, όταν βλέπεις τον άλλο μπροστά σου καθημερινάΓι' αυτό μίλησα για επίπεδο ωριμότητας των γονιών. Τι καταθλιπτική διάθεση; Αστεία πράγματα, μεγαλώνεις παιδιά κάτω από συνθήκες που ολοένα δυσχεραίνουν, αυτό πρέπει να σε χαλκεύει, να σε κάνει πιο αποφασιστικό. Σιγά μην έχεις ανάγκη στα 40-φεύγα το παρηγορίδι. Έχεις μάθει να μετουσιώνεις, λειτουργείς ως κυματοθραύστης και μασάς σίδερα.
Οφείλεις φυσικά αν και αταίριαστος, να είσαι ευγενικός και πολιτισμένος, να μην σταματήσεις να συζητάς και να λύνεις με διάλογο τα οικογενειακά προβλήματα που παρουσιάζονται. Αυτό είναι βασική συνθήκη ναι, αλλιώς δεν μπορεί να λειτουργήσει θετικά καμία συμβίωση.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
10:46
Μα η υγεία η ψυχική/ συναισθηματική των παιδιών έχει άμεση σχέση με την αντίστοιχη των γονέων. Αργά ή γρήγορα οι αποξενωμενοι γονείς θα εμφανίσουν σημάδια κόπωσης ψυχικής, αντίστοιχα νευρα , καταθλιπτική διάθεση κλπ.. Πόσο να προσποιούνται πως όλα βαίνουν καλώς;Αν αυτό εξυπηρετεί την υγεία των παιδιών τους, ναι φυσικά. Πρώτα είναι το παιδί, μετά είσαι εσύ. Τώρα αν είσαι τύπος που "βράζει το αίμα" του, εκεί θα ζοριστείς κάπως, αλλά η υπεύθυνη στάση είναι να δεις πρωτίστως τι συμφέρει τα παιδιά σου.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
10:36
Δηλαδή, δυο ώριμοι γονείς που για τον α'β' λόγο έχουν πάψει να νιώθουν και να είναι ζευγάρι, θεωρείς πως πρέπει να παρατείνουν τη συμβίωση επ αόριστον μέχρι την αποχώρηση των παιδιών μετά την ενηλικίωση τους ;δεν αποτελεί επίφαση κανονικότητας μια τέτοια αντιμετώπιση; και τι γίνεται με τις ανάγκες τους σε προσωπικό επίπεδο ;πως καλύπτονται;Εξαρτάται το επίπεδο ωριμότητας των γονιών. Σχέσεις τελειώνουν είτε επειδή υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων ή επειδή υπάρχει βία και πορνεία. Διαφορετικές εντάσεις, άλλα κριτήρια. Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ότι μεγαλώνουν σε οικογένεια και χρειάζονται και τους 2 γονείς. Αν προτιμήσουν τον έναν απ' τους δύο ή θέλουν να μένουν μόνα τους, κάτι δεν έχει πάει καθόλου καλά.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
30-09-23
10:18
Όταν η σχέση έχει τελειώσει και τα άτομα απλά συμβιώνουν, τις περισσότερες δε φορές μόλις και μετά βίας ανεχόμενα το ένα το άλλο σε μια κατάσταση κλιμακούμενη ς φθοράς, ποτέ δεν είναι για το καλό της οικογένειας , εφόσον αναφέρθηκε πριν το θέμα των παιδιών. Κανένα παιδί, έχω μακριά θητεία σε αυτό, δεν είναι ευτυχισμένο, ακόμη και αν έμαθε να κρύβει κάτω από το χαλί το πρόβλημα, με γονείς αποξενωμενους, συναισθηματικά κενούς.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αν δεν είχαμε γαλουχηθεί με ατάκες τύπου " Γάμος =προορισμος ανθρώπου.. Τεκνοποιηση το ίδιο κλπ ίσως είχαμε κάνει καλύτερες επιλογές στη ζωή μαςΌταν η σχέση έχει τελειώσει και τα άτομα απλά συμβιώνουν, τις περισσότερες δε φορές μόλις και μετά βίας ανεχόμενα το ένα το άλλο σε μια κατάσταση κλιμακούμενη ς φθοράς, ποτέ δεν είναι για το καλό της οικογένειας , εφόσον αναφέρθηκε πριν το θέμα των παιδιών. Κανένα παιδί, έχω μακριά θητεία σε αυτό, δεν είναι ευτυχισμένο, ακόμη και αν έμαθε να κρύβει κάτω από το χαλί το πρόβλημα, με γονείς αποξενωμενους, συναισθηματικά κενούς.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
20-04-23
11:09
Κατανοώ πλήρως τα περί πληρότητας και μετουσιωσης... Το "πλήρης" του σχολίου μου πήγαινε στην κενότητα που μπορεί να νιώθει ο ένας εκ των δυο του ζευγαριού που έχει μείνει μόνος και εκτεθειμένος σε ένα σωρό νέες υποχρεώσεις χωρίς ουσιαστική υποστήριξη που καλλιεργεί την αίσθηση του "εμείς".χίλιες φορές να είναι κάποιος μόνος του και να αφήνεται στην βίωση όσων προανεφερεςυπάρχει και η έμμεση βία, π.χ. ένας από τους δύο γονείς να μην ανταποκρίνεται στα στοιχειώδη του γονικού του ρόλου. να εξαφανίζεται, να κλειδομπαρώνεται σε ένα δωμάτιο, να κάνει τη μέρα-νύχτα, να μην αισθάνεται την ανάγκη καν να μιλήσει στο παιδί του, να τα φορτώνει όλα στον άλλο, να μην επικοινωνεί ούτε μία καλημέρα, και τόσα άλλα.
