DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
02-02-09
23:00
Έτσι, ο νόμος της ανταπόδοσης συναντάται για πρώτη φορά στην ιστορία του Δικαίου στη Μινωική Πολιτεία. Αν και τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν έχουν φέρει στο φως μέχρι σήμερα κάποια επιγραφή με τη σχετική ποινική διάταξη, αυτή σώζεται ακέραιη στο έργο του Αριστοτέλη και συγκεκριμένα στο τέταρτο βιβλίο των «Ηθικών Νικομαχείων» όπου γίνεται λόγος για το ʽʼαντιπεπονθόςʼʼ - δηλαδή την ανταπόδοση -το οποίο χαρακτηρίζεται ως σπουδαία μορφή απονομής δικαιοσύνης και κατονομάζεται ως πατέρας της διάταξης ο μυθικός Ραδάμανθυς. Στο Ραδάμανθυ αποδίδεται η νομική φράση ʽʼΕι και πάθοι τα τ΄ερεξε, δίκη κʼ ιθεία γένοιτʼʼ, διατυπωμένη στον έμμετρο λόγο που συνήθιζαν να χρησιμοποιούν οι Κρήτες στη νομοθεσία τους για ευκολότερη αποστήθιση της, που μεταφράζεται ʽʼΜόνο σαν πάθει ό,τι ʽκάμε, δίκη σωστή θα γίνειʼʼ, δηλαδή όπως λέγεται στην κρητική διάλεκτο ʽʼτα δίκια θα γεννούσιʼʼ. Και στην Αγία Γραφή αναφέρεται χαρακτηριστικά μέσα από τα λόγια του Μωϋσή: ʼʼΖωή αντί ζωής, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδόςʼʼ. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το σύστημα που ίσχυε στην Κρήτη την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Η βασική αρχή του Ιερού Νόμου, ʽο νόμος του ισοποίνουʼʼ- Kisas- όριζε ότι σε περίπτωση φόνου η ποινή που επιβάλλεται είναι είτε το ισόποινο, δηλαδή η καταδίκη του δράστη σε θάνατο, είτε η ʽʼποινή εξαγοράς του αίματοςʼʼ(Diyet), σύμφωνα με την οποία ο θύτης πληρώνει κάποια χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του θύματος για το αίμα που χύθηκε χωρίς άλλες ποινικές κυρώσεις. Το χυμένο αίμα ουσιαστικά μετατρέπεται σε υλικό στοιχείο που ανταλλάσσεται με το αίμα του δράστη ή με το ποσό της αποζημίωσης...
Απόσπασμα από άρθρο της Μαρίας Γαλανού στο περιοδικό "Στιγμές"
https://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/vendetta.html
Απόσπασμα από άρθρο της Μαρίας Γαλανού στο περιοδικό "Στιγμές"
https://www.stigmes.gr/gr/grpages/articles/vendetta.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
01-02-09
14:24
Εξώδικη προστασία ή Αυτοδικία:
Αστικό Δίκαιο , Αυτοδικία, Άμυνα. (άρθρο 281-288)
Τα δύο παραπάνω αποσπάσματα είναι μόνο κάποιες από τις "ακαδημαϊκές" ερμηνείες του όρου.
Ωστόσο, ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία η εγκληματικότητα αποκτά νέες διαστάσεις, ποιοτικά και ποσοτικά ενώ τα θύματα της δε μπορούν πάντα να προβάλλουν αντίσταση επειδή είναι π.χ. παιδιά. Τότε το κύμα της οργής και της ενοχής γεμίζει τους γονείς, τους οικείους.
Και το κύμα αυτό κάποιες φορές φουσκώνει από την προβολή των ανεπαρκειών και των ελλείψεων του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης στη χώρα μας αλλά και του νομοθετικού πλαισίου σε αρκετές περιπτώσεις.
Όλα αυτά ξεκίνησαν να με απασχολούν από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου μια νέα ένταση αν θέλετε του προβληματισμού μετά από την πρόσφατη εξάρθρωση κυκλώματος παιδοφίλων (και ποιός ξέρει και αν όχι και παιδεραστών...)
Τελικά ως κοινωνία προ-οδεύουμε προς ένα κράτος δικαίου ή προς ένα νέο πρωτογονισμό?
Υ.Γ. Αν κάποιος μπορεί να μορφοποιήσει τις δύο παραθέσεις ως δύο ξεχωριστές παραθέσεις με τα links τους, make your self at home γιατί εγώ κάπου κόλλησα...
Χαρακτηρίζεται η δια ιδίων δυνάμεων του θιγομένου προστασία του δικαιώματός του. Σήμερα η αυτοδύναμος αυτή προστασία αποδοκιμάζεται από το σύγχρονο δίκαιο ως προσβάλλουσα τις δικαστικές Αρχές ευνομούμενων Πολιτειών (Χωρών). Πέραν όμως του γενικού κανόνα αυτού υπάρχουν περιπτώσεις που η "αυτοδικία" συγχωρείται π.χ. η αυτοδικία ως άμυνα ή ως ικανοποίηση δικαιώματος
Αστικό Δίκαιο , Αυτοδικία, Άμυνα. (άρθρο 281-288)
ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΣΚΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ, ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ
Άρθρο 282
Αυτοδικία
Η ικανοποίηση της αξίωσης από το δικαιούχο αυτοδύναμα και χωρίς τη βοήθεια της αρχής (αυτοδικία) επιτρέπεται μόνο όταν η βοήθεια της αρχής δεν μπορεί να φτάσει έγκαιρα και υπάρχει κίνδυνος από την αναβολή να ματαιωθεί ή να δυσκολευτεί σημαντικά η πραγμάτωση της αξίωσης.
Τα δύο παραπάνω αποσπάσματα είναι μόνο κάποιες από τις "ακαδημαϊκές" ερμηνείες του όρου.
Ωστόσο, ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία η εγκληματικότητα αποκτά νέες διαστάσεις, ποιοτικά και ποσοτικά ενώ τα θύματα της δε μπορούν πάντα να προβάλλουν αντίσταση επειδή είναι π.χ. παιδιά. Τότε το κύμα της οργής και της ενοχής γεμίζει τους γονείς, τους οικείους.
Και το κύμα αυτό κάποιες φορές φουσκώνει από την προβολή των ανεπαρκειών και των ελλείψεων του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης στη χώρα μας αλλά και του νομοθετικού πλαισίου σε αρκετές περιπτώσεις.
Όλα αυτά ξεκίνησαν να με απασχολούν από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου μια νέα ένταση αν θέλετε του προβληματισμού μετά από την πρόσφατη εξάρθρωση κυκλώματος παιδοφίλων (και ποιός ξέρει και αν όχι και παιδεραστών...)
Τελικά ως κοινωνία προ-οδεύουμε προς ένα κράτος δικαίου ή προς ένα νέο πρωτογονισμό?
Υ.Γ. Αν κάποιος μπορεί να μορφοποιήσει τις δύο παραθέσεις ως δύο ξεχωριστές παραθέσεις με τα links τους, make your self at home γιατί εγώ κάπου κόλλησα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.