ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,105 μηνύματα.
21-04-24
10:58
Κοίτα, έχω πει πολλές φορές ότι πιστεύω στο υπερβατικό, σε επίπεδα αντίληψης πέρα από αυτά του αισθητού κόσμου, τα οποία προφανώς και δεν προσεγγίζονται μέσω των αισθήσεων ή ακόμα και της λογικής. Κατά τη γνώμη μου, η Αλήθεια είναι μία περίεργη μείξη αντικειμενικού και υποκειμενικού. Υπάρχει μεν μία Αλήθεια (Θεός/αντικειμενική μεριά) η οποία εκδηλώνεται στον καθένα με διαφορετικό τρόπο (υποκειμενική μεριά.) Αυτό εξαρτάται από τα πιστεύω και τα βιώματα του καθενός. Δηλαδή σε εμένα ένα σημάδι θα εκδηλωθεί με τη μορφή ενός Αγίου, σε έναν Ινδουϊστή με τη μορφή ενός Ντέβα κοκ.Μην ορκίζεσαι οτι ειναι συμβολικά. Διάβασε και Ινδουισμό ή εστω καταπιάσου επιφανειακά με τα Lokas (νομιζω ο κατω Κόσμος ειναι το Πατάλ Λόκα) που πάει μονο η ψυχή αφού πεθάνουμε μονάχα. Κάποιοι έχουν πάει και με το σώμα λένε, αλλα ειναι τελείως άλλα planes of existence από τη Γη.Υπαρκτά αλλά δε μπορούν να πάνε όλοι με το σώμα.
Και οταν λεμε οτι η Κόλαση ειναι κατω απο τη Γη, δεν εννοούμε κατω απο το έδαφος αλλα το πλάνο της Κόλασης ειναι κατω απο το πλάνο της Γης, και το πλάνο του Παραδείσου ειναι πάνω από της Γης. Σαν κοσμικά πατώματα σκέψου το.
Επειδή έχω μελετήσει καταγραφές παραφυσικών/οριακών φαινομένων, αυτό που έχω καταλήξει είναι ότι αυτά παίρνουν τη μορφή του πνεύματος της εκάστοτε εποχής (συλλογικό ασυνείδητο) με κάποιες διαφοροποιήσεις στον καθένα (ατομικό ασυνείδητο.) Για παράδειγμα, στον Μεσαίωνα μπορεί να εμφανίζονταν Άγγελοι και Δαίμονες στους ανθρώπους, πριν 30-40 χρόνια, με τη μορφή ιπτάμενων δίσκων κ.λπ. Χωρίς να λέω ότι τα μεν ή τα δε δεν υφίστανται αυτούσια, νομίζω πιάνεις τι θέλω να πω. Πάντως προϋποθέσεις για τέτοιου είδους εμπειρίες αποτελούν η πίστη (που οδηγεί σε προδιάθεση) και η απομάκρυνση από τα γήινα, ώστε να ανοίξει η εσωτερική όραση. Ακόμα όμως κι αυτά, δεν είναι απόλυτα.
Το χειρότερο όλων όσων αναφέρεις είναι η αλαζονεία. Η ταπεινοφροσύνη που δίδαξε ο Χριστός δεν είχε να κάνει με το να είμαστε «ταπεινά χαμομηλάκια», αλλά να υποβαθμίσουμε το Εγώ μας και να αντιληφθούμε ότι η ίδια η ανθρωπότητα αποτελεί έναν Μεγάλο, ενιαίο άνθρωπο. Οι διαφοροποιήσεις σε πολιτικές, θρησκευτικές και λοιπές κατηγοριοποιήσεις οδηγούν σε διάσπαση. Πόσο μάλλον ο ατομικισμός της σύγχρονης εποχής. Ενωμένοι είμαστε δυνατοί, ο καθένας μόνος του μια θλιβερή μονάδα.Εξυπηρετούν ακριβώς αυτό οι πόλεις, να μη σκέφτεσαι, να μην έχεις χρόνο για το Θεο αλλά και για την θρέψη της ψυχής σου. Να σου τραβάει ο μαμωνάς τη ζωική δύναμη, το χρήμα να κυβερνάει. Δουλευε για το χρήμα, πλήρωνε με αυτο το χρήμα τη σαρκική αμαρτία, πλήρωνε τις απολαυσεις, τη βουλιμία, τα φαγητά εν αφθονία αλλά όχι υγιώς κατασκευασμένα που θα σε αρρωστησουν κι όλας στο τέλος, τα ταξίδια, τον καταναλωτισμό και ζήσε μες το κλουβί σου το χρυσό και μην αφήνεις χώρο για σένα, για το Θεο.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,105 μηνύματα.