...και διαζύγιο να πάρεις, τι θα απογίνει το παιδί; κάνεις υπομονή μέχρι να μεγαλώσει λίγο να μπορεί να σε παίρνει τηλέφωνο όταν εσύ θα δουλεύεις μακριά του.
Οι άνθρωποι ολοκληρώνονται μετουσιώνοντας πράγματα γύρω τους, τα βιώματα, τις εμπειρίες, τις χαρές, τις απολαύσεις, τα χόμπι, τις βόλτες, από την ύλη στο πνεύμα. Αν δεν το κατανοείς αυτό, ή αν είσαι άνθρωπος επιφανειακός, ανώριμος και μονοδιάστατος τότε κανένας τεχνητός ρόλος 'εξ αποκαλύψεως' δεν πρόκειται σου δώσει πληρότητα. Γι' αυτό όμως δεν φταίει ο άλλος, εσύ φταις (το 'εσύ' γενικά).
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
19-04-23
13:08
Το ροζ συννεφάκι αρχίζει να γίνεται γκρίζο, όταν η γυναίκα , μετά τον ερχομό παιδιών, αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος της οικιακής βοηθού, της τροφου των παιδιών και της εργαζόμενης δεν αρκεί για να νιώσει πλήρης, ενώ την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των αρσενικών αρκείται στο ρόλο του υποτιθέμενου " Κουβαλητη"( αλήθεια πως αναπαράγεται το στερεότυπο ακόμη και σήμερα που τα δυο φύλα είναι στην παραγωγή για να ανταπεξέλθουν απορώ).... Απογοητεύεται λοιπόν και απομυθοποιεί τον άλλοτε σουπερ τέλειο
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
15:14
Τεράστιο red flag που δεν πρέπει να αγνοείται είναι κάθε μορφή συναισθηματικής/ ψυχολογικής κακοποίησης που ασκείται τεχνηέντως επανειλημμένα και κάθε μορφή gaslighting που ο δόλιος ο σύντροφος έχει πειστεί να παραβλέπει υποτιμώντας τη νοημοσύνη του. Δυστυχώς ,στην περίπτωση ύπαρξης παιδιών η κατάσταση περιπλέκεται... Στεναχωριέμαι και μόνο που το σκέφτομαι .. Που παμε και μπλέκουμε
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αφού τα καταφερα εγώ, θα τα καταφέρεις και εσυ. Έρχεται μια μέρα που έχεις φτάσει τόσο στα όρια σου, που κανένας ενδοιασμός και κανένα " Μένουμε μαζί για το καλό του παιδιού " Δε θα μπορέσει να σε κρατήσει... Στο κάτω κάτω σε μια ατομικιστική κοινωνία πρώτιστο μέλημα μας θα πρέπει να είναι να είμαστε καλά εμείς ψυχολογικά για να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας ουσιαστικά έπειτα..Τεράστιο red flag που δεν πρέπει να αγνοείται είναι κάθε μορφή συναισθηματικής/ ψυχολογικής κακοποίησης που ασκείται τεχνηέντως επανειλημμένα και κάθε μορφή gaslighting που ο δόλιος ο σύντροφος έχει πειστεί να παραβλέπει υποτιμώντας τη νοημοσύνη του. Δυστυχώς ,στην περίπτωση ύπαρξης παιδιών η κατάσταση περιπλέκεται... Στεναχωριέμαι και μόνο που το σκέφτομαι .. Που παμε και μπλέκουμε
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
14:28
Επικινδυνότητο...αλλά που μυαλό τότε.. Με είχε πιάσει πανικός ορμονικός λόγω εγκυμοσύνης και νεαρου της ηλικίαςΑ μάλιστα. Τώρα οκ.
