Skeftomilos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Skeftomilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 54 ετών και επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 155 μηνύματα.
24-12-05
14:38
Πρέπει να ομολογήσω ότι έχω μια προκατάληψη εναντίον της Πίστης. Μου φαίνεται ότι έχει πολύ μικρή αξία - αν δεν είναι εντελώς άχρηστη. Ο κάθε λογικός άνθρωπος αν είχε επιλογή θα προτιμούσε να γνωρίζει κάτι, παρά απλά να το πιστεύει. Οπότε η μόνη περίπτωση που μπορεί να έχει κάποια χρησιμότητα είναι όταν η γνώση για διάφορους λόγους δεν είναι διαθέσιμη. Τότε μπορεί να πει κανείς ότι η πίστη μπορεί να λειτουργήσει ως φτηνό υποκατάστατο της γνώσης, προκειμένου να μην εγκλωβίζεται το μυαλό μας σε ατέρμονες σκέψεις που δεν καταλήγουν πουθενά.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως πιστεύω ότι η πίστη περισσότερο βλάπτει παρά ωφελεί. Καλύτερο είναι να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας ώστε να είμαστε εξοικειωμένοι με την αμφιβολία. Η πίστη έχει την άσχημη παρενέργεια ότι σκοτώνει την ερευνητική μας διάθεση. Αν πιστέψω μια φορά σε κάτι, θα πιστεύω πάντα σε αυτό το κάτι. Αν αντίθετα παραδεχτώ εξαρχής την άγνοιά μου, έχω την ελπίδα κάποτε να αποκτήσω την αληθινή γνώση. Θα μου άρεσε να μπορούσα να ονομάσω αυτή τη νοητική στάση ως «αγνωστικισμό», αλλά φοβάμαι πως η λέξη αυτή έχει ήδη συνδεθεί με ένα αρκετά διαφορετικό νόημα.
Όσο για τη Σοφία νομίζω ότι πρόκειται για ένα είδος ανώτερης γνώσης που δε μπορεί να υπάρξει από μόνη της. Το να προσπαθεί κάποιος να φτάσει στη Σοφία χωρίς να μάθει και να μάθει, είναι καθαρή ματαιοπονία. Το πολύ-πολύ αντί για τη Σοφία να καταλήξει στη σοφιστεία.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως πιστεύω ότι η πίστη περισσότερο βλάπτει παρά ωφελεί. Καλύτερο είναι να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας ώστε να είμαστε εξοικειωμένοι με την αμφιβολία. Η πίστη έχει την άσχημη παρενέργεια ότι σκοτώνει την ερευνητική μας διάθεση. Αν πιστέψω μια φορά σε κάτι, θα πιστεύω πάντα σε αυτό το κάτι. Αν αντίθετα παραδεχτώ εξαρχής την άγνοιά μου, έχω την ελπίδα κάποτε να αποκτήσω την αληθινή γνώση. Θα μου άρεσε να μπορούσα να ονομάσω αυτή τη νοητική στάση ως «αγνωστικισμό», αλλά φοβάμαι πως η λέξη αυτή έχει ήδη συνδεθεί με ένα αρκετά διαφορετικό νόημα.
Όσο για τη Σοφία νομίζω ότι πρόκειται για ένα είδος ανώτερης γνώσης που δε μπορεί να υπάρξει από μόνη της. Το να προσπαθεί κάποιος να φτάσει στη Σοφία χωρίς να μάθει και να μάθει, είναι καθαρή ματαιοπονία. Το πολύ-πολύ αντί για τη Σοφία να καταλήξει στη σοφιστεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Skeftomilos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Skeftomilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 54 ετών και επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 155 μηνύματα.
