kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
21-08-08
14:58
Εγω το μόνο που σκέφτομαι μερικές φορές ειναι πως όλα όσα κάνουμε εδώ πιθανά να είναι μάταια, αφού όλοι θα πεθάνουμε και με δεδομένο μαλιστα πως ποτέ δεν ξέρουμε το πότε, νιώθω πως ενδέχεται να κανουμε λάθος επιλογές θεωρώντας πως έχουμε χρόνο πολύ μπροστά μας, ενώ αν κάποιος μας έλεγε πως εχουμε μόνο ενα χρόνο ζωής πχ, να τα διαχειριζόμασταν όλα αλλιώς και να δίναμε σημασία σε πράγματα που τώρα τα προσπερνάμε ως αυτονόητα ή απλά αδιάφορα..
Βρε άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Αν αντιμετωπίζαμε έτσι τη ζωή, με το σκεπτικό δηλαδή ότι όσα κάνουμε είναι μάταια και ότι μια μέρα θα πεθάνουμε, καλύτερα να κλεινόμασταν μέσα στο σπίτι και να περιμέναμε τη μέρα αυτή.
Σκοπός είναι να make the most of it, να βρούμε τρόπο να δώσουμε νόημα στην ύπαρξή μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
20-08-08
17:32
Νομίζω ότι αυτό που φοβόμαστε σε σχέση με το θάνατο είναι το πέρασμα που λέμε, από την ύπαρξη στην ανυπαρξία. Και αυτό επειδή ποτέ όσο ζούμε δεν θα έχουμε την εμπειρία του θανάτου, ώστε να καταλάβουμε περισσότερα γι' αυτόν. Το φοβόμαστε επειδή είναι κάτι άγνωστο, κατι που παρακολουθούμε από μακριά, κάτι με το οποίο δεν θέλουμε να εξοικειωθούμε και προτιμούμε να κλείνουμε τα μάτια επειδή μας είναι δυσάρεστο. Μόνο όταν το κατανοήσουμε σε βάθος, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι' αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.