14-07-23
18:38
Ποιοι ειναι οι "αγραφοι νομοι" και ποιος τους καθοριζει?γιαυτό υπάρχουν οι <<άγραφοι νόμοι>>
Καλα, απο τα πληκτρολόγια ολοι οι αντρες την εχουν 20 ποντους και ολες οι γυναικες ειναι 90-60-90.Αυτός που παίρνει το νόμο στα χέρια του, είναι κακός και ανήθικος. Τέτοια είμαι και γω. Λάθος το ότι είμαι ηθική
13-07-23
21:40
Ένα δίκιο το έχεις: πως είμαι το ίδιο άτομο .
Για τους ομοφυλόφυλους, το είπα εκεί.
Για τις φυλακές τώρα. Λοιπόν, λέω, πως το κράτος πρέπει να είναι σοφρωνιστικό, όχι τιμωρητικό.
Αυτά όμως τα καθάρματα πρέπει να τιμωρηθούν, πώς να το κάνουμε; Όχι όμως με ευλογίες, αλλά με συνοπτικές, μη γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αρχή συνταγματική και πρέπει να παραμείνουν.
Πέφτει βέβαια ένα ζόρι παραπάνω στους φυλακισμένους, που πρέπει να αποδώσουν δικαιοσύνη, αλλά αν οι ίδιοι δεν έχουν αντίρρηση.... μια χαρά.
Μα και ο τιτλος του θέματος, έτσι δεν είναι; Ας το πούμε με δικά μας λόγια <η υποκρισία της δικαιοσύνης>.
Με συγχωρείς, αλλά όταν σκέφτομαι την Ελένη απ το Διδυμότοιχο, με πνίγει το συναίσθημα. Θα βοηθούσα ευχαρίστως για να ρίξω ένα καλό ξύλο στα παιδιά.
Είμαι κακιά, το ξέρω.
Για να βοηθήσω στη δυσκολία της κατανόησής σου, θα σου πω: Οι πεποιθήσεις μου επιβάλλουν τις σοφρωνιστικές ποινές, αλλά το συναίσθημά μου επιβάλει το ξύλο.
Σε βοήθησα;
- Τους νόμους τους έχουμε ακριβώς ΕΠΕΙΔΗ το συναίσθημα δεν είναι λειτουργικός τρόπος αποφυγής εγκλήματος. Ή απλά ήθελες να δείξεις πόσο πολύ σε θυμώνει αυτού του είδους η πράξη, να σου πούμε "ναι, ναι, έχεις δίκιο, είσαι ΤΟΣΟ πολύ ηθική".
- Ορίστε: Ναι, ναι, έχεις δίκιο, πραγματικά είναι εξοργιστικό. Είσαι ΤΟΣΟ πολύ ηθική.
04-07-23
18:44
Δεν ξέρω αν, με αυτή τη δήλωσή σου, ισχυρίζεσαι ότι ο Φρόιντ ήταν λάθος γενικά ή σε αυτό το θέμα συγκεκριμένα, το παίρνω όμως σαν αφορμή για να γράψω κάποια πράγματα επί του θέματος, μιας και έχουν γραφτεί πολλά αφοριστικά για τον συγκεκριμένο τα τελευταία χρόνια.
[...]
Δεν μπορούμε να κρίνουμε έτσι έναν φωτισμένο άνθρωπο της εποχής του γιατί τώρα ζούμε σε διαφορετικό κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο και κάποια πράγματα που έγραφε μας φαίνονται κάπως... και μόνο το γεγονός ότι η ψυχανάλυση υπάρχει ακόμα, όπως επίσης η επιρροή που είχε σε άλλες επιστήμες και οι έννοιες που εισήγαγε, λένε πολλά.
Αυτό νομίζω πρέπει να το ανοίξουμε ξεχωριστό θέμα. Γενικά, ο Φρόυντ έχει ένα cult following το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην επιστημονική, ιατρική ή ψυχολογική πραγματικότητα. Έκανε την ψυχολογία γνωστή και κάπως προσβάσιμη, αλλά υπήρχαν προηγούμενοι και σύγχρονοι με πολύ σημαντικό έργο που χρησιμοποιούμε ακόμα (Ebbinghaus, Wundt, Piaget). Η ψυχοθεραπεία του βασίστηκε στην δουλειά άλλων (Mesmer, Dendy), αλλά κυρίως στο μέντορά του, Josef Breuer, ο οποίος "θεράπευσε" την Anna O. Ο δε Breuer δεν συμφωνούσε με την σεξουαλικοποίηση ολόκληρης της ψυχολογίας/ψυχοθεραπείας, και ο Φρόυντ τον δυσφήμισε λέγοντας ψέματα ότι ο Breuer παράτησε την Anna O. και την ανέλαβε αυτός.
