Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
06-09-23
13:52
Δηλαδή διάβολε, για να καταλάβω. Αν υποθέσουμε πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια εισβολή, (λέμε τώρα, σενάριο), ποια πιστεύεις πως θα ήταν η αντίδρασή σου;
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
06-09-23
13:26
Νομίζω πως το ενδεχόμενο να έχουμε μισθοφορικό στρατό μπορούμε να το αποκλείσουμε πανεύκολα γιατί πολύ απλά δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο. Ακριβώς λόγω της στενότητας έγιναν και πολλές αλλαγές σε ότι έχει να κάνει με κονδύλια που αφορούν εφέδρους.
Υπηρέτησα ως αξιωματικός και από την στιγμή που απολύθηκα με έχουν καλέσει σε οκτώ μετεκπαιδεύσεις διάρκειας 5 ως 10 ημερών η κάθε μία. Στις πρώτες από αυτές γινόταν η γνωστή ως "συντήρηση" που σημαίνει άλμα, θαλάσσια κλπ, τα οποία πληρώνονταν κάθε ένα με βάση τον βαθμό που έφερα.
Για τα δεδομένα του Στρατού ήταν και καλά τα χρήματα. Και επειδή άρχισαν να ζορίζουν τα πράγματα, τις κόψαν τις συντηρήσεις και οι επόμενες μετεκπαιδεύσεις είχαν αντικείμενα "τζάμπα", οπότε η αποζημίωση μου ήταν ένα κλάσμα από τον μισθό των μόνιμων ομοιόβαθμων αξιωματικών, δηλαδή τρίχες κατσαρές. Δεν άγγιζαν ούτε κατά φαντασία την απώλεια του εισοδήματος μου από τις μέρες που έμεινα μακριά από την εργασία μου αν το δούμε από οικονομική άποψη.
Και δεν αναφέρω καν τις περιπτώσεις που κλήθηκα εγώ ή άλλοι συνάδελφοι σε έκτακτες περιστάσεις, όπως σε διασώσεις ή σε ανασύρσεις ή σε πραγματογνωμοσύνες για παράδειγμα. Εκεί μάλλον ήταν η επίκληση στο φιλότιμο ή ο ανθρώπινος πόνος που δεν άφηνε περιθώρια να έχεις δεύτερες σκέψεις.
Το θέμα είναι πως πρέπει και να έχεις μια αίσθηση πως το κάνεις για κάτι παραπάνω από τα χρήματα, όπως ακριβώς στην περίπτωση που ίσως χρειαστεί να αμυνθείς σε πραγματικές συνθήκες. Επαφιέται στον "πατριωτισμό" που αναφέρεται και το σύνταγμα. Τώρα από εκεί και πέρα, φιλοσοφικά, είναι θέμα του πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Και μακάρι, πραγματικά να ήταν απλό σενάριο επιστημονικής και αρρωστημένης φαντασίας.
Πλέον οι θέσεις του στρατού που είχαν έξτρα οικονομικές απολαβές όπως κάποιες ειδικότητες των ειδικών δυνάμεων στρατού και ναυτικού, αλλά και κάποια ειδικά σχολεία απευθύνονται ΜΟΝΟ σε μόνιμο προσωπικό.
Και αυτό είναι καθαρά για οικονομικούς λόγους. Επιβεβαιωμένα. Και φυσικά αυτό θα έχει και τον αντίκτυπο του, "αν και ποτέ" χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάτι.
Υπηρέτησα ως αξιωματικός και από την στιγμή που απολύθηκα με έχουν καλέσει σε οκτώ μετεκπαιδεύσεις διάρκειας 5 ως 10 ημερών η κάθε μία. Στις πρώτες από αυτές γινόταν η γνωστή ως "συντήρηση" που σημαίνει άλμα, θαλάσσια κλπ, τα οποία πληρώνονταν κάθε ένα με βάση τον βαθμό που έφερα.
Για τα δεδομένα του Στρατού ήταν και καλά τα χρήματα. Και επειδή άρχισαν να ζορίζουν τα πράγματα, τις κόψαν τις συντηρήσεις και οι επόμενες μετεκπαιδεύσεις είχαν αντικείμενα "τζάμπα", οπότε η αποζημίωση μου ήταν ένα κλάσμα από τον μισθό των μόνιμων ομοιόβαθμων αξιωματικών, δηλαδή τρίχες κατσαρές. Δεν άγγιζαν ούτε κατά φαντασία την απώλεια του εισοδήματος μου από τις μέρες που έμεινα μακριά από την εργασία μου αν το δούμε από οικονομική άποψη.
Και δεν αναφέρω καν τις περιπτώσεις που κλήθηκα εγώ ή άλλοι συνάδελφοι σε έκτακτες περιστάσεις, όπως σε διασώσεις ή σε ανασύρσεις ή σε πραγματογνωμοσύνες για παράδειγμα. Εκεί μάλλον ήταν η επίκληση στο φιλότιμο ή ο ανθρώπινος πόνος που δεν άφηνε περιθώρια να έχεις δεύτερες σκέψεις.
Το θέμα είναι πως πρέπει και να έχεις μια αίσθηση πως το κάνεις για κάτι παραπάνω από τα χρήματα, όπως ακριβώς στην περίπτωση που ίσως χρειαστεί να αμυνθείς σε πραγματικές συνθήκες. Επαφιέται στον "πατριωτισμό" που αναφέρεται και το σύνταγμα. Τώρα από εκεί και πέρα, φιλοσοφικά, είναι θέμα του πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Και μακάρι, πραγματικά να ήταν απλό σενάριο επιστημονικής και αρρωστημένης φαντασίας.
Πλέον οι θέσεις του στρατού που είχαν έξτρα οικονομικές απολαβές όπως κάποιες ειδικότητες των ειδικών δυνάμεων στρατού και ναυτικού, αλλά και κάποια ειδικά σχολεία απευθύνονται ΜΟΝΟ σε μόνιμο προσωπικό.
Και αυτό είναι καθαρά για οικονομικούς λόγους. Επιβεβαιωμένα. Και φυσικά αυτό θα έχει και τον αντίκτυπο του, "αν και ποτέ" χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάτι.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
19-07-23
22:04
Υπό μια άλλη οπτική γωνία, η θητεία είναι η τελευταία περίοδος δικαιολογημένης ανεμελιάς. Πας σχολείο, μετά σπουδάζεις, τελειώνεις, κάνεις τη θητεία σου και μετά.. That's all folks. Welcome to reality.