09-03-24
09:57
Θα ασχολείται με τις κλίσεις του κάθε παιδιού ξεχωριστά, οι δάσκαλοι δεν θα επιβάλλουν τίποτα, αλλά θα εμπνέουν τα παιδιά. Θα υπάρχει χώρος να εξελίσσεται η δημιουργικότητα του καθενός μέσα τόσο από τέχνες όσο και τον αθλητισμό αλλά και υπόλοιπα μαθήματα.Πώς οραματίζεσαι λοιπόν το μεταβιομηχανικό σχολείο;
Δεν θα υπάρχουν βαθμοί και ταμπέλες και ο κάθε ένας θα ακολουθεί μια κατεύθυνση που τον εμπνέει και τον γεμίζει πραγματικά.
Θα υπάρχει μεταγενέστερα επαρκής και ουσιαστικός επαγγελματικός προσανατολισμός λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό του μαθητή και τα ενδιαφέροντά και τις κλίσεις του και οχι τις επιδόσεις του στα μαθήματα αποκλειστικά.
Θα πρέπει η ενασχόληση με τις τέχνες να είναι συνεχής, θεωρώ για παράδειγμα εγκληματικό που δεν έχουμε θεατρική αγωγή σε όλα τα χρόνια του σχολείου.
Αντιμετωπίζουμε τους 16-17-18χρονους σαν ενήλικες όμως είναι παιδιά.
Θα πρέπει να μένουν σε επαφή με την παιδικότητα μέσα τους.
Έτσι θα μετατρέψουμε τα σχολεία απο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είναι τόσο καιρό σε δημιουργικά περιβάλλοντα που θα ξεκλειδώνουν και θα προσεγγίζουν το παιδί σαν ξεχωριστή οντότητα.
Βέβαια πιθανόν να μην ζήσουμε να το δούμε αυτό καθώς το σύστημα θέλει τα σχολεία να μένουν έτσι ώστε να βγαίνουν απο μέσα κατεστραμμένες ψυχικά οντότητες που θα υπακούουν ευλαβικά το σύστημα και τα συμφέροντα του.
Χωρίς πιθανότητα παρέκκλισης από αυτό, που ακόμα και η σκέψη θα τρομάζει τους πάντες.