ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
18-08-23
19:12
Λένω, μου φαίνεται ότι πρέπει να κοιτάξεις για άλλους κατασκόπους, γιατί αυτοί δεν κάνουν δουλειά.΄Εβαλα και άλλους να ψάξουν και έχω την πληροφορία ότι ήταν το "Οι Ατρόμητοι" (Cebollitas)".
Δεν το έχω τσεκάρει ακόμα.
Οι Ατρόμητοι ήταν αργεντίνικη σειρά που αφορούσε μια παιδική ομάδα ποδοσφαίρου, τους Ατρόμητους δηλαδή.
Εκτός πια και αν είναι όντως αυτό και κάνω τόσο τραγικό λάθος. Το έβλεπα, αλλά μπορεί και να με απατάει η μνήμη μου...
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
21-07-23
14:09
Μπορείς να πεις κάτι γι' αυτό το αραβούργημα; Κάποιες φορές οι λέξεις φτωχαίνουν πάρα πολύ τη συνολική αίσθηση που μπορεί να σου προσφέρουν τέτοιες στιγμές. Παρόλα αυτά και για τους τύπους, ας γίνει μια περιγραφή. Ίσως η πιο επική στιγμή ατόφιας τρέλας σε μεξικάνικη σειρά, εκεί που μια που το βλέπεις, μια που μένεις μλκας και μια που ψάχνεις να βρεις ποιος έγραψε αυτή την ελεγεία στην τρέλα για να τον προσκυνήσεις ταπεινά, δυστυχώς όμως νοερά...
Μιλάμε φυσικά για τη σειρά Μαριμάρ, όπου ο Σέρτζιο έχει μετανιώσει που την παντρεύτηκε (τη Μαριμάρ) και θέλει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, να πάρει το αεροπλάνο και να φύγει σε άλλη χώρα (τόσο τον είχε τρελάνει.) Όμως η κοριτσάρα μας δεν καταλαβαίνει από τέτοια και εννοείται ότι η αξιοπρέπεια είναι άγνωστη λέξη για το αγαπημένο μας αγρίμι. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, λοιπόν, αρπάει την καραμπίνα και τον σκύλο της και παραφυλάει τον αγαπημένο της, ώστε να μην προλάβει να πάει στο αεροδρόμιο. Να σημειώσουμε ότι ο σκύλος μιλάει -πως θα μπορούσε αλλιώς, άλλωστε- και αποτελεί κάτι σαν τη φωνή της λογικής στη σειρά. Τον βλέπουμε, λοιπόν, να σκέφτεται φωναχτά, προσπαθώντας να συγκρατήσει την έξαλλη Μαριμάρ, αυτή, όμως, βλέποντας τον Σέρτζιο καβάλα στ' άλογο τον πυροβολεί, ρίχνοντάς τον από το άλογο, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο και διώχνοντάς τον από το αεροδρόμιο. Έτσι γίνονται οι δουλειές
Για του λόγου το αληθές:
Μιλάμε φυσικά για τη σειρά Μαριμάρ, όπου ο Σέρτζιο έχει μετανιώσει που την παντρεύτηκε (τη Μαριμάρ) και θέλει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, να πάρει το αεροπλάνο και να φύγει σε άλλη χώρα (τόσο τον είχε τρελάνει.) Όμως η κοριτσάρα μας δεν καταλαβαίνει από τέτοια και εννοείται ότι η αξιοπρέπεια είναι άγνωστη λέξη για το αγαπημένο μας αγρίμι. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, λοιπόν, αρπάει την καραμπίνα και τον σκύλο της και παραφυλάει τον αγαπημένο της, ώστε να μην προλάβει να πάει στο αεροδρόμιο. Να σημειώσουμε ότι ο σκύλος μιλάει -πως θα μπορούσε αλλιώς, άλλωστε- και αποτελεί κάτι σαν τη φωνή της λογικής στη σειρά. Τον βλέπουμε, λοιπόν, να σκέφτεται φωναχτά, προσπαθώντας να συγκρατήσει την έξαλλη Μαριμάρ, αυτή, όμως, βλέποντας τον Σέρτζιο καβάλα στ' άλογο τον πυροβολεί, ρίχνοντάς τον από το άλογο, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο και διώχνοντάς τον από το αεροδρόμιο. Έτσι γίνονται οι δουλειές
Για του λόγου το αληθές:
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
13-07-23
12:38
Προσκυνώ ταπεινά όποιον το σκέφτηκε
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
07-07-23
18:38
Που ο Σιρίλο έτρεχε απέναντι σε ένα πλουσιόπαιδο;Αντικειμενικά η πιο χαρακτηριστική σκηνή στο καρουζέλ ήταν οι αγώνες με τα αυτοκινητάκια.
