Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
06-09-23
13:26
Νομίζω πως το ενδεχόμενο να έχουμε μισθοφορικό στρατό μπορούμε να το αποκλείσουμε πανεύκολα γιατί πολύ απλά δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο. Ακριβώς λόγω της στενότητας έγιναν και πολλές αλλαγές σε ότι έχει να κάνει με κονδύλια που αφορούν εφέδρους.
Υπηρέτησα ως αξιωματικός και από την στιγμή που απολύθηκα με έχουν καλέσει σε οκτώ μετεκπαιδεύσεις διάρκειας 5 ως 10 ημερών η κάθε μία. Στις πρώτες από αυτές γινόταν η γνωστή ως "συντήρηση" που σημαίνει άλμα, θαλάσσια κλπ, τα οποία πληρώνονταν κάθε ένα με βάση τον βαθμό που έφερα.
Για τα δεδομένα του Στρατού ήταν και καλά τα χρήματα. Και επειδή άρχισαν να ζορίζουν τα πράγματα, τις κόψαν τις συντηρήσεις και οι επόμενες μετεκπαιδεύσεις είχαν αντικείμενα "τζάμπα", οπότε η αποζημίωση μου ήταν ένα κλάσμα από τον μισθό των μόνιμων ομοιόβαθμων αξιωματικών, δηλαδή τρίχες κατσαρές. Δεν άγγιζαν ούτε κατά φαντασία την απώλεια του εισοδήματος μου από τις μέρες που έμεινα μακριά από την εργασία μου αν το δούμε από οικονομική άποψη.
Και δεν αναφέρω καν τις περιπτώσεις που κλήθηκα εγώ ή άλλοι συνάδελφοι σε έκτακτες περιστάσεις, όπως σε διασώσεις ή σε ανασύρσεις ή σε πραγματογνωμοσύνες για παράδειγμα. Εκεί μάλλον ήταν η επίκληση στο φιλότιμο ή ο ανθρώπινος πόνος που δεν άφηνε περιθώρια να έχεις δεύτερες σκέψεις.
Το θέμα είναι πως πρέπει και να έχεις μια αίσθηση πως το κάνεις για κάτι παραπάνω από τα χρήματα, όπως ακριβώς στην περίπτωση που ίσως χρειαστεί να αμυνθείς σε πραγματικές συνθήκες. Επαφιέται στον "πατριωτισμό" που αναφέρεται και το σύνταγμα. Τώρα από εκεί και πέρα, φιλοσοφικά, είναι θέμα του πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Και μακάρι, πραγματικά να ήταν απλό σενάριο επιστημονικής και αρρωστημένης φαντασίας.
Πλέον οι θέσεις του στρατού που είχαν έξτρα οικονομικές απολαβές όπως κάποιες ειδικότητες των ειδικών δυνάμεων στρατού και ναυτικού, αλλά και κάποια ειδικά σχολεία απευθύνονται ΜΟΝΟ σε μόνιμο προσωπικό.
Και αυτό είναι καθαρά για οικονομικούς λόγους. Επιβεβαιωμένα. Και φυσικά αυτό θα έχει και τον αντίκτυπο του, "αν και ποτέ" χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάτι.
Υπηρέτησα ως αξιωματικός και από την στιγμή που απολύθηκα με έχουν καλέσει σε οκτώ μετεκπαιδεύσεις διάρκειας 5 ως 10 ημερών η κάθε μία. Στις πρώτες από αυτές γινόταν η γνωστή ως "συντήρηση" που σημαίνει άλμα, θαλάσσια κλπ, τα οποία πληρώνονταν κάθε ένα με βάση τον βαθμό που έφερα.
Για τα δεδομένα του Στρατού ήταν και καλά τα χρήματα. Και επειδή άρχισαν να ζορίζουν τα πράγματα, τις κόψαν τις συντηρήσεις και οι επόμενες μετεκπαιδεύσεις είχαν αντικείμενα "τζάμπα", οπότε η αποζημίωση μου ήταν ένα κλάσμα από τον μισθό των μόνιμων ομοιόβαθμων αξιωματικών, δηλαδή τρίχες κατσαρές. Δεν άγγιζαν ούτε κατά φαντασία την απώλεια του εισοδήματος μου από τις μέρες που έμεινα μακριά από την εργασία μου αν το δούμε από οικονομική άποψη.
Και δεν αναφέρω καν τις περιπτώσεις που κλήθηκα εγώ ή άλλοι συνάδελφοι σε έκτακτες περιστάσεις, όπως σε διασώσεις ή σε ανασύρσεις ή σε πραγματογνωμοσύνες για παράδειγμα. Εκεί μάλλον ήταν η επίκληση στο φιλότιμο ή ο ανθρώπινος πόνος που δεν άφηνε περιθώρια να έχεις δεύτερες σκέψεις.
Το θέμα είναι πως πρέπει και να έχεις μια αίσθηση πως το κάνεις για κάτι παραπάνω από τα χρήματα, όπως ακριβώς στην περίπτωση που ίσως χρειαστεί να αμυνθείς σε πραγματικές συνθήκες. Επαφιέται στον "πατριωτισμό" που αναφέρεται και το σύνταγμα. Τώρα από εκεί και πέρα, φιλοσοφικά, είναι θέμα του πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Και μακάρι, πραγματικά να ήταν απλό σενάριο επιστημονικής και αρρωστημένης φαντασίας.
Πλέον οι θέσεις του στρατού που είχαν έξτρα οικονομικές απολαβές όπως κάποιες ειδικότητες των ειδικών δυνάμεων στρατού και ναυτικού, αλλά και κάποια ειδικά σχολεία απευθύνονται ΜΟΝΟ σε μόνιμο προσωπικό.
