07-03-06
22:15
Όχι και βέβαια όχι..
Αλλά νοιώθω λίγο έξω από τα νερά μου.... Μήπως ξέρεις και το ....πως;
Αλλά νοιώθω λίγο έξω από τα νερά μου.... Μήπως ξέρεις και το ....πως;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-06
21:43
Κοίτα...
Τώρα που τα ζουζούνια είναι ήδη 6, και είμαι σίγουρη ότι προσπάθησα και σε μεγάλο βαθμό τους εμφύσησα τα καλύτερα από όσα μπορούσα, τουλάχιστον, δεν μπορώ να πω το συναίσθημα που νοιώθω "μετάνοια".
Ήδη προσπαθώ εδώ και δύο χρόνια να βρω μια απασχόληση για τις ώρες που λείπουν στο σχολείο τους. Δεν βρήκα κάτι.
Και αν εξετάσεις και την ψυχολογία μου, υπήρξα μαμά και σύντροφος σε full time συνθήκες τα τελευταία 7 χρόνια. Τα υπόλοιπα χρόνια ήμουν ένα παραγωγικό άτομο που απολάμβανε να εργάζεται όταν αυτό δεν ήταν θέμα επιβίωσης.
Νοιώθω την ανάγκη να δημιουργήσω ξανά.
Τώρα που τα ζουζούνια είναι ήδη 6, και είμαι σίγουρη ότι προσπάθησα και σε μεγάλο βαθμό τους εμφύσησα τα καλύτερα από όσα μπορούσα, τουλάχιστον, δεν μπορώ να πω το συναίσθημα που νοιώθω "μετάνοια".
Ήδη προσπαθώ εδώ και δύο χρόνια να βρω μια απασχόληση για τις ώρες που λείπουν στο σχολείο τους. Δεν βρήκα κάτι.
Και αν εξετάσεις και την ψυχολογία μου, υπήρξα μαμά και σύντροφος σε full time συνθήκες τα τελευταία 7 χρόνια. Τα υπόλοιπα χρόνια ήμουν ένα παραγωγικό άτομο που απολάμβανε να εργάζεται όταν αυτό δεν ήταν θέμα επιβίωσης.
Νοιώθω την ανάγκη να δημιουργήσω ξανά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-06
20:27
Όμορφες οι σκέψεις σας...δύσκολες όμως στην πράξη πολύ.
Εύχομαι πάντως να καταφέρετε όλοι σας να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα.....
Στη δική μου περίπτωση ήρθαν λίγο ανάποδα τα πράγματα. Και λέω ανάποδα γιατί όταν ξεκίνησα τη δουλειά, στα 17 μου δεν σκεφτόμουν την καριέρα αλλά την επιβίωση και μόνο. Μετά από χρόνια κατάφερα να έχω δύο μαγαζιά, ένα πολύ καλό όνομα στην αγορά, αρκετά λεφτά χωρίς να είναι αυτό ακριβώς το ζητούμενό μου.
Στα 27 μου, οι συνθήκες, μου έθεσαν το δίλλημα, αλλά μάλλον τις κορόιδεψα αφού η οικογένεια που ήρθε με απορρόφησε. Και δυστυχώς, επειδή στη δική μου περίπτωση δεν γινόταν να συνδυαστούν και τα δύο, παράτησα την "καριέρα" μου και ανέλαβα μια πολύ πιο δύσκολη δουλειά: Την ανατροφή δύο παιδιών.
Και λέω πιο δύσκολη γιατί ούτε προϋπηρεσία είχα, ούτε ένσημα, ούτε ένα εγχειρίδιο να δω τι κάνουν στην περίπτωση μυξούλας, στην περίπτωση κοκκινίσματος στο πωπουδάκι, τι κάνουμε αν δεν τρώει, αν βήχει, αν επιμένει να μπουσουλάει μέχρι 1.5 χρονών.
Εκεί όφειλα να ακολουθήσω το ένστικτό μου και να παρακαλάω να έχω κάνει το σωστό...
Εύχομαι πάντως να καταφέρετε όλοι σας να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα.....
Στη δική μου περίπτωση ήρθαν λίγο ανάποδα τα πράγματα. Και λέω ανάποδα γιατί όταν ξεκίνησα τη δουλειά, στα 17 μου δεν σκεφτόμουν την καριέρα αλλά την επιβίωση και μόνο. Μετά από χρόνια κατάφερα να έχω δύο μαγαζιά, ένα πολύ καλό όνομα στην αγορά, αρκετά λεφτά χωρίς να είναι αυτό ακριβώς το ζητούμενό μου.
Στα 27 μου, οι συνθήκες, μου έθεσαν το δίλλημα, αλλά μάλλον τις κορόιδεψα αφού η οικογένεια που ήρθε με απορρόφησε. Και δυστυχώς, επειδή στη δική μου περίπτωση δεν γινόταν να συνδυαστούν και τα δύο, παράτησα την "καριέρα" μου και ανέλαβα μια πολύ πιο δύσκολη δουλειά: Την ανατροφή δύο παιδιών.
Και λέω πιο δύσκολη γιατί ούτε προϋπηρεσία είχα, ούτε ένσημα, ούτε ένα εγχειρίδιο να δω τι κάνουν στην περίπτωση μυξούλας, στην περίπτωση κοκκινίσματος στο πωπουδάκι, τι κάνουμε αν δεν τρώει, αν βήχει, αν επιμένει να μπουσουλάει μέχρι 1.5 χρονών.
Εκεί όφειλα να ακολουθήσω το ένστικτό μου και να παρακαλάω να έχω κάνει το σωστό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.