25-05-23
08:55
Η τοξική απαισιοδοξία είναι πιο ανεκτή για σένα ;;; πωπω χαρά στο κουράγιο σου.
Εγώ οποτε ακουω άτομα να γκρινιάζουν και να λένε δεν μπορώ δεν είμαι ικανός δεν... δεν.. Τους λέω ότι δεν είμαι για τέτοιες συζητήσεις εκτός κ αν έχουν να προτεινουν κινησεις. Να συζητήσουμε δηλαδή πραγματα που προκειται να κάνουν.
Αλλιώς δεν νομίζω ότι έχει νόημα να συζητήσουμε κάτι απλά προσπαθουν να μεταδώσουν κ σε σενα τα κόμπλεξ κ τον αρνητισμό τους.
Να μη γίνεται κάτι επειδή το χεις προσπαθησει οκ συμφωνώ κ εγώ να το αφήσεις αλλά όχι χωρις προσπαθεια και ενέργεια.
Οι οριακές προσωπικότητες, δεν είναι εύκολα ανεκτές από τους ανθρώπους με μέση συμπεριφορά.
Ούτε σε μένα αρέσει αυτό που περιγράφεις ("άτομα να γκρινιάζουν και να λένε δεν μπορώ δεν είμαι ικανός δεν... δεν..") και καθόλου μάλιστα.
Αυτό που είπα ήταν, τι θα μπορούσα να ανεχτώ περισσότερο αν θα έπρεπε να διαλέξω υποχρεωτικά μεταξύ των δύο άκρων.
24-05-23
16:49
Τη συζήτηση περί αισιοδοξίας την έχουμε κάνει και παλαιότερα. Δεν μου αρέσουν οι μίζεροι άνθρωποι, καθόλου. Από την άλλη, δεν μου αρέσει και το να προσπαθείς να δεις με το ζόρι θετικά, κάτι που βγάζει μάτια ότι θα πάει σε άσχημα μονοπάτια (προφανώς και δεν αναφέρομαι σε εσένα προσωπικά με τα τελευταία, γενικά μιλάω).
Δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχαμε συζητήσει επειδή είχαμε πει πολλά. Μάλλον τα ίδια θα πω και τώρα καθώς οι θέσεις μου από τότε που τις υιοθέτησα συνειδητά, δεν έχουν αλλάξει.
Μεταξύ της "τοξικής απαισιοδοξίας" και της "τοξικής αισιοδοξίας", προτιμώ το πρώτο. Τουλάχιστον όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, σου δημιουργούν και ένα αίσθημα συμπόνοιας , μια τάση να τους βοηθήσεις, να τους συμπαρασταθείς, να τους παρηγορήσεις κτλ.
΄Οσοι ανήκουν στην δεύτεροι κατηγορία, για μένα είναι επιεικώς απαράδεκτοι. Φαντάζεσαι τώρα, να γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω σου, σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί και οι άλλοι χάι χούι, φιρουλί φιρουλά, τι ωραία τι καλά όλα είναι ανθηρά.΄Ημαρτον!!!
Μα, δεν θα μπορούσες ν΄αναφέρεσαι σε μένα επειδή εγώ για το συγκεκριμένο θέμα, ανήκω στους απαισιόδοξους.