08-01-24
11:37
Υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις τις οποίες εγώ χαρακτηρίζω ως "απαγορευμένες" και όταν τις κάνω κλονίζουν και τη δική μου υπάρξη και αντίληψη για την ζωή.
Κάποιες απο αυτές είναι οι εξής :
Όταν μεγαλώνεις ενα παιδί στα πούπουλα και με τον απόλυτα σωστό τρόπο και είναι αγγελικά πλασμένη η ανατροφή του πότε του λες την αλήθεια για τον κόσμο; Την πραγματική σκληρή αλήθεια όμως. Το αφήνεις να την ανακαλύψει μόνο του; Κι αν ναι με πόση περίσσεια υποκρισία του λες ουσιαστικά πως απο δω και πέρα βγάλτα πέρα μόνος σου, και έχει το σθένος να ανταπεξέλθει μεγαλωμένο σε εναν ρόζ κόσμο και με σωστότατη ανατροφή και μόνο με χάδια και αγάπη; Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να μεγαλώνεις παιδί;
Η άλλη ερώτηση με προβληματίζει βαθύτατα.
Πόσοι απο τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και έχουν ευαισθησία για τον κόσμο (και βάζω κι εμένα σε αυτό) και γενικά είναι πολύ καλοί άνθρωποι δεδομένων άλλων συνθηκών (χρήματα ή εξουσία) δεν θα πετούσαν την ιδεολογία στα σκουπίδια και γευόμενοι τα λούσα μπαίναν στην λούπα της εκμετάλλευσης άλλων ανθρώπων; Μήπως είναι "αγαθοί" και "ηθικοί" μέχρι να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία να συμβάλλουν στην διαφθορά και απλά δεν έτυχε ποτέ να γίνει αυτό;
Μήπως και όσοι εκμεταλλεύονται τον κόσμο το κάνουν επειδή τους δόθηκε το βήμα κι αν δεν τύχαινε να ήταν και εκείνοι άνθρωποι που νοιάζονται και συμπάσχουν;
Κι άλλες πολλές ερωτήσεις που πραγματικά δεν θέλω καν να τις κάνω και οταν τις κάνω είναι με πολύ συγκεκριμένα άτομα γιατι έχουν πολλά περιθώρια παρεξήγησης.
Δεν περιμένω απαντήσεις σε αυτά, καμία απάντηση δεν θα μου αρκεί όπως και να χει.
Κάποιες απο αυτές είναι οι εξής :
Όταν μεγαλώνεις ενα παιδί στα πούπουλα και με τον απόλυτα σωστό τρόπο και είναι αγγελικά πλασμένη η ανατροφή του πότε του λες την αλήθεια για τον κόσμο; Την πραγματική σκληρή αλήθεια όμως. Το αφήνεις να την ανακαλύψει μόνο του; Κι αν ναι με πόση περίσσεια υποκρισία του λες ουσιαστικά πως απο δω και πέρα βγάλτα πέρα μόνος σου, και έχει το σθένος να ανταπεξέλθει μεγαλωμένο σε εναν ρόζ κόσμο και με σωστότατη ανατροφή και μόνο με χάδια και αγάπη; Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να μεγαλώνεις παιδί;
Η άλλη ερώτηση με προβληματίζει βαθύτατα.
Πόσοι απο τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και έχουν ευαισθησία για τον κόσμο (και βάζω κι εμένα σε αυτό) και γενικά είναι πολύ καλοί άνθρωποι δεδομένων άλλων συνθηκών (χρήματα ή εξουσία) δεν θα πετούσαν την ιδεολογία στα σκουπίδια και γευόμενοι τα λούσα μπαίναν στην λούπα της εκμετάλλευσης άλλων ανθρώπων; Μήπως είναι "αγαθοί" και "ηθικοί" μέχρι να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία να συμβάλλουν στην διαφθορά και απλά δεν έτυχε ποτέ να γίνει αυτό;
Μήπως και όσοι εκμεταλλεύονται τον κόσμο το κάνουν επειδή τους δόθηκε το βήμα κι αν δεν τύχαινε να ήταν και εκείνοι άνθρωποι που νοιάζονται και συμπάσχουν;
Κι άλλες πολλές ερωτήσεις που πραγματικά δεν θέλω καν να τις κάνω και οταν τις κάνω είναι με πολύ συγκεκριμένα άτομα γιατι έχουν πολλά περιθώρια παρεξήγησης.