Ε ειναι ακρως επικινδυνο λοιπον να παντρευτεις εναν άνθρωπο με τον οποιο δεν εχετε ζησει μαζι ΣΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ για τουλάχιστον έναν ΧΡΟΝΟ.
Εγω δεν ειμαι παντρεμενος αλλα αυτη τη στιγμη σαν παντρεμενος ζω
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
14:20
Άνδρας γνωρίζει γυναίκα.. Σχετίζονται όλα καλά.. Το έτερον ήμισυ x βιώνει μια σχετική νηνεμία συντροφικότητας και λέει γιατί όχι; έστω ότι συνεχίζουν ένα ευλογο διάστημα ( είναι διαφορετικό για τον καθένα) και αποφασίζουν να παντρευτούν( εδώ το ζευγάρι συνήθως ακολουθεί την πεπατημένη οδό κοινωνικής αποκατάστασης.. )
.
Άγνοια κινδύνου ως τώρα... Έρχεται ο απόγονος, η τριβή η Καθημερινή και εκεί είναι που ο κίνδυνος μετάλλαξης του άλλου παίρνει σάρκα και οστά.. Αυτά δεν μπορείς να τα προβλέψεις εξ αρχής ... ΤΕΛΟΣ
.
Άγνοια κινδύνου ως τώρα... Έρχεται ο απόγονος, η τριβή η Καθημερινή και εκεί είναι που ο κίνδυνος μετάλλαξης του άλλου παίρνει σάρκα και οστά.. Αυτά δεν μπορείς να τα προβλέψεις εξ αρχής ... ΤΕΛΟΣ
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
13:22
Αν θέλει συν επιμέλεια..δυστυχώς δε μπορείς να αποτρέψεις να περνάει χρόνο με το περιβάλλον της άλλης πλευράς. Με ο, τι αυτό συνεπάγεται, όπως το να μιλούν στο παιδί με αρνητικά λόγια για την κατάσταση.. Από την άλλη αν δεν είσαι ευτυχισμένη, βλέπεις άλλη λύση; πόσο θα κάνεις υπομονή;και ούτε για το παιδάκι είναι καλό ένα αποστασιοποιημένο στην καλύτερη, εχθρικό στη χειρότερη περιβάλλον μεταξύ των γονέων. Τελικά η συν επιμέλεια αποδεικνύεται μπελας
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
11:55
Παντρευτηκα μικρήτα μεγάλα είναι φοιτητές.. Δεν περιμένουμε τίποτε από αυτόν. Αρκεί που άλλαξε αύρα το σπίτι .μην διστάσεις ούτε λεπτό αν έχεις δοκιμάσει άλλες μεθόδους επίλυσης και βρίσκεις τοίχο.. Κάνεις άνθρωπος δεν αλλάζει και αν το κάνει ,είναι για να εξασφαλίσει την παραμονή του στη βολεμένη δεδομένη κατάσταση..εγω δε μάσησα .. Ευχαριστω δε θα παρω.. Πρόσεχε τις αποφάσεις σου.. Απαιτείται ώριμη σκέψη και όχι απερισκεψία.. Εμένα μου πηρε χρονια να βρω την τόλμη.. Αν με ρωτας τώρα, έπρεπε να το κάνω καμια 15 ετια πριν
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,650 μηνύματα.
18-04-23
11:33
Η αναισθησία της άλλης πλευράς, η αποστασιοποίηση που επέδειξε ( ακόμη δεν το χωράει το μυαλό μου πόσο ηλίθια αδιάφορα μπορεί να φερθεί κάποιος) . Το οικονομικό είναι μια υπολογίσιμη δυσκολία ( εγώ το ανέλαβα όλο μόνη συν όλα τα διεκπεραιωτικα) , τα παιδιά τα είχα ενημερώσει μήνες πριν το ανακοινώσω σε αυτόν ( ευτυχώς είναι μεγάλα και έβλεπαν την κατάσταση.. Όποτε με παρότρυναν κιόλας). Μια απόφαση είναι, ίσως από τις καλύτερες που θα πάρεις στη ζωή σου.. Θέλει να έχεις οργανώσει καλά κάθε κίνηση αποδέσμευσης
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.