Πέρασαν και χρόνια, δεν τα θυμάμαι καλά.
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
07-07-23
18:32
Καλά, με κίνδυνο να μας κατεβάσουν το φόρουμ, θα γράψω για την πιο χαρακτηριστική τέτοια σκηνή στο Καρουζέλ. Ο Σιρίλο, ο μαυρούλης εδώ, γουστάρει τη Μαρία Χουακίνα, μια πλούσια ψηλομύτα συμμαθήτριά του που τον σνομπάρει και τον γειώνει σε κάθε ευκαιρία. Τότε ο Πάμπλο (αυτός που πλακώνονται εδώ) του λέει για ένα ειδικό σαπούνι, το οποίο, αν χρησιμοποιήσει θα γίνει λευκός (!), οπότε θα αρέσει στη Μ.Χ. Ο αθώος και δύστυχος Σιρίλο το χρησιμοποιεί και όταν καταλαβαίνει ότι δεν έχει καμία επίδραση, ο τσογλαναράς Πάμπλο -σκασμένος στα γέλια- του λέει: «Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς»χαχα παιδιά όσον αφορά το Carrusel δείτε αυτό το βίντεο διαμαντάκι
View attachment 118159
Μέσα σε 30 seconds παιδικού σίριαλ:
α) τοξική αρρενωπότητα
β) ρατσισμός προς τους μαύρους (άντε από εκεί βρωμο-αράπη λέει! )
γ) χοντροφοβία
δ) βία κατά των γυναικών
ε) φαλλοκρατία
Υ.Γ.: Το χειρότερο είναι ότι είναι στάνταρ προσθήκη της Ελληνικής μεταγλώτισσης, σιγά μην έχουν τέτοιες εκφράσεις στο Μεξικό
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
07-07-23
15:52
Έπρεπε να βάλεις και το «telenovela» βρε Λένω, αμάν... Μισές δουλειές΄Εχω σκάσει στα γέλια τώρα και δεν ξέρεις πόσο το χρειαζόμουν επειδή κυριολεκτικά, έχω πήξει.
Πληκτρολογώ "ninos -espiritu/fantasma"
Και τι μου βγάζει;
NINO - Θεός | NINO - Theos - Official Video Clip
Λοιπόν, μιας και μιλάμε για μεξικάνικα και παιδική ηλικία, να πω κάπου εδώ ότι η παιδική μου ηλικία σημαδεύτηκε από αυτό το τόσο γλυκό σκουπιδαριό. Η παρθενική μου σειρά ήταν το carrusel, ένα παιδικό που η υπόθεσή του είχε να κάνει με μαθητές σχολείου σε ένα δημοτικό. Τότε, θυμάμαι, πήγαινα πρώτη δημοτικού. Μια εκ των κορυφαίων στιγμών της σειράς ήταν όταν ένας αδίστακτος διακινητής ναρκωτικών, μοίραζε σοκολάτες στα παιδιά και αυτά μετά τριγυρνούσαν σαν πρεζάκια που ζητάνε «ένα ευρώ να πάρω μια τυρόπιτα...» Το κερασάκι στην τούρτα δε, αποτελούσε το γεγονός ότι η δραστική ουσία του ναρκωτικού δεν βρίσκονταν στη σοκολάτα, αλλά στο αυτοκόλλητο που τη συνόδευε και κολλούσαν μετά τα παιδιά στο δέρμα τους (!)
Έπειτα, εκεί Τετάρτη - Πέμπτη Δημοτικού, γνώρισα τη Μαριμάρ. Μάλιστα τη συνδύασα με τον πρώτο μου έρωτα έβερ, αφού κάναμε role play, εγώ τον Σέρτζιο και αυτή τη Μαριμάρ. Λίγο αργότερα ήρθε η θρυλική Μαρία της γειτονιάς, η οποία υπό την επήρεια επιλόχειας κατάθλιψης παράτησε το νεογέννητο παιδί της σε μια πλανόδια πωλήτρια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε άγχος τότε ο Ηλίας για το τι θα απογίνει το μωρό και πως θα μπορούσε να εξηγήσει η Μαρία στον άντρα της την πράξη της.
