Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
08-11-09
21:33
Ωστόσο δεν μπορείς να αρνηθείς οτι αν παίζαμε με το πλευρό των Αγγλογάλλων θα είχαμε γλιτώσει απ'τα πιο τραγικά. Δεν θα επενέβαιναν να σταματήσει η σφαγή αμάχων; Δεν θα μας υποχρέωναν στην περίφημη ανταλλαγή πληθυσμών,μια ώρα αρχύτερα όσο αυτοί οι πληθυσμοί ήταν εν ζωή;
Έχω διαβάσει κι άλλη εκδοχή του ίδιου θέματος, η οποία απ' όσα γνωρίζω μου φαίνεται ιδιαίτερα πιθανή. Το σχέδιο των μεγάλων δυνάμεων ήταν ακριβώς να καταλήξουμε στην ανταλλαγή πληθυσμών, πριν φτάσουμε στην εγκαθίδρυση του διευρυμένου Ελληνικού και του νέου Τουρκικού κράτους. Οι λόγοι ήταν γεωπολιτικοί και σχετίζονταν με το λεγόμενο "Ανατολικό Ζήτημα".
Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, ο φόβος των συμμάχων ήταν ότι εάν στα δύο αυτά νέα κράτη συνεχιζόταν η ειρηνική συνύπαρξη των χριστιανικών και μουσουλμανικών πληθυσμών, όπως συνέβαινε τους προηγούμενους αιώνες, μετά από λίγες δεκαετίες τα δύο αυτά κράτη θα ήταν δυνατόν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να συνασπιστούν σε μια συμμαχία, ή ακόμη χειρότερα ομοσπονδία. Η ομοσπονδία αυτή θα κατείχε τόσο σημαντική γεωπολιτική θέση, που θα ήταν ισχυρότερη της Αγγλίας και Γαλλίας μαζί, ουσιαστικά οι μεγάλες δυνάμεις θ' αντιμετώπιζαν το φάντασμα της αναβίωσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Πράγματι, θεωρείται ότι εάν ένα και μόνο κράτος ή μόρφωμα κατείχε τα δύο σημαντικότερα σημεία εξόδου στις θερμές εμπορικές θάλασσες του κόσμου, την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη, μαζί με την Κρήτη, την Κύπρο, τα νησιά του Αιγαίου και αυτά του Ιονίου, στην ουσία θα διαφέντευε όλη τη Μέση Ανατολή και τα πετρέλαιά της, τα Βαλκάνια και τους εμπορικούς δρόμους προς την Ευρώπη και όλη τη Μεσόγειο. Είναι άλλωστε ιστορικά αποδεδειγμένο, ότι όποια αυτοκρατορία κατείχε αυτές τις περιοχές (Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Οθωμανική) δέσποζε στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη επί αιώνες. Οι ανάμικτοι πληθυσμοί της πρώην Βυζαντινής αυτοκρατορίας, χριστιανοί Έλληνες και εξισλαμισμένοι ελληνικοί και άλλοι πρώην χριστιανοί πληθυσμοί, οι οποίοι αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τουλάχιστον στην περιοχή της Μικρασίας, αναφέρονται συνοπτικά ως Ρωμιοί ή Ρωμιοσύνη. Αυτή η εθνική ταυτότητα έπρεπε οπωσδήποτε να καταργηθεί.
Κατά το σχεδιασμό του διαμελισμού της φθίνουσας και παρηκμασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, λογικό ήταν να ληφθεί εκ των προτέρων μέριμνα για τη μη αναβίωσή της με άλλη μορφή. Έτσι, οι Άγγλοι αρχικά βοήθησαν την Ελλάδα, μέχρι εκείνη να κατέχει τα κομμάτια που εκείνοι ήθελαν. Στη συνέχεια, έταξαν στο Βενιζέλο εδάφη από τα Μικρασιατικά παράλια, με σκοπό να σύρουν την Ελλάδα σ' έναν πόλεμο τον οποίο δεν θα μπορούσε να κερδίσει χωρίς τη δική τους εύνοια. Ταυτόχρονα, οι σύμμαχοι Γάλλοι, άρχισαν να πριμοδοτούν τον Κεμάλ, δίνοντάς του επίσης υποσχέσεις δημιουργίας ενός ισχυρού κράτους, υπό την προϋπόθεση αυτό να είναι ευρωπαϊκά-κοσμικά προσανατολισμένο (αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι μεγάλες δυνάμεις ακόμη ανέχονται τη δικτατορία με κοσμικό μανδύα που διοικεί την Τουρκία και σφυρίζουν αδιάφορα σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα). Οι Ρώσοι είχαν φυσικά κάθε συμφέρον να συναινέσουν στο σχέδιο, αφού η δική τους απώτερη βούληση ήταν και είναι ακόμη η έξοδός τους στη θάλασσα της Μεσογείου, το ίδιο και οι Γερμανοί, ηττημένοι του πολέμου, αφού έτσι δεν θα έκλεινε αμετάκλητα το Ανατολικό Ζήτημα και θα τους δινόταν η ευκαιρία γρήγορα να ξεπεράσουν την ήττα, να σταθούν στα πόδια τους και να ξαναπροσπαθήσουν, όπως κι έγινε.
Έτσι, την κατάλληλη στιγμή, τα φερέφωνα των μεγάλων δυνάμεων στην Ελλάδα πήραν τις εντολές τους. Ο Βενιζέλος να προχωρήσει την εκστρατεία, ενώ ταυτόχρονα να κηρύξει εκλογές μέσα στον πόλεμο, πράγμα που θεωρείται από πολλούς αναλυτές μέγιστο πολιτικό ατόπημα, ανεξήγητο για το πολιτικό του μέγεθος. Το ότι δεν βγήκε καν βουλευτής είναι ακόμη πιο ύποπτο. Φαίνεται σαν να ήξερε τι θα επακολουθούσε και φρόντισε να βγάλει την ουρά του απ' έξω, αφού μετά θα ερχόταν ως "από μηχανής Θεός" και θα "έσωζε" την κατάσταση, θα εφάρμοζε δηλαδή την ανταλλαγή των πληθυσμών. Έτσι, από πολλούς μικρασιάτες στην καταγωγή Έλληνες, κόντρα στο ρεύμα της ιστορικής προπαγάνδας, ο Βενιζέλος θεωρείται ως προδότης κι όχι ως εθνοσωτήρας.
Οι γερμανόφιλοι κατέβηκαν στις εκλογές με το προπαγανδιστικά ψευδεπίγραφο σύνθημα "Οίκαδε", που σήμαινε με λίγα λόγια το "να γυρίσουν τα παιδιά μας σπίτια τους", ενώ είχαν εντολές να συνεχίσουν κι εκείνοι την εκστρατεία μέχρι την τελική καταστροφή. Φυσικά, δεν ξέρω κατά πόσον είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η ηττημένη Γερμανία είχε αρκετή επιρροή και δύναμη, ώστε να αποσπάσει έναν τόσο νευραλγικό σύμμαχο όπως η Ελλάδα, από τη σφαίρα επιρροής των Αγγλογάλλων. Φαίνεται ότι κι αυτοί, ίσως και υποχρεωτικά ως ηττημένοι, έπαιξαν το παιχνίδι που είχε συμφωνηθεί, ώστε να δώσουν το αναγκαίο πρόσχημα στους Άγγλους να πουλήσουν στεγνά έναν από τους "νικητές" του Α' Π.Π.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ακόμη και η καταστροφή της Κύπρου εντάσσεται στο ίδιο σκεπτικό, αφού αποτελούσε τον τελευταίο θύλακα όπου ακόμη συμβίωναν ειρηνικά χριστιανοί και μουσουλμάνοι κι έπρεπε κι εκεί να υπάρξει διχοτόμησή τους. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν θιασώτης της Ελληνοτουρκικής Ομοσπονδίας και την είχε μάλιστα προτείνει επισήμως. Δεν ήταν βέβαια τυχαίο ότι προ της προδοσίας της Κύπρου ο Παπαδόπουλος έπρεπε να αντικατασταθεί από τον ηλίθιο Ιωαννίδη. Θιασώτες της ίδιας ιδέας ήταν και εκπρόσωποι της Αριστεράς, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος ("Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης", όχι του Ελληνισμού, προσέξτε το αυτό!!).
Κατά τη δική μου (κι όχι μόνο) γνώμη, η Μικρασιατική Εκστρατεία και η επακόλουθη καταστροφή ήταν μια συμπαιγνία των μεγάλων δυνάμεων, εις βάρος του Ελληνικού και του Τουρκικού λαού (ή ορθότερα της Ρωμιοσύνης) με σκοπό το προσωρινό πάγωμα της λύσης του Ανατολικού Ζητήματος, το οποίο καμμία απ' αυτές δεν είχε τις απαιτούμενες δυνάμεις για να κερδίσει ολοκληρωτικά, συνεπώς η λύση του θα μετατίθετο για το μέλλον. Προσοχή: Ο Β' Π.Π. δεν κατάφερε ούτε κι αυτός να λύσει το Ανατολικό Ζήτημα, το οποίο παραμένει ακόμη ανοικτό. Τίποτε απ' αυτά δεν είναι άσχετο με τους πρόσφατους πολέμους στα Βαλκάνια, ούτε με τις ιστορίες των αγωγών ενέργειας, που παίζονται γύρω μας.
Δηλαδή συγνώμη, οι "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι απαιτούσαν τη συμμόρφωσή μας στα σχέδιά τους, προκειμένου να σταματήσουν μια σφαγή που γινόταν μπροστά στα μάτια τους; Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, ο οποίος επέβαινε σε ένα από αυτά τα πλοία έγραψε: "Εκείνο το βράδυ αισθάνθηκα ντροπή που ήμουν Αμερικανός. Αφήσαμε μέσα σε μια νύχτα να καταστραφεί ένας πολιτισμός χιλιάδων ετών, χωρίς να κάνουμε τίποτε γι' αυτό"...Δεν θα έδιναν εντολή στα ρημάδια αγγλογαλλικά πλοία να μας περιμαζέψουν απ'το λιμάνι της Σμύρνης; Μέσα στην πόλη της Σμύρνης υπήρχαν συμμαχικά προξενεία με άγγλους και γάλλους αντιπροσώπους και τα αγήματα τους,δεν θα έδιναν εντολή στους τούρκους να σταματήσουν τις βαρβαρότητες;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
19:55
Θα ήθελα να ήξερα, ποια ακριβώς "δίκαια" έχουν οι "Βορειομακεδόνες" και οι Τούρκοι κατά τον κύριο Σωμερίτη; Την σλαβική καταγωγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και τις "Γκρίζες ζώνες" με τη διεκδίκηση ελληνικών νησιών; Μήπως τους χάρτες με τη "Μεγάλη Μακεδονία" που περιλαμβάνει και το σπίτι μου μαζί; Μου αρέσει αυτή η "αλήθεια" που όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να προσκυνήσουμε, για να γίνει κατανοητός ο όρος "Προσκυνημένοι" του Μακρυγιάννη...Για να μάθει την αλήθεια: ότι οι «άλλοι», οι Τούρκοι και οι Βορειομακεδόνες, ναι, δεν είναι φυσικά αθώοι για τα αδιέξοδα αλλά έχουν και αυτοί δίκια· και ότι έχουμε μαζί τους την κοινή την υποχρέωση να αποπειραθούμε τους δρόμους της συνεργασίας.
Πώς άραγε μπορούμε να συνεργαστούμε με κάποιους που διεκδικούν δικά μας κεκτημένα, ενώ εμείς δεν ζητάμε τίποτε από αυτούς, πέρα από το σεβασμό των ψηφισμάτων του ΟΗΕ περί εισβολής και κατοχής της Κύπρου;
Παρακάτω μας λέει:
Αφού λοιπόν ρεαλισμός νοείται το να παραδεχτείς την ήττα σου στο πεδίο της μάχης ή στο στίβο της διπλωματίας και να συνθηκολογήσεις, τότε γεννάται το ακόλουθο ερώτημα: Γιατί οι Τούρκοι για παράδειγμα δεν ακολουθούν ετούτη την "ρεαλιστική εξωτερική πολιτική", αφού τα νησιά του Αιγαίου τα κερδίσαμε στο πεδίο της μάχης; Γιατί οι "Βορειομακεδόνες" δεν συνθηκολογούν μαζί μας αφού την "Μακεδονία του Αιγαίου" την κερδίσαμε και πάλι στο πεδίο της μάχης, κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους; Γιατί ο κύριος Σωμερίτης (ή μήπως Ξωμερίτης; ) δεν συστήνει στους αγαπητούς μας γείτονες τον ίδιο ρεαλισμό της υποχώρησης, τον οποίο συστήνει για τη δική μας πλευρά; Ο δικός τους εθνικισμός δεν είναι κατακριτέος; Δεν τον βρίσκει ιδεολογικά αντίθετο;Μια δυναμική εξωτερική πολιτική απαιτεί τόλμη και ρεαλισμό. Λύση άλλη από τη συζητούμενη ομοσπονδία δύο συνιστωσών κρατών δεν υπάρχει στην Κύπρο με εξαίρεση τη διχοτόμηση. Λύση άλλη από μια κοινή, με διαπραγματεύσεις, προσφυγή στη Χάγη δεν υπάρχει για τις σχέσεις μας με την Τουρκία στο Αιγαίο. Λύση άλλη από έναν συμβιβασμό με τους Βορειομακεδόνες, που διεθνώς έχουν κερδίσει, δεν υπάρχει.
Και κάτι άλλο: Μας παραμύθιαζαν επί χρόνια, ότι εάν η Κύπρος ενταχθεί στην Ε.Ε. θα λύνονταν αυτομάτως τα προβλήματά μας, ως προς το Κυπριακό. Είδατε να επιβεβαιώνεται αυτό; Πού είναι λοιπόν η "ρεαλιστική" εξωτερική τους πολιτική;
Η προπαγάνδα εναντίον των συμφερόντων της χώρας μας, ενδεδυμένη με "προοδευτικό", αντιεθνιστικό χιτώνα. Το επιχείρημα θυμίζει το "Εάν δεν μπορείς ν' αποφύγεις το βιασμό, χαλάρωσε για να τον απολαύσεις". Από το στόμα τέτοιων ανθρώπων ο όρος "εθνικιστής" φαντάζει πλέον ως φιλοφρόνηση και βαθύτατη τιμή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
14:56
Όταν απειλείται το σπίτι σου και οι άνθρωποί σου και όταν η κυβέρνησή σου αποφασίζει να μπει σε πόλεμο (επιστράτευση, έσχατη προδοσία αν αρνηθείς να συμμετέχεις) τι επιλογές έχεις;
Φυσικά κι έχεις επιλογές! Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κατά τον πόλεμο του '40 στο Αλβανικό μέτωπο δεν υπήρχε επιλογή, αφού υπήρξε πράγματι αναγκαστική επιστράτευση, μετά την κατοχή κάποιοι επέλεξαν να γίνουν συνεργάτες των Γερμανών και των Βουλγάρων. Μετά την απελευθέρωση, οι ίδιοι ακριβώς επέλεξαν να γίνουν συνεργάτες των Άγγλων εισβολέων και τελικώς αναγορεύτηκαν σε "εθνικόφρωνες" και "πατριώτες", ενώ οι αγωνιστές ως "προδότες", όπως κάποτε και ο Θ. Κολοκοτρώνης. Οι Γάλλοι από την άλλη έκαναν διαδηλώσεις κατά της συμμετοχής τους στον πόλεμο, οι λεγόμενοι ειρωνικώς μετέπειτα "Πουρκουάδες".
Επίσης, επανερχόμενοι και πάλι στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, θα μπορούσαν να μην πολεμήσουν τόσο λυσσαλέα έναντι ενός θεωρητικά και πρακτικά υπέρτερου αντιπάλου. Εφόσον λες ότι τους εξανάγκασαν, θα μπορούσαν να πάνε με κατεβασμένα τα χέρια και να ηττηθούν σε τρεις ημέρες, όπως υπολόγιζε ο Μουσολίνι. Κανείς από τους Ευρωπαίους, που έπραξαν ακριβώς αυτό, όπως οι Γάλλοι, οι Βέλγοι κλπ, δεν θα μπορούσε να μας κατηγορήσει για κάτι τέτοιο. Θα είχαμε τα ελάχιστα δυνατά θύματα, ο παππούς μου θα είχε το πόδι του και όλα θα ήταν μέλι γάλα, περιμένοντας κάποιον πατερούλη να μας σώσει. Θα υπενθυμίσω ότι η Ελλάδα εκκενώθηκε από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ενώ ο πόλεμος έληξε μέσα στο 1945. Εμείς τους διώξαμε, δεν μας απελευθέρωσαν ούτε Ρώσοι, ούτε Άγγλοι...
Πάντοτε υπάρχει επιλογή...
Μου αρέσει ο όρος ανθέλληνας. Τι είναι ανθέλληνας; Ο κ. Μουζουράκης είναι ανθέλληνας;
Τι είναι ανθέλληνας; Ωραία και δύσκολη ερώτηση. Θα επιχειρήσω να δώσω έναν πρόχειρο ορισμό: Ανθέλληνας είναι εκείνος που κατά τη σύγκρουση των ελληνικών συμφερόντων με τα ξένα, επιλέγει να υπερασπιστεί τα ξένα, εις βάρος των ελληνικών. Εκείνος που κατακεραυνώνει τον ελληνικό εθνικισμό, υποστηρίζοντας με έμμεσο τρόπο τον εθνικισμό των άλλων.
Ο Μουζουράκης ανθέλληνας; Εάν η λέξη "μαλάκας" είναι η πιο γνωστή ελληνική λέξη παγκοσμίως, τότε όχι μόνο δεν είναι ανθέλληνας, αλλά γνήσιος ελληναράς!! Εάν πάλι εκλάβουμε τον όρο Ελληνισμό με την πολιτιστική και όχι με την εθνική έννοια, όπως διατείνονται κάποιοι προοδευτικοί, τότε πράγματι πρόκειται για ανθέλληνα, αλλά σιγά τα ωά, απ' αυτήν την άποψη άπαντες ανθέλληνες είμαστε...
Υπήρξαν και οι επιστολές Ζαχαριάδη.
Στα "Κείμενα" του Γ.Παπανδρέου, τόμος Β', 1964 εκδόσεις Μπίρη, διαβάζουμε στη σελίδα 16:
“Μετά την επίθεση και κατοχή της Ελλάδος υπό της Γερμανίας, το ΚΚΕ εξεδήλωσεν αμέριστον συμπάθειαν υπέρ των Γερμανών. Είχε πιστεύσει ότι ο σύμφωνον Ρωσίας-Γερμανίας ήτο πραγματικόν και διαρκές.”
Εγώ πάλι γνωρίζω πως ο Ζαχαριάδης μέσα απ' τη φυλακή προέτρεψε τελικώς τους οπαδούς του ΚΚΕ να πολεμήσουν ενάντια στον Φασισμό κλπ. Τουλάχιστον ο παππούς μου γι' αυτό πήγε και πολέμησε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.