mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
11-07-08
13:04
Έφυγα από το σπίτι στα 18 και πλέον, που μου πέρασε η "κάψα"¨να γλυτώσω από τη...μάνα μου και τον πατέρα μου , και βλέποντας τη δική του οικογένεια "μαζεμένη" (είναι όλοι εδώ στην Αθήνα και συχνόπυκνα κυριακές πάμε για φαί στους γονείς του) σκέφτομαι ότι το να πάω σπιτί "του" και να το κάνουμε σπίτι "μας" είναι σαν να ¨μπάινω" σε εκείνη την οικογένεια (οι δικοί του ξέρω ότι είναι τέτοιων αντιλήψεων καλώς ή κακώς) και να παραπετάω τελείως τη δικιά μου που είναι μακρυά . Ναι ξέρω σας ακούγεται κουλό μάλλον, αλλά ... μου λείπουν οι δικοί μου και ο όποιος αρνητισμός μου επηρεάζεται και από αυτό... Τώρα είμαι το "παιδί τους που είναι μακρυά αλλά έρχονται και με βλέπουν όποτε θέλουν και για όσο θέλουν, γιατί είναι το σπίτι του παιδιού τους, (όπως κι εμένα είναι το σπίτι των γονιών μου)"...
Μετά? Τι θα είναι?!?!
[μάλλον λέω ασυναρτησίες ε?]
Οχι, έχεις δίκιο, απόλυτο δίκιο, απίστευτη σκέψη και υπέροχη παρατήρηση, θα παραμήνει στπίτι ΣΑΣ και μόνο αυτό, μπορεί να συζεις αλλα δεν θα είναι μπάτε σκύλοι αλέστε, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, η πόρτα ήτε συζείς ήτε όχι μένει κλειστή, αλλιώς το έχασες το παιχνίδι, δεν είσαστε υποχρεωμένοι να είσαστε οικογενιακά με την δική του οικογένεια, τσικνοπέμπτη π.χ. μπορείς μια στους γονείς σου και μια στους γονείς του, πάντως εγώ κλείνω εδώ και σου λέω μόνο αυτό, ότι κιάν αποφασίσεις το σπίτι που θα μένεις θα είναι μόνο για 2 οι υπόλοιποι δεν έχουν όυτε κλειδί, ούτε μπενοβγαίνουν όποτε θές βγαίνεις και δεν ελέγχεστε απο κανέναν όσο για το τι αντίληψη έχουν οι δικοί σου/του αυό δεν αφορά αυτούς, είστε μεγάλα παιδιά και πρέπει να κόψετε τώρα τον αέρα και των δικων του και των δικών σου πρίν να είναι αργά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
11-07-08
11:40
Το θέμα για εμένα είναι ότι δεν θέλω να αποτύχει....
Και γνωρίζω ότι πηγαίνοντας να συγκατοικήσω οι γονείς δεν θα απαιτήσουν γάμο or sth like that... Αλλά είναι οι απαιτήσεις που έχω εγώ από τον εαυτό μου και οι προσδοκίες....
Εδώ είναι το λάθος σου, δεν θές να αποτύχει αλλα ξεκινάς σαν να ξέρεις ότι θα αποτύχει, φοβάσε απίστευτα για αυτό ξεχνόντας το πόσο το θές
Να πάψει, προσπάθησε να επικεντρωθείς στις χαρές και μετά έχεις μπόλικο να αγχωθείς για να περάσεις τον μήνα. απλά με αγχώνει αυτό το "κοινό" ταμείο...
Για εμένα δεν είναι το ίδιο...
Όχι ότι ένα χαρτί κάνει την διαφορά... καμία σχέση...
Απλά θεωρώ την συγκατοίκηση την κάνω και όπου μας βγάλει...
Το γάμο το θεωρώ μια πιο συνειδητοποιημένη απόφαση....
Ξέρεις τι έλεγα πάντα στην ζωή μου περί γάμου και συμβίωσης; ότι τα πιό πολλά διαζήγεια οφήλοντε σε αυτό που πιστέυουν πολλοι ότι δεν είναι ίδιο, πολλοι ξεκινάνε συζούνε περνάνε φανταστικά και όταν παντρευτούν αλλάζουν τρόπο ζωής επειδή είναι παντρεμένοι και αυτό προκαλεί πρόβλημα στον γάμο αργότερα,΄δεν έχεις ακούσει που λένε πόσοι ότι συζούσαν και με το που παντρέυτηκαν χώρησαν; ή ότι άλλαξε κάποιος μετά τον γάμο; είναι γιατί ξεχωρίζουν την συγκατήκιση με τον γάμο ενώ είναι το ίδιο
Απλά για πρώτη φορά έρχομαι αντιμέτωπη με την πλήρη συγκατοίκηση...και ο,τι σημαίνει αυτό από άποψη αλλαγής καθημερινότητας... Κοινό σπίτι, ελάχιστος προσωπικός χώρος...κοινό ταμείο κλπ...
