fandago
Διακεκριμένο μέλος
Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
29-01-09
10:36
Κανένας συσχετισμός videogames-βίας
Κάτι τέτοιο μαρτυρά νέα έρευνα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Texas.
O Καθηγητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου του Texas Christopher Ferguson έφερε στο φως της δημοσιότητας μια έρευνα, σύμφωνα με την οποία τα videogames δεν έχουν σχέση με τα κρούσματα βίας που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια από νεαρούς και νεαρές σε σχολεία ή παρόμοιες τοποθεσίες.
Η έρευνα του Ferguson κριτικάρει τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε σε παλαιότερες σχετικές έρευνες που συνέδεαν τα videogames με την επιθετικότητα. Τόνισε μάλιστα ότι στα περισσότερα εγκλήματα δεν βρέθηκαν συγκεκριμένες αποδείξεις για τέτοιο συσχετισμό.
Μάλιστα, ο καθηγητής τονίζει ότι τόσο οι πολιτικοί, όσο και τα media και οι κοινωνικοί λειτουργοί βρήκαν στόχο για τους δικούς τους λόγους ο καθένας και προχώρησαν σε τέτοια επίθεση στην αγορά των videogames.
Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες σημειώσεις που γίνονται στη νέα έρευνα είναι αυτή που αναφέρει ότι όσοι ασκούν αυστηρή κριτική είναι πάνω από 35 και αποδεδειγμένα δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με το αντικείμενο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fandago
Διακεκριμένο μέλος
Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
15-01-09
11:12
Συγκεκριμένα για το Spore (με το οποίο είχα ασχοληθεί αρκετά), θα ήθελα να πω ότι ναι μεν σαν γενική ιδέα μπορεί να προσφέρει εκπαιδευτικά, αλλά έχει κάποιες σημαντικές ανακρίβειες, που αν τις θεωρήσει το παιδί ως σωστές, θα έχει μάθει λάθος. Για παράδειγμα, το να εξελίξεις το ον σου με χαρακτηριστικά που βρίσκεις στο δάσος δεν είναι και τόσο ακριβές ε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fandago
Διακεκριμένο μέλος
Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
08-10-08
18:37
Λοιπόοοον, για να δούμε τι έχω να πω για αυτό το θέμα
Με το δεδομένο που δίνει ο Lorien ότι δεν γίνεται κατάχρηση, θεωρώ ότι τα βιντεοπαιχνίδια ΔΕΝ μπορούν να βλάψουν, αν η χρήση τους είναι σωστή και γίνεται από ψυχικά υγιή άτομα.
Η σωστή χρήση δεν εξαρτάται μόνο από την κατάχρηση του χρόνου που αφιερώνεται για αυτήν τη δραστηριότητα. Όπως και στις ταινίες έτσι και στην βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών, υπάρχουν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί (το αμερικάνικο ESRB, το ευρωπαικό PEGI) οι οποίουν έχει αναλάβει να κατατάσσουν τα παιχνίδια, ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Έτσι είναι λογικό ότι δεν μπορείς να αφήσεις ελεύθερο πχ οποιοδήποτε άτομο ηλικίας κάτω των 13 να παίξει ένα παιχνίδι με rating για άνω των 17 (Mature).
Συγκεκριμένα το γνωστό στους περισσότερους Grand Theft Auto που έχει κατηγορηθεί πολλάκις ότι προκαλλεί τα παιδιά να δρουν βίαια, έχει rating για άνω των 17 (συγκεκριμένα το San Andreas ήταν για άνω των 18 ). Συνοδευτικά δίνονται και οι λόγοι αυτού του rating όπως πχ ότι περιέχει βρισιές, αίμα, έντονη βία, σεξουαλικό περιεχόμενο και χρήση των ναρκωτικών.
Λογικό είναι λοιπόν ότι ο γονέας που θα αγοράσει στο παιδί του ένα οποιοδήποτε παιχνίδι αν δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται, μπορεί τουλάχιστον να ξέρει τι του αγοράζει στο περίπου (στην σελίδα της ESRB έχει αναζήτηση για τίτλους παιχνιδιών). Από την άλλη, αυτό αποτελεί απλά μια ένδειξη και φυσικά δεν σημαίνει ότι αν το παιδί παίξει ένα τέτοιο παιχνίδι θα μεταφέρει στην πραγματική ζωή όσα βλέπει. Είναι στην κρίση του γονέα κάτι τέτοιο.
Διάφορες έρευνες πάντως λένε ότι τα βιντεοπαιχνίδια δεν επηρεάζουν περισσότερο τα παιδιά απ' ότι τα υπόλοιπα media όπως η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Δεν διαφωνώ ότι υπάρχει επιρροή, αλλά δεν είναι τέτοια για να επηρεάσει την ήδη υπάρχουσα προδιάθεση. Δηλαδή αν κάποιο παιδί είναι βίαιο, δεν θα είναι γιατί παίζει βίαια παιχνίδια ή βλέπει βίαιες σκηνές, αλλά και χωρίς αυτά θα ήταν έτσι (λόγω του περιβάλλοντος ίσως, ή γονιδίων).
