underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
26-01-09
12:35
Έχεις δίκαιο γι' αυτό που λες για τη σχολή, είναι μία ιδιαιτερότητά της που γνώριζα εξαρχής. Αλλά από την άλλη είχα την ελπίδα ότι θα βρεθεί κάτι να με εξάψει αρκετά ώστε να κινητοποιηθώ και να ανεχτώ καταστάσεις που υπό κανονικές συνθήκες δε θα ανεχόμουν. Ας πούμε ξέρω ότι πολλοί απόφοιτοι δουλεύουν για την ψυχή της μάνας τους (εθελοντισμό το λέμε τώρα) και αρκετά συχνά μάλιστα αναλαμβάνουν και το ρόλο νοσηλευτικού προσωπικού. Παραείμαι δυστυχώς αντάρτισσα για δεχτώ κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον αν, συγκεντρώνοντας εμπειρίες και τελειώνοντας ένα μεταπτυχιακό, είχα εξασφαλισμένη μία αξιοπρεπή εργασία, ας πήγαινε στο διάολο, θα συμβιβαζόμουν. Τώρα νοιώθω απλώς ότι είμαι σε αδιέξοδο. Άσε που είμαι αρκετά αντιδογματική στο αντικείμενο, οπότε δε θα ήθελα με τίποτα να ασχοληθώ με παθολογία.
Θα διαφωνήσω μαζί σου. Καλά αν έχεις τελειώσει την σχολή 1-2 χρόνια κι έχεις εμπειρία, μην δεχτείς το να κάνεις πρακτική/αμισθί εργασία ή εθελοντισμό. Αλλά obscura μου, πόσες ευθύνες μπορεί να αναλάβει κάποιος που δεν έχει εξειδικευτεί και βασικά σε 1 τόσο ''ευαίσθητο'' αντικείμενο? Κι εγώ που είμαι σε παρόμοιο κλάδο με πρακτική ξεκίνησα και πολλοί άλλοι. Βλέπω κι εκτός Ελλάδας πόσοι νέοι κάνουν internships με ελάχιστα ή καθόλου λεφτά, όμως αποκτούν καλή προϋπηρεσία. Υπάρχουν κάποιοι τυχεροί όπως οι δάσκαλοι που διορίζονται αμέσως και κανείς δεν νοιάζεται για την προϋπηρεσία τους (και που από ότι ξέρω έχουν εντατική πρακτική), αλλά στους περισσότερους τομείς που έχουν σχέση με επαφή με τον άνθρωπο είναι ''δύσκολο'' να σε εμπιστευτούν με το καλημέρα σας. Αυτό είναι κι η ατυχία αυτών των επαγγελμάτων, δεν ξέρω απόφοιτο πληροφορικής που να έκανε πρακτική.
Τα σεμινάρια ίσως είναι μία καλή ευκαιρία να προσεγγίσω καλύτερα ορισμένους τομείς αλλά κάτι επαναστατεί μέσα μου όσον αφορά την πληρωμένη γνώση τη στιγμή που υπάρχει το ίντερνετ και οι δημόσιες βιβλιοθήκες (αν περιλαμβάνεται κάποιου είδους πρακτική στο σεμινάριο, σκάω). Παρεμπιπτόντως, μήπως εσύ ή κάποιος άλλος έχει πληροφορίες για γραφεία επαγγελματικού προσανατολισμού;
Βασικά εγώ το μεγαλύτερο μέρος των γνώσεών μου το απέκτησα από σεμινάρια, καθώς η σχολή μου ήταν θεωρητική και νομίζω πως μου προσέφερε ελάχιστα πρακτικά εφόδια. Κυκλοφορούν και πολλά θεωρητικά που εννοείται τις γνώσεις τις βρίσκεις και μόνος, αλλά μπορείς να βρεις καλά πράγματα. Όσο για γραφεία επαγγελματικού προσανατολισμού δεν ξέρω για Θεσσαλονίκη, όμως νομίζω πως παρόμοιες υπηρεσίες έχει κι ο ΟΑΕΔ.
Και δεν είναι όλα τα σεμινάρια επί πληρωμή.
Χμμ... Ίσως η απάντηση είναι ότι πρέπει να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα θα χαραμίσω τη μισή μου ζωή κάνοντας κάτι που δε με ικανοποιεί, όπως άλλωστε κάνει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Κατάρα στη λυκειακή νοοτροπία του τύπου διαβάστε παιδάκια για τις πανελλήνιες και όλα τα άλλα θα έρθουν. Ανάθεμα τη ζωή που έκαψα.
Δεν είχα καταλάβει ότι σου βγάζει αρνητισμό το αντικείμενο. Αν είσαι σε τόσο καθοριστικό σημείο, κάνε διάλειμμα από την ψυχολογία, πιάσε ξέμπαρκη δουλειά, χαλάρωσε, ασχολήσου με τα hobbies σου και ψάξου (όχι μόνο επαγγελματικά). Μην απογοητεύεσαι όμως. Υποψιάζομαι ότι όλο και κάτι σε συγκινεί, αλλά δεν έχεις αφήσει τον εαυτό σου να χαλαρώσει και να το επεξεργαστεί. Το άγχος του τελειόφοιτου είναι κλασσικό, μην το αφήνεις να σε ρίχνει όμως ρε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.