Κοινό σπίτι με τους γονείς σου δεν είχες; προσωπικό χώρο δεν είχες; θα έχεις και τώρα, ίσα ίσα που θα είσαι και ελέυθερη πραγματικά, σκέψου πώς θα είσαι π.χ. στο σαλόνι σου γυμνή, ή θα μπορείς να είσαι στο μπάνιο πολλή ώρα και να κάνεις αυρόλουτρο χωρίς αδέρφια και γονείς να φωνάζουν"ΑΝΤΕ ΑΚΟΜΑ;" σε περίπτωση που στο πεί εκείνος τον βάζεις να κάνει αυρόλουτρο μαζί του
Θα δείς, θα σου αρέσει πολλύ
Δεν με έπρηξες
Εγώ πρήζω τον εαυτό μου περισσότερο με το να τα υπεραναλύω
Όπως και να έχει...αν βρεθούμε στην ίδια πόλη τελικά...μάλλον θα κάνω αυτό το βήμα ...Θα δείξει (είναι σαν αυτό που λέμε...χρειάζομαι ένα σημάδι να το πάρω απόφαση )
Μακάρι πραγματικά να κάνεις το σωστό και αυτό που θα σε κάνει να ευτυχίσεις, αγάπη και πολλή κουβέντα να υπάρχει και όλα μπαίνουν στον δρόμο τους; καρδιά μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
10-07-08
12:00
Πιστεύω ότι εγώ κι εσύ έχουμε κάποιες διαφορές....
Δεν χρειάστηκε να παντρευτούμε για να μείνουμε με τον άλλον ή να κοιμηθούμε αγκαλιά...
Αυτά ήρθαν προσωπικά σε εμένα αμέσως... Από την 1η στιγμή που γίναμε ζευγάρι κοιμόμασταν μαζί... και εννοείται κάθε πσκ προσωπικά μετακόμιζε ο ένας στο σπίτι του άλλου...νι...με βαλίτσα για να μην ξεχάσει κανένας τίποτα
Γενήθικε μόλις μια ερώτηση: αν δεν συζείς για τις καθημερινές βραδυές, την στήρηξη του ενώς και του άλλου, την τριφερότητα, ποιός ο λόγος να συζήσεις; αν ήθελες να το κάνεις για τους λογαριασμούς κάντο με μια φίλη και κράτα το αγόρι για τα πσκ ή το βλέπω λάθος;
Το θέμα είναι ο περίγυρος που θα το δει πιο "επίσημα" ενώ τώρα που δεν το ξέρει -γιατί οκ μπορεί οι γονείς να το φαντάζονται- αλλά δεν το ξέρουν, το θεωρούν μία απλή σχέση....
Το να συγκατοικήσεις αυτόματα οδεύει προς ...γάμο...
Και μπορεί για εμένα...για εσένα...για τους φίλους μου να μην σημαίνει κάτι αλλά για τους δικούς μου γονείς είναι μια μεγάλη φωτεινή ταμπέλα που αναβοσβήνει... Το κοριτσάκι μας βρήκε γαμπρό!!!
Ξέρεις τι είπα στους γονείς μου όταν παντρέυτηκα; Καλά είμαστε τώρα και όλα ωραία, απλά ενημερώνω πώς άν κάτι δεν πάει καλά εγώ χωρίζω, όταν μου είπαν μα και τα παιδιά πώς θα ζήσουν χωριστά τους είπα ξαυνιασμένη" ποιά παιδιά;" αν δεν περάσουν 5-6 χρ΄'ονια γάμου δεν έχει παιδί...
Με βγάλαν στείρα, με βγάλαν ότι έχασα παιδί, όχι απλά η οικογένεια, όσοι με ήξεραν, βγάλαν ένα σορό.. και; ποσός με νοιάζει, λές απο την αρχή στους γύρο ή στους γονείς πώς είναι μια δοκιμή, αν δεν πετύχει λυπάμε αλλα τέλος
Και προσωπικά όσο και να τους εξηγήσω να κουλάρουν θα με επηρρεάσουν- όχι το να θέλω γάμο- αλλά το κάτι να στραβώσει και να θέλω να το βάλω στα πόδια...θα το σκεφτώ και δις και τρεις...από το αν τώρα αποφασίσω να χωρίσω...
Δεν θέλω να εκτεθώ στα μάτια τους...
