WhiteDrum
Διάσημο μέλος
Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
19-11-08
11:52
Άρα το όλο παράδειγμα με τη μητέρα σου είχε μόνο σκοπό να μας δείξει ότι θα αγαπάς τα παιδιά σου και θα είναι σημαντικά για σένα; Δεν είναι αυτονότητο αυτό;
Πάντως συνήθως όταν θαυμάζουμε κάποιον για μια επιλογή του, θα θέλαμε να κάνουμε την ίδια όταν βρεθούμε στη θέση του. Άρα είτε δεν θαυμάζεις όντως τη μητέρα σου για την επιλογή της να παρατήσει την όποια καριέρα της και να γίνει νοικοκυρά, είτε θεωρείς αδυναμία σου το ότι δεν θα τη μιμηθείς σε αυτό. Τι από τα δύο ισχύει;
Ποιός αποκάλεσε το οτιδήποτε τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν ΚΑΙ οικογένεια;
Είπα εγώ ποτέ ότι προσωπικά δεν θέλω να κάνω οικογένεια;
Αν κατέκρινα τις γυναίκες που εκτός από καριέρα θέλουν να κάνουν ΚΑΙ οικογένεια, θα ήταν σαν να παραδέχομαι ότι είναι κατώτερες των ανδρών και ενώ οι άνδρες μπορούν να έχουν και τα δύο, εκείνες θα πρέπει να επιλέξουν ένα. Noooo.
Ούτε καν σε αυτές που επέλεξαν μόνο την οικογένεια απέδωσα κάποιο χαρακτηρισμό στο προηγούμενο μου ποστ. Απεναντίας, για όσες έχουν θέσει την επαγγελματική σταδιοδρομία μέσα στις πρώτες τους προτεραιότητες, έχω διαβάσει από σένα ότι είναι πρόβατα (=ακολουθούν μόδες), κίνδυνος για την κοινωνία(=εκφυλίζουν το θεσμό της οικογένειας) και ανώριμες ("δεύτερη εφηβεία"). Ποιός χαρακτηρίζει ποιόν λοιπόν αγαπητή WhiteDrum?
Κατακριτέος κατ εμέ είναι οποιοσδήποτε γονιός, οποιουδήποτε φύλου θέλει να έχει το ΠΑΝΩ χέρι στη φροντίδα των παιδιών, και δεν κατανοεί ότι τα παιδιά χρειάζονται τη φροντίδα και των δύο γονιών ΕΞΙΣΟΥ για να μεγαλώσουν σωστά.
Επίσης επέτρεψε μου να πιστεύω ότι ελάχιστες γυναίκες είναι τόσο μαζοχίστριες ώστε να θέλουν να έχουν το πάνω χέρι στο μαγείρεμα και το συγύρισμα (για τη φροντίδα των παιδιών μπορώ να καταλάβω τους λόγους, αλλά τους θεωρώ κατά βάθος εγωιστικούς). Απλά έχουν πειστεί ότι πρέπει να το έχουν, είτε επειδή πιστεύουν ότι αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα (ή δεν θα γίνει εξίσου καλά), είτε επειδή κατά βάθος πιστεύουν ότι αυτός είναι ο ρόλος τους επειδή γεννήθηκαν με μήτρα.
Προσοχή: Στην παραπάνω παράγραφο αναφέρομαι σε όσες θέλουν να έχουν το ΠΑΝΩ χέρι όπως είπες σε αυτά. Δεν λέω ότι είναι κακό να συνεισφέρουν σε αυτά κατά το μερίδιο που τους αναλογεί, κάθε άλλο! Να μην παρερμηνευθώ παρακαλώ.
Σου απάντησα παραπάνω σε αυτά. Εσύ χαρακτήρισες τις γυναίκες που ενδιαφέρονται σοβαρά για την καριέρα τους πρόβατα, ανώριμες και κίνδυνο για την κοινωνία (και σε αυτό το ποστ και αδύναμες, αφού δεν έχουν τη "ΔΥΝΑΜΗ" να γίνουν νοικοκυρές). Κατά τα άλλα εγώ είμαι μισαλλόδοξη;
Τελικά πιστεύεις ότι μια οικογένεια χρειάζεται την ίδια συνδρομή μητέρας και πατέρα, ή θαυμάζεις τις μητέρες που θέλουν να έχουν το πάνω χέρι σε αυτή;
Με μπέρδεψες...
