20-07-08
22:26
Προσωπικά, αν δεν μένω μόνος στην κορυφή του Ψηλορίτη ή στο κέντρο της Αλάσκας, μου είναι αδύνατον να φανταστώ τον εαυτό μου συναισθηματικά μόνο. Ακομη κι εκεί δύσκολα θα τον φανταζόμουνα. Πάντα ένοιωθα πολύ κοντά στους ανθρώπους και στα προβλήματα τους, ακομη και άν δεν τους ήξερα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
20-07-08
16:56
Το ζητημα ειναι ποιο απο τα δύο είναι πολυτέλεια. Χωρίς καθόλου λεφτά δεν μπορείς να ζήσεις καθόλου, θα πεθάνεις, αν δεν σε αγαπάει κανείς όμως, μπορείς να ζήσεις. Ίσως να μην ζήσεις ευχάριστα όμως θα ζήσεις και, αν εχεις οικονομική άνεση, με κάποια άνεση.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι το ερώτημα τίθεται σε κάποιον αποκλειστικά, δηλαδή ότι η το ένα θα έχει η το άλλο, εξυπακούεται ότι αυτός ποιυ θα διαλέξει την αγάπη θα διαλέξει επισης και την ελεημοσύνη, απο οσους τον αγαπούν, προκειμένου να επιβιώσει, αφού εκείνος δεν θα έχει χρήματα για να συντηρηθεί
Νομίζω ότι αυτά είναι μάλλον πομπώδη ερωτήματα, που απτονται της σοφιστίας αφού τελικά το μέτρο είναι που μας χαρίζει την ευτυχία. Δηλαδή για να είμαστε ευτυχισμένοι χρειαζομαστε κάποια χρήματα, όπως επίσης και κάποιους, έστω και λίγους να μας αγαπούν.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι το ερώτημα τίθεται σε κάποιον αποκλειστικά, δηλαδή ότι η το ένα θα έχει η το άλλο, εξυπακούεται ότι αυτός ποιυ θα διαλέξει την αγάπη θα διαλέξει επισης και την ελεημοσύνη, απο οσους τον αγαπούν, προκειμένου να επιβιώσει, αφού εκείνος δεν θα έχει χρήματα για να συντηρηθεί
Νομίζω ότι αυτά είναι μάλλον πομπώδη ερωτήματα, που απτονται της σοφιστίας αφού τελικά το μέτρο είναι που μας χαρίζει την ευτυχία. Δηλαδή για να είμαστε ευτυχισμένοι χρειαζομαστε κάποια χρήματα, όπως επίσης και κάποιους, έστω και λίγους να μας αγαπούν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.