Jokasta
Νεοφερμένος
Η Jokasta αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
15-01-09
22:39
Για ποιο λογο να μην αρεσει το βιλιο?? Για πολλους φυσικα, γουστα ειναι αυτα. Εσυ epote δειχνεις να μην σου αρεσει γιατι δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό ή τουλαχιστον δεν πλησιάζει στα δεδομένα που έχουμε, όπως την εικόνα που μας έχουν επιβάλει τόσες ιστορίες.
Συμφωνώ με το γεγονός οτι η ιστορία είναι ένα σύγχρονο παραμύθι μόνο. Και για να πω την αλήθεια χαίρομαι που ακόμα και οι χαρακτήρες δεν είναι ρεαλιστικοί. Βαρέθηκα να διαβάζω βιβλία για άντρες που παραταν τις γυναίκες τους, κοπέλες που έχουν ανεπιθύμιτες εγκυμοσύνες. Εγω διαβάζω κατι για να ξεφύγω από τα προβλήματα μου για λίγο, όχι να μου τα θυμίζει περισσοτερο. Φυσικά όπως είπα αυτά είναι γούστα...
Αλλά δεν μπορεί να είναι και τόσο άσχημο το βιβλίο... Τόσες χιλιάδες αντίτυπα πούλησε...
Για να μη παρεξηγηθώ πρέπει να πω ότι εμένα η ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν έχει σημασία αν ήταν παραμύθι ή όχι. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ταιριάζει κάτι στην δική μου προσωπικότητα και να έχει κάτι να μου πει. Και πολλές φορές και τα παραμύθια έχουν κάτι να σου πουν. Ίσως και κάτι καλύτερο από βιβλία που θεωρούνται επιπέδου.
Και εδώ που τα λέμε ποιους ρεαλιστικούς χαρακτήρες περιμέναμε να δούμε σε μία ιστορία επιστημονικής φαντασίας; Πιστεύω ότι το ξέρουμε από την αρχή ότι δεν θα είναι ρεαλιστικοί εφόσον είναι φανταστικοί.
λογικο σφαλμα argumentum ad popularum
Σίγουρα το γεγονός ότι πούλησε πολλά αντίτυπα και συνεχίζει να πουλάει δεν είναι και περίτρανη απόδειξη ότι πρόκειται για κάτι καλό. (Αν και το καλό - κακό θεωρώ ότι είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό.)
Αλλά δεν θα πρέπει να αναρωτηθούμε τελικά για ποιο λόγο έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία; Γιατί άρεσε σε τόσο πολύ κόσμο και ιδιαίτερα στο εφηβικό κοινό; Προσωπικά δεν τα υποτιμώ καθόλου τα νέα παιδιά, το αντίθετο. Εγώ νομίζω ότι συνδύασε πολλά πράγματα που μας έλειπαν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jokasta
Νεοφερμένος
Η Jokasta αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
15-01-09
16:04
Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο ποστ μου η ιστορία είναι απλά ένα παραμύθι. Αν θα κάνεις τις συγκρίσεις θα το δεις. Είναι ολοφάνερο. Και δεν νομίζω ότι προσπαθεί να πείσει και για κάτι περισσότερο τελικά.
Φυσικά και στη σύγχρονη κοινωνία η γυναίκα και "όχι" μπορεί να πει και να διεκδικήσει μπορεί και να επιλέξει και να αποφασίσει και με λίγα λόγια να είναι ο εαυτός της και να μην υποβιβάζεται.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από τη στιγμή που "αποκτήσαμε" ίσα δικαιώματα με τους άνδρες ότι έγιναν και καλύτερα τα πράγματα γενικότερα στην κοινωνία. Πολλές ηθικές αξίες έχουν χαθεί από την πλευρά των γυναικών και δεν εννοώ το σεξ σαν ταμπού αλλά εννοώ τον σεβασμό που ίσως θα πρέπει να έχει η κάθε μία από εμάς ξεχωριστά για τον ίδιο της τον εαυτό.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι αν κάνουμε ανάλυση των παραπάνω περισσότερο, θα βγούμε εντελώς εκτός θέματος. Και πραγματικά δεν νομίζω ότι το θέμα της συγγραφέως ήταν ο "αντιφεμινισμός".
Θα διαφωνήσω ως προς το ότι η Μπέλλα είναι τέλεια και δεν έχει ελλατώματα ή πρωτερήματα αντίστοιχα. Το θεωρώ παρατραβηγμένο να κάνω δραματουργική ανάλυση των χαρακτήρων σε βάθος απλά θα αναφέρω δύο - τρία πράγματα. Είναι παιδί χωρισμένων γονιών, νιώθει πολύ μόνη - πως δεν την καταλαβαίνει κανείς. Πάει σε μία πόλη που δεν ξέρει κανέναν και δεν θέλει να ζήσει εκεί. Όλα της φαίνονται κενά και ίδια. Φυσικά πολλοί έφηβοι βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία. Μήπως οι περισσότερες έφηβες ταυτίζονται μαζί της; Μήπως θα ήθελαν να είναι στη θέση της; Δεν ψάχνουν οι έφηβες τον πρίγκηπα του παραμυθιού; Εγώ νομίζω πως τον ψάχνουν. Και εδώ που τα λέμε είναι καλό να ελπίζει κανείς ακόμα και σε πρίγκηπες και ειδικότερα στην τρυφερή ηλικία της εφηβείας.
Η ρεαλιστικότητα είναι παντού διάχυτη και ωμή. Και λίγη ονειροπώληση δεν βλάπτει κατά την ταπεινή μου άποψη.
