Άλλα μηνύματα του μέλους member-me σε αυτό το thread

Ευφυια και παραλογισμος...νομιζω οτι ειναι ο πιο συχνος συνδυασμος.Σχεδον ολοι -αν οχι ολοι- οι μεγαλοι καλλιτεχνες,φιλοσοφοι,επιστημονες φλερταραν συστηματικα ή ειχαν μονιμη σχεση με την τρελα.
Ηταν ανθρωποι που αγγιζαν τα ανωτερα επιπεδα αντιληψης ,συνειδησης,αναλυτικης και συνθετικης ικανοτητας και στην προσωπικη τους ζωη ηταν απροσαρμοστοι,αντικοινωνικοι,τρελοι ή παλιοχαρακτηρες.
Εμεις οι κοινοι θνητοι με τα μικρα ή μεγαλα ταλεντα παιζουμε στο λιγο απο ολα.Το ''λογικος,ευφυης ή ωριμος''- απο τη στιγμη που δεν υπαρχει καποιος επισημος πινακας να παμε να μετρηθουμε-αξιολογειται με βαση τα συμβατικα κτιτηρια της εποχης και του περιβαλλοντος μας.Δεικτης μας ειναι η κοινη γνωμη,ο θλιβερος μεσος ορος....αντε και η υποκειμενικη μας κριση.
Διαβασα καπου:Οι αλλοι λειτουργουν σαν καθρεφτες για μας.Μας βοηθουν να ορισουμε το ρευστο περιγραμμα του εγω μας,βλεποντας τηναντανακλαση του εαυτου μας στα ματια τους.Τι γινεται ομως οταν ο αλλος διαστρεβλωνει-παρερμηνευει την εικονα του εαυτου μας ,λογω της αδυναμιας ή της αρνησης του να τη συλλαβει?Ε?
Το ανακατεψα αρκετα το θεμα...ή παιρνει κι αλλο???