Δεν περιμένω απαντήσεις σε αυτά, καμία απάντηση δεν θα μου αρκεί όπως και να χει.
08-01-24
01:41
Δεν διαφωνώ σε αυτά που λες.Η αναλογία αυτή καθορίζεται απο το τι αντέχει ο καθένας για το daily dose του θεωρώ.
Δεν διαφωνώ μαζί σου, υπάρχει υπερβολικό κακό και πολύ δυστυχία στον κόσμο. Αλλά εαν προσπαθήσεις να το κάνεις process θα κρασάρεις γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το διαχειριστεί στην ολότητα του. Το να κρασάρεις όμως δεν βοηθάει σε τίποτα. Εσύ νιώθεις κυριολεκτικά οτι πνίγεσαι και ο κόσμος εξακολουθεί να είναι χάλια. Ο σκοπός όμως δεν είναι να αλλάξουμε όλο το χάλι, αλλά να κάνουμε έστω απειροελάχιστο καλύτερο το περιβάλλον για τους άμεσα γύρω μας(οικογένεια,φίλοι,σχέση κτλπ). Εαν ο καθένας το προσπαθήσει αυτό, και σίγουρα μπορεί γιατί είναι πιο managable task, ίσως και να υπάρχει μια μικρή ελπίδα και για μια πιο global επιτυχία. Εαν όχι, τουλάχιστον σε local επίπεδο θα έχεις κάνει κάποιους ανθρώπους λίγο πιο χαρούμενους, και αυτό σίγουρα μετράει.
Σκέψου το και ως εξής. Επηρεάζεις έναν θετικά, αλλά αυτός ο ένας μπορεί να επηρεάσει έναν άλλον, και εκείνος έναν άλλον κ.ο.κ. Είναι ένα domino effect με άλλα λόγια το οποίο ξεκινάει όμως απο εσένα.
Ξέρεις όμως προσωπικά ζω με ένα ζιζάνιο, πως θέλω να τα μάθω όλα, όλα όσα έζησαν ταυτόχρονα με μένα. Θέλω να μάθω τι συμβαίνει και γιατι συμβαίνει και γιαυτό έχω ξοδέψει αμέτρητο χρόνο. Και το ζιζάνιο αυτό δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις. Για μένα το weak spot μου είναι η αδικία , με γονατίζει ψυχικά. Οπότε καταλαβαίνεις γιατί η δυστυχία του κόσμου (που την έχει ως πηγή) με χτυπάει αδιάκοπα.
Και ναι, δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο όλο αλλά μπορείς να αλλάξεις όλο τον κόσμο για κάποιον, και όσο μπορώ (κι άλλες φορές ακόμα κι αν δεν μπορώ) το κάνω.
Αλλά είναι σαν bandage σε διαμπερές τραύμα.
08-01-24
01:18
Ποια είναι η σωστή αναλογία;στην σωστή αναλογία
Ποιο καλό είναι αρκετό να αντισταθμίσει την απέραντη δυστυχία στον κόσμο;
Και δεν μιλάω για τον μικρόκοσμο που έχουμε χτίσει εμείς εδώ σε αυτήν την πλευρά, μιλάω για τον πλανήτη όλο.
Anyway, μεγάλη συζήτηση και έχεις point σε αυτό που λες. Εύχομαι να μην χάσεις αυτές τις ισορροπίες ποτέ.
08-01-24
00:33
Γιατι υπάρχει και κάτι άλλο;σας συμβαίνει και σας ξαφνικά να έχετε μια αίσθηση ματαιότητας; Απαισιοδοξίας για τα πάντα;