Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
11-09-09
00:16
Συγγνώμη, αλλά εγώ το "Άξιον εστίν ως αληθώς", το γνωρίζω και το απολαμβάνω κάπως έτσι
Η συγκεκριμένη σύνθεση πάντως, η οποία ως προς την ερμηνεία της κοπέλας που το τραγουδάει έχει στοιχεία από το γρηγοριανό μέλος, έχει ενδιαφέρον και δίνει μια φρέσκια προσέγγιση στον εν λόγω εκκλησιαστικό ύμνο. Τα μπιτ πάντως με τα οποία επενδύθηκε το κομμάτι, προσωπικά με ενόχλησαν καθότι τα βρήκα μονότονα και απίστευτα κουραστικά. Αλλά περί ορέξεως...
Η συγκεκριμένη σύνθεση πάντως, η οποία ως προς την ερμηνεία της κοπέλας που το τραγουδάει έχει στοιχεία από το γρηγοριανό μέλος, έχει ενδιαφέρον και δίνει μια φρέσκια προσέγγιση στον εν λόγω εκκλησιαστικό ύμνο. Τα μπιτ πάντως με τα οποία επενδύθηκε το κομμάτι, προσωπικά με ενόχλησαν καθότι τα βρήκα μονότονα και απίστευτα κουραστικά. Αλλά περί ορέξεως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
10-09-09
23:43
Σε ευχαριστώ που με έβαλες στη διαδικασία να ακούσω το ποίημα που ανέφερες τελευταίο μιας και δεν το είχα ακούσει πάλι και να επιβεβαιώσω αυτό που είπες, ότι δηλαδή η μελοποίηση είναι τελείως εκτός τόπου και χρόνου. Καλύτερα θα έπρεπε ο Γιάννης Μαρκόπουλος να αφήσει αυτό το ποίημα το οποίο μάλλον δεν κάνει για μελοποίηση και να στραφεί σε κάτι πιο κατάλληλο. Δε σημαίνει ότι επειδή ο Σεφέρης είναι νομπελίστας ότι μπορούμε και όλα τα ποιήματά του να τα μελοποιήσουμε!
Όσον αφορά πάντως στην "Άρνηση", θα συμφωνήσω εν μέρει με αυτό που λες. Αυτός ο διασκελισμός τον οποίο κάνει ο Γ. Σεφέρης στο ποίημα είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί από οποιοδήποτε συνθέτη χωρίς να αλλοιωθεί η αρμονία μέτρου και μουσικής. Ο Μ. Θεοδωράκης επέλεξε να ακολουθήσει το μέτρο του ποιήματος και όχι το νοηματικό χωρισμό. Αν ο ίδιος ο Γ. Σεφέρης προφανώς διαφωνούσε για αυτήν την επιλογή, λογικά θα είχε απαγορεύσει να γίνει αυτή η ηχογράφηση (ζούσε το 1962 όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι με το Γ. Μπιθικώτση). Πάντως η μόνη επιφύλαξη την οποία μπορώ ακόμα να εκφράσω είναι ότι ο τελευταίος στίχος "κι αλλάξαμε ζωή", ο οποίος αναφέρεται στο θάνατο, μέσα από τη σύνθεση φαίνεται να αλλάζει κι αυτός νόημα και να σημαίνει απλώς ότι αλλάξαμε πορεία στη ζωή και όχι ότι αλλάξαμε την ίδια τη ζωή μας με το θάνατο που είναι το αρχικό νόημα του κειμένου.
Υ.Γ. Ο Γ. Σεφέρης να πω ότι στα περισσότερα ποιήματά του τα οποία έχουν μελοποιηθεί έχει κατακρεουργηθεί, όπως π.χ. στον "Ερωτικό λόγο" ή στο "Σαντορίνη". Ενδιαφέρουσες μελοποιήσεις του Γ. Σεφέρη είναι κατ' έμε το "Fogue" (Πες της το μ'ένα Γιουκαλίλι) και οι συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη ("Κράτησα τη ζωή μου" κλπ) οι οποίες δίνουν μια άλλη διάσταση στην ποίησή του.
Όσον αφορά πάντως στην "Άρνηση", θα συμφωνήσω εν μέρει με αυτό που λες. Αυτός ο διασκελισμός τον οποίο κάνει ο Γ. Σεφέρης στο ποίημα είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί από οποιοδήποτε συνθέτη χωρίς να αλλοιωθεί η αρμονία μέτρου και μουσικής. Ο Μ. Θεοδωράκης επέλεξε να ακολουθήσει το μέτρο του ποιήματος και όχι το νοηματικό χωρισμό. Αν ο ίδιος ο Γ. Σεφέρης προφανώς διαφωνούσε για αυτήν την επιλογή, λογικά θα είχε απαγορεύσει να γίνει αυτή η ηχογράφηση (ζούσε το 1962 όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι με το Γ. Μπιθικώτση). Πάντως η μόνη επιφύλαξη την οποία μπορώ ακόμα να εκφράσω είναι ότι ο τελευταίος στίχος "κι αλλάξαμε ζωή", ο οποίος αναφέρεται στο θάνατο, μέσα από τη σύνθεση φαίνεται να αλλάζει κι αυτός νόημα και να σημαίνει απλώς ότι αλλάξαμε πορεία στη ζωή και όχι ότι αλλάξαμε την ίδια τη ζωή μας με το θάνατο που είναι το αρχικό νόημα του κειμένου.
Υ.Γ. Ο Γ. Σεφέρης να πω ότι στα περισσότερα ποιήματά του τα οποία έχουν μελοποιηθεί έχει κατακρεουργηθεί, όπως π.χ. στον "Ερωτικό λόγο" ή στο "Σαντορίνη". Ενδιαφέρουσες μελοποιήσεις του Γ. Σεφέρη είναι κατ' έμε το "Fogue" (Πες της το μ'ένα Γιουκαλίλι) και οι συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη ("Κράτησα τη ζωή μου" κλπ) οι οποίες δίνουν μια άλλη διάσταση στην ποίησή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
22-08-08
00:03
Η κριτική ενός ποιήματος ή μιας μουσικής δε νομίζω ότι φανερώνει άνθρωπο αλαζόνα (παίρνω αφορμή από τις λέξεις "δεν θεωρώ πώς είναι δίκαιο να αφορίσω...ποιός είμαι τάχα). Το ότι η "Άρνηση" του Γ. Σεφέρη μελοποιήθηκε εσφαλμένα από τον Μ. Θεοδωράκη είναι κάτι το οποίο ο καθένα το αντιλαμβάνεται: Ο Γ. Σεφέρης γράφει "Πήραμε τη ζωή μας* λάθος (συγγνώμη δε βρίσκω την άνω τελεία), ενώ ο Μ. Θεοδωράκης μελοποιεί το στίχο "Πήραμε τη ζωή μας λάθος". Αυτό αλλάζει άρδην το νόημα του στίχου. Η μελοποίηση είναι μια διαδικασία που απαιτεί πάνω απ' όλα σεβασμό στο στίχο (όχι μόνο όταν αυτός είναι ποίημα, αλλά και όταν είναι ένας απλός στίχος τραγουδιού). Το γεγονός ότι το μεν ποίημα γράφηκε χωρίς την πρόθεση να τραγουδηθεί δε σημαίνει εξ' ορισμού ότι είναι και ανώτερο ή πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από έναν άλλο στίχο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.