Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
12-11-09
12:42
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το εξής: Όλοι εσείς που τα λέτε αυτά, φαίνεται ότι δεν αγαπάτε καθόλου το σταυρό και θα θέλατε την αποκαθήλωσή του κι απ' τα ελληνικά σχολεία (δικαίωμά σας, μην το εκλάβετε ως αιχμή εναντίον σας). Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς έγινε να έχετε φοιτήσει σε σχολεία που είχαν το σταυρό και την εικόνα του Ιησού πάνω απ' τον πίνακα κι όμως να μην τα έχετε συνηθίσει, ούτε να έχετε γίνει χριστιανοί, ούτε να έχετε επηρεαστεί; Το βασικό σας επιχείρημα αυτοαναιρείται, να το προσέξετε αυτό...
Μα το θέμα δεν είμαστε εμείς Chaos, αλλά οι μειονότητες και σε αυτές θα έπρεπε να εκφράζεται ο σεβασμός και η ανοχή, που λέει και η Isiliel.
Eμείς μπορεί πλέον να μην το γράφει η ταυτότητά μας, αλλά έχουμε βαφτιστεί χριστιανοί ορθόδοξοι και δε βιώσαμε ρατσισμό ή κάποιου είδους θρησκευτική καταπίεση. Το ότι απομακρυνθήκαμε από τον χριστιανισμό στην πορεία δε σημαίνει αυτόματα ότι ο τρόπος που λειτουργεί το σχολείο σε ο,τι αφορά τις θρησκείες είναι ελεύθερος!
Πόσο άτοπη συνεπαγωγή είναι αυτή;!
Αν μένεις σε έναν ορισμό Isiliel, χάνεις την ουσία.Η λέξη 'ανεξιθρησκία' προέρχεται από το ανέχομαι+θρήσκος (η ιδιότητα δηλαδή του να ανέχομαι τη θρησκεία του καθενός), δεν είναι δηλαδή παράγωγο του αρχικού 'θρησκεύω', αλλά παράγωγο του 'θρήσκος', και γράφεται με 'ι' όπως και πολλά άλλα ουσιαστικά σε -ία.
Πριν λίγες μέρες δημοσίευσα το εξής:
Ανέχομαι σημαίνει δεν αντιδρώ σε κάποιον ή σε κάτι που μου προκαλεί ενόχληση, δυσφορία ή αγανάκτηση· (Λεξικό Τριανταφυλλίδη) (Το ίδιο συμβαίνει και στην αγγλική γλώσσα. Δηλαδή δεν υπάρχει λέξη για την ανεξιθρησκία παρά η έκφραση: religious tolerance).
Ανεξιθρησκία δεν είναι μόνο η ανοχή, είναι δικαιώματα!
Ανεξιθρησκεία είναι να μπορούν όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες μιας χώρας να πιστεύουν σε οποιοδήποτε θρήσκευμα ή να είναι άθρησκοι. Είναι να μπορούν να εκφράζονται μέσω των ατομικών τους δικαιωμάτων για αυτό τους το θρήσκευμα ελεύθερα ή να μην το αποκαλύπτουν. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται να μη δέχονται οποιαδήποτε συνέπεια λόγω αυτού.
Όλα καλά κι άγια αυτά που λες, αλλά ξεχνάς ότι μιλάμε για παιδιά! Δεν μπορούν να έχουν αυτή τη συλλογιστική διαδικασία, νιώθουν παραγκωνισμένα και ότι διαφέρουν. Σε αυτή την ηλικία το ξεχωριστό, έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ψυχολογία του παιδιού. Δε θαυμάζεται αλλά εμπαίζεται!Γιατί όμως θα πρέπει να μου δημιουργεί αγανάκτηση ένα πιστεύω διαφορετικό από το δικό μου; Γιατί θα πρέπει να το ανέχομαι αντί να το καταλάβω και να το σεβαστώ; Εύλογα, όσο ανέχομαι κάτι, ελοχεύει πάντα η στιγμή που θα πάψω να το ανέχομαι, που θα του εναντιωθώ που θα αποκαθηλώσω τα σύμβολά του και θα ζητήσω τον αφανισμό του.
Εάν προσπαθήσω αντίθετα να καταλάβω τις διαφορετικές παραδόσεις, έχω περισσότερες πιθανότητες να συμβιώσω αρμονικά μαζί τους, να εντοπίσω τα σφάλματα αλλά και τα κοινά σημεία της ιδεολογίας τους με τη δική μου.
Αυτός δεν είναι ο λόγος που γίνεται η παραπάνω συζήτηση: Η αρμονική συμβίωση διαφορετικών πιστεύω;
Δεν είναι το σύμβολο που φέρει τις αντιδράσεις, αλλά αυτό που εκφράζει.
Και ναι διαφωνώ με τον τρόπο που αποκαθηλώθηκε ο σταυρός από τις αίθουσες διδασκαλίας, γιατί δεν ήταν αυτό το πρόβλημα, αλλά ο τρόπος διδασκαλίας. (οκ δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαινει στην Ιταλία, αλλά μπορω να φανταστώ οτι δε θα διαφέρουν και πολύ από τα δικά μας, ειδικά σε μια χωρα που το Βατικανό έχει τόση εξουσία).
Για μένα λοιπόν θα έπρεπε :
1. να αλλάξει το μάθημα των θρησκευτικών (γιατί όχι να συμπεριλαμβάνει ανταλλαγή συμβόλων, όπως λέει και η Δήμητρα )
2. να καταργηθούν η προσευχή και οι εκκλησιασμοί
και έπειτα ας έβγαζαν και την εικόνα του Ιησού από τις αίθουσες. Δεν είναι η εικόνα το πρόβλημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.