Όταν λες ότι οι καριερίστριες είναι πρωτεύων παράγοντας εκφύλισης του θεσμού της οικογένειας, ουσιαστικά αυτό λες αγαπητή WhiteDrum, αλλά με πιο κομψά και ήπια λογάκια. Το νόημα δεν αλλάζει, απλά το αντιλαμβάνονται μόνο όσοι τους αφορά.
Δεν παραβιάζονται τα δικαιώματα του ως άνθρωπος, όταν οι δήθεν επιθυμίες του, του έχουν επιβληθεί με πλύση εγκεφάλου ετών;
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε αγαπητή WhiteDrum είναι να παλέψουμε όχι μόνο να μην γίνονται διακρίσεις, αλλά και να μπορέσει η κάθε γυναίκα να έρθει σε επαφή με τις πραγματικές της επιθυμίες, και όχι αυτές που προστάζει η κοινωνία και τα κατάλοιπα αιώνων καταπίεσης.
Σίγουρα υπάρχουν γυναίκες που οι πραγματικές τους επιθυμίες είναι να κλειστούν σε ένα σπίτι και να φροντίζουν τα παιδιά τους και αυτό, όπως υπάρχουν και άνδρες που έχουν τετοιες επιθυμίες και δεν τους αφήνει η κοινωνία να τις πραγματοποιήσουν.
Ωστόσο πιστεύω ότι ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών που ισχυρίζονται οτι οι επιθυμίες τους είναι αυτές, απλά έχουν πειστεί ότι έτσι πρέπει, ότι αυτός είναι ο ρόλος τους αν θέλουν να είναι σωστές. Αυτό ενισχύεται στην περίπτωση που η μητέρα των ίδιων ήταν νοικοκυρά, οπότε θεωρούν ότι αν δεν ακολουθήσουν το παράδειγμα της ή αν δεν προσπαθήσουν να γίνουν Μαίρη Παναγιωταρά, θα είναι "λιγότερες", "αδύναμες" και ότι τα παιδιά τους θα προκύψουν διαταραγμένα. (κι όμως, μιλάω γενικά και δεν είναι κάποιου είδους μπηχτή για σένα αυτό, ειλικρινά)
1.Ειλικρινά ισχύει ότι την θαυμάζω και θα ακολουθήσω το παράδειγμά της στην επιμονή και την επιμονή με τα παιδιά της. Γιατί ως μελλοντική γιατρός θα μπορούσα να πηγαίνω τις βολτίτσες μου στα συνεδριάκια μου, να αράζω σε καφετέριες με άλλους "γκλαμουράτους" όταν θα έχω φρη τάημ. Όμως σκοπεύω να την μιμηθώ στο ότι θυσίασε προσωπική ευχαρίστηση ώστε να ασχοληθεί με εμάς.
2. Σκέψου κάτι και απάντησέ μου ειλικρινά. Γιατί , βρε παιδί μου, μπορεί να έχω πρόβλημα στο συγκεκριμένο θέμα και να μην το αντιλαμβάνομαι σωστα! Πιστεύεις ότι τα παιδιά μίας οικογένειας με γονείς που περνούν ελάχιστο χρόνο μαζί τους, μεγαλώνουν με την ίδια αγάπη γι αυτούς όπως τα παιδιά που έχουν δει και έχουν εκτιμήσει από νωρίς την προσφορά και τις θυσίες των γονιών τους; Επίσης, όταν λέω συνέχεια για "συνεισφορά της εργαζόμενης γυναίκας στο σπίτι" παρατήρησες ότι δεν ανέφερα καθόλου τον άνδρα. Και αυτό γιατί σημασία για μένα έχει πρωτίστως να βάλω τα δυνατά μου εγώ, στο μέλλον, να συνδυάσω όσο καλύτερα μπορώ καριέρα και οικογένεια.
3.Το να πιστεύουμε η καθεμία ότι η απόψή της σητρίζεται στην ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ πραγματικότητα, αμφότερες κάνουμε λάθος. Στην ΔΙΚΗ μου πραγματικότητα λοιπόν μου αρέσει που παλεύω για να γίνω χειρούργος, ενώ ταυτόχρονα ξέρω να μαγειρεύω χίλια δυο και ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΜΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ όταν μαγειρεύω στον φίλο μου, παρόλο που πάντα προσφέρεται να βοηθήσει ή όταν ξέρει ότι εγώ κάνω σαν λάσπη μία κρέμα, την κάνει αυτός. ΑΠΛΑ στο δικό μου (μικρό κμαι ασήμαντο) μυαλό, ΘΕΛΩ να μαγειρεύω ΕΓΩ , θέλω να φροντίζω τα άτομα που αγαπάω και βλέπω ότι με τον δικό τους τρόπο με φροντίζουν και αυτά.
Υ.Γ. Ρε σεις, αυτό το θέμα δεν θα κλείσει ποτέ. Και από κοντά να τα λέγαμε, σίγουρα θα καταλήγαμε με τους καπνιστές να έχουν γίνει φουγάρα και τους μη καπνιστές να έχουν μετακομίσει σε διπλανό τραπέζι και να τρώνε πίτσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
WhiteDrum
Διάσημο μέλος
Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
18-11-08
23:51
Αν όμως ακολουθήσεις το παράδειγμα της μητέρας σου, τότε τι ακριβώς θα την κάνεις αυτή τη σχολή; Και μην μου πεις ότι κάθε γνώση είναι χρήσιμη, διότι γνώση που δεν εξασκείται σιγά σιγά ξεχνιέται.
Το άκουσα λοιπόν και αυτό: Αν μια γυναίκα έχει όνειρα πέρα από το να γεννά και να μεγαλώνει τα βλαστάρια της, είναι λέει ανώριμη (κατά τον Άγγελο), ακολουθεί κάποια "μόδα" (κατά τη WhiteDrum) και καταστρέφει την κοινωνία (σύμφωνα και με τους δύο)!! Το ήξερα ότι στην Ελλάδα ευδοκιμεί η παρελθοντολατρεία, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο εκτεταμένο είναι το φαινόμενο...
Τι ισότητα μου λέτε ρε παιδιά, εδώ στο τέλος θα βγάλουν διαταραγμένες και δημόσιο κίνδυνο τις γυναίκες που έχουν όνειρα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία!
Μην προτρέχεις αγαπητή Michelle. Δεν είπα ότι θα ακολουθήσω το παράδειγμά της στον επαγγελματικό τομέα αλλά στην αγάπη και την προσοχή που έδειξε στα παιδιά της. Όπως και η μητέρα της κολλητής μου, στρατιωτική νοσηλεύτρια, τη μισή μέρα στο νοσοκομείο, την άλλη μισή έτρεχε και ξενυχτούσε ΜΑΖΙ με τον σύζυγό της για τα 3 τους παιδιά.
Και για να εξηγούμαι και να μην παρεξηγούμαι, δεν είπα ότι η γυναίκα έχει προκαθορισμένο ρόλο, αλλά ας μην κατακρίνουμε και ας μην αποκαλούμε οπισθοδρομικές τις γυναίκες που εκτός από την επαγγελματική τους πορεία έχουν τον ζήλο να ασχοληθούν με την οικογένεια τους, θέτοντας την σωστή ανάπτυξη των παιδιών τους (δλδ με το να είναι παρούσες όσο πιο πολύ μπορούν) ως σημαντική προτεραιότητα.
Επίσης πάλι βιάστηκες να απαντήσεις.Και αυτό γιατί δεν είμαι καθόλου παρελθοντολάτρης. Αλλιώς δεν θα έμπαινα στην Ιατρική αλλά θα καθόμουν να μάθω σταυροβελονιά και πως να πιάσω παιδί παίρνοντας ματζούνια. ΑΠΛΑ η "μόδα" για την οποία έκανα λόγο, αφορούσε την αντιμετώπιση των γυναικών που ΘΕΛΟΥΝ και παίρνουν έναν συγκεκριμένο ρόλο μέσα στην οικογένεια.Κατακριταίες και οπισθοδρομικές θεωρούνται πλέον οι γυναίκες που ΘΕΛΟΥΝ να έχουν το πάνω χέρι στην φροντίδα των παιδιών, στο μαγείρεμα και στο συγύρισμα. Γιατί έτσι; Αυτό δεν σου λέει ότι αντί να διανύουμε ΟΜΑΛΑ μία μεταβατική περίοδο οδεύουμε προς το άλλο άκρο;
Λέγοντας μεταβατική περίοδο εννοώ αυτή της ευρείας κατανόησης στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία του ορισμού "ισότητα". Άλλο ισότητα, άλλο μανία καταδίωξης εναντίον του γυναικείου φύλου.
Άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε, και απ' ότι ξέρουμε όλοι καλά, δεν έχουν περάσει ούτε 30 χρόνια από τότε που η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών ηλικίας 20-60 ήταν καταπιεσμένς (μερικές ίσως και να ήθελαν) να ακολουθούν το "πρότυπο" μάνας-μαγείρισσας-δούλας. Η μεταβατική περίοδος περιλαμβάνει και την συζήτηση που έχουμε εδώ και τις αντίθετες απόψεις τις οποίες εσύ παραφράζεις με καταστροφολογία, λες και εμέις που εκτιμάμε την ΔΥΝΑΜΗ κάποιων γυναικών να ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ρόλο μάνας-μαγείρισσας-παιδαγωγού ταυτόχρονα με την εργασία και την κοινωνική εξέλιξη, βγήκαμε από σπηλιά.
Τέλος, θέλω να πώ ότι αντί να αναμένουμε να έρθει φυσιολογικά το πέρας αυτής της μεταβατικής περιόδου, που ως είναι φυσικό θα είναι πιο μακροχρόνια και πιο δύσκολη στη χώρα μας, προτρέχουμε σε ανούσια συμπεράσματα και μισαλοδοξία. Γιατί αγαπητή Michelle (και δεν μιλάω ειρωνικά) αυτό μου έβγαλε η απάντησή σου προς το δικό μου ποστ.
Υστερόγραφο : Η δική μου άποψη εν ολίγοις συνοψίζεται στο εξής τρίπτυχο :
1.Ευκαιρίες ίσες και για τα 2 φύλα σε όλους τους τομείς κοινωνικής ζωής.Η προσωπική ζωή και οι σχέσεις έχουν πολύ πιο πολύπλοκους παράγοντες και δεν λαμβάνονται σοβαρά ως μετέπειτα στατιστικό δείγμα για να βγάλουμε συμπεράσματα για την εξέλιξη του θ΄λεματος "ισότητα".
2.Μεγάλωσα σε "δεμένη" οικογένεια και υποστηρίζω ότι για να "δεθεί " μια οικογένεια χρειάζεται την ίδια συνδρομή και μητέρας και πατέρα σε όλους τους τομείς. ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν κατακρίνω γυναίκες που επέλεξαν τον αγώνα να τον δώσουν για να είναι δίπλα (παράλληλα ή όχι με τη δουλειά) στα παιδιά τους. Γιατί πλέον χάνεται και αυτό.
3.
Τι ισότητα μου λέτε ρε παιδιά, εδώ στο τέλος θα βγάλουν διαταραγμένες και δημόσιο κίνδυνο τις γυναίκες που έχουν όνειρα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία
Εδώ μιλάμε για μανία καταδίωξης και όχι για κάτι που τουλάχιστον εγώ υποστήριξα.
Δεν μιλάω σε προσωπικό επίπεδο Michelle. Απλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι διανύουμε μεταβατική περίοδο στο όλο θέμα και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να παλέψουμε να μην γίνονται διακρίσεις και να φροντίσει ο καθένας ανάλογα με τις επιθυμίες του, ΚΑΙ ΟΧΙ γιατί το "προστάζουν οι σύγχρονοι καιροί", να εξελιχθεί, χωρίς να θεωρηθεί "έρμαιο μόδας" (και συγγνώμη αν κατά λάθος μου το εννόησα) ή "παλαιομοδίτης". Γούστο και καπέλο του καθενός από τη στιγμή που δεν παραβιάζονται τα δικαιώματά του Ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.