Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
21-10-09
22:53
Το σεβασμό μου δλδ θα τον δείξω με τις ενδυματολογικές μου επιλογές? Ή με τον τρόπο με τον οποιο του συμπεριφέρομαι?
Nα μιλήσει και η μηχανικός? (για μένα λέω ντε ).
Σε ένα χώρο που οι γυναίκες κατά κύριο λόγο περιορίζονται στο να είναι οι γραμματείς των τμημάτων, το Hr [] και γενικώς οτιδήποτε άλλο εκτός από το "οι μηχανικοί", ΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ σε πρώτη φάση μόνο αν δείξεις "σοβαρός επαγγελματίας" (με την ηλίθια έννοια που έχουμε δώσει στο "επαγγελματίας" για τους σκοπούς αυτού του τόπικ και όχι μόνο) θα μπορέσεις να "επιβληθείς" και δεν θα γίνεις η "χαζογκόμενα" του τμήματος ή η "καλή για το οφθαλμόλουτρο στο πήξιμο της δουλειάς αλλά ε...δεν το 'χει το άθλημα" (και ειδικά σκεφτόμενη όμορφες κοπελίτσες σαν τον καλυψούδι μας οι πιθανότητες αυξάνουν με εκθετικό βαθμό!).
Λες (youki ή όποιος άλλος) ότι πας με το τζην και τα αθλητικά στη δουλειά. Και σε ρωτάω. Πριν 5-6 χρόνια που πήγες για συνέντευξη πήγες με αθλητικά? Την πρώτη μέρα (μέχρι να κόψεις κίνηση του χώρου) πήγες με αθλητικά? Σε μια συνέντευξη αύριο θα πας με αθλητικά ή με φλουό ροζ στυλό στο χέρι?
Αν πας σε παραδέχομαι (δεν το λέω επιθετικά προς Θεού!), προσωπικά δεν νιώθω confident (μετρώντας 5 χρόνια επαγγελματικής άδειας και 2 χρόνια συνολικής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα ως μηχανικός) να το κάνω. Οκ, δεν θα πάω με κουστούμι (αν και Lately έχει αλλάξει το στυλ μου και ίσως το κάνω) αλλά δεν θα βάλω τζην για να περάσω συνέντευξη. Στην τελευταία συνέντευξη που πέρασα, πριν 10 μήνες περίπου φόρεσα μάλλινο "καλό" γκρι παντελόνι, μπότες και ένα μέτριο προς καλό πουλόβερ. Και αύριο κάπως έτσι θα πήγαινα.
Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα της καλυψούδας, προσωπικά δεν έχω και δεν πρόκειται να αποχωριστώ το αγαπημένο μου ringtone- σήμα κατατεθέν μου τα τελευταία χρόνια ούτε στο επαγγελματικό ούτε στο προσωπικό μου κινητό. Ούτε θα σταματήσω να δαγκώνω ενστικτωδώς το χέρι μου όταν πιέζομαι από κάτι στη δουλειά, παρόλο που αναγνωρίζω ότι μπορεί να ξενίζει αρχικώς τους συναδέλφους και -ιδιαίτερα- τους πελάτες (μιας και η φύση της δουλειάς μου είναι τέτοια που τον περισσότερο καιρό τον περνάω στο χώρο του πελάτη) και να τους μοιάζει κάπως παιδιάστικη κίνηση--δεν μπορώ να αποδώσω το τι κάνω με περιγραφή πρέπει να με δείτε για να καταλάβετε αλλά από ότι μου έχουν πει φίλοι παίρνω μια έκφραση προσώπου 5χρονου που το πιάσαν να κλέβει καραμέλες όταν το κάνω.
Όμως, για τον πελάτη που είμαι τώρα θα προσαρμοστώ στο επίσημο dress code του και θα περάσω το καλοκαίρι μου φορώντας καλά πέδιλα και όχι φλατ σαγιονάρα όπως θα με βόλευε πολύ περισσότερο σε συνδυασμό με πουκάμισο και όχι με t-shirt. Όπως ΔΕΝ το έκανα όταν ήμουν στους χώρους του προηγούμενου πελάτη που το dress code ήταν διαφορετικό. Θα αποφύγω όμως μια χιλιοαγαπημένη μπλούζα με ένα "χαζομήνυμα" που "έλυωσα" το τελευταίο μου καλοκαίρι στο πολυτεχνείο. Γιατί απλά δεν ταιριάζει στο προφίλ του επαγγελματία που θέλω να έχω. Και γιατί δεν ταιριάζει με το χώρο που κινούμαι.
Και γιατί σε εμένα την ίδια φαίνεται περίεργο να μου μιλάει άνθρωπος με πολλαπλάσια χρόνια από μένα για το δικό του σύστημα που με πληρώνει (έστω την εταιρία μου) χρυσάφι για να του παρέχω υποστήριξη και να νιώθει λες και μιλάει στην έφηβη κόρη του. Γιατί απλώς... δεν μου αρέσει.
Δεν ξέρω, αν κάποτε νιώσω ότι κατέχω το αντικείμενο μου τόσο καλά, ή κυρίως όταν νιώσω ότι ...εκεί έξω στον άγριο κόσμο που λέγεται αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το όνομά μου γίνει αρκετά γνωστό ώστε ο πελάτης να ακούει το όνομά μου και να ξέρει πριν με δει ότι θα του λύσω τα προβλήματα να το σκέφτομαι αλλιώς.
Στον τομέα μου όμως αυτή τη στιγμή τέτοια φήμη έχει μόνο ένας άνθρωπος μετά από 17 χρόνια εργασίας. Εγώ είμαι μόλις στα 2. Μέχρι λοιπόν να φτάσω σε αυτό το επίπεδο νιώθω ότι για να παίξω "σωστά" το παιχνίδι, με ένα επιπρόσθετο μπόνους πρόβλημα που λέγεται "γυναίκα μηχανικός", και να "κερδίσω" το να μπορώ να πηγαίνω με ...ροζ κοκκαλάκια και τσιχλόφουσκα (οκ, υπερβάλλω αλλά u get the point!) στον πελάτη, είμαι υποχρεωμένη να προσαρμόσω το προσωπικό μου στυλ έν ώρα εργασίας στο σοβαρότερο προφίλ του σε σχέση με το "ελαφρύτερο".
(Παρόλαυτά, ναι το μπλοκ των σημειώσεων μου εξακολουθεί να είναι ένα αρκετά άκυρο τετράδιο με ένα "αστείο" σχέδιο και δεν νιώθω καμία ντροπή για αυτό. Και αν ήθελα να βάλω beyonce στην αναμονή κλήσεων θα το έκανα χωρίς δισταγμό)...
Αυτά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.