Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
04-02-09
11:28
Aτυχές το παράδειγμα γιατί το κακό έχει ήδη γίνει.Φαντασου το ως εξις: Ενα βλαμενο που του αγορασε ο μπαμπας πουντο τρεχει με 200 στουκαρει και ειναι ετοιμοθανατος σε καποια κωλονα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν θα πας να του πεις "ρε κωλοπαιδο τι εκανες και ετρεχες, αχρηστος και αδειος εισαι και πρεπει να γεμιζεις τη ζωη σου με ανουσια και επικινδυνα πραγματα". Οχι, εκεινη τη στιγμη θα του κρατησεις το χερι θα του πεις κουραγιο και θα τον βοηθησεις να ξεπερασει την κατασταση αυτη. ΜΕΤΑ βλεπεις τι γινεται.
.
Είναι σα να μου λες ότι κάποιος έχει κάνει ήδη απόπειρα, δεν πέτυχε και νοσηλεύεται.. ε δε θα του πω "καλά να πάθεις", μην τρελαθούμε.
Σύμφωνα με το παράδειγμά σου:
Κάποιος οδηγεί επικίνδυνα, έχω υπάρξει συνοδηγός (άρα έχω δει και με τα μάτια μου το πρόβλημα) και τον έχω συμβουλεύσει πολλές φορές να οδηγεί ασφαλέστερα. Του θυμίζω πως αν θέλει να εκτονωθεί κάπου μπορεί να κάνει αυτό, αυτό και αυτό..
Έρχεται μια μέρα και μου λέει, είμαι τόσο πορωμένος με το νέο μου αμάξι που θα πάω να στουκάρω σε μια κολώνα με 200.
Επειδή λοιπόν έχω ζήσει το πρόβλημά του και από την αρχή ήμουν εκεί να του δίνω συμβουλές, οι οποίες δεν είχαν αντίκρυσμα κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αλλά είχαν αντίθετες συνέπειες, θα άλλαζα τακτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
04-02-09
10:15
Aυτός που το λέει epote δε σημαίνει ότι θέλει να σε ενημερώσει για να μη σου ρθει ξαφνικό και να οργανώσεις τις δουλειές σου για εκείνη τη μέρα, αλλά γιατί μέσα από αυτόν τον απελπιστικό τρόπο ζητάει τη βοήθειά σου. Τονίζει το μέγεθος του προβλήματος στο οποίο βρίσκεται.ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
Είναι στο έργο της ζωής του όχι ηθοποιός (ενεργός) αλλά θεατής. Το έργο σε αυτό το σημείο που νιώθει κάτι τέτοιο δεν τον ικανοποιεί και αποφασίζει αντί να ανέβει στη σκηνή και να παίξει ο ίδιος αλλάζοντάς την υπόθεση αυτού, να πάει στα παρασκήνια και να ρίξει αυλαία.
Εκείνη τη στιγμή χρειάζεται κάποιος να τον ξυπνήσει να τον κάνει να δράσει. Δε χρειάζεται κάποιος να του δώσει το σενάριο για να πάιξει, αλλά να φτιάξει ο ίδιος το δικό του.
Συμβουλές του στυλ.. "θα τα καταφέρεις, προσπάθησε και ξύπνα" θεωρώ ότι δεν έχουν να του προσφέρουν τίποτα, μιας και ο ίδιος σίγουρα θα τα έχει σκέφτει.
Το θέμα είναι κατά τη γνώμη μου να τον πεισμώσεις και να εφαρμόσει αυτά που και ο ίδιος βλέπει ότι έπρεπε/πρέπει να κάνει. Όχι να ακολουθήσει κάτι δικό σου, αλλά να πάρει ο ίδιος τις αποφάσεις.. μόνο τότε θα νιώσει καλά με τον εαυτό του.
Έτσι λοιπόν θα του έλεγα πως είναι ένας βλάκας και μισός, ότι είναι δειλός, ότι στηρίζεται στους άλλους και έχει φέρει ο ίδιος τη ζωή του σε αδιέξοδο με τις λάθος επιλογές του, ότι είναι ανίκανος να κάνει κάτι σωστό και πως μετά από αυτή του την εξομόλογηση έπεσε ακόμα περισσότερο στα μάτια μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.