glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,739 μηνύματα.
03-09-23
09:22
Σύμφωνα με τον Φρομ η «αποκόλληση» του πρωτόγονου ανθρώπου από τη φύση δημιούργησε ένα κενό μέσα στο οποίο συνειδητοποίησε όχι μόνο τη «μοναξιά» του αλλά και την περατότητά του ως βιολογικού όντος. Αυτό είχε ως συνέπεια την αναζήτηση νέων δεσμών με τους συνανθρώπους για να καλύψει το κενό που του άφησε ο αποχωρισμός του από τη φύση. Στην ανάγκη αυτή του ανθρώπου για ένωση επωάζεται και εκφράζεται το αίσθημα της αγάπης.
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,739 μηνύματα.
02-09-23
14:45
Η αγάπη για το Νίκο Καζαντζάκη
Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη...
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας...
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα. Δεν ξεχωρίζουν...
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει χάνομαι…
Εγώ θα έλεγα παρακάμπτω το εγώ μου και λειτουργώ χωρίς να περιμένω ανταπόδοση .Εξ Ου και μπορεί να χωρίσω με κάποιον ( αν μιλάμε για συντροφική αγάπη) και να τον αγαπάω εσαεί.
Αν λάβουμε ως στοιχείο διερεύνησης μια τέτοια αγάπη, η εμφάνιση της είναι αποτέλεσμα της συνύπαρξης των ανθρώπων σε κοινότητες των συν ακόλουθων δεσμών που καλλιεργήθηκαν, καθώς το ανθρώπινο ον εξελίχτηκε ψυχοπνευματικά
Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη...
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας...
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα. Δεν ξεχωρίζουν...
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει χάνομαι…
Εγώ θα έλεγα παρακάμπτω το εγώ μου και λειτουργώ χωρίς να περιμένω ανταπόδοση .Εξ Ου και μπορεί να χωρίσω με κάποιον ( αν μιλάμε για συντροφική αγάπη) και να τον αγαπάω εσαεί.
Αν λάβουμε ως στοιχείο διερεύνησης μια τέτοια αγάπη, η εμφάνιση της είναι αποτέλεσμα της συνύπαρξης των ανθρώπων σε κοινότητες των συν ακόλουθων δεσμών που καλλιεργήθηκαν, καθώς το ανθρώπινο ον εξελίχτηκε ψυχοπνευματικά
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,739 μηνύματα.
02-09-23
13:46
Η αγάπη αγαπητέ δεν είναι είδος αξιοποίησης του περισσού ελεύθερου χρόνου.. Κοινώς μορφή ψυχαγωγίας... Ρέει από μέσα μας προς συγκεκριμένους αποδεκτές με τους οποίους η συνύπαρξη καλλιεργεί ισχυρούς δεσμούς. Καθένας μόνος του μαραίνεται.. Ίσως είναι ένα είδος ενέργειας που δια μοιράζεταιτο παιδέψαμε από 'δω, το ζαλίσαμε 'σα πέρα, τελικά δεν ομοφωνήσαμε πως εμφανίστηκε η αγάπη στον κόσμο.
Σαν ένστικτο; Σαν πείνα που έπρεπε να κορεστεί;
Ή σαν ανάγκη του πολιτισμού καθώς αύξανε ο ελεύθερος χρόνος στον άνθρωπο και έπρεπε να βρει κάτι αφενός να βασανίζεται και από ετέρου να γεμίζει τον χρόνο του; Δεδομένου πως τότε φέισ, ίνστα και e-steki.gr ήταν ακόμα στα σπάργανα
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Πως να στο πω ;;δλδ δεν ξύπνησε ένα πρωί ο πρώην τροφοσυλλεκτης νομάς στο μακρινό παρελθόν που πια είχε χειροπιαστα εργαλεία να δαμάσει τη γη ή η γυναίκα στην πιο σύγχρονη εποχή που πια σταμάτησε να πλένει στο ποτάμι και είχε σύμμαχο την τεχνολογία και είπαν " Μια που έχουμε πλέον ευκολίες και δεν κοπιαζουμε όπως παλιά... Δεν επιδιδομαστε σε αγάπες και έρωτες;έτσι για να μη βαριόμαστε βρε αδελφέ"Η αγάπη αγαπητέ δεν είναι είδος αξιοποίησης του περισσού ελεύθερου χρόνου.. Κοινώς μορφή ψυχαγωγίας... Ρέει από μέσα μας προς συγκεκριμένους αποδεκτές με τους οποίους η συνύπαρξη καλλιεργεί ισχυρούς δεσμούς. Καθένας μόνος του μαραίνεται.. Ίσως είναι ένα είδος ενέργειας που δια μοιράζεται
glayki
Διάσημο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,739 μηνύματα.
01-09-23
16:12
Θεωρώ η αγάπη είναι είναι ένα βαθύ, συναίσθημα υπεράνω προέλευσης φυλετικής, εθνικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής κλπ της οποίας η εμφάνιση σχετίζεται με την ανάγκη του ανθρώπινου είδους να συνυπάρξει, άρα πάμε πολυ μακριά στην ανθρώπινη ιστορία στις πρώτες κοινότητες , των οποίων η επιβίωση είχε σαν βάση τη συνεργασία, το κοινό βίωμα ενάντια στις αντιξοότητες. Ως συναίσθημα διαχέεται προς πασα κατεύθυνση, δε γνωρίζει όρια,έτσι ο άνθρωπος συνδέθηκε με τη φύση, τους συντρόφους του, τα οικεία του πρόσωπα.. Βιωθηκε ως τροφή ψυχής, σώματος και τώρα και παντού