Το κατά πόσο η ψυχανάλυση δουλεύει δεν το ξέρουμε με βεβαιότητα. Δεν μπορείς να κάνεις double-blind, placebo, control group έρευνα σε αυτό και γι' αυτό βοηθάει κάπως η επιστημονικοποίηση της ψυχολογίας, γιατί ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι μπαρούφες θέλει.
04-07-23
15:00
Παρερμηνεύσα το τι έγραψες, σε δεύτερη (πιο προσεκτική) ανάγνωση έχεις δίκιο, όχι για το Sons of Anarchy και την κατάσταση στις φυλακές, αλλά για το λυντσαρισμό (πρακτικά αυτό συζητάμε) σαν μορφή τιμωρίας και τη νοσηρότητα της κοινωνίας που το παράγει.Δεν είπα οτι γίνονται στις φυλακές βασανιστήρια. Είμαι πολύ προσεκτικός σε όσα γράφω.
Έγραψα ένα υποθετικό σενάριο όπου τον άλλο τον βασανίζει ο όχλος, ποινικός η μη δεν έχει σημασία.
Πάρε παράδειγμα:
Και σκοπος μου ήταν να δείξω, ότι το να επιθυμείς τον βασανισμό του συνανθρώπου σου (όποιος και να ειναι αυτός) αντί μιας τιμωρίας "μια κι έξω", είναι κατα την άποψή μου πάντα ένδειξη ότι υπάρχει θέμα.
Τώρα που συμπέρανες εσυ οτι ειμαι θυμωμένος με τον κόσμο κι οτι κατι μου χρωστάει, ευχαριστώ για την ψυχανάλυση αλλά ούτε μου χρωστάει κάτι ούτε θυμωμένος ειμαι.
Είδες που μπορούμε να μιλάμε και πολιτισμένα χωρίς χαρακτηρισμούς; Μπράβο.
Από την άλλη, τα βασανιστήρια (ή όπως τα λέμε οι πολιτισμένοι άνθρωποι "προηγμένες μέθοδοι ανάκρισης") πάνε χέρι-χέρι με την ανθρώπινη κοινωνία από την αρχή της ιστορίας. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου που λέγεται "Βασανίστηρια και εξουσία" και καταγράφει τη θεσμοθετημένη χρήση του βασανιστηρίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Για να λέμε του στραβού το δίκιο, έχουμε μαλακώσει αρκετά με αυτή την υπόθεση.
04-07-23
12:58
Συγγνώμη θέλει μυαλό για να καταλάβεις ότι αναφέρομαι στην τοποθέτηση σου ότι το sons of anarchy είναι ρεαλιστικό; Εξ ορισμού δεν είναι αλλά και στη πράξη εκεί σκοτώνανε και βιάζανε κάθε μετά χωρίς κανένα πρόβλημα.Είναι παράσημο να μου τα χώνεις έτσι, ειδικά εσυ, όπως παλιά, και αντι να συζητας πολιτισμένα επιχειρημα προς επιχείρημα πετας μια χοντράδα και καθαρίζεις.
Άμα έχεις τα κότσια να μου μιλάς έτσι, να σε δω αν τα χεις και για να μου πεις που ακριβώς στο συγκεκριμένο ποστ εγραψα γελοιότητες.
Αυτά είναι μυθοπλασίες, δεν συμβαίνουν και τους κρατούμενους που κινδυνεύουν όχι από βιασμό αλλα από ξυλοφόρτωμα τους κρατάνε ξεχωριστά. Μεμονωμένα τέτοια περιστατικά συμβαίνουν αλλά είναι σχετικά σπάνιο.
οι φρουροί δεν είναι σαδιστές, ούτε διεφθαρμένοι μέχρι το κόκαλο. Από τους λεφτάδες κρατούμενους η αυτούς που έχουν ακόμα διασυνδέσεις έξω παίρνουν λεφτά για να φέρνουν μέσα κάμια ουσία και κανένα τηλέφωνο.
το πρόβλημα της φυλακής είναι η βαρεμάρα και η έλλειψη ιδιωτικότητας.
τωρα τις ιστοριούλες περί βασανιστηρίων και τα σχετικά αυτα δεν ξέρω γιατί τα φαντάζεσαι και τα περιγράφεις. Υποθέτω είσαι θυμωμένος με όλο το κόσμο γιατί θεωρείς ότι κάτι σου χρωστάει, αλλά επίσης δεν γίνονται.
