Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
24-12-09
02:43
Δυσκολία προς εκκλησιασμόν (Σχέδιο)
Αποφάσισε να πάει μετά από χρόνια εκκλησία τα Χριστούγεννα.
Ταξιτζής. Είχε βάρδια νύχτα και θα του ήταν βολικό.
Στη διάρκεια της βάρδιας μάζεψε τα ξερατά από έναν μεθυσμένο μετανάστη στη Δροσοπούλου.
Μια γυναίκα γέννησε στο ταξί του προς το Μαιευτήριο Έλενα.
Μετέφερε δυό χτυπημένους από ατύχημα στο Νοσοκομείο Ατυχημάτων.
Μια πουτάνα στην Αχαρνών στο Σουπάδικο.
Ένα μόλις χωρισμένο στο σπίτι της μητέρας του…
Γέμισε αίματα υγρά ξερατά δάκρυα.
Όλα έμοιαζαν να τον αποτρέπουν.
Στη διάρκεια μιας νύχτας, έχασε το Θεό του και τον ξαναβρήκε.
Γιατί είπε ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει πολλές φορές, είναι κουρελάκι στον άνεμο… αλλά γυρεύει ένα ζωτικό ψεύδος να του καινουριώνει το χρόνο και να τον οδηγεί στη γιορτή…
Πήγε λοιπόν μετα τη βάρδια γεμάτος μυρουδιές και λεκέδες από όλα τα ανθρώπινα υγρά…
Στάθηκε στην πόρτα της εκκλησίας σαν τίποτα… και είδε ένα παιδί που μπορεί να ήταν κι ο ίδιος, είδε μια παιδική ηλικία να του γνέφει, ψηλά στην Πλατυτέρα είδε για τελευταία ίσως φορά τα χέρια της μάνας του νʼ απλώνουν να τον αγκαλιάσουν… έκανε το σταυρό του, κι έφυγε…
Γ.Μίχος
Εύχομαι να σας ξυπνήσουν παιδιά για τα κάλαντα.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Αποφάσισε να πάει μετά από χρόνια εκκλησία τα Χριστούγεννα.
Ταξιτζής. Είχε βάρδια νύχτα και θα του ήταν βολικό.
Στη διάρκεια της βάρδιας μάζεψε τα ξερατά από έναν μεθυσμένο μετανάστη στη Δροσοπούλου.
Μια γυναίκα γέννησε στο ταξί του προς το Μαιευτήριο Έλενα.
Μετέφερε δυό χτυπημένους από ατύχημα στο Νοσοκομείο Ατυχημάτων.
Μια πουτάνα στην Αχαρνών στο Σουπάδικο.
Ένα μόλις χωρισμένο στο σπίτι της μητέρας του…
Γέμισε αίματα υγρά ξερατά δάκρυα.
Όλα έμοιαζαν να τον αποτρέπουν.
Στη διάρκεια μιας νύχτας, έχασε το Θεό του και τον ξαναβρήκε.
Γιατί είπε ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει πολλές φορές, είναι κουρελάκι στον άνεμο… αλλά γυρεύει ένα ζωτικό ψεύδος να του καινουριώνει το χρόνο και να τον οδηγεί στη γιορτή…
Πήγε λοιπόν μετα τη βάρδια γεμάτος μυρουδιές και λεκέδες από όλα τα ανθρώπινα υγρά…
Στάθηκε στην πόρτα της εκκλησίας σαν τίποτα… και είδε ένα παιδί που μπορεί να ήταν κι ο ίδιος, είδε μια παιδική ηλικία να του γνέφει, ψηλά στην Πλατυτέρα είδε για τελευταία ίσως φορά τα χέρια της μάνας του νʼ απλώνουν να τον αγκαλιάσουν… έκανε το σταυρό του, κι έφυγε…
Γ.Μίχος
Εύχομαι να σας ξυπνήσουν παιδιά για τα κάλαντα.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
02-02-09
00:45
Εγω θα το εθετα αλλιωs, ενδιαφερεται πραγματικα ο ανθρωποs να γνωρισει τον θεο:Ενδιαφερεται πραγματικα να γνωρισει την αληθεια:
Θεός = Αλήθεια; (α + λήθη)
Κι όμως ο Θεός σου ξεχνά. Αυτό που δε ξεχνιέται (από σένα) δε πρέπει να (Σε) ξεχνά. Η αλήθεια είναι φωτιά (αν και αυτή η ταύτιση δε συμφέρει ούτε εσένα ούτε το Θεό σου). Ό,τι μέλλει να δώσει φως πρέπει να αντέχει στη φωτιά.
Αν και υπάρχει μια πολύ απλοϊκότερη απάντηση στα περί θεού αλήθειας και ενδιαφέροντος. Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται να γνωρίσει τον θεό. Σαφώς. Αλλά το ενδιαφέρον του εξατμίζεται στο επίπεδο μιας εξαντλητικής μονομέρειας. Κρίμα δεν είναι; Έτσι οι πιστοί χάνουν τη πίστη τους και οι άπιστοι παραμένουν τέτοιοι. Και δεν είμαι πιστός του Λούσιφερ. Ορκίζομαι σε όλα τα διαόλια.
O χριστοs καποτε ειπε γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμαs.Για ποια αληθεια αραγε μιλουσε ο κυριοs μαs, απο ποιον θα μαs ελευθερωση,και ποιο ειναι το ψεμμα μεσα στο οποιο ζουμε μεχρι σημερα
Άνοιξε τις διαθήκες και τα ευαγγέλια και θα βρεις ουκ ολίγες, Photis.
Αν η αλήθεια μπορεί να μαθευτεί μέσα από "πνιγμένα" στην αλληγορία, ο έστι μεθερμηνευόμενον βιβλία πολλαπλών ερμηνειών τότε το ερώτημα σου αποκτάει πραγματική υπόσταση στην ειρωνική διάλεκτο, όμως...(oh yeah)
Ας κάνω και μια σύνδεση του αρχικού ερωτήματος με το bold.
Αν ενδιαφέρεται ο Θεός για μας (υποθέτοντας την εξ'ορισμού ύπαρξη αυτού) γιατί να μας ταλαιπωρεί να ψάχνουμε για την αλήθεια αντί να μας ορίσει πως η αλήθεια είναι "αυτή". Μην ψάχνετε. Ποιος σπλαχνικός πατέρας τυρρανάει τα παιδιά του;
Ή περιμένει να δει ποιος θα το βρει πρώτος; (λες και είναι διαγωνισμός κρυπτόλεξου με έπαθλο το μουλινέξ)
Όοοοοχι. Είναι προτιμότερο να βράζεις στο ζουμί σου. Να μη ξέρεις. Να ψυχανεμίζεσαι. Που σημαίνει να ανεμίζει η ψυχή σου ακόμη κι όταν νιώθεις κρυάδες. Πάρε 10 εντολές και δύο διαθήκες, και κάτι συνοδευτικά χειρόγραφα (μόνο για καθολικούς, οι Βουδιστές ας πρόσεχαν) και ο θεός μαζί σας.
Εχουμε αναρωτηθει γιατι δεν μπηκαμε ποτε στο κοπο να αναζητησουμε αυτην την αληθεια και γιατι προτιμουμε τελικα να ζουμε μεσα σε αυτο το ψεμμα:Ενα ψεμμα που δηλητηριαζει την ψυχη μαs και γεμιζει με αμφιβολιεs για τον παναγαθο θεο μαs:
Ποιο ψέμμα ρε συ Φώτη;
Αυτό που δεν ξέρεις, δεν υπάρχει για σένα. Είναι ζήτημα κατανοητότητας.
Γιατί αφού δεν ξέρεις την αλήθεια, που να ξέρεις για το ψέμμα;
Ο θεός θέλει να δώσει το στίγμα της ενοχοποίησης ότι ζούμε (σε) ένα ψαίμα (με "αι" κι ένα "μ") για να παραστήσει τον μεταθανάτιο ήρωα και να'χουμε το κίνητρο πίστης σε αυτόν εν ζωή.
Στη ζωή τον θέλω. Πούντος ο mr interamerican?
Αν ενδιαφέρεται θα νοιαζόταν έγκαιρα.
Δε θα περίμενε για συντέλειες και μια κρίσιμη μάζα αμαρτίας (πόσο επιστημονικά γελοίος όρος )
Αν περιμένει τη καψάλα του γένους για να δράσει, τότε αυτό ομοιάζει με προκάλυμμα.
Μετά θα λεν: μας έσωσε όπως και πριν "χ" χρόνια. Υπάρχει θεός. Και είναι καλός θεός. Κανείς δε θα βρεθεί να πει τότε: είναι ένοχος σωτήρας...
Μια πράξη σωτηρίας μπροστά σε άπειρες απραξίες ή και μισανθρωπίες δεν αποτελεί ούτε το "ε" της λέξης "εξιλέωση".
Μηπωs μια απο αυτεs τιs αληθειεs ειναι οτι αφησαμε τον διαβολο να τρυπωσει υπουλα στην ψυχη μαs και να την διαφθειρει:Οταν μπουμε στο κοπο να ψαξουμε και να μαθουμε για αυτεs τιs αληθειεs τοτε μονο θα ελευθερωθουμε απο τα δεσμα του ψεμματοs μεσα στο οποιο ζουμε.Τοτε μονο θα ειμαστε πραγματικα ελευθεροι.
Ναι ο satanism είναι για όλα υπεύθυνος.
Άλλωστε η γενιά των Κατσούληδων απέκτησε νόημα και ενέπνευσε κι ανέθρεψε γενιές και γενιές.
Ήηηηηηηηηηηηηηηημαρτον.
Και πως τρύπωσε ακριβώς ο διάβολος;
Ένα συμβουλευτικό εγχειρίδιο ήταν δύσκολο για τον θεό (ή τους εκπροσώπους του) να τυπωθεί και να μοιραστεί στα ανυπεράσπιστα χριστιανόπουλα;
Ειδικά αν δεν έμπλεκαν με το σκάνδαλο του βαθροπέδιου και τα playground movies (cross productions) ίσως τώρα ο διάβολος να μην είχε μπουκάρει από τις κερκόπορτες.
Άρα δε φταίει ο θεός. Πάλι ο διάβολος φταίει και οι άνθρωποι. Ο Θεός δε φταίει ποτέ.
Για αυτόν τον τόσο άνισο και άδικο "μύθο" των αιώνων έχω να δηλώσω:
Υπάρχουν πράγματα που εξαρτώνται από μας κι άλλα που δεν εξαρτώνται από μας και εξαρτώνται, ας πούμε, από μια θεότητα.
Εφόσον αυτά που δεν εξαρτώνται από μας εξαρτάται από τον θεό γιατί δεν κατηγορούμε ποτέ τον θεό για τίποτα;
Επειδή δε μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του;
Γιατί;
Είναι νεκρός; (που θα επιβεβαίωνε το Νίτσε)
Είναι ανύπαρκτος; (που θα επιβεβαίωνε τους άθεους)
Εχει πάρει όρκο σιωπής γιατί αμάρτησε; (που θα επιβεβαίωνε τον πιο ευφάνταστο)
Έχει βραχνιάσει γιατί τα'ψελνε στους ζουζουνιάρηδες αγγέλους; (θα επιβεβαίωνε τη δική μου φαντασία)
Είναι υπερ των πράξεων και κατά των λέξεων; (που θα επιβεβαίωνε τη κοινωνία)
Και τι γίνεται για τα παρακάτω;
Κληρονομική, εκφυλιστική εγκεφαλική ασθένεια (Χορεία Χάντινγκτον); Γενετικός λαχνός; Και ποιος τον μοίρασε; Γιατί δεν θυμάμαι κανένα να τον αγόρασε από πατισερί ή καμιά θεοκαντίνα.
Ο παιδικός διαβήτης; Σκλήρυνση κατά πλάκας; Η αιμοχρωμάτωση; Κυστική ίνωση; (νόσος του αναπνευστικού) Αλτσχάϊμερ; Νόσος Πάρκινσον; κ.α.π.
Κανείς δε μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος όταν κληρονομεί μια ασθένεια γιατί τότε δεν είναι κύριος του εαυτού του αλλά υπόδουλος ενός βασανιστή.
Είμαστε μια ψυχούλα που κρατάει όρθιο ένα πτώμα, μελλοντικό και δε φτάνει μονάχα αυτό...αλλά όταν στη πορεία μας συμβούν άσχημα θα πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες που ήτανε περαστικά και μείναμε όρθιοι την ίδια ώρα που άλλοι λύγισαν.
Φοβάμαι πως εκείνοι που πιστεύουν σε Θεό δεν είναι απλοί μάρτυρες βασισμένοι σε προσωπικές εμπειρίες κι αν ακόμα ήταν έτσι θα αποδείκνυε και έναν μεγαλοδύναμο ρατσισμό. Γιατί, θα μπορούσε αυτό να ωφελήσει σε τίποτα; Αμφίβολο πολύ, για να μην πώ αδύνατο...
Διαισθάνομαι ότι προσιδιάζουν σε ναυαγούς πριν τους καταπιούν τα κύματα. "Ας κλείσουμε το μήνυμά μας σ'ένα μπουκάλι και ας το ρίξουμε στη θάλασσα", σα να λένε...
Να επιτύχει η απόπειρα, είναι τόσο δύσκολο όσο θα ήταν για μια μονόφθαλμη χελώνα, που ανεβαίνει στην επιφάνεια του πελάγους μια φορά στα εκατό χρόνια, να περάσει το κεφάλι της σ'ένα κρίκο που πλέει στους ωκεανούς...
Εκείνο που διδάσκει η ιστορία, είπε ένας σοφός (ο Έγελος), είναι ότι δεν διδασκόμαστε από την ιστορία.
Κι έτσι συνεχίζουμε να κρατάμε την ουρά του ανέλπιστου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.