Ίσως κάποιοι από εσάς απορήσατε πως μπορεί ένα παιχνίδι να έχει "νόμιμο" κοινό άνω των 18 και παρόλα αυτά να είναι τόσο πετυχημένο. Η εξήγηση είναι απλή: "Το κύριο κοινό των βιντεοπαιχνιδιών είναι άτομα άνω των 18". Ναι, περίπου το 64% των αγοραστών βιντεοπαιχνιδιών είναι ενήλικες! Λογικό είναι λοιπόν οι εταιρείες να στοχεύουν ΚΑΙ σε αυτούς. Άρα λογικό είναι ότι ΔΕΝ είναι ΟΛΑ τα παιχνίδια για παιδιά. Όταν λοιπόν παιδιά, παίζουν παιχνίδια για μεγάλους, φυσικά και ΔΕΝ κάνουν καλό.
Ανέφερα επίσης (και κλείνω) ότι πρέπει η χρήση τους να γίνεται από ψυχικά υγιή άτομα. Φυσικά και κάποιος ο οποίος έχει μια αφύσικη επιθετικότητα, αν κάνει χρήση γεμάτων βία παιχνιδιών, τότε δεν θέλει και πολύ να πάρει ένα όπλο και να νομίζει ότι αν σκοτώσει κόσμο και τον πιάσουν, θα μπορεί να βγει στο μενού και να πάρει το σωσμένο (savegame).
Με το δεδομένο που δίνει ο Lorien ότι δεν γίνεται κατάχρηση, θεωρώ ότι τα βιντεοπαιχνίδια ΔΕΝ μπορούν να βλάψουν, αν η χρήση τους είναι σωστή και γίνεται από ψυχικά υγιή άτομα.
Η σωστή χρήση δεν εξαρτάται μόνο από την κατάχρηση του χρόνου που αφιερώνεται για αυτήν τη δραστηριότητα. Όπως και στις ταινίες έτσι και στην βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών, υπάρχουν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί (το αμερικάνικο ESRB, το ευρωπαικό PEGI) οι οποίουν έχει αναλάβει να κατατάσσουν τα παιχνίδια, ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Έτσι είναι λογικό ότι δεν μπορείς να αφήσεις ελεύθερο πχ οποιοδήποτε άτομο ηλικίας κάτω των 13 να παίξει ένα παιχνίδι με rating για άνω των 17 (Mature).
Συγκεκριμένα το γνωστό στους περισσότερους Grand Theft Auto που έχει κατηγορηθεί πολλάκις ότι προκαλλεί τα παιδιά να δρουν βίαια, έχει rating για άνω των 17 (συγκεκριμένα το San Andreas ήταν για άνω των 18 ). Συνοδευτικά δίνονται και οι λόγοι αυτού του rating όπως πχ ότι περιέχει βρισιές, αίμα, έντονη βία, σεξουαλικό περιεχόμενο και χρήση των ναρκωτικών.
Λογικό είναι λοιπόν ότι ο γονέας που θα αγοράσει στο παιδί του ένα οποιοδήποτε παιχνίδι αν δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται, μπορεί τουλάχιστον να ξέρει τι του αγοράζει στο περίπου (στην σελίδα της ESRB έχει αναζήτηση για τίτλους παιχνιδιών). Από την άλλη, αυτό αποτελεί απλά μια ένδειξη και φυσικά δεν σημαίνει ότι αν το παιδί παίξει ένα τέτοιο παιχνίδι θα μεταφέρει στην πραγματική ζωή όσα βλέπει. Είναι στην κρίση του γονέα κάτι τέτοιο.
Διάφορες έρευνες πάντως λένε ότι τα βιντεοπαιχνίδια δεν επηρεάζουν περισσότερο τα παιδιά απ' ότι τα υπόλοιπα media όπως η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Δεν διαφωνώ ότι υπάρχει επιρροή, αλλά δεν είναι τέτοια για να επηρεάσει την ήδη υπάρχουσα προδιάθεση. Δηλαδή αν κάποιο παιδί είναι βίαιο, δεν θα είναι γιατί παίζει βίαια παιχνίδια ή βλέπει βίαιες σκηνές, αλλά και χωρίς αυτά θα ήταν έτσι (λόγω του περιβάλλοντος ίσως, ή γονιδίων).
Ίσως κάποιοι από εσάς απορήσατε πως μπορεί ένα παιχνίδι να έχει "νόμιμο" κοινό άνω των 18 και παρόλα αυτά να είναι τόσο πετυχημένο. Η εξήγηση είναι απλή: "Το κύριο κοινό των βιντεοπαιχνιδιών είναι άτομα άνω των 18". Ναι, περίπου το 64% των αγοραστών βιντεοπαιχνιδιών είναι ενήλικες! Λογικό είναι λοιπόν οι εταιρείες να στοχεύουν ΚΑΙ σε αυτούς. Άρα λογικό είναι ότι ΔΕΝ είναι ΟΛΑ τα παιχνίδια για παιδιά. Όταν λοιπόν παιδιά, παίζουν παιχνίδια για μεγάλους, φυσικά και ΔΕΝ κάνουν καλό.
Ανέφερα επίσης (και κλείνω) ότι πρέπει η χρήση τους να γίνεται από ψυχικά υγιή άτομα. Φυσικά και κάποιος ο οποίος έχει μια αφύσικη επιθετικότητα, αν κάνει χρήση γεμάτων βία παιχνιδιών, τότε δεν θέλει και πολύ να πάρει ένα όπλο και να νομίζει ότι αν σκοτώσει κόσμο και τον πιάσουν, θα μπορεί να βγει στο μενού και να πάρει το σωσμένο (savegame).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.