Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
09-02-09
00:43
Πόσες φορές θα ήθελα να σκοτώσω το αφεντικό μου...
Μ' έχει προσβάλει περισσότερο και από να με μαμούσε.
Καλή μου Ρουμάνα, ο παππούς μου έλεγε: "Ό,τι κι αν γίνεις, μη γίνεις φθηνός. Και κλέφτης να γίνεις, κλέψε πολλά, για να σε λένε κύριο. Αν κλέψεις λίγα θα σε πηδάνε στη φυλακή. Και πόρνη να γίνεις ακριβή. Τη φθηνή τη φωνάζουν πουπάνα, την ακριβή κυρία".
Η υποκρισία την κοινωνίας, όχι δική μας...
Όσο για το κέρατο...εδώ δεν μας πειράζει να μας κάνουν άλλα κι άλλα, το κέρατο μας μάρανε; Ίσα ίσα, που θ' απολαύσω τη χλιδή, με τον "ιδρώτα" της συντρόφου μου. Άσε που δεν θα φέρω και το ηθικό βάρος της πράξης, άρα σε οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσα να λακίσω και να της φορτώσω το ανάθεμα, χαρακτηρίζοντάς την ως "Πόρνη". Κορόιδο είμαι;
ΥΓ: Διάσημες απουσίες ε; Ενδιαφέρον!!
Μ' έχει προσβάλει περισσότερο και από να με μαμούσε.
Καλή μου Ρουμάνα, ο παππούς μου έλεγε: "Ό,τι κι αν γίνεις, μη γίνεις φθηνός. Και κλέφτης να γίνεις, κλέψε πολλά, για να σε λένε κύριο. Αν κλέψεις λίγα θα σε πηδάνε στη φυλακή. Και πόρνη να γίνεις ακριβή. Τη φθηνή τη φωνάζουν πουπάνα, την ακριβή κυρία".
Η υποκρισία την κοινωνίας, όχι δική μας...
Όσο για το κέρατο...εδώ δεν μας πειράζει να μας κάνουν άλλα κι άλλα, το κέρατο μας μάρανε; Ίσα ίσα, που θ' απολαύσω τη χλιδή, με τον "ιδρώτα" της συντρόφου μου. Άσε που δεν θα φέρω και το ηθικό βάρος της πράξης, άρα σε οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσα να λακίσω και να της φορτώσω το ανάθεμα, χαρακτηρίζοντάς την ως "Πόρνη". Κορόιδο είμαι;
ΥΓ: Διάσημες απουσίες ε; Ενδιαφέρον!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
07-02-09
00:00
Τίποτε δεν υπάρχει που να μην αγοράζεται με χρήματα. Anyway, everybody has his price. Εδώ το "body" εννοείται στην κυριολεξία.
Από το να με "πηδάνε" μια ζωή, για ένα μεροκάματο, ένα κομμάτι ψωμί, ίσως είναι προτιμότερο να "πηδηχτώ" μια φορά και μετά να τραγουδώ "I ain't gonna work, another day in my life", σαν τους Monster Magnet. Άλλωστε το να κοστολογεί κάποιος τόσο ακριβά το τομάρι σου, εμπεριέχει αναπόφευκτα έναν κάποιον ερωτισμό. Είναι σαγηνευτικό, όπως και να το κάνουμε.
Μιλάμε για μια κοινωνία που δεν έχει καμμία ηθική απέναντι στην εκμετάλλευση, την εκπόρνευση και την υποδούλωση. Με το θεσμό της μισθωτής εργασίας, ή κατ' άλλους μισθωτής σκλαβιάς και τις γενιές των 800 ευρώ να επιφυλάσσονται στις μάζες. Με μόνο μια ψευδαίσθηση ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, η οποίες όμως αρχίζουν και τελειώνουν στην κατανάλωση.
Όσο για τη συνείδησή μου; Θα διάβαζα μερικές φορές απανωτά την "Ιστορία της Ευτυχισμένης Πόρνης", της Ξαβιέρα Χολάντερ, αραχτός δίπλα σε μια πισίνα, κάποιες ηλιόλουστες ημέρες... ε, πού θα πήγαινε, θα κατάφερνα κάποτε να την καθησυχάσω.
Εάν δεν έπιανε αυτό, θα το έριχνα λίγο και στη θρησκεία, θα μετανοούσα, θα μετανοούσα, λίγη εξομολόγηση και κανένας επώνυμος πνευματικός, όλο και θα γαλήνευε η ψυχούλα μου, δεν μπορεί...
Από το να με "πηδάνε" μια ζωή, για ένα μεροκάματο, ένα κομμάτι ψωμί, ίσως είναι προτιμότερο να "πηδηχτώ" μια φορά και μετά να τραγουδώ "I ain't gonna work, another day in my life", σαν τους Monster Magnet. Άλλωστε το να κοστολογεί κάποιος τόσο ακριβά το τομάρι σου, εμπεριέχει αναπόφευκτα έναν κάποιον ερωτισμό. Είναι σαγηνευτικό, όπως και να το κάνουμε.
Μιλάμε για μια κοινωνία που δεν έχει καμμία ηθική απέναντι στην εκμετάλλευση, την εκπόρνευση και την υποδούλωση. Με το θεσμό της μισθωτής εργασίας, ή κατ' άλλους μισθωτής σκλαβιάς και τις γενιές των 800 ευρώ να επιφυλάσσονται στις μάζες. Με μόνο μια ψευδαίσθηση ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, η οποίες όμως αρχίζουν και τελειώνουν στην κατανάλωση.
Όσο για τη συνείδησή μου; Θα διάβαζα μερικές φορές απανωτά την "Ιστορία της Ευτυχισμένης Πόρνης", της Ξαβιέρα Χολάντερ, αραχτός δίπλα σε μια πισίνα, κάποιες ηλιόλουστες ημέρες... ε, πού θα πήγαινε, θα κατάφερνα κάποτε να την καθησυχάσω.
Εάν δεν έπιανε αυτό, θα το έριχνα λίγο και στη θρησκεία, θα μετανοούσα, θα μετανοούσα, λίγη εξομολόγηση και κανένας επώνυμος πνευματικός, όλο και θα γαλήνευε η ψυχούλα μου, δεν μπορεί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.