22-12-05
23:47
Σύμφωνα με το λεξικό του Kynofilou η ερμηνεία που έχω υπόψη μου είναι:
Πίστη = πεποίθηση, παραδοχή, αλήθεια χωρίς εμπειρικό έλεγχο
Η έννοια της πίστης ως εμπιστοσύνη είναι κάπως αταίριαστη με αυτή τη συζήτηση. Από την άλλη δεν είναι ανάγκη να περιοριστεί στην πίστη προς τα Θεία, μπορεί να είναι η πίστη σε πληροφορίες που δε μπορούμε να διασταυρώσουμε. Για παράδειγμα κάποιος έγραψε πως πιστεύει ακράδαντα ότι η πολυδιαφημισμένη πρώτη προσσελήνωση ήταν σκηνοθετημένη απάτη. Με λίγα λόγια είναι η τάση του ανθρώπου να αποφεύγει το γκρίζο για χάρη του μαύρου-άσπρου.
Πίστη = πεποίθηση, παραδοχή, αλήθεια χωρίς εμπειρικό έλεγχο
Η έννοια της πίστης ως εμπιστοσύνη είναι κάπως αταίριαστη με αυτή τη συζήτηση. Από την άλλη δεν είναι ανάγκη να περιοριστεί στην πίστη προς τα Θεία, μπορεί να είναι η πίστη σε πληροφορίες που δε μπορούμε να διασταυρώσουμε. Για παράδειγμα κάποιος έγραψε πως πιστεύει ακράδαντα ότι η πολυδιαφημισμένη πρώτη προσσελήνωση ήταν σκηνοθετημένη απάτη. Με λίγα λόγια είναι η τάση του ανθρώπου να αποφεύγει το γκρίζο για χάρη του μαύρου-άσπρου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Skeftomilos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Skeftomilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 54 ετών και επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 155 μηνύματα.
22-12-05
12:22
Η Πίστη δίνει στον άνθρωπο εσωτερική δύναμη να προχωρήσει στη ζωή του. Η Γνώση του προσφέρει τα εφόδια για να εκμεταλλευτεί αυτή τη δύναμή του με τον καλύτερο τρόπο. Η Σοφία του επιτρέπει να ξεχωρίζει αυτά που πραγματικά έχουν αξία απ' αυτά που δεν έχουν.
Τι γνώμη έχετε για τη συγκριτική αξία αυτών των τριών αρετών; Αν έπρεπε να διαλέξετε ποια θα προτιμούσατε να είχατε; Ή καλύτερα ποια είναι η πιο ισορροπημένη αναλογία; Αν είχατε 100 «μονάδες» για να αγοράσετε πίστη, γνώση και σοφία, πόσες μονάδες από την κάθε αρετή θα παίρνατε;
Σοφός είναι αυτός που...
α) ... πιστεύει και γνωρίζει.
β) ... πιστεύει και δε γνωρίζει.
γ) ... πιστεύει ότι πιστεύει.
δ) ... πιστεύει στην Πίστη.
ε) ... πιστεύει στη Γνώση.
στ) ... γνωρίζει και δεν πιστεύει.
ζ) ... γνωρίζει ότι δεν πιστεύει.
η) ... γνωρίζει αλλά θα ήθελε να πιστεύει.
θ) ... γνωρίζει ότι γνωρίζει.
ι) ... γνωρίζει ότι δε γνωρίζει.
ια) ... oύτε πιστεύει ούτε γνωρίζει.
Τι γνώμη έχετε για τη συγκριτική αξία αυτών των τριών αρετών; Αν έπρεπε να διαλέξετε ποια θα προτιμούσατε να είχατε; Ή καλύτερα ποια είναι η πιο ισορροπημένη αναλογία; Αν είχατε 100 «μονάδες» για να αγοράσετε πίστη, γνώση και σοφία, πόσες μονάδες από την κάθε αρετή θα παίρνατε;
Σοφός είναι αυτός που...
α) ... πιστεύει και γνωρίζει.
β) ... πιστεύει και δε γνωρίζει.
γ) ... πιστεύει ότι πιστεύει.
δ) ... πιστεύει στην Πίστη.
ε) ... πιστεύει στη Γνώση.
στ) ... γνωρίζει και δεν πιστεύει.
ζ) ... γνωρίζει ότι δεν πιστεύει.
η) ... γνωρίζει αλλά θα ήθελε να πιστεύει.
θ) ... γνωρίζει ότι γνωρίζει.
ι) ... γνωρίζει ότι δε γνωρίζει.
ια) ... oύτε πιστεύει ούτε γνωρίζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.