Πουριτανό; Εγωιστικό, ανώριμο...δεν ξέρω...
Η πρώτη ή η τελευταία θα είσαι που απαίτυχε μια σχέση; ή μήπως προτυμούν διαζήγειο; σκέψου το έτσι, οι γονείς θέλουν το καλύτερο, άν λοιπόν χωρίσεις όσο συζείς είναι καλύτερο ή χειρότερο απο ένα διαζήγειο;
Μάνια μου έχουμε όμως κι εδώ διαφορές...
Τόσα χρόνια εγώ και ΡΕ είχαμε τους δικούς μας λογαριασμούς...
Τώρα πάμε σε ένα κοινό ταμείο...
Κι αυτό το ΜΑΣ με αγχώνει....
Γιατί στα οικονομικά μου θα λογαριάζω και τον άλλον...
Γιατί η δόση του αυτοκινήτου ΜΟΥ θα επηρεάσει την δόση του σπιτιού ΜΑΣ...
Γιατί η ακράτεια ΜΟΥ στα ψώνια θα επηρεάσει τον λογαριασμό της ΔΕΗΣ ΜΑΣ...
Και μπορεί να σας φαίνονται αστεία όλα αυτά...και μπορεί να είναι...δεν το έχω δοκιμάσει...αλλά προσωπικά με αγχώνουν επίσης...
Αυτό είναι που είπα και πρίν δεν αγχώνεσε βρήσκεις λύση, στο κάτω κάτω αφού δουλέυεται και οι δύο πληρώνεις όπως πλήρωνες, στο σπίτι εγώ πληρώνω ενοίκειο και ο άντρας μου πληρώνει λογαριασμούς κλπ που είναι περίπου στα ίδια λευτά, άρα και οι δύο μοιράσαμε τα ίδια ποσά και ο ένας δεν επιρεάζει τον άλλο
Και σε μένα ήταν, δεν είχα ποτέ ζήσει μόνη και μπήκα απευθείας στα βαθιά, αλλα το θέμα είναι να έχεις καλή διαθεση και τίποτε άλλοΕιδικά όταν οι μόνοι συγκάτοικοι που είχα ποτέ ήταν οι γονείς μου
Και εσύ μιλάς για γάμο και με φρικάρεις....
Και είναι αυτό που λέω...ότι μια απλά συγκατοίκηση γίνεται ΓΑΜΟΣ...
Οχι δεν κατάλαβες κάτι, μην μπερδέυεσε, τι γάμος τι συγκατίκηση, το ίδιο είναι, επιδή υπάρχει κουλούρα; μην σπάζεσε, το θέμα ήταν και για γάμο και συγκατίκηση, ηρέμησε λίγο και δές ποιό χαλαρά το θέμα
Σε έπρηξα το ξέρω αλλα το θέμα αυτό είναι για μεγάλη κουβέντα, πάντως μην φοβάσε, μην σε νοιάζει ο κόσμος και μην τρελένεσε, χιλιάδες κόσμος το κάνει, το θέμα είναι εσύ είσαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
08-07-08
12:09
Evil μια ερώτηση , που κολάς στο όλο θέμα; σε βλέπω να αναφέρεις διαδρομές, τις μετακομήσεις κλπ και δεν ανέφερες καθόλου σχεδών ότι αφορά την σχέση και την συμβίωση
Τι πραγματικά σε ενδιαφέρει; τι σκέυτεσε για όλα αυτά; καθώς όταν σκέυτεσε να συζήσεις ή ακόμα και να παντρευτείς δεν σε νοιάζουν οι διαδρομές και τα καθημερινά τόσο όσο η συμβίωση και ζωή των 2, μου κάνει εντύπωση, συγνώμη κιόλας αν κάνω τόσο προσωπική ερώτηση και άν θές απαντάς
Τι πραγματικά σε ενδιαφέρει; τι σκέυτεσε για όλα αυτά; καθώς όταν σκέυτεσε να συζήσεις ή ακόμα και να παντρευτείς δεν σε νοιάζουν οι διαδρομές και τα καθημερινά τόσο όσο η συμβίωση και ζωή των 2, μου κάνει εντύπωση, συγνώμη κιόλας αν κάνω τόσο προσωπική ερώτηση και άν θές απαντάς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
08-07-08
10:39
Η απόφαση είναι ρητη και αντανακλαστική, όταν πραγματικά θές να είσαι με κάποιον όταν στο ζητήσει χαμογελάς και πηδάς απο την χαρά σου, αν έχεις την παραμικρή αμφιβολία το σκέυτεσε πολλύ...