Ακολούθησε η Εσμεράλδα, την οποία συνδύασα με το σπίτι των παππούδων μου στο χωριό, εκεί που μας παρατούσαν οι γονείς με την αδερφή μου όλο το καλοκαίρι ... η αγαπημένη μου συνήθεια τότε ήταν να παίζω μπάλα με τα παιδιά όλη μέρα, συνήθεια που πάντα διέκοπτα για να δω την αγαπημένη τυφλή πρασινομάτα και το αν θα μπορούσε τελικά να ξαναβρεί το φως της -δεν κάνω σπόιλ για το αν εν τέλει το βρήκε- και αν θα τα έβρισκε με τον αγαπημένο της, έπειτα από έναν -κλασσικό- μεξικάνικο κυκεώνα παρεξηγήσεων. Πιο μετά ήρθε η Παολίνα -εδώ να πω σε αυτά που λέτε πάνω, ότι, αν θυμάμαι καλά, ήταν γύρω στο 2000 η πρώτη προβολή-, η οποία έμελλε να είναι το τελευταίο μεξικάνικο που θα με στιγμάτιζε... Μια τόσο (μα τόσο) καλή κοπέλα, κοντά στο αρχέτυπο της Παναγίας, που ήταν αναγκασμένη να της φέρονται σαν να ήταν η χειρότερη σκύλα που πάτησε ποτέ το πόδι της στα άγια και δακρύβρεχτα χώματα του ευλογημένου Μέχικο.
Έκτοτε ήρθαν κι άλλα, αλλά αυτές ήταν οι σαπουνόπερες που αγάπησα και με σημάδεψαν
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Για πάμε όλοι μαζί.
Εσύ φταις ατιμότατε @ilias90.
Το είχα μάθει απέξω και το τραγουδούσα με πάθος.
Και θυμάμαι, καθόμουν σε μια πολυθρόνα και τα πόδια μου δεν έφταναν μέχρι το πάτωμα.
Πάρε εδώ ένα μικρό ποτ πουρί γνήσιας, ατόφιας κακίας της Πάολα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Πώς λέγονταν η άλλη ρε παιδιά που την έβαζε να πάρει το χρυσαφικο με το στόμα μέσα από τις λάσπες;
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
07-07-23
13:56
ilias90
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 1,978 μηνύματα.
06-07-23
16:03
Σηκώνοντας το γάντι που μου πέταξε ο @Lasher τις προάλλες και συνειδητοποιώντας ότι έχουμε αφήσει έξω από το νήμα ένα «ιερό μεξικάνικο τέρας», πήρα την απόφαση να γράψω για την:
Η ιστορία μας, λοιπόν, ξεκινάει σε μια επαρχία του Μεξικού (που αλλού θα μπορούσε; ), με ένα πλούσιο ζευγάρι που ζει σε ένα τεράστιο ράντζο σε μια γη αναρίθμητων εκταρίων. Παρένθεση... μεγάλο σχολείο τα μεξικάνικα, αν δεν ήταν αυτά δεν θα είχα μάθει την εν λόγω μονάδα μέτρησης ούτε την έκφραση «αριβίστρια» («αυτό το τελευταίο το έλεγαν στην Παολίνα τη σφετερίστρια»...)
Αφού κλείσαμε την παρένθεση, συνεχίζουμε την κανονική ροή του προγράμματος... Λοιπόν, ο άντρας του ζευγαριού είναι ο κλασσικά κωμικά κακός τύπος (αλλά και φαλλοκράτης), περιμένει να γεννήσει η ετοιμόγεννη γυναίκα του, μη δεχόμενος ότι το παιδί μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από αγόρι. Μάλιστα, σε μια φάση που η υπηρέτρια του λέει κάτι του τύπου: «Αυτά είναι από τον Θεό, δεν μπορούμε να ξέρουμε από πριν ότι θα είναι αγόρι», απαντάει κάτι σαν αυτό: «Αν δεν είναι αγόρι, μην κάνει καν τον κόπο να βγει από την κοιλιά της γυναίκας μου...» Επειδή, όμως, ο Θεός είναι μεγάλος... πλακατζής (και μεξικάνος, μάλλον), το νεογέννητο είναι κορίτσι. Η υπηρέτρια, όμως, σε συνεννόηση με την μητέρα -που έχει χεστεί πάνω της για το ότι δεν γέννησε τον πρωτότοκο- βρίσκουν μια ινδιάνα μάγισσα (ω, ναι), η οποία -τι βολικό- μόλις ξεγέννησε μια γυναίκα που έκανε αγόρι και -τι ακόμα πιο βολικό- πέθανε στη γέννα. Η μάνα.
