02-10-09
15:53
Είχα διαβάσει κάποτε, ότι όσο θα προχωρά η τεχνολογία βιονικών μελών, τα οποία θα δίνουν στους κατόχους τους "υπεράνθρωπες" δυνάμεις, θ' αυξηθεί σταδιακά και το ποσοστό των πλήρως αρτιμελών, οι οποίοι θα επιλέγουν ν' αντικαταστήσουν τα φυσιολογικά τους μέλη με τεχνητά. Κάτι τέτοιο μου θύμισε η περίπτωση της φίλης της Aimee, η οποία της είπε πως "είναι άδικο" να μπορεί εκείνη ν' αλλάζει ύψος όποτε θέλει, ενώ η ίδια δεν είχε αυτήν τη δυνατότητα. Μην είσαι λοιπόν καθόλου βέβαιη ότι στο άμεσο μέλλον κάτι τέτοιο δεν θ' αποτελεί επιλογή...
Αυτό μου θυμίζει τη σκηνή στο Είσαι το ταίρι μου που λέει η πανέμορφη θεά στη χοντρούλα πρωταγωνίστρια οτι θα προτιμούσε να ήταν σαν αυτήν για να μπορεί να περπατήσει στο δρόμο χωρίς να τη φλερτάρουν. Η φίλη της κοπελιάς απλά προσπαθούσε να την παρηγορήσει, σε στυλ που λες σε κάποιον που δεν πέρασε στις εξετάσεις ας πούμε "δες το θετικά, έχεις ένα χρονο να διαβάσεις περισσότερο κι ίσως περάσεις στη δύσκολη σχολή που θες" κι από μέσα σου λες "το κακόμοιρο το παιδί, απέτυχε στις εξετάσεις".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-09-09
13:54
Αν και θαυμάζω υπερβολικά αυτήν την κοπέλα κι άλλους φυσικά ανθρώπους με αναπηρία, δε θα μπορούσα να μην πω ειλικρινά οτι αυτό που μου βγάζει επίσης είναι ο οίκτος, η λύπηση. Όσο κι αν τη θαυμάζουμε, κανείς δε θα ήθελε να είναι στη θέση της. Είναι αυτή η παροιμία που λέει, δεν έγινε πιλάφι, να το γυρίσουμε σε λαπά. Αυτό έκανε κι αυτή, πήρε τα δεδομένα που είχε - που αναγκάστηκε να έχει γιατί δεν θα τα επέλεγε φυσικά ποτέ - και έχτισε πάνω σε αυτά. Λύπηση όμως μου προκαλεί κι ο κάθε αρτιμελής άνθρωπος που θεωρεί δεδομένη την αρτιμέλειά του και δεν παλεύει για τίποτα, ούτε προσπαθεί. Θα μου πείτε, γιατί τα λες αυτά; Ήθελα απλά να είμαι ειλικρινής λέγοντας οτι παράλληλα με αισθήματα θαυμασμού, μου βγάζει κι αισθήματα λύπησης, λυπάμαι που το λέω, είναι η αλήθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.