kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
17-08-08
16:33
Έχω δει και τις δύο ταινίες.Οι κριτικοί τις έχουν λατρέψει, το κοινό απο την άλλη έχει διχαστεί.
Κι εγώ έχω διχαστεί.Το "σπιρτόκουτο" το είδα πρώτο κι ενώ μου αφήσε ανάμικτα συναισθήματα νοίκιασα σε dvd και το "η ψυχή στο στόμα".
Πιστεύω πως πρόκειται για ιδιαίτερα σκληρά ρεαλιστικές ταινίες που εν μέρη αντικατοπτρίζουν ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.Η βωμολοχία όμως με κούρασε, ειδικά στο σπιρτόκουτο υπήρχαν σκηνές που όλοι οι διάλογοι εξαντλούνταν σε ύβρεις.Αλλά ακόμη και ο τόνος της φωνής τους με εκνεύριζε, η εποχή που διάλεξα να δω την ταινία ήταν εντελώς ακατάλληλη περιμένοντας ένα ακόμη ηθογραφικό ελληνικό φιλμ για το βράδυ μετά την δουλειά.
Παρολά αυτά πήρα και την επόμενη ταινία γιατί έχω μια τάση να υποστηρίζω τον ελληνικό κιν/φο που αν και μεταξύ μας για κάθε μια αξιόλογη ταινία παράγει και 9 πατάτες αλλά ένιγουει.
Αυτή την φορά ήμουν πιο προετοιμασμένη και παρόλο που οι βωμολοχίες, οι υστερίες και οι υπερβολές δεν έλειπαν ομολογώ πως το σενάριο το βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρον.Αναφέρεται στον κλασσικό "λαικό" έλληνα με μια αδιάφορη και καταπιεστική δουλειά, χιλιάδες χρέη, άπιστη σύζυγο και προδότες φίλους. Η απόγνωση και η προδοσία σε όλο της το μεγαλείο.
Εκτός απο τον Λίτση, τον οποίο μεταξύ μας προτιμούσα τις στιγμές που δεν μίλαγε αλλά για το γεμάτο απελπισία και ανείπωτο θυμό βλέμμα του μου άρεσε πολύ και η ερμηνεία του Βαγγέλη Μουρίκη στον ρόλο του καταπιεστικού αμόρφωτου αφεντικού.
Δεν ξέρω αν κάποιοι παρακολουθήσουν τις ταινίες και θεωρήσουν πως τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορεί να υπάρχουν, όμως οι καταστάσεις και οι αντιδράσεις που περιγράφονται είναι πέρα για πέρα πραγματικές και ένα αρκετά μεγάλο μέρος των συνανθρώπων μας ζουν σε αυτού του είδους την παρακμή.
Χρειάζεται πολύ γερό στομάχι για να παρακολουθήσεις τόσο ωμή ταινία χωρίς να πατήσεις το στοπ είτε απηυδησμένος απο αυτά που βλέπεις είτε γιατί θα την θεωρήσεις παρατραβηγμένη.Αν έχετε δει το "hardcore" και το βρήκατε πολύ περιθωριακό για τα γούστα σας τότε μην μπείτε στον κόπο να τις δείτε.
Όποιος ενδιαφέρεται καλύτερα ας ξεκινήσει με το "Η ψυχή στο στόμα" και μετά να περάσει στο "Σπιρτόκουτο".
[..]
Κι εγώ έχω διχαστεί.Το "σπιρτόκουτο" το είδα πρώτο κι ενώ μου αφήσε ανάμικτα συναισθήματα νοίκιασα σε dvd και το "η ψυχή στο στόμα".
Πιστεύω πως πρόκειται για ιδιαίτερα σκληρά ρεαλιστικές ταινίες που εν μέρη αντικατοπτρίζουν ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.Η βωμολοχία όμως με κούρασε, ειδικά στο σπιρτόκουτο υπήρχαν σκηνές που όλοι οι διάλογοι εξαντλούνταν σε ύβρεις.Αλλά ακόμη και ο τόνος της φωνής τους με εκνεύριζε, η εποχή που διάλεξα να δω την ταινία ήταν εντελώς ακατάλληλη περιμένοντας ένα ακόμη ηθογραφικό ελληνικό φιλμ για το βράδυ μετά την δουλειά.
Παρολά αυτά πήρα και την επόμενη ταινία γιατί έχω μια τάση να υποστηρίζω τον ελληνικό κιν/φο που αν και μεταξύ μας για κάθε μια αξιόλογη ταινία παράγει και 9 πατάτες αλλά ένιγουει.
Αυτή την φορά ήμουν πιο προετοιμασμένη και παρόλο που οι βωμολοχίες, οι υστερίες και οι υπερβολές δεν έλειπαν ομολογώ πως το σενάριο το βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρον.Αναφέρεται στον κλασσικό "λαικό" έλληνα με μια αδιάφορη και καταπιεστική δουλειά, χιλιάδες χρέη, άπιστη σύζυγο και προδότες φίλους. Η απόγνωση και η προδοσία σε όλο της το μεγαλείο.
Εκτός απο τον Λίτση, τον οποίο μεταξύ μας προτιμούσα τις στιγμές που δεν μίλαγε αλλά για το γεμάτο απελπισία και ανείπωτο θυμό βλέμμα του μου άρεσε πολύ και η ερμηνεία του Βαγγέλη Μουρίκη στον ρόλο του καταπιεστικού αμόρφωτου αφεντικού.
Δεν ξέρω αν κάποιοι παρακολουθήσουν τις ταινίες και θεωρήσουν πως τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορεί να υπάρχουν, όμως οι καταστάσεις και οι αντιδράσεις που περιγράφονται είναι πέρα για πέρα πραγματικές και ένα αρκετά μεγάλο μέρος των συνανθρώπων μας ζουν σε αυτού του είδους την παρακμή.
Χρειάζεται πολύ γερό στομάχι για να παρακολουθήσεις τόσο ωμή ταινία χωρίς να πατήσεις το στοπ είτε απηυδησμένος απο αυτά που βλέπεις είτε γιατί θα την θεωρήσεις παρατραβηγμένη.Αν έχετε δει το "hardcore" και το βρήκατε πολύ περιθωριακό για τα γούστα σας τότε μην μπείτε στον κόπο να τις δείτε.
Όποιος ενδιαφέρεται καλύτερα ας ξεκινήσει με το "Η ψυχή στο στόμα" και μετά να περάσει στο "Σπιρτόκουτο".
[..]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.