15-10-08
08:54
Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι, βάζω αυτούς που ένω μπορούσαν το κάτι παραπάνω, αρκέστηκαν στη μετριότητα και τα λίγα τα θεώρησαν πολλά.
...
Ίσως να έχεις δίκιο. Όμως όσες τέτοιες περιπτώσεις έχω γνωρίσει, όλοι τους ήταν απόλυτα ικανοποιημένοι με την μετριότητά τους (δεν θα ήθελα να χρησιμοποιήσω πάλι τον όρο "ανυπαρξία"). Ίσως η ζωή να μου δώσει ένα αντιπαράδειγμα, τόσο ισχυρό που να με κάνει να ξανασκεφτώ την άποψή μου.
Η μετριότητα είναι μια χαρά κατάσταση, εφ'οσον κάποιον τον ικανοποιεί και δεν ζει παρασιτικά εις βάρος των άλλων. Δεν είναι όλοι υποχρεωμένοι να έχουν τις σούπερ καριέρες και να φτάνουν συνεχώς στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους για να αποδείξουν στους άλλους ότι δεν είναι ανύπαρκτοι (έλεος, αυτος ο χαρακτηρισμός είναι χειρότερος και απ'το παράσιτο!).Mediocrity. Όταν κάποιος προσφέρει πολύ λιγότερα από όσα μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και στον εαυτό του. Όταν κάποιος δεν βάζει στόχους ή βάζει απλούστατους και υποτυπώδεις στόχους που ανατανακλούν την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Όταν κάποιος βολεύεται με τα λίγα και δεν έχει φιλοδοξίες.
Ξέρω πολύ καλά τι δυνατότητες έχω, και τι ποσοστό αυτών χρησιμοποιώ. Ναι, έχω δυνατότητα να δουλεύω 12 ώρες τη μέρα. Όμως επιλέγω να δουλέυω λιγότερες, και να περνάω περισσότερο χρόνο με φίλους, με την οικογένειά μου, ή κάνοντας πράγματα για εμένα, όπως να δω μια ταινία, και δεν πρόκειται να απολογηθώ γι'αυτό.
Και ναι, είμαι ικανοποιημένη με την μετριότητά μου, δεν είμαι καθόλου φιλόδοξη και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν.
Και επίσης γνωρίζω ένα σωρό περιπτώσεις "διακεκριμένων και καταξιωμένων" που η προσωπική τους ζωή είναι χάλια. Προτιμώ λοιπόν την μετριότητα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.