20-04-24
12:52
«Καὶ ἐνῷ αὐτὸς ἐκαθότανε εἰς τὸ τραπέζι εἰς τὸ σπίτι, ἦλθαν πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἔτρωγαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ τοὺς μαθητάς του. Καὶ ὅταν εἶδαν αὐτὸ οἱ Φαρισαῖοι, ἔλεγαν εἰς τοὺς μαθητάς του, «Γιατὶ ὁ διδάσκαλός σας τρώγει μαζί μὲ τοὺς τελώνας καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς;».Ο Ιησούς Χριστός νομίζω έλεγε πως η αμαρτία είναι ασθένεια.
Ὅταν τὸ ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς, εἶπε, «Δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἀπὸ ἰατρὸν οἱ ὑγιεῖς ἀλλὰ οἱ ἀσθενεῖς.
Πηγαίνετε νὰ μάθετε τὶ σημαίνει, Ἀγάπην θέλω καὶ ὄχι θυσίαν. Διότι δὲν ἦλθα νὰ καλέσω εἰς μετάνοιαν δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς»
(Κατά Ματθαίον)
Ο Χριστός εστάλη για τους «ασθενείς τη ψυχή», δηλαδή τους αμαρτωλούς, που βασικά όλοι είμαστε.
Απλώς η έννοια της αμαρτίας έχει παρεξηγηθεί και κατέληξε να είναι εκφοβιστική για πολλούς πιστούς, γραφική για τους άπιστους. Ουσιαστικά αμαρτία αποτελεί το δέσιμο με τον υλικό κόσμο, όποιας μορφής και αν είναι αυτό και ο λόγος είναι ότι η ψυχή μας, ούσα αιώνια, είναι απείρως σημαντικότερη από το θνητό μας σώμα. Και δεν αξίζει για 70-80 χρόνια ζωής να την καταδικάσουμε (όχι σε καζάνια της κολάσεως, αυτά είναι συμβολικά πιστεύω)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Όσες φορές απομονώθηκα για διαστήματα, λειτούργησε λυτρωτικά. Γιατί σταματάνε οι περισπασμοί, το συνεχές βουητό και έρχεσαι σε καλύτερη επικοινωνία με τον εαυτό σου. Και ο Θεός είναι μέσα μας. Αλλά επιμένω για αυτό που λέω περί φύσης. Είναι από τα χειρότερά μας λάθη οι πόλεις/κολαστήρια που φτιάξαμε, για πάρα πολλούς λόγους.Απλός τρόπος ζωής, εστίαση στα βασικά, τα σημαντικά. Οχι φτωχικά, αλλά σημαντικά, όπως ο τυπος του βιου που διάγουμε, με τι χαρακτήρα, τι επιθυμίες, τι συμπεριφορές, η επαφή με το συνανθρωπο, η αλληλοβοήθεια κλπ., οι μικρές χαρές στη ζωή και το δώσιμο χώρου στην ψυχή για να αναρωτηθεί για άλλα πιο πνευματικά ζητήματα, μακριά από το δέσιμο στον υλικό κόσμο.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,105 μηνύματα.
20-04-24
12:17
Ώρες ώρες, όλοι οι Χριστιανοί σκεφτόμαστε τον μοναχισμό, όταν βλέπουμε τη σαπίλα του κόσμου.
Και δεν εννοώ απαραίτητα τη θρησκευτική έννοια και το μοναστήρι, αλλά την απομάκρυνση από την τσιμεντούπολη, ένα ήσυχο σπιτάκι κοντά στη φύση. Όσο πιο κοντά στη φύση και μακριά από το χάος της σύγχρονης κοινωνίας, τόσο πιο κοντά στον Θεό.
Και δεν εννοώ απαραίτητα τη θρησκευτική έννοια και το μοναστήρι, αλλά την απομάκρυνση από την τσιμεντούπολη, ένα ήσυχο σπιτάκι κοντά στη φύση. Όσο πιο κοντά στη φύση και μακριά από το χάος της σύγχρονης κοινωνίας, τόσο πιο κοντά στον Θεό.