04-07-23
10:09
Και αν δεν υπάρχει, τα αίτια αυτού εντοπίζονται σε μία έμφυτη τάση εξελικτικής αιτιολογίας (ρόλος αποτελεσματικού πολεμιστή -ασυνείδητου δίχως αίσθηση κινδύνου. Μήπως μία κακοποιητική με τα σημερινά δεδομένα ανατροφή που οδηγεί στην εμφάνιση αντικοινωνικότητας ίσως ήταν και το ζητούμενο σε άλλες εποχές και κάποιες παθολογιοκοποιημένες συμπεριφορές προσέδιδαν εξελικτικά πλεονεκτήματα στο άτομο και την κοινότητα εν γένει, δεν ξέρω όμως πώς θα πεις π.χ. το ίδιο για κάποιον οριακό) ή σε μία διαταραχή του εγώ και παθολογικό μίσος προς το κατά Freud Υπερεγώ ή απλά ένα κομφορμιστικό εγώ που ακολουθεί τις επιταγές ενός επιθετικού Υπερεγώ που διαμορφώθηκε έτσι λόγω μιμητισμού των πρώιμων φροντιστών και της ανάγκης για αυτοεξυπηρέτηση; Πάντως, παρουσιάζει ενδιαφέρον η χαμηλότερη ενεργοποίηση σε ερεθίσματα πόνου, ακόμα και σε περιοχές του εγκεφάλου που δεν έχουν ουδεμία συσχέτιση με τη συναισθηματική ανταπόκριση, όπως το somatosensory cortex (υπάρχουν κάποιες ελάχιστες έρευνες που το καταδεικνύουν, έτσι μου έγραψε το chatgpt) και οι εξηγήσεις που μπορούν να διατυπωθούν, ακόμα και από περιβαλλοντική σκοπιά! Μάλλον συνδυασμός αιτιών κρύβεται από πίσω, το σημαντικό είναι η ποσόστωση του καθενός παράγοντα σε κάθε διαφορετική περίπτωση.
Κάποια πρόοδος στις θεραπείες υπάρχει; Αν στο εξωτερικό τα πράγματα είναι καλύτερα ή τέλος πάντων υπάρχει κάποιος τρόπος να γίνουν, η αισθητική μου (ως κατάλοιπο μεταηθικών διεργασιών) επιτάσσει την προσπάθεια για αλλαγή του status quo.
Ο ασυνειδητος χωρις αισθηση κινδυνου πολεμιστης ορμαει στη μαχη, τρωει ενα τσεκουρι/βελος/σφαιρα/θραυσμα/ολμο στο κεφαλι και ψωφαει πριν αναπαραχθει αρκετα. Η πιο πιθανη εξελικτικη εξηγηση της αντικοινωνικής διαταραχης ειναι οτι ειναι μια ακραια εκφραση παραβατικης συμπεριφορας που εχει αναπαραγωγικα πλεονεκτηματα οταν δεν εχει αρκετα μεγαλο αντικτοιπο στην κατα τα αλλα ανταποδοτικα αλτρουιστικη συμπεριφορα του ειδους.
Ητοι, αν ενας ειναι αρκετα ψυχοπαθητικος ωστε να βιαζει αυτο αυξανει τις πιθανοτητες αναπαραγωγης των γονιδιων του. Αν το κανουν πολλοι αυτο θα προκαλεσει αντιδραση απο την υπολοιπη κοινωνια και τα γονιδια τους θα εξαλειφθουν. Αυτο μπορεις να το δεις και σε υπολογιστικες προσομειωσεις παιγνιων που εχουν βασικους κανονες συνεργασιας/τιμωριας. Η παραβατικη συμπεριφορα επιβιωνει και εχει αναπαραγωγικα πλεονεκτηματα οσο περναει σχετικα απαρατηρητη.
Στην καθομηλουμενη: "Μια του κλεφτη, δυο του κλεφτη τρεις και τη κακια του ωρα"
Για τον φρουδ λεει πρεπει να ξερεις δυο πραγματα 1) ειναι νεκρος 2) ηταν λαθος.
Σε καθε περιπτωση ο αντικοινωνικος δεν καταλαβαινει οτι εχει προβλημα οποτε ποια θεραπεια? Ισα ισα στις βαριες, βιαιες η πολυ παραβατικες αντικοινωνικες διαταραχες η θεραπεια δινει εργαλεια για να κανει το περιστατικο πιο αποτελεσματικο στο να υποκρινεται και να χειραγωγει.