05-04-09
18:35
ΟΚ φοβερό το θέμα....
Λοιπόν το δικό μου νομίζω πως είναι το καλυτερο που έχω δώσει(ισως να φταίει οτι ήταν και το πρώτο μου)...
Λοιπόν είμουν σε μία κατασκήνωση 15 χρονών και είχα γνωρίσει μια πολύ γλυκιά κοπέλα... Μου άρεσε πολύ και δεν είμουν σίγουρος αν της άρεσα και εγώ.... Σε ένα απο τα πάρτυ που γίνονταν σε αυτή την κατασκήνωση λοιπόν αποφάσησα να πάρω το θάρρος (μιάς και δεν είχα πολλές εμπειρίες) και να την ρωτήσω γιατί ήταν μόνη... Εκείνη μου απάντησε λοιπόν και μετά απο λίγο κατέλειξα να την κοιτάω σαν χαμένος... Νομίζω πως και οι δυό σε κάποια στιγμη είχαμε μείνει άφωνοι να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Τότε εκείνη μου λέει να πάμε κάπου που να είμαστε μόνοι μας και έτσι έγινε πήγαμε σε ένα μοναχικό μέρος καθήσαμε σε ένα τραπέζι πινκ πονκ και μιλούσαμε... Σε κάποια στιγμη κατάλαβα οτι θα γινόταν ειχε αρχίσει να πλησιάζει πολύ και να χαηδεύει το χέρι μου, εγώ είχα τρομερό άγχος μιάς και δεν είχα ξαναφιλήσει ποτέ αλλά εκείνη προφαβώς καθόλου... Τότε αφού πλησίασε πολύ αρχισε να με φιλά(το ξέρω έπρεπε να κάνω εγώ κίνηση αλλά είχα αγχος)... Με φιλούσε στο μάγουλο και πήγαινε σιγά σιγα προς το στομα (εγώ ενιωθα σαν να μου είχαν κοπεί τα γόνατα)... Τοτε φτάνει στο στόμα και αρχίζει να μου δείνει πεταχτά φιλιά μεχρι που σε κάποια στιγμή ασηναίσθητα καταλήξαμε να φιλιόμαστε κανονικά(γλωσσοφιλο αλλα δεν το είπα γιατί δεν ήθελα να χαλάσω το κλίμα) ένοιωσα πραγματικά υπέροχα λές και δεν υπήρχε τίποτα γύρω μου και πως είμασταν μόνο εμείς οι δύο... Τελικά την επόμενη μέρα εγώ είμουν αφάνταστα χαρούμενος και αυτή κατέληξε να φασώνεται με έναν απο το σπιτάκι μου...
(αυτά έχει η ζωή)
Λοιπόν το δικό μου νομίζω πως είναι το καλυτερο που έχω δώσει(ισως να φταίει οτι ήταν και το πρώτο μου)...
Λοιπόν είμουν σε μία κατασκήνωση 15 χρονών και είχα γνωρίσει μια πολύ γλυκιά κοπέλα... Μου άρεσε πολύ και δεν είμουν σίγουρος αν της άρεσα και εγώ.... Σε ένα απο τα πάρτυ που γίνονταν σε αυτή την κατασκήνωση λοιπόν αποφάσησα να πάρω το θάρρος (μιάς και δεν είχα πολλές εμπειρίες) και να την ρωτήσω γιατί ήταν μόνη... Εκείνη μου απάντησε λοιπόν και μετά απο λίγο κατέλειξα να την κοιτάω σαν χαμένος... Νομίζω πως και οι δυό σε κάποια στιγμη είχαμε μείνει άφωνοι να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Τότε εκείνη μου λέει να πάμε κάπου που να είμαστε μόνοι μας και έτσι έγινε πήγαμε σε ένα μοναχικό μέρος καθήσαμε σε ένα τραπέζι πινκ πονκ και μιλούσαμε... Σε κάποια στιγμη κατάλαβα οτι θα γινόταν ειχε αρχίσει να πλησιάζει πολύ και να χαηδεύει το χέρι μου, εγώ είχα τρομερό άγχος μιάς και δεν είχα ξαναφιλήσει ποτέ αλλά εκείνη προφαβώς καθόλου... Τότε αφού πλησίασε πολύ αρχισε να με φιλά(το ξέρω έπρεπε να κάνω εγώ κίνηση αλλά είχα αγχος)... Με φιλούσε στο μάγουλο και πήγαινε σιγά σιγα προς το στομα (εγώ ενιωθα σαν να μου είχαν κοπεί τα γόνατα)... Τοτε φτάνει στο στόμα και αρχίζει να μου δείνει πεταχτά φιλιά μεχρι που σε κάποια στιγμή ασηναίσθητα καταλήξαμε να φιλιόμαστε κανονικά(γλωσσοφιλο αλλα δεν το είπα γιατί δεν ήθελα να χαλάσω το κλίμα) ένοιωσα πραγματικά υπέροχα λές και δεν υπήρχε τίποτα γύρω μου και πως είμασταν μόνο εμείς οι δύο... Τελικά την επόμενη μέρα εγώ είμουν αφάνταστα χαρούμενος και αυτή κατέληξε να φασώνεται με έναν απο το σπιτάκι μου...
(αυτά έχει η ζωή)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.