Οταν είμουν με τον άντρα μου ο ίδιος μου είπε πώς θέλει να έρθει να με ζητήσει, του είπα πώς αυτόπ προυποθέτει γάμο καθώς ήταν δύσκολα τα πράγματα και μου είπε πώς αυτό θέλει, να είναι πάντα μαζί μου, έτσι άρχισαν όλα, απλά δεν σκέυτεσαι, το κάνεις όταν είσαι 100% σίγουρος, είναι κάτι σαν αντανακλαστικό...
Οσο για την αλλαγή περιβάλοντος είναι λογική, αλλαζουν πολλά αλλα όλα είναι μια σύνθεση για ένα καλύτερο άυριο, γεμάτο χαρά και ευτυχία, ο άνθρωπος δεν πρέπει να αλλάζει βάση της κοινονίας και των πρέπει αλλα να κρατάει την γραμμή της σχέσης, τι θα πεί παντρέυτηκα πρέπει να κάνω αυτά; είναι βλακείες, ο γάμος απλά είναι η συνέχεια της σχέσης...
Θα απαντήσω τα υπόλοιπα ποιό μετά καθ΄λως με πιέζει η δουλειά
Νάμαι πάλι
Οταν αποφασίσεις να παντρευτείς πάς σε νέα ζωή, μέν αλλα κρατάς αυτά που σε κράτησαν μαζί με τιον σύντροφο σου, κρατάς τις χαρές και διώχνεις αυτά που ενοχλούν τους 2, πρέπει να είσαι χαλαρός και να προσπαθείς κάθε μέρα, το έχω πεί χιλιες φορές και το ξαναλέω, ο γάμος είναι πόλεμος πρέπει να πολεμήσεις, είναι κάτι που πρέπει να ξέρεις απο την αρχή
Προσωπικά ο γάμος με οφέλησε, έδωσα πάρα πολλά και πήρα χωρίς να τα ζητάω απο τον άλλο, όπως πρίν τον γάμο, που είμασταν άγνωστοι, δεν βγέναμε δεν κοιμόμασταν μαζί δεν ολοκληρώσαμε, μπήκαμε στον γάμο απευθείας και εκεί ολοκληρώσαμε την σχέση μας, εκεί μάθαμε πώς κοιμόμαστε εκεί τα πάντα, απλά όταν π[ήραμε την απόφαση ξ΄ραμε πώς θα τα καταφέρουμε
Οταν είμουν με τον άντρα μου ο ίδιος μου είπε πώς θέλει να έρθει να με ζητήσει, του είπα πώς αυτόπ προυποθέτει γάμο καθώς ήταν δύσκολα τα πράγματα και μου είπε πώς αυτό θέλει, να είναι πάντα μαζί μου, έτσι άρχισαν όλα, απλά δεν σκέυτεσαι, το κάνεις όταν είσαι 100% σίγουρος, είναι κάτι σαν αντανακλαστικό...
Οσο για την αλλαγή περιβάλοντος είναι λογική, αλλαζουν πολλά αλλα όλα είναι μια σύνθεση για ένα καλύτερο άυριο, γεμάτο χαρά και ευτυχία, ο άνθρωπος δεν πρέπει να αλλάζει βάση της κοινονίας και των πρέπει αλλα να κρατάει την γραμμή της σχέσης, τι θα πεί παντρέυτηκα πρέπει να κάνω αυτά; είναι βλακείες, ο γάμος απλά είναι η συνέχεια της σχέσης...
Θα απαντήσω τα υπόλοιπα ποιό μετά καθ΄λως με πιέζει η δουλειά
Νάμαι πάλι
Οταν αποφασίσεις να παντρευτείς πάς σε νέα ζωή, μέν αλλα κρατάς αυτά που σε κράτησαν μαζί με τιον σύντροφο σου, κρατάς τις χαρές και διώχνεις αυτά που ενοχλούν τους 2, πρέπει να είσαι χαλαρός και να προσπαθείς κάθε μέρα, το έχω πεί χιλιες φορές και το ξαναλέω, ο γάμος είναι πόλεμος πρέπει να πολεμήσεις, είναι κάτι που πρέπει να ξέρεις απο την αρχή
Προσωπικά ο γάμος με οφέλησε, έδωσα πάρα πολλά και πήρα χωρίς να τα ζητάω απο τον άλλο, όπως πρίν τον γάμο, που είμασταν άγνωστοι, δεν βγέναμε δεν κοιμόμασταν μαζί δεν ολοκληρώσαμε, μπήκαμε στον γάμο απευθείας και εκεί ολοκληρώσαμε την σχέση μας, εκεί μάθαμε πώς κοιμόμαστε εκεί τα πάντα, απλά όταν π[ήραμε την απόφαση ξ΄ραμε πώς θα τα καταφέρουμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.