@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
25-08-09
17:10
«Μισώ τα φίδια που χαρίζουν τα χάδια τους μεροληπτικά, από προσωπικό συμφέρον ή κάνοντας ιδιότροπες διακρίσεις», καυχήθηκε ένας βόας σφιγκτήρας. «Η δική μου φιλοστοργία είναι απεριόριστη. Αγκαλιάζει όλα τα έμψυχα όντα. Είμαι οικουμενικό ερπετό. Στις σπείρες μου υπάρχει χώρος για όλα τα πλάσματα. Φιλοξενία για όλους: ανθρώπους και ζώα».
«Ένα χάδι σου θα μου έδινε μεγάλη χαρά», είπε μειλίχια ένας σκαντζόχοιρος. «Πάει πολύς καιρός που δεν έχω νιώσει τη ζεστή αγκαλιά».
Καθώς έλεγε αυτά τα λόγια, φώλιασε αναπαυτικά και με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά αυτού του μεγαλόκαρδου φιλόξενου ερπετού, που έσπευσε αμέσως να το βάλει στα... πόδια!
Η απεριόριστη φιλανθρωπία μπορεί να είναι απαλλαγμένη από προκαταλήψεις. Όπως κι να είναι όμως, πάντα έχει τις προτιμήσεις της.
[FONT="]ΑΜΠΡΟΟΥΖ ΜΠΗΡ: [/FONT][FONT="]"Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία", [/FONT][FONT="]Εκδόσεις "Ηλέκτρα"[/FONT]
«Ένα χάδι σου θα μου έδινε μεγάλη χαρά», είπε μειλίχια ένας σκαντζόχοιρος. «Πάει πολύς καιρός που δεν έχω νιώσει τη ζεστή αγκαλιά».
Καθώς έλεγε αυτά τα λόγια, φώλιασε αναπαυτικά και με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά αυτού του μεγαλόκαρδου φιλόξενου ερπετού, που έσπευσε αμέσως να το βάλει στα... πόδια!
Η απεριόριστη φιλανθρωπία μπορεί να είναι απαλλαγμένη από προκαταλήψεις. Όπως κι να είναι όμως, πάντα έχει τις προτιμήσεις της.
[FONT="]ΑΜΠΡΟΟΥΖ ΜΠΗΡ: [/FONT][FONT="]"Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία", [/FONT][FONT="]Εκδόσεις "Ηλέκτρα"[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
19-06-09
19:52
...Έτσι, ο Σωκράτης δεν έμαθε ποτέ,
πως ο Πλάτωνας του πηδούσε την γυναίκα...
~ the end ~
Πάντως απ' ό, τι ξέρω η γυναίκα του, δε διέθετε κάλλος, μα κάλο στα μυαλά!
Ρώτησαν τον Σώκρατες γιατί δεν αλλάζει με τη διδασκαλία του τη συμπεριφορά της στρίγγλας γυνάκας του... κι εκείνος απάντησε πως το κάνει λέει για να εξασκείται στην υπομονή και την εγκαρτέρηση.
Για να πάει κανείς με την Ξανθίππη, σίγουρα πρέπει να ήταν ή μαζόχα ή μεγάλο κορόιδο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
09-12-08
18:32
Λίγο πριν την έναρξη μιας ιστορικής μάχης, ένας Ιάπωνας στρατηγός αποφάσισε να επιτεθεί στον αντίπαλο παρόλο που οι στρατιές του υστερούσαν αριθμητικά.
Ήταν σίγουρος ότι θα νικούσαν αλλά οι άνδρες του διακατέχονταν από φόβο και αμφιβολία.
Στο δρόμο προς το πεδίο της μάχης, σταμάτησαν σε έναν ναό. Αφού προσευχήθηκαν όλοι μαζί, ο στρατηγός έβγαλε από την τσέπη του ένα νόμισμα και είπε:
«Θα ρίξω αυτό το νόμισμα. Αν πέσει κορώνα θα κερδίσουμε, αν πέσει γράμματα θα νικηθούμε. Η μοίρα θα μας αποκαλυφθεί».
