glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,611 μηνύματα.
13-07-23
10:14
Ξέρεις τι συμβαίνει ;πολλοί γονείς αρνούνται να συνειδητοποιήσουν πως έχουν μπροστά τους πια μια αυτόνομη προσωπικότητα για την διαβίωση, ανατροφή, γαλούχηση της οποίας σε παιδική/ εφηβική ηλικία ήταν εκ των πραγμάτων υπευθυνοι.. Και συνεχίζουν και. Μετά την ενηλικίωση να κάνουν προβολή των δικών τους επιθυμιών ή αντιλήψεων περι ορθού στο παιδί. Ακόμη και το παράδειγμα που έθεσες Devil σχετικά με το μηχανογραφικό δείχνει ότι ο γονιός παίρνει προσωπικά σαν να αφορούσε 100% το δικό του μέλλον η πορεία του σχεδόν ενήλικα πια παιδιού( ξέρω ένα σωρό τέτοια παραδειγματα ) . Αν το παιδί δεν έχει αναπτύξει ισχυρές αντιστάσεις, αφήνεται έρμαιο στην γονεικη καθοδήγηση , "ευνουχιζεται " ως προσωπικότητα κοινώς, εξελίσσεται σε προβληματικό ενήλικα ανίκανο να παρει τη ζωή στα χέρια του
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,611 μηνύματα.
11-07-23
17:57
Αυτό μου το είχε πει ένας παιδίατρος... "Θα επεμβαίνεις μόνο, όταν κινδυνεύει σοβαρά η σωματική τους ακεραιότητα... Πρέπει να μάθουν μόνα τους να διαχειρίζονται καταστάσεις και τα συναισθήματά τους να εκτονωνονται ".Πάντως στα δικά μου παιδιά το ακολούθησα, στο σπίτι γινόταν χαμός και εγώ σε φάση " Ζεν" παρατηρητής που σχολίαζε εκ των υστέρων και έδινε συμβουλέςσε κάποια ηλικία όμως πρεπει να γίνει και αυτό
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
ναι στο τουλούμι, επεμβαίνεις.
Στον ανώδυνο καβγά, δεν επεμβαίνεις