22-09-08
09:50
Γιατί ζευγάρα που δεν ταιριάζουν είναι μαζί...
Το ταιριάζω, και αντιστοιχα το δεν ταιριάζω, αφορουν ενα ευρύ φάσμα αναγκων που ο σύντροφος καλείται να καλύψει στον συντροφο. Οι ανάγκες αυτές μπορει να είναι οικονομικές, πρακτικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές. Στις τελευταίες μάλιστα συμπεριλαμβάνεται και η ανάγκη να έχουμε δίπλα μας κάποιον/α που να κάνουν αυτά που δεν μπορουμε, ή φοβόμαστε να κάνουμε εμείς. Είτε για να μας συμπληρώνει είτε, για να παίρνουμε παράδειγμα απο αυτους και να αυτοβελτιωνόμαστε.
Κατ'αυτήν την έννοια, τα ετερόνυμα έλκονται, όμως στις οικονομικές πρακτικές και συναισθηματικές ανάγκες μάλλον τα ομώνημα έλκονται. Δηλαδή ζευγάρια που έχουν κοινές πεποιθησεις, προσδοκίες και επιδιωξεις, σ'αυτά τα θέματα ταιριάζουν και συντροφεύουν.
Σε όλο αυτό το πακέτο των ταιριαστών γούστων και αναγκών, αν ενα μεγάλο ποσοστο καλύπτεται, τότε το ζευγάρι δεν χωρίζει. Στην ερώτηση λοιπόν γιατί "ζευγάρια που δεν ταιριάζουν" ειναι μαζί, εννοούμε ζευγάρια που δεν ταιριάζου σε τιποτα;
Το ταιριάζω, και αντιστοιχα το δεν ταιριάζω, αφορουν ενα ευρύ φάσμα αναγκων που ο σύντροφος καλείται να καλύψει στον συντροφο. Οι ανάγκες αυτές μπορει να είναι οικονομικές, πρακτικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές. Στις τελευταίες μάλιστα συμπεριλαμβάνεται και η ανάγκη να έχουμε δίπλα μας κάποιον/α που να κάνουν αυτά που δεν μπορουμε, ή φοβόμαστε να κάνουμε εμείς. Είτε για να μας συμπληρώνει είτε, για να παίρνουμε παράδειγμα απο αυτους και να αυτοβελτιωνόμαστε.
Κατ'αυτήν την έννοια, τα ετερόνυμα έλκονται, όμως στις οικονομικές πρακτικές και συναισθηματικές ανάγκες μάλλον τα ομώνημα έλκονται. Δηλαδή ζευγάρια που έχουν κοινές πεποιθησεις, προσδοκίες και επιδιωξεις, σ'αυτά τα θέματα ταιριάζουν και συντροφεύουν.
Σε όλο αυτό το πακέτο των ταιριαστών γούστων και αναγκών, αν ενα μεγάλο ποσοστο καλύπτεται, τότε το ζευγάρι δεν χωρίζει. Στην ερώτηση λοιπόν γιατί "ζευγάρια που δεν ταιριάζουν" ειναι μαζί, εννοούμε ζευγάρια που δεν ταιριάζου σε τιποτα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-09-08
10:43
Ο Γιώργος Πιντέρης, είχε γράψει "μερικοί άνθρωποι προτιμούν τη δυστυχία απο τη μοναξιά". Ίσως γι' αυτό, παρα που ηταν ο αγαπημένος μου ψυχολόγος-συγγραφέας, είναι ακομη μόνος... Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Εκανα λοιπόν, αφου δεν βρήκα την άκρη απο εκεί, μια δική μου υπόθεση. Οτι στην αρχή το ζευγάρι ταίριαζε, ίσως μάλιστα πολύ. Ετσι στην αρχή όλα έρχονταν "τόσο φυσικά".
Στην συνέχεια ομως, ολοι έχουμε τις αδυναμίες και τις κακές στιγμές μας. Οπότε, αν και οσο ο άλλος/η μας ταιριάζει, τόσο πιο πολύ θα μας ταιριάζει και στα ανάποδα του. Και τι μισούμε περισσότερο κι απο τις αμαρτίες των άλλων; Τις αμαρτίες τις δικές μας. Πόσο μάλλον όταν τις βλέπουμε στο πρόσωπο αυτου/ης που εμείς διαλεξαμε. Γιατί μας έμοιαζε...
Εκανα λοιπόν, αφου δεν βρήκα την άκρη απο εκεί, μια δική μου υπόθεση. Οτι στην αρχή το ζευγάρι ταίριαζε, ίσως μάλιστα πολύ. Ετσι στην αρχή όλα έρχονταν "τόσο φυσικά".
Στην συνέχεια ομως, ολοι έχουμε τις αδυναμίες και τις κακές στιγμές μας. Οπότε, αν και οσο ο άλλος/η μας ταιριάζει, τόσο πιο πολύ θα μας ταιριάζει και στα ανάποδα του. Και τι μισούμε περισσότερο κι απο τις αμαρτίες των άλλων; Τις αμαρτίες τις δικές μας. Πόσο μάλλον όταν τις βλέπουμε στο πρόσωπο αυτου/ης που εμείς διαλεξαμε. Γιατί μας έμοιαζε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.