Έριξε το νόμισμα στον αέρα καθώς όλοι κοίταζαν με προσοχή. Έπεσε κορώνα.
Οι στρατιώτες αναθάρρησαν, ρίχτηκαν την άλλη μέρα στη μάχη με γενναιότητα και θάρρος και νίκησαν τον εχθρό.
Μετά τη μάχη ο υπολοχαγός σχολίασε:
-«Κανείς δε μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο»
-«Σωστά» απάντησε ο στρατηγός και έδειξε το νόμισμα στον υπολοχαγό:
Είχε κορώνες και στις δύο του όψεις...
Έχουμε και το καλό ψέμα. Το ψέμα στην ανατροφή των παιδιών. Το ψέμα στο κρεβάτι που ετοιμοθάνατου. Το ψέμα του στρατηγού για να ψυχώσει τους στρατιώτες του. Το ψέμα του πολιτικού για να αποφευχθεί ο οικονομικός πανικός και η οικονομική κατάρρευση. Το καλό ψέμα είναι χρέος. Όσο είναι χρέος η παιδεία και η στήριξη των ασθενέστερων.
Χρέος σου δεν είναι να λες την αλήθεια, αλλά να οδηγείς προς το σωστό. Και προς το σωστό οδηγείς, σπάνια λέγοντας το "καλό" ψέμα. Την αλήθεια τη λες στους ώριμους, τους ικανούς να τη βαστάξουν, στους άλλους λες το "καλό" ψέμα. Ο ηγέτης που ξέρει να πει και την αλήθεια και το καλό ψέμα, ανάλογα με τις περιστάσεις, στέκει επάνω από όλους, ώριμους και άωρους.
Κ. Τσάτσος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
19-10-08
03:19
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια γυναίκα πολύ κακιά και πέθανε. Και δεν έμεινε ξοπίσω της ούτε μια καλή πράξη. Την άρπαξαν τα διαβόλια και την έριξαν στη φλεγόμενη λίμνη (!!!) Και ο φύλακας άγγελός της σκέφτηκε: "πώς να θυμηθώ καμιά καλή της πράξη, για να την πω στο Θεό;" Θυμήθηκε και είπε στο Θεό: "αυτή", είπε, "έβγαλε ένα κρεμμυδάκι από το περιβόλι της και το έδωσε σε μια ζητιάνα." Και του απάντησε ο Θεός: "πάρε, λοιπόν, αυτό το κρεμμυδάκι και δώσε της το εκεί στη λίμνη, ας πιαστεί απʼ αυτό και τότε τράβα την. Αν τη βγάλεις από τη λίμνη, τότε ας έρθει στον Παράδεισο, αν όμως κοπεί το κρεμμυδάκι, τότε ας μείνει η γυναίκα εκεί που είναι τώρα."
Έτρεξε ο άγγελος στη λίμνη και της πήγε το κρεμμυδάκι: "πιάσου γυναίκα απʼ αυτό" της είπε, "και θα σε τραβήξω." Κι άρχισε να την τραβάει προσεκτικά, μα σαν την είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί μέσα στη λίμνη, άρχισαν να πιάνονται από τα πόδια της για να βγουν κι αυτοί μαζί της... Μα η γυναίκα άρχισε να τους κλωτσάει και φώναξε: "Εμένα βγάζουν κι όχι εσάς, δικό μου είναι το κρεμμυδάκι!!" Και μόλις το είπε αυτό, το κρεμμυδάκι έσπασε….
Κι ο άγγελος άρχισε να κλαίει κι έφυγε…
Έτρεξε ο άγγελος στη λίμνη και της πήγε το κρεμμυδάκι: "πιάσου γυναίκα απʼ αυτό" της είπε, "και θα σε τραβήξω." Κι άρχισε να την τραβάει προσεκτικά, μα σαν την είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί μέσα στη λίμνη, άρχισαν να πιάνονται από τα πόδια της για να βγουν κι αυτοί μαζί της... Μα η γυναίκα άρχισε να τους κλωτσάει και φώναξε: "Εμένα βγάζουν κι όχι εσάς, δικό μου είναι το κρεμμυδάκι!!" Και μόλις το είπε αυτό, το κρεμμυδάκι έσπασε….
Κι ο άγγελος άρχισε να κλαίει κι έφυγε…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
11-08-08
19:17
Ένας γέρος Ινδιάνος μιλάει στον εγγονό του.
-Μέσα μου παλεύουν τα πνεύματα δυο λύκων.
Ο ένας είναι αιμοβόρος, άγριος,ύπουλος, εγωιστής κι εκδικητικός.
Ο άλλος είναι πράος, ήρεμος, γεμάτος καλοσύνη κι αγάπη.
Ο εγγονός τον κοίταζε απορημένος.
-Μην απορείς, του είπε ο γέρος και μέσα σου η ίδια πάλη γίνεται.Υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο.
Ο μικρός σκέφτηκε λίγο και μετά ρώτησε:
-Και στο τέλος ποιος απο τους δύο θα κερδίσει?
-Αυτός που θα ταίσεις.
Χωρίς ερμηνεία
Νομίζω πως η ανωτέρω ιστορία "αφέθηκε" χωρίς ερμηνεία, διότι κυκλοφορεί η φήμη πως ο πρώτος λύκος -ο κακός- είθισται να κάνει ζαβολιές και να μεταμφιέζεται σε καλό λύκο, κι έτσι εσύ να ταΐζεις τον πρώτο έχοντας την ειλικρινή πεποίθηση πως ταΐζεις…τον δεύτερο…
“Road to hell is full of good intentions!!!” (Bruce Dickinson )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
08-08-08
14:50
Δεν ξέρω την κοσμοθεωρία του Λουντέμη, πάντως είναι πολλοί που λένε: "κοίτα τους τυφλούς και θα νιώσεις καλύτερα που δεν είσαι τυφλός, κοίτα τους φτωχούς και θα νιώσεις καλύτερα που δεν είσαι φτωχός…" Όταν όμως κάποιος μαθαίνει να συγκρίνεται με αυτόν τον τρόπο, τότε μοιραία θα συγκριθεί και μ’ αυτούς που είναι πλουσιότεροι απ’ αυτόν, δυνατότεροι απ’ αυτόν…Τότε θα γίνει δυστυχισμένος.
Δε λέω ότι αυτό ήθελε να πει ο Λουντέμης, αλλά, όπως και να’ χει, η ποιότητα του συναισθηματικού και νοητικού αντίκτυπου που έχει για μας η ευτυχία και η δυστυχία των άλλων, επηρεάζει και τον τρόπο που θα επιτρέψουμε σε αυτές να καθορίσουν τις ανάγκες, τις αξίες και τις επιθυμίες μας.
Δε λέω ότι αυτό ήθελε να πει ο Λουντέμης, αλλά, όπως και να’ χει, η ποιότητα του συναισθηματικού και νοητικού αντίκτυπου που έχει για μας η ευτυχία και η δυστυχία των άλλων, επηρεάζει και τον τρόπο που θα επιτρέψουμε σε αυτές να καθορίσουν τις ανάγκες, τις αξίες και τις επιθυμίες μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
07-08-08
05:27
ήμουν λυπημένος γιατί δεν είχα παπούτσια έως ότου αντίκρισα κάποιον χωρίς πόδια
Μενέλαος Λουντέμης
Έχω ακούσει πως μια φορά κάποιοι παράλυτοι - λέγεται πως ήταν λίγοι στο αριθμό και απ' ό, τι κατάλαβα είχαν κάτι απ' την "τρέλα" του Ζορμπά (Καζαντζάκη) - διοργάνωσαν μια ντελιριακή κόντρα σε…κατηφόρα!!!.. με τα αναπηρικά τους καροτσάκια, αφήνοντας σύξυλους τους περαστικούς, "ξυπόλητους" και "ποδεμένους",,… να σταυροκοπιούνται…
ΥΓ: Οι παράλυτοι όχι μόνο δεν έπαθαν τίποτα, αλλά το καταχάρηκαν κι όλας!!. Για τους περαστικούς...δεν ξέρω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.