Της κάνουν, λοιπόν, την πρόταση να ανταλλάξουν τα μωρά και έτσι ο politically incorrect μάτσο πατέρας νομίζει ότι έκανε τον γιο που πάντα ήθελε, η δε ινδιάνα μάγισσα μεγαλώνει την άτυχη μικρή, η οποία αντί να μεγαλώσει στα λούσα που της ανήκουν δικαιωματικά, μεγαλώνει με μια... ινδιάνα μάγισσα (θέλετε και κάτι άλλο; ) Κάπου εδώ να πούμε ότι η μικρή μας δεν είναι καμία άλλη από την Εσμεράλδα, την πρωταγωνίστρια δηλαδή της ομώνυμης σειράς. Ξέχασα να αναφέρω ότι η κοπελιά μας είναι τυφλή, εξαιτίας μια αστραπής που έπεσε την ώρα της γέννησής της (ό,τι να' ναι.) Ενώ είναι μικρή, το φτωχοκάλυβό της καίγεται και τη σώζει ο γιατρός του χωριού, ο μισάνθρωπος Λούσιο Μαλαβέρ. Αυτός, τώρα, που είναι πιο κακός ακόμα κι από τον φαλλοκράτη πατέρα, παραμορφώνεται στο πρόσωπο από την προσπάθειά του να την σώσει... μεγαλώνοντας η Εσμεράλδα, γίνεται μια πανέμορφη, πρασινομάτα -πλην γκαβή- γκομενάρα, την οποία ορέγεται ο σωτήρας της και θεωρεί ότι πρέπει να είναι δική του γιατί κάποτε την έσωσε. Μιλάμε κάπου εδώ για διαφορά ηλικίας 50 ο ψυχάκιας, 20 η Εσμεράλδα...
Κάπου εδώ ξαναεμφανίζεται το ζευγάρι της αρχικής σκηνής... Έχοντας αποφασίσει επιστροφή στο χωριό, φέρνουν και το μπασταρδάκι που, στο μεταξύ, έχει γίνει ο Fernando Colunga (κλασσικός πρωταγωνιστής αυτών των σειρών, έπαιξε και σε «Μαρία της γειτονιάς», «Παολίνα η σφετερίστρια») Κι αν δεν το μαντέψατε ακόμα, γιατί μάλλον δεν έχετε δει πολλά μεξικάνικα, ο Χοσέ Αρμάντο (δηλ ο Fernando Colunga) συναντάει την Εσμεράλδα και ερωτεύονται παράφορα, μην γνωρίζοντας ότι είναι κάτι σαν... μακρινά αδέρφια. Μέσα σε όλα η μοίρα, μην έχοντας βαρεθεί να ξυλοφορτώνει τη δύστυχη Εσμεράλδα, της δίνει και το τελειωτικό μεξικάνικο χαστούκι, με τη μορφή του βιασμού της από τον ψυχασθενή Λούσιο Μαλαβέρ, ο οποίος, τυφλωμένος από οργή για το ότι η μικρή μας επέλεξε τον όμορφο Λουίς Φερνάντο, προβαίνει σε αυτή την επαίσχυντη πράξη. Περισσότερα δεν λέω, αν θέλετε δείτε το. Λέμε τώρα...
Esmeralda
Η ιστορία μας, λοιπόν, ξεκινάει σε μια επαρχία του Μεξικού (που αλλού θα μπορούσε; ), με ένα πλούσιο ζευγάρι που ζει σε ένα τεράστιο ράντζο σε μια γη αναρίθμητων εκταρίων. Παρένθεση... μεγάλο σχολείο τα μεξικάνικα, αν δεν ήταν αυτά δεν θα είχα μάθει την εν λόγω μονάδα μέτρησης ούτε την έκφραση «αριβίστρια» («αυτό το τελευταίο το έλεγαν στην Παολίνα τη σφετερίστρια»...)
Αφού κλείσαμε την παρένθεση, συνεχίζουμε την κανονική ροή του προγράμματος... Λοιπόν, ο άντρας του ζευγαριού είναι ο κλασσικά κωμικά κακός τύπος (αλλά και φαλλοκράτης), περιμένει να γεννήσει η ετοιμόγεννη γυναίκα του, μη δεχόμενος ότι το παιδί μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από αγόρι. Μάλιστα, σε μια φάση που η υπηρέτρια του λέει κάτι του τύπου: «Αυτά είναι από τον Θεό, δεν μπορούμε να ξέρουμε από πριν ότι θα είναι αγόρι», απαντάει κάτι σαν αυτό: «Αν δεν είναι αγόρι, μην κάνει καν τον κόπο να βγει από την κοιλιά της γυναίκας μου...» Επειδή, όμως, ο Θεός είναι μεγάλος... πλακατζής (και μεξικάνος, μάλλον), το νεογέννητο είναι κορίτσι. Η υπηρέτρια, όμως, σε συνεννόηση με την μητέρα -που έχει χεστεί πάνω της για το ότι δεν γέννησε τον πρωτότοκο- βρίσκουν μια ινδιάνα μάγισσα (ω, ναι), η οποία -τι βολικό- μόλις ξεγέννησε μια γυναίκα που έκανε αγόρι και -τι ακόμα πιο βολικό- πέθανε στη γέννα. Η μάνα.
Της κάνουν, λοιπόν, την πρόταση να ανταλλάξουν τα μωρά και έτσι ο politically incorrect μάτσο πατέρας νομίζει ότι έκανε τον γιο που πάντα ήθελε, η δε ινδιάνα μάγισσα μεγαλώνει την άτυχη μικρή, η οποία αντί να μεγαλώσει στα λούσα που της ανήκουν δικαιωματικά, μεγαλώνει με μια... ινδιάνα μάγισσα (θέλετε και κάτι άλλο; ) Κάπου εδώ να πούμε ότι η μικρή μας δεν είναι καμία άλλη από την Εσμεράλδα, την πρωταγωνίστρια δηλαδή της ομώνυμης σειράς. Ξέχασα να αναφέρω ότι η κοπελιά μας είναι τυφλή, εξαιτίας μια αστραπής που έπεσε την ώρα της γέννησής της (ό,τι να' ναι.) Ενώ είναι μικρή, το φτωχοκάλυβό της καίγεται και τη σώζει ο γιατρός του χωριού, ο μισάνθρωπος Λούσιο Μαλαβέρ. Αυτός, τώρα, που είναι πιο κακός ακόμα κι από τον φαλλοκράτη πατέρα, παραμορφώνεται στο πρόσωπο από την προσπάθειά του να την σώσει... μεγαλώνοντας η Εσμεράλδα, γίνεται μια πανέμορφη, πρασινομάτα -πλην γκαβή- γκομενάρα, την οποία ορέγεται ο σωτήρας της και θεωρεί ότι πρέπει να είναι δική του γιατί κάποτε την έσωσε. Μιλάμε κάπου εδώ για διαφορά ηλικίας 50 ο ψυχάκιας, 20 η Εσμεράλδα...
Κάπου εδώ ξαναεμφανίζεται το ζευγάρι της αρχικής σκηνής... Έχοντας αποφασίσει επιστροφή στο χωριό, φέρνουν και το μπασταρδάκι που, στο μεταξύ, έχει γίνει ο Fernando Colunga (κλασσικός πρωταγωνιστής αυτών των σειρών, έπαιξε και σε «Μαρία της γειτονιάς», «Παολίνα η σφετερίστρια») Κι αν δεν το μαντέψατε ακόμα, γιατί μάλλον δεν έχετε δει πολλά μεξικάνικα, ο Χοσέ Αρμάντο (δηλ ο Fernando Colunga) συναντάει την Εσμεράλδα και ερωτεύονται παράφορα, μην γνωρίζοντας ότι είναι κάτι σαν... μακρινά αδέρφια. Μέσα σε όλα η μοίρα, μην έχοντας βαρεθεί να ξυλοφορτώνει τη δύστυχη Εσμεράλδα, της δίνει και το τελειωτικό μεξικάνικο χαστούκι, με τη μορφή του βιασμού της από τον ψυχασθενή Λούσιο Μαλαβέρ, ο οποίος, τυφλωμένος από οργή για το ότι η μικρή μας επέλεξε τον όμορφο Λουίς Φερνάντο, προβαίνει σε αυτή την επαίσχυντη πράξη. Περισσότερα δεν λέω, αν θέλετε δείτε το. Λέμε τώρα...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.