Όσο για τα κολακευτικά σχόλια σε σχέση με τον Έντουαρντ - πρίγκηπα, συνήθως έτσι προβάλλονται αυτοί οι χαρακτήρες. Δεν ξέρω κανέναν πρίγκηπα, (εκτός από τον Κάρολο της Αγγλίας!) που να είναι μαύρο χάλι! Μέχρι και ο βάτραχος όταν τον φιλήσεις πρίγκηπας γίνεται!
Το να είσαι βαμπίρ σίγουρα δεν φαίνεται και τόσο άσχημο τελικά στον κόσμο της συγγραφέως. Ειδικότερα όταν είσαι βαμπίρ ανώτερου επιπέδου και κάνεις την υπέρβαση με το να αντιστέκεσαι στο ανθρώπινο αίμα. Δεν είσαι τέρας και μάλιστα εκμεταλλεύεσαι τα χαρίσματα σου και τη μοίρα που σου επιβλήθηκε για να βοηθήσεις και όχι να κάνεις κακό. Αυτό θέλει να δείξει μέσα από τα βαμπίρ της. Όχι τα κοφτερά δόντια, τα αίματα και την κόλαση! Άλλωστε έχει πολλά τέτοια απ' όσο ξέρω παντού.
Υ.Γ. Αν τα παραμύθια είναι αντιφεμινιστικά τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε και να σταματήσουμε να τα διαβάζουμε στις κόρες μας. Το ερώτημα είναι τι θα πρέπει να τους διαβάζουμε τελικά; Τι να τους μάθουμε;
Φυσικά και στη σύγχρονη κοινωνία η γυναίκα και "όχι" μπορεί να πει και να διεκδικήσει μπορεί και να επιλέξει και να αποφασίσει και με λίγα λόγια να είναι ο εαυτός της και να μην υποβιβάζεται.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από τη στιγμή που "αποκτήσαμε" ίσα δικαιώματα με τους άνδρες ότι έγιναν και καλύτερα τα πράγματα γενικότερα στην κοινωνία. Πολλές ηθικές αξίες έχουν χαθεί από την πλευρά των γυναικών και δεν εννοώ το σεξ σαν ταμπού αλλά εννοώ τον σεβασμό που ίσως θα πρέπει να έχει η κάθε μία από εμάς ξεχωριστά για τον ίδιο της τον εαυτό.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι αν κάνουμε ανάλυση των παραπάνω περισσότερο, θα βγούμε εντελώς εκτός θέματος. Και πραγματικά δεν νομίζω ότι το θέμα της συγγραφέως ήταν ο "αντιφεμινισμός".
Θα διαφωνήσω ως προς το ότι η Μπέλλα είναι τέλεια και δεν έχει ελλατώματα ή πρωτερήματα αντίστοιχα. Το θεωρώ παρατραβηγμένο να κάνω δραματουργική ανάλυση των χαρακτήρων σε βάθος απλά θα αναφέρω δύο - τρία πράγματα. Είναι παιδί χωρισμένων γονιών, νιώθει πολύ μόνη - πως δεν την καταλαβαίνει κανείς. Πάει σε μία πόλη που δεν ξέρει κανέναν και δεν θέλει να ζήσει εκεί. Όλα της φαίνονται κενά και ίδια. Φυσικά πολλοί έφηβοι βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία. Μήπως οι περισσότερες έφηβες ταυτίζονται μαζί της; Μήπως θα ήθελαν να είναι στη θέση της; Δεν ψάχνουν οι έφηβες τον πρίγκηπα του παραμυθιού; Εγώ νομίζω πως τον ψάχνουν. Και εδώ που τα λέμε είναι καλό να ελπίζει κανείς ακόμα και σε πρίγκηπες και ειδικότερα στην τρυφερή ηλικία της εφηβείας.
Η ρεαλιστικότητα είναι παντού διάχυτη και ωμή. Και λίγη ονειροπώληση δεν βλάπτει κατά την ταπεινή μου άποψη.
Όσο για τα κολακευτικά σχόλια σε σχέση με τον Έντουαρντ - πρίγκηπα, συνήθως έτσι προβάλλονται αυτοί οι χαρακτήρες. Δεν ξέρω κανέναν πρίγκηπα, (εκτός από τον Κάρολο της Αγγλίας!) που να είναι μαύρο χάλι! Μέχρι και ο βάτραχος όταν τον φιλήσεις πρίγκηπας γίνεται!
Το να είσαι βαμπίρ σίγουρα δεν φαίνεται και τόσο άσχημο τελικά στον κόσμο της συγγραφέως. Ειδικότερα όταν είσαι βαμπίρ ανώτερου επιπέδου και κάνεις την υπέρβαση με το να αντιστέκεσαι στο ανθρώπινο αίμα. Δεν είσαι τέρας και μάλιστα εκμεταλλεύεσαι τα χαρίσματα σου και τη μοίρα που σου επιβλήθηκε για να βοηθήσεις και όχι να κάνεις κακό. Αυτό θέλει να δείξει μέσα από τα βαμπίρ της. Όχι τα κοφτερά δόντια, τα αίματα και την κόλαση! Άλλωστε έχει πολλά τέτοια απ' όσο ξέρω παντού.
Υ.Γ. Αν τα παραμύθια είναι αντιφεμινιστικά τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε και να σταματήσουμε να τα διαβάζουμε στις κόρες μας. Το ερώτημα είναι τι θα πρέπει να τους διαβάζουμε τελικά; Τι να τους μάθουμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.