Και αυτό είναι καθαρά για οικονομικούς λόγους. Επιβεβαιωμένα. Και φυσικά αυτό θα έχει και τον αντίκτυπο του, "αν και ποτέ" χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάτι.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-07-23
00:34
Εγώ παιδιά υπηρέτησα 23 μήνες ως έφεδρος αξιωματικός (η θητεία του οπλίτη ήταν 18 μήνες τότε) και μετά την απόλυση μου πήγα σε αρκετές μετεκπαιδεύσεις διάρκειας από 2 έως και 7 ημέρες. Πολύς χρόνος.
Λόγω ειδικότητας αλλά και των τότε καταστάσεων και κρίσεων είχα την ατυχία να διαπιστώσω πως δεν είναι ένα απίθανο σενάριο το να μπλέξουμε σε περιπέτειες ως χώρα καθώς και πως απέχουμε πολύ από το να πούμε πως είμαστε και σε θέση να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Άλλωστε και οι παλιές κρίσεις που είχαν γενική επιστράτευση (1974,1987) ανέδειξαν τρομακτικά προβλήματα και εποχές που η θητεία ήταν 2 χρόνια. Και ζόρικα 2 χρόνια μάλιστα.
Για το λόγο αυτό και κρίνοντας από τη δική μου εμπειρία νομίζω πως η διάρκεια της θητείας που ισχύει δεν είναι αρκετή σε καμμία των περιπτώσεων. Τα νούμερα δε βγαίνουν. 6 μήνες δεν είναι αρκετοί ούτε για τη βασική εκπαίδευση. Φυσικά θα σας ακούγεται εντελώς ηλίθιο η αναχρονιστικό αυτό που λέω, ενδεχομένως να το έλεγα και εγώ αν ήμουν σήμερα είκοσι χρόνων.
Έχουμε την ατυχία να μην έχουμε στα σύνορα μας την Ελβετία η το Μονακό για παράδειγμα και είμαστε και πολύ φτωχοί για να είχαμε εθελοντικό μισθοφορικό στράτευμα. Το Θέμα όμως είναι πως εν έτη 2023 υπάρχει στην Ευρώπη ενεργός πόλεμος, κάτι που πριν λίγα χρόνια θα μας ακούγονταν εντελώς παράλογο. Κανένας δε μπορεί να πει με βεβαιότητα πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να μας αγγίξει ποτέ. Μόνο να ευχηθούμε να μην μας αγγίξει μπορούμε. Ουτε μιλιταριστής είμαι, ούτε εθνικιστής. Τα τελευταία 20 χρόνια η κυρία χώρα που συνεργάζομαι επαγγελματικά είναι η Τουρκία και ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου, το περνάω εκεί και πραγματικά το απολαμβάνω. Δεν μπορώ όμως να αποκλείσω την περίπτωση να ξυπνήσω μια μέρα και να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα. Μακάρι να κυβερνούσαν οι λαοί. Αυτούς που κυβερνούν, στα φανερά η στα σκοτεινά, δε τους εμπιστεύομαι. Αυτά.
Λόγω ειδικότητας αλλά και των τότε καταστάσεων και κρίσεων είχα την ατυχία να διαπιστώσω πως δεν είναι ένα απίθανο σενάριο το να μπλέξουμε σε περιπέτειες ως χώρα καθώς και πως απέχουμε πολύ από το να πούμε πως είμαστε και σε θέση να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Άλλωστε και οι παλιές κρίσεις που είχαν γενική επιστράτευση (1974,1987) ανέδειξαν τρομακτικά προβλήματα και εποχές που η θητεία ήταν 2 χρόνια. Και ζόρικα 2 χρόνια μάλιστα.
Για το λόγο αυτό και κρίνοντας από τη δική μου εμπειρία νομίζω πως η διάρκεια της θητείας που ισχύει δεν είναι αρκετή σε καμμία των περιπτώσεων. Τα νούμερα δε βγαίνουν. 6 μήνες δεν είναι αρκετοί ούτε για τη βασική εκπαίδευση. Φυσικά θα σας ακούγεται εντελώς ηλίθιο η αναχρονιστικό αυτό που λέω, ενδεχομένως να το έλεγα και εγώ αν ήμουν σήμερα είκοσι χρόνων.
Έχουμε την ατυχία να μην έχουμε στα σύνορα μας την Ελβετία η το Μονακό για παράδειγμα και είμαστε και πολύ φτωχοί για να είχαμε εθελοντικό μισθοφορικό στράτευμα. Το Θέμα όμως είναι πως εν έτη 2023 υπάρχει στην Ευρώπη ενεργός πόλεμος, κάτι που πριν λίγα χρόνια θα μας ακούγονταν εντελώς παράλογο. Κανένας δε μπορεί να πει με βεβαιότητα πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να μας αγγίξει ποτέ. Μόνο να ευχηθούμε να μην μας αγγίξει μπορούμε. Ουτε μιλιταριστής είμαι, ούτε εθνικιστής. Τα τελευταία 20 χρόνια η κυρία χώρα που συνεργάζομαι επαγγελματικά είναι η Τουρκία και ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου, το περνάω εκεί και πραγματικά το απολαμβάνω. Δεν μπορώ όμως να αποκλείσω την περίπτωση να ξυπνήσω μια μέρα και να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα. Μακάρι να κυβερνούσαν οι λαοί. Αυτούς που κυβερνούν, στα φανερά η στα σκοτεινά, δε τους εμπιστεύομαι. Αυτά.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
19-07-23
22:04
Υπό μια άλλη οπτική γωνία, η θητεία είναι η τελευταία περίοδος δικαιολογημένης ανεμελιάς. Πας σχολείο, μετά σπουδάζεις, τελειώνεις, κάνεις τη θητεία σου και μετά.. That's all folks. Welcome to reality.