Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
11-01-09
14:00
Μια τελευταία παρατήρηση.
Απόδειξη ότι υπάρχει χώρος για την προσωπική πρωτοβουλία και στις περιπτώσεις της "κατ'επιταγήν" κακουργίας είναι το γεγονός ότι η ενοχή εδώ επιδέχεται διαβαθμίσεις.
Μπορεί να είναι άλλοτε μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη ανάλογα με τον τρόπο που το υπάκουο όργανο εκτελεί την εντολή της εξουσίας.
Υπάρχουν πάντοτε περιθώρια στην άσκηση της βίας, και τα περιθώρια αυτά αφήνονται - αναγκαστικά - στη φαντασία και την ευαισθησία, στη συνείδηση των εκτελεστών.
Υπακούεις στη διαταγή που παίρνεις και σιδεροδένεις ή σπρώχνεις στο θάλαμο αερίων τους κατάδικους. Οκ.
Και το ένα όμως και το άλλο γίνεται με πολλούς τρόπους που ποικίλλουν κατά μία κλίμακα, όπου στο ένα άκρο γίνεται φανερή μια ισχνή έστω φιλανθρωπία, και στο άλλο έχουμε φτάσει έως την αποτρόπαιη μισανθρωπία.
Δεν αφήνεις λ.χ. το παιδί να δει την αποτέφρωση της μητέρας του ή επιτρέπεις στον τιμωρημένο να δροσίσει με νερό τα χείλη του, αντί να καίς πρώτα το παιδί για να σπαράξει η μητέρα ή να τυρρανείς τον αιχμάλωτό σου με τη δίψα (όταν σε λίγο θα'ναι πια νεκρός! )
Υπάρχουν και δήμιοι σπλαχνικοί που γλυκαίνουν ή συντομεύουν το μαρτύριο του μελλοθάνατου.
Καθώς υπάρχουν και βασανιστές που από φανατισμό ή συμφέρον (αφού θα πεθάνει γιατί να χαραμίσω το νερό!! ) δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο στη κακουργία.
Έχει και η βιαιοπραγία τις κλιμακώσεις της όπως και η αμαρτία.
Ποτέ δεν λείπουν οι ευκαιρίες να δείξει ο άνθρωπος την ηθική του ποιότητα.
Απόδειξη ότι υπάρχει χώρος για την προσωπική πρωτοβουλία και στις περιπτώσεις της "κατ'επιταγήν" κακουργίας είναι το γεγονός ότι η ενοχή εδώ επιδέχεται διαβαθμίσεις.
Μπορεί να είναι άλλοτε μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη ανάλογα με τον τρόπο που το υπάκουο όργανο εκτελεί την εντολή της εξουσίας.
Υπάρχουν πάντοτε περιθώρια στην άσκηση της βίας, και τα περιθώρια αυτά αφήνονται - αναγκαστικά - στη φαντασία και την ευαισθησία, στη συνείδηση των εκτελεστών.
Υπακούεις στη διαταγή που παίρνεις και σιδεροδένεις ή σπρώχνεις στο θάλαμο αερίων τους κατάδικους. Οκ.
Και το ένα όμως και το άλλο γίνεται με πολλούς τρόπους που ποικίλλουν κατά μία κλίμακα, όπου στο ένα άκρο γίνεται φανερή μια ισχνή έστω φιλανθρωπία, και στο άλλο έχουμε φτάσει έως την αποτρόπαιη μισανθρωπία.
Δεν αφήνεις λ.χ. το παιδί να δει την αποτέφρωση της μητέρας του ή επιτρέπεις στον τιμωρημένο να δροσίσει με νερό τα χείλη του, αντί να καίς πρώτα το παιδί για να σπαράξει η μητέρα ή να τυρρανείς τον αιχμάλωτό σου με τη δίψα (όταν σε λίγο θα'ναι πια νεκρός! )
Υπάρχουν και δήμιοι σπλαχνικοί που γλυκαίνουν ή συντομεύουν το μαρτύριο του μελλοθάνατου.
Καθώς υπάρχουν και βασανιστές που από φανατισμό ή συμφέρον (αφού θα πεθάνει γιατί να χαραμίσω το νερό!! ) δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο στη κακουργία.
Έχει και η βιαιοπραγία τις κλιμακώσεις της όπως και η αμαρτία.
Ποτέ δεν λείπουν οι ευκαιρίες να δείξει ο άνθρωπος την ηθική του ποιότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.