Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,837 μηνύματα.
07-02-09
02:00
Πάντως από μία άλλη οπτική γωνία, αναρωτιέμαι. Είναι τελικά "τιμή" όλα αυτά για το αντρικό φύλο;
Ως γνωστών, τέτοιου είδους "ειδικές" αντιλήψεις για τα φύλα ξεκινάνε συνήθως από την οικογένεια (μητέρα & πατέρα)...
Είναι γενικά παραδεκτό ότι από τη στιγμή που κάποιος γεννιέται σε μία συντηρητική κοινωνία (άλλωστε αυτή είναι η πηγή των στερεότυπων) με την ιδιότητα του αρσενικού, του προσδίδονται ένα σωρό υποχρεώσεις που στη γυναίκα δεν προσδίδονται (όλα τα παραδείγματα που έχουν αναφερθεί παραπάνω περί του ένας άντρας είναι Άντρας όταν... ). Και όταν ένας άντρας κρίνεται "λιγότερο" Άντρας, θεωρείται κατώτερος / στιγματίζεται από την κοινωνία.
Αυτά τα μηνύματα περνιούνται στο παιδί - παραδόξως - και από τα δύο φύλα. Και από τη μάνα που θέλει τον γιόκα της... Άντρα αλλά και από τον πατέρα.
Γιατί όμως κανείς από τους δύο (πατέρας - μητέρα) δεν εκφράζει παράπονο για αυτές τις επιπλέον "υποχρεώσεις" που προσδίδονται στο αγόρι;
Η γυναίκα έτσι και κριθεί περισσότερο "Άντρας" από τον άντρα της, τον έχει διασύρει στο περιβάλλον της, επειδή ανέκαθεν κανείς δεν είχε καμία απαίτηση από αυτή (ούτε άντρας, ούτε γυναίκα).
Ποιός κατά βάθος λοιπόν σε μία τόσο συντηρητική κοινωνία έχει την πλεονεκτική θέση;
Όλες αυτές οι υποχρεώσεις, περισσότερο με ηθικούς Νόμους μου κάνουν, που δίνουν "φόρα" στο αρσενικό να έχει κάποια πολύ προσδιορισμένη συμπεριφορά και ρόλους στην κοινωνία.
Βέβαια, δεν ξεχνάω ότι υπάρχουν και φαλλοκρατικές κοινωνίες με αντίστοιχο συντηρητισμό, που ασκούν πολύ άμεση ψυχολογική και σωματική βία στις γυναίκες. Πολύ ανταγωνισμός ρε παιδί μου
Οι περισσότεροι ψάχνουν το "αντίθετό" τους για να αυτοεπιβεβαιώνονται /συμπληρώνονται (ο άντρας να επιβεβαιώνει αυτό που ορίζει η κοινωνία ως αρρενωπότητα και η γυναίκα αυτό που της ορίζεται ως θηλυκότητα).
Είναι μάλλον ανάλογα την κοινωνία και θαρρώ ότι βαδίζουμε προς το καλύτερο όσον αφορά αυτό το θέμα. Ξεθωριάζοντας ο όρος "Άντρας" επιτυγχάνεται καλύτερη ισοτιμία στην κοινωνία, όχι μόνο των αντρών αλλά και των γυναικών (αυξάνεται η κοινωνική αποδοχή των επιλογών και των δύο).
-petros
Ως γνωστών, τέτοιου είδους "ειδικές" αντιλήψεις για τα φύλα ξεκινάνε συνήθως από την οικογένεια (μητέρα & πατέρα)...
Είναι γενικά παραδεκτό ότι από τη στιγμή που κάποιος γεννιέται σε μία συντηρητική κοινωνία (άλλωστε αυτή είναι η πηγή των στερεότυπων) με την ιδιότητα του αρσενικού, του προσδίδονται ένα σωρό υποχρεώσεις που στη γυναίκα δεν προσδίδονται (όλα τα παραδείγματα που έχουν αναφερθεί παραπάνω περί του ένας άντρας είναι Άντρας όταν... ). Και όταν ένας άντρας κρίνεται "λιγότερο" Άντρας, θεωρείται κατώτερος / στιγματίζεται από την κοινωνία.
Αυτά τα μηνύματα περνιούνται στο παιδί - παραδόξως - και από τα δύο φύλα. Και από τη μάνα που θέλει τον γιόκα της... Άντρα αλλά και από τον πατέρα.
Γιατί όμως κανείς από τους δύο (πατέρας - μητέρα) δεν εκφράζει παράπονο για αυτές τις επιπλέον "υποχρεώσεις" που προσδίδονται στο αγόρι;
Η γυναίκα έτσι και κριθεί περισσότερο "Άντρας" από τον άντρα της, τον έχει διασύρει στο περιβάλλον της, επειδή ανέκαθεν κανείς δεν είχε καμία απαίτηση από αυτή (ούτε άντρας, ούτε γυναίκα).
Ποιός κατά βάθος λοιπόν σε μία τόσο συντηρητική κοινωνία έχει την πλεονεκτική θέση;
Όλες αυτές οι υποχρεώσεις, περισσότερο με ηθικούς Νόμους μου κάνουν, που δίνουν "φόρα" στο αρσενικό να έχει κάποια πολύ προσδιορισμένη συμπεριφορά και ρόλους στην κοινωνία.
Βέβαια, δεν ξεχνάω ότι υπάρχουν και φαλλοκρατικές κοινωνίες με αντίστοιχο συντηρητισμό, που ασκούν πολύ άμεση ψυχολογική και σωματική βία στις γυναίκες. Πολύ ανταγωνισμός ρε παιδί μου
Πάντως βλέπουμε ότι υπάρχουν και άντρες που "δε γουστάρουν" τις γυναίκες που έχουν "αντρική" συμπεριφορά / που δεν είναι "θηλυκές".Αρχική Δημοσίευση από Great_Chaos:Θα ρωτήσω λοιπόν το εξής: Τι ωφελεί να έχει ένας άντρας χρωμοσώματα ΧΥ και ν' αυτοπροσδιορίζεται ως άνδρας, σε περίπτωση που η πλειοψηφία της κοινωνίας τον χαρακτηρίζει, λόγω κάποιων ηθικών ή σεξουαλικών επιλογών του ως "μη Άντρα"; Θα αισθάνεται άνετα ένας τέτοιος άνδρας μέσα σ' αυτήν την κοινωνία, θα βρίσκει εύκολα γυναίκα που να τον διαλέξει, θα τα έχει καλά με τον εαυτό του;
Η άρνηση της ερώτησης, δεν αποτελεί απάντηση φίλοι μου...
Οι περισσότεροι ψάχνουν το "αντίθετό" τους για να αυτοεπιβεβαιώνονται /συμπληρώνονται (ο άντρας να επιβεβαιώνει αυτό που ορίζει η κοινωνία ως αρρενωπότητα και η γυναίκα αυτό που της ορίζεται ως θηλυκότητα).
Είναι μάλλον ανάλογα την κοινωνία και θαρρώ ότι βαδίζουμε προς το καλύτερο όσον αφορά αυτό το θέμα. Ξεθωριάζοντας ο όρος "Άντρας" επιτυγχάνεται καλύτερη ισοτιμία στην κοινωνία, όχι μόνο των αντρών αλλά και των γυναικών (αυξάνεται η κοινωνική αποδοχή των επιλογών και των δύο).
-petros
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,837 μηνύματα.
06-02-09
19:26
Στα πλαίσια του ανθρώπινου πνευματικού πολιτισμού (δίκαιο - όχι ό,τι αφορά τη ΦΥΣΗ) ο οποίος θέλει τα δύο φύλα ίσα και ουδέτερα ("άνθρωποι", όχι άντρας & γυναίκα / αγόρι και... παιδί) ως προς την κοινωνία, θεωρώ ότι αυτή η έννοια δε θα έπρεπε να υπάρχει και να εκφράζεται ως "τιμητική" που συνδέεται με ένα εκ των δύο φύλων.Έχει ενδιαφέρον το συγκεκριμένο σημείο. Ουσιαστικά η γυναίκα τείνει να πάρει χαρακτηριστικά που μέχρι τώρα θεωρούνταν αντρικά. Η φεμινίστρια επίσης, ζητάει ο άντρας να πάρει χαρακτηριστικά που μέχρι πριν κάμποσο καιρό θεωρούνταν γυναικεία. Λογικό είναι να σκεφτεί κάποιος ότι όσον αφορά τους κοινωνικούς ρόλους, στην προοδευτική κοινωνία μας πλησιάζουμε στην εξαφάνιση της διαφορετικότητας των φύλων.
Τι μένει τελικά να μας διαχωρίζει; Μάλλον οι ρόλοι που μας έδωσε αρχικά η φύση δηλαδή το ότι η γυναίκα τεκνοποιεί και ο άντρας γονιμοποιεί. Ακόμα και αυτό όμως με τη βοήθεια της επιστήμης, αργότερα μπορεί να αλλάξει. Μέχρι τότε όμως μπορούμε να δεχτούμε ότι Άντρας είναι αυτός που επιζητεί να διαιωνίσει το είδος του ή ακούγεται πολύ φαλλοκρατικό αυτό;
Αρσενικά είναι όλοι όσοι έχουν το ΧΥ χρωμόσωμα, κανείς δεν το αρνείται αυτό. Άντρας όμως είναι αυτός που ψάχνει την Γυναίκα και μόνο αυτήν.
Άποψη μου που ελπίζω να μην προσβάλει κανέναν.
Γι' αυτό κι εγώ τη χρησιμοποιώ μόνο για κάποιες ειδικές / υποκειμενικές περιπτώσεις ενώ παράλληλα έχω ορίσει και το χαρακτηρισμό "Γυναίκα / Γυναικάρα" ως ισότιμό (αλλά διαφορετικό) του "Άντρας".
Αν ακούσω λοιπόν από μια γυναίκα "Πωπω Άντρας", δε θα το εκλάβω ως γενική αλήθεια αλλά ως μια δική της ιδέα και θα καταλάβω τι θέλει να πει. Επίσης αν ακούσω τον χαρακτηρισμό "Γυναίκα" από άντρα, θα καταλάβω τι θέλει να πει (και είμαι σίγουρος ότι δεν θα αναφέρεται σε ετεροφυλοφιλία της).
Τα ίδια ισχύουν και αν τα ακούσω από ομοφυλόφιλους άντρες και γυναίκες.
Διαφωνώ επίσης με την άποψη "αφού γυναίκα = άντρας σε σχεδόν όλες τις εκδοχές της έννοιας Άντρας τότε μας μένει το ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό στο οποίο διαφέρουν τα φύλα: η ετεροφυλοφιλία".
Το να ελκύεται ένα αρσενικό από ένα θηλυκό ασφαλώς και είναι το συνηθέστερο. Αποδεδειγμένα όμως όχι κανόνας.
Να προσθέσω επίσης και αυτό το post μου όπου περιγράφω πότε θεωρώ ότι ο άλλος "είναι" αναμφισβήτητα για τον εαυτό του (= είναι βιολογικά + το νιώθει) - αν πιστεύει στον όρο. Τα αντίστοιχα και για τις γυναίκες. Πω πω μπέρδεμα...
Έχω την εντύπωση ότι αυτή η πιο "εξ ορισμού υποκειμενική" αντίληψη είναι πιο δίκαιη και εξαλείφει την "κρίση" της έννοιας, δίνοντας της έτσι αντικειμενικό ορισμό. Η κοινωνία προχωράει, οι ορισμοί που δημιουργήθηκαν κατά βάση από αυτή και τις αντιλήψεις της περί ρόλων αναθεωρούνται ή χάνονται στο χρόνο.
-petros
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.