15-02-24
14:15
Το είπες και μόνη σου: ΤΟΤΕ.Οι σχέσεις δύο ανθρώπων κάπως έτσι ξεκινάνε. Με την συμβίωση γνωρίζεις έναν άνθρωπο. Τότε ήταν σύνηθες φαινόμενο. Πολλοί φοιτητές δεν είχαν χρήματα να καλύψουν τα ενοίκια και συγκατοικουσαν με άλλους, όχι απαραίτητα γνωστούς. Το ίδιο γίνεται και στις φοιτητικές εστίες που έχεις κοινό μπάνιο και κουζίνα.
Προσωπικά δεν θεωρώ υγιές να μένεις με τους γονείς σου μέχρι τα 30. Άλλωστε σε πάρα πολλά ξένα κράτη , ωθούν τους νέους να ανεξαρτητοποιηθούν από πολύ νεαρή ηλικία και εκεί δεν βοηθάνε οικονομικά οι γονείς.
ΤΟΤΕ ήταν άλλες οι συνθήκες (οικονομικά και κοινωνικά).
Δε με αφορά καθόλου το θέμα. Εξάλλου, είμαι σε άλλη φάση. Μπήκα, όμως, γιατί είδα πως ειπώθηκε το ότι είναι οκ να συγκατοικήσεις με κάποιον/α που δε γνωρίζεις και, επειδή μπορεί να διαβάσει οποιοσδήποτε το θέμα, ήθελα να σημειώσω τον παράγοντα της ασφάλειας.
Απάντησα ήδη σε αυτό.Την ελευθερία του να σκέφτεσαι κριτικά ποιος θα μπορούσε να σου την στερήσει?
__________________
Γενικά μιλώντας, καλό θα ήταν να μη συγκρίνουν κάποιοι ανόμοια πράγματα. Εάν θέλουν να κουνήσουν το δάκτυλο στους μικρότερους - γιατί, δυστυχώς, το ύφος των γραφομένων μαρτυρά αυτό περισσότερο - τότε ας κάνουν την αναλογία - και όχι τη σύγκριση - του τότε με το σήμερα.
Επιπλέον, δεν μπορώ να καταλάβω το κόμπλεξ "των μεγάλων". Αν το πάμε έτσι, οι νεότερες γενιές γνωρίζουν πολλά περισσότερα πράγματα και έχουν πολύ πιο διευρυμένους πνευματικούς ορίζοντες από τις παλαιότερες γενιές. Δεν είδα, όμως, να το παίζουν ιστορία και να λένε "ΕΓΩ/ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ... ".