07-03-06
22:15
Όχι και βέβαια όχι..
Αλλά νοιώθω λίγο έξω από τα νερά μου.... Μήπως ξέρεις και το ....πως;
Αλλά νοιώθω λίγο έξω από τα νερά μου.... Μήπως ξέρεις και το ....πως;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-06
22:04
Η αλήθεια είναι πως τελευταία σκέφτηκα τις μεταφράσεις.
Τα Αγγλικά μου όμως και τα Γερμανικά μου δεν νομίζω να είναι τόσο σπάνια ώστε να μην βρίσκουν....
Τα Αγγλικά μου όμως και τα Γερμανικά μου δεν νομίζω να είναι τόσο σπάνια ώστε να μην βρίσκουν....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-06
20:27
Όμορφες οι σκέψεις σας...δύσκολες όμως στην πράξη πολύ.
Εύχομαι πάντως να καταφέρετε όλοι σας να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα.....
Στη δική μου περίπτωση ήρθαν λίγο ανάποδα τα πράγματα. Και λέω ανάποδα γιατί όταν ξεκίνησα τη δουλειά, στα 17 μου δεν σκεφτόμουν την καριέρα αλλά την επιβίωση και μόνο. Μετά από χρόνια κατάφερα να έχω δύο μαγαζιά, ένα πολύ καλό όνομα στην αγορά, αρκετά λεφτά χωρίς να είναι αυτό ακριβώς το ζητούμενό μου.
Στα 27 μου, οι συνθήκες, μου έθεσαν το δίλλημα, αλλά μάλλον τις κορόιδεψα αφού η οικογένεια που ήρθε με απορρόφησε. Και δυστυχώς, επειδή στη δική μου περίπτωση δεν γινόταν να συνδυαστούν και τα δύο, παράτησα την "καριέρα" μου και ανέλαβα μια πολύ πιο δύσκολη δουλειά: Την ανατροφή δύο παιδιών.
Και λέω πιο δύσκολη γιατί ούτε προϋπηρεσία είχα, ούτε ένσημα, ούτε ένα εγχειρίδιο να δω τι κάνουν στην περίπτωση μυξούλας, στην περίπτωση κοκκινίσματος στο πωπουδάκι, τι κάνουμε αν δεν τρώει, αν βήχει, αν επιμένει να μπουσουλάει μέχρι 1.5 χρονών.
Εκεί όφειλα να ακολουθήσω το ένστικτό μου και να παρακαλάω να έχω κάνει το σωστό...
Εύχομαι πάντως να καταφέρετε όλοι σας να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα.....
Στη δική μου περίπτωση ήρθαν λίγο ανάποδα τα πράγματα. Και λέω ανάποδα γιατί όταν ξεκίνησα τη δουλειά, στα 17 μου δεν σκεφτόμουν την καριέρα αλλά την επιβίωση και μόνο. Μετά από χρόνια κατάφερα να έχω δύο μαγαζιά, ένα πολύ καλό όνομα στην αγορά, αρκετά λεφτά χωρίς να είναι αυτό ακριβώς το ζητούμενό μου.
Στα 27 μου, οι συνθήκες, μου έθεσαν το δίλλημα, αλλά μάλλον τις κορόιδεψα αφού η οικογένεια που ήρθε με απορρόφησε. Και δυστυχώς, επειδή στη δική μου περίπτωση δεν γινόταν να συνδυαστούν και τα δύο, παράτησα την "καριέρα" μου και ανέλαβα μια πολύ πιο δύσκολη δουλειά: Την ανατροφή δύο παιδιών.
Και λέω πιο δύσκολη γιατί ούτε προϋπηρεσία είχα, ούτε ένσημα, ούτε ένα εγχειρίδιο να δω τι κάνουν στην περίπτωση μυξούλας, στην περίπτωση κοκκινίσματος στο πωπουδάκι, τι κάνουμε αν δεν τρώει, αν βήχει, αν επιμένει να μπουσουλάει μέχρι 1.5 χρονών.
Εκεί όφειλα να ακολουθήσω το ένστικτό μου και να παρακαλάω να έχω κάνει το σωστό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.