fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
14-09-08
19:02
Οχι απαραιτητα. Και τα πηρουνια μια χαρα ειναι. Με κουταλια αργείς λιγο, αυτο ειναι αληθεια. .
Και για να απαντησω στο ερωτημα : ναι
Όταν το έγραφα ήμουν σίγουρη ότι κάποιος θα σχολίαζε τα μαχαίρια και θα έκανε λογοπαίγνιο με πηρούνια κτλ. Πολύ προβλέψιμος ρε παιδί μου
Το ναι σε ποιο ερώτημα απαντάει; Στο δικό μου ή στης kajira; Δηλαδή ναι, θα έκανες σοβαρή σχέση με κάποια που θα είχε παιδιά ή ναι, όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν μετά είναι στα μαχαίρια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
14-09-08
13:18
Όπως είπα πριν, δεν είναι απαραίτητα εχθροί πριν. Δεν έχεις δει ποτέ ένα ζευγάρι να χωρίζει ειρινικά, χωρίς τσακωμούς και φασαρίες; Εγώ έχω δει αρκετές και ένας τέτοιος χωρίσμός είναι ο καλύτερος για τα παιδιά.Α οχι, συνήθως είναι εχθροί πρίν
Τι δεν κατάλαβες στη λογική μου; Ποιο είναι το ύψος και το βάθος στη συγκεκριμένη περίπτωση;Υγιές;! Ή του ύψους ή του βάθους.... τι λογική είναι αυτή;
Συμφωνώ. Δεν είπα ότι υποστηρίζω μία τέτοια απόφαση ούτε ότι δεν την υποστηρίζω. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Επειδή έχουμε ξεφύγει όμως από το θέμα μας, η γνώμη μου είναι οι γονείς να λειτουργούν με γνώμονα το καλό των παιδιών τους. Επειδή όμως και οι γονείς είναι άνθρωποι και έχουν δικαίωμα στο λάθος δεν μπορώ να κρίνω την όποια τους απόφαση. Σίγουρα θα ξέρουν πολύ καλύτερα από μένα και από τον καθένα για ποιο λόγο αποφάσισαν να χωρίσουν.Αναλογα με τα πιστεύω μας διαμορφώνονται οχι μόνο τα θέλω μας, αλλά και οι προσδοκίες και τα όνειρά μας σχετικά με τα παιδιά μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
24-08-08
11:41
Είναι λίγο δύσκολο να απαντήσω από τη στιγμή που δε μου έχει τύχει να γνωρίσω κάποιον με παιδί και δε γνωρίζω πώς είναι να έχεις παιδί. Δε βρίσκομαι δηλαδή σε καμία από τις δύο πλευρές. Παρόλα αυτά όμως θεωρώ ότι πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μιας τέτοιας σχέσης παίζει και το πόσο διατεθημένος είναι ο άλλος να κάνει ένα τόσο σημαντικό βήμα και να με γνωρίσει στο παιδί του. Επίσης, μεγάλη σημασία έχει και η ηλικία του παιδιού. Αν είναι πολύ μικρό για παράδειγμα, ενδεχομένως δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα εκτός του ότι εγώ στην ουσία είμαι μία ξένη και όχι η μαμά του. Αν πάλι είναι μεγάλο τότε τα προβλήματα μπορεί να είναι πολλά, να μη θέλει το ίδιο το παιδί να πάρει κάποια άλλη τη θέση της μαμάς του και να υπάρχει πολύ αρνητικό κλίμα.
Το κυριότερο λοιπόν είναι πώς θα το χειριστεί ο άλλος για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για το παιδί γιατί αυτό είναι που έχει περισσότερη σημασία. Όσον αφορά εμένα, δε νομίζω ότι θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν είχε παιδί ο άλλος. Περισσότερο θα με ένοιαζε πώς είναι απέναντί μου και τι σχέση θα είχα εγώ με αυτό το παιδί για να μπορέσω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό.
Το κυριότερο λοιπόν είναι πώς θα το χειριστεί ο άλλος για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για το παιδί γιατί αυτό είναι που έχει περισσότερη σημασία. Όσον αφορά εμένα, δε νομίζω ότι θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν είχε παιδί ο άλλος. Περισσότερο θα με ένοιαζε πώς είναι απέναντί μου και τι σχέση θα είχα εγώ με αυτό